Ο Έρωτας στην Σπηλιά με τους Σκελετούς... και μία Πρόταση

 

«Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές

υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη

υπάρχει μια έκσταση,

όλα σκληρά σαν τα κοχύλια

μπορείς να τα κρατήσεις στην παλάμη σου.

 

Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές

μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια

και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες.»

Γιώργου Σεφέρη, Σχέδια για ένα καλοκαίρι.

 

Πριν από δύο δεκαετίες περίπου ο φτερωτός Θεός με τόξευσε και εμένα με τα βέλη του. Ο Έρωτάς μου άπιαστος, καταδικασμένος από την αρχή στο πυρ το εξώτερον.

 

Η κοπέλλα, Τουρκάλλα, εγώ Έλληνας, σε ένα πέλαγος πολιτικά, κοινωνικά και προσωπικά φουρτουνιασμένο. Χωρίς κοινή γλώσσα, με τα ελάχιστα αγγλικά να αποτελούν το μέσο μίας πρωτόγονης επικοινωνίας, το μόνο που μας απέμενε ήταν τα μάτια. Μέσα από τα μάτια – πόσοι άραγε κοιτάζονται πλέον στα μάτια – επικοινωνούσαμε την καταδικασμένη έλξη μας ο ένας προς τον άλλο. Η Υλοποίηση της θα ένοιγε ένα βάραθρο μέσα από το οποίο ούτε εκείνη, ούτε εγώ θα μπορούσαμε ποτέ να εξέλθουμε. Και το γνωρίζαμε καλά και οι δύο. Έτσι όλη η τρυφερότητα του ενός προς τον άλλο έμεινε ανέκφραστη, ανολοκλήρωτη, πνιγμένη μέσα μου μέσα στις ασήκωτες τότε ενοχές που με είχαν φορτώσει από μητρός κοιλίας, «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»...

 

Εκτός από εκείνο το πρωινό του καλοκαιριού. Την παρέλαβα και σαν κλέφτες ταξιδέψαμε μακριά από τα ανθρώπινα αδηφάγα μάτια, κρυμμένοι στο αυτοκίνητο, καταλήγοντας στη παραλία του αγίου Γεώργιου του Αλαμάνου για αυτό που έμελλε να είναι οι ελάχιστες ώρες προσωπικού μας χρόνου μέσα στους Αιώνες.

 

«Στο περιγιάλι το κρυφό

κι άσπρο σαν περιστέρι

διψάσαμε το μεσημέρι

μα το νερό γλυφό.»

Γιώργου Σεφέρη, Άρνηση.

 

Εκεί μιλησαμε με τα μάτια, ατενίσαμε μαζί το γαλανό που απλωνόταν εμπρός μας, αρθρώσαμε πρωτόγονες σκέψεις σε μία ξένη και για τους δύο γλώσσα... και μπήκαμε στην σπηλιά.

 

Δεν γνώριζα τότε ότι η σπηλιά ήταν καταφύγιο για την φώκια με το τόσο ταιριαστό όνομα. Περπατήσαμε στην είσοδο μέσα από το νερό, και θαυμάσαμε την τεράστια συκιά που από το βάθος άπλωνε τα κλαδιά της προς το άνοιγμα στην κορυφή. Αλαφιασμένοι αρουραίοι έτρεξαν προς το φως. Η μυρωδιά των σαπισμένων σύκων στο πάτωμα, το λιγοστό φως που εισερχόταν από την κορυφή μέσα από τα κλαδιά συνέθεταν ένα περιβάλλον απόκοσμο, σχεδόν τρομακτικό. Βιώσαμε τον χώρο εχθρικό παρά το ότι στους βράχους γύρω μας ήταν χαραγμένες οι ομολογίες αγάπης και Έρωτα εκατοντάδων εραστών. Βγήκαμε και αποχαιρετιστήκαμε εντός και εκτός μας. Η σπηλιά ήταν το επιστέγασμα του προδιαγραμμένου τέλους. Το μοναδικό μας άγγιγμα ήταν το ανεπαίσθητο κράτημα των χεριών μέσα στο αυτοκίνητο στην επιστροφή στην κοινωνία και στην απόσταση. Η τρυφερότητα απέμεινε εντός μας όποτε τυγχαίνει – σπανιότατα μέσα στα χρόνια – να συναντηθούμε.

 

Η μέρα, το φως, το γαλάζιο και η σπηλιά έχουν όμως χαρακτεί ανεξίτηλα εντός μου.

 

Είναι γι αυτό που η είδηση με συντάραξε:

 

«Για τη θαλασσινή σπηλιά στην περιοχή Αγίου Γεωργίου Αλαμάνου δόθηκε πληροφορία ότι σκότωσαν και τοποθέτησαν στη σπηλιά τα πτώματα Τ/κ μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Κατά τις εκταφές εντοπίστηκαν οστά τριών Τ/κ τα οποία αφού ταυτοποιήθηκαν επιστράφηκαν στις οικογένειές τους. Πρόσθεσε ότι πρόκειται για τη σπηλιά η οποία αποκαταστάθηκε πρόσφατα. Σύμφωνα με τον κ. Φωτίου οι ανασκαφές άρχισαν τον Ιούλιου του 2006 και ολοκληρώθηκαν τον Αύγουστο του ίδιου έτους.»

Από:
Τουρκοκύπριο Αγνοούμενοι στην Σπηλιά της Φώκιας
https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1026135/toyrkokyprioi-agooymenoi-sti-spilia-tis-fokias

 

Οι εικόνες τραγωδίας έπαιξαν σαν κινηματογραφική ταινία – μαυρόασπρη για να αντέχεται – μέσα στο μυαλό μου. Εκεί που εκατοντάδες μας αναζητήσαμε τον χώρο και την ιερότητα για να γιορτάσουμε τον Έρωτα, εκεί καποιοι έθαψαν τα θύματά τους. Μόνον όσοι γνωρίζουν τον χώρο, μόνον όσοι περπάτησαν στην μοναδική είσοδο μπορούν να αντιληφθούν τον τρόπο με τον οποίο έγινε η πράξη. Και να φρίξουν. Η γνώση ότι ο Έρωτας βιώθηκε για κάποιες και κάποιος δίπλα από τους σκελετούς είναι ολόκληρη η ιστορία του νησιού μας. Και οι φονιάδες παρόμοιων φόνων κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι, πολλοί δε εκ των οποίων αμετανόητοι, πολλοί χωρίς καν να ομολογήσουν τις πράξεις τους και να δώσουν έτσι ένα τέλος στην αγωνία των αγαπημένων των θυμάτων...

 

Είναι καιρός ως κοινωνία να δώσουμε ένα τέλος στο Μαρτύριο. Εάν ως κοινότητα δικαίως διεκδικούμε την επιστροφή των νεκρών αγνοουμένων μας και την δίκαιη τιμωρία των ενόχων, θα πρέπει και εμείς να κάνουμε τα πάντα ώστε να καταστούμε ηθικά ανώτεροι της βαρβαρότητας που μας έχει επιβληθεί. Μόνον έτσι θα πάψουν οι επιτήδειοι ανάμεσά μας να χρησιμοποιούν ως συλλογικό πταίσμα τα εγκλήματα των «δικών» μας φονιάδων. Αυτό μας φέρνει ενώπιον της Οδού προς την Εξιλέωση και του ξεπλύμματος του μιάσματος που χρησιμοποιούν επιτήδειοι εις βάρος μας, ακόμη και όσων εξ ημών ήμαστε αγέννητοι, ή βρέφη και παιδιά όταν έγιναν οι φόνοι. Ανάμεσα στο συλλογικό πταίσμα και το επιχείρημα της βαρβαρότητας της εισβολής για να δικαιολογηθούν από κάποιους τα εγκλήματα των «δικών μας», υπάρχει και η Άλλη Οδός.

 

Επιτροπή Συμφιλίωσης και Αναγνώρισης των Εγκλημάτων

 

Η κατοχική δύναμη συμπεριφέρεται κτηνωδώς και απάνθρωπα στον τόπο μας, εμποδίζοντας και συγκαλύπτοντας τα εγκλήματα εις βάρος στρατιωτών και αμάχων τα οποία διεπράχθησαν το καλοκαίρι του 1974. Τεράστια ευθύνη για την πραγματικότητα έχουν και οι διάφορες κυβερνήσεις του τόπου μας οι οποίες απεδέχθησαν να δίδονται κοκκαλάκια στους συγγενείς των θυμάτων και να θεωρείται αυτό κάθαρση. Ή να αγνοείται εκείνη η οπή στο πίσω μέρος του κεφαλιού και τα τραύματα στα οστά από τα βασανιστήρια. Όλα στον βωμό μίας τάχα «ανθρωπιστικής» διάστασης που απλά καλύπτει την Υποκρισία.

 

Εάν θέλουμε η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορεί να διεκδικεί το Δίκαιο θα πρέπει να το παρέχει πρώτη.

 

Πιστεύω ότι είναι εφικτή μία προσπάθεια, σήμερα και ενώ πολλοί από τους εμπλεκομένους είναι ακόμη ζωντανοί, να Ειρηνεύσουμε ανάμεσά μας μέσα από την αναγνώριση των εγκλημάτων από τους δράστες τους και μέσα από την δημόσια και ειλικρινή τους μετάνοια. Η διαδικασία για την Κάθαρση επιβάλλεται να γίνει έξω από τα γαυγίσματα πολιτικών καννιβάλων που χρησιμοποιούν τα εγκλήματα για να επισύρουν την συλλογική μας τιμωρία και οι οποίοι συχνά στοχοποιούν τον λαό μας χωρίς να παρουσιάσουν ούτε ένα τεκμήριο για τους ισχυρισμούς τους.

 

Το κράτος μπορεί να δημιουργήσει μία επιτροπή Συμφιλίωσης και Αναγνώρισης των Εγκλημάτων για όλα τα θύματα στο νησί μας και να ζητήσει την κατάθεση σε αυτή των φονικών πράξεων και της μεταμέλειας από τους πρωταγωνιστές, ανεξαρτήτως εθνικότητας και ιδιότητας κατά τον χρόνο διάπραξης των, για το σύνολο των εγκλημάτων που έγιναν στο νησί μας. Ακόμη και των εντεταλμένων Τούρκων στρατιωτών. Το κράτος μπορεί να παράσχει πλήρη Αμνηστεία σε όλους εκείνους που θα προσέλθουν οικειοθελώς στην Επιτροπή και να τους δώσει την ευκαιρία να ξεπλύνουν τον εαυτό τους από το αίμα με το οποίο έχουν βάψει τα χέρια τους και τον τόπο. Οι δε καταθέσεις τους μπορούν να γίνουν είτε ιδιωτικά, είτε και δημόσια ενώπιον των συγγενών των θυμάτων τους, ώστε η κάθαρση να είναι ολοκληρωτική. Για την δράση της Επιτροπής μπορεί να δοθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα το οποίο θα λαμβάνει υπόψη ότι πολλοί από τους εμπλεκομένους βρίσκονται προς το τέλος της ζωής των. Μία τετοια επιτροπή πρέπει να αποτελείται από συμπολίτες μας, από όλες τις κοινότητες τους νησιού, που έχουν αποδείξει την συνεχή επιθυμία τους για Ειρήνευση  και οι οποίοι δεν εμπλέκονται στον Διχασμό ανάμεσά μας και ανάμεσα στις δύο κοινότητες του νησιού μας. Οι πολιτικοί καννίβαλοι δεν έχουν καμία θέση σε μία τέτοια επιτροπή.

 

Με την παρέλευση του χρόνου που θα οριστεί και εφόσον παραμείνουν φόνοι ανεξιχνίαστοι και συγγενείς αγνοουμένων που δεν έχουν τα οστά των δικών τους για να τα αποχαιρετίσουν, το κράτος θα πρέπει να κινηθεί με όλη του την Ισχύ, Τοπική και Διεθνή ώστε να βρει, να δικάσει και να τιμωρήσει τους φονιάδες όπου και εάν βρίσκονται.

 

Ειρήνη χωρίς Δικαιοσύνη δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Ούτε και Έρωτας δίπλα από σκελετούς...

 

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com

~~~~~~~~~~~~~

 

 

 

 

🟪 Μια μικρή διόρθωση της μικρής μας ιστορίας....

 

Συζητώντας στο διαδίκτυο για το πρόσφατο σκάνδαλο ανισότητας και διανομής προνομίων που προέκυψε με τους νεοσύλλεκτους στην ΕθνοΦρουρά, έγραψα ένα σύντομο σχόλιο καταδικάζοντας την ανισότητα. Πολλοί συμφώνησαν. Αλλά προέκυψε και μια κατηγορία εις βάρος μου όπου παρουσιάζεται ο ισχυρισμός ότι τάχα επωφελήθηκα και εγώ από παρόμοια προνομιακή μεταχείριση όταν ήμουν στρατιώτης.

Με ευκαιρία λοιπόν αυτή την παραπληροφόρηση, καταθέτω ένα μικρό μέρος της ιστορίας μου για όσους δεν την γνωρίζουν.

Αναφορικά με το πρόσφατο σκάνδαλο είχα γράψει:

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αίσχος από την καταπάτηση της ισότητας και την ΕΠΙΒΟΛΗ προνομίων για κάποιους, και διακόσμηση αυτής της αδικίας με ρητορική "περί ισότητας". ΙΔΙΩΣ όταν αυτές οι χειραγωγήσεις γίνονται:
■ Με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της Άμυνας,
■ Τη στιγμή που Κύπρος και Ελλάς βρίσκονται διαρκώς υπό καθεστώς θαλάσσιας εισβολής από Τουρκία, και όταν ο ελλαδικός στρατός σε νησιά και σύνορα βρίσκεται σε 24ωρη επιφυλακή.
"Η Επ. Διοικήσεως χαιρετίζει την προσωρινή απόλυση αριθμού στρατιωτών"
https://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/1011489/i-ep-dioikiseos-chairetizei-tin-prosorini-apolysi-arithmoy-stratioton

Εις απάντησην, δημοσιεύτηκε το εξής σχόλιο:

Πολύ σωστά τα λέγει ο κ Ευδόκας αλλά για να μην ξεχνιόμαστε και αυτός σπούδασε και μετά ήλθε και έκανα το στρατιωτικό του στη 195 στο πυροβολικό και έκανε ότι ήθελε δεν λάμβανε κανένα υπόψη ούτε διοικητή ούτε κανένα τώρα να βγαίνει και να κρίνει ήταν καλύτερα να μην μιλά.
Π.Χ.
https://www.facebook.com/petros.evdokas/posts/10221624407092458?comment_id=10221625948891002

Προκύπτει λοιπόν η ανάγκη για:

■ Μια μικρή διόρθωση της μικρής μας ιστορίας

{για όλους τους φίλους και αναγνώστες που ενδιαφέρονται για την προσωπική μου υπόθεση, αλλά και ειδικά για τον κο Π.Χ}.

Έτυχε και γεννήθηκα (θα ήθελα να έλεγα "γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού") στο βλέφαρο του εξωτερικού, στην καταραμένη πόλη της Νέας Υόρκης. Μεγάλωσα στην Κύπρο. Το καθεστώς που ήταν στην εξουσία στην Κύπρο τότε, θεωρούσε τη μητέρα μου, τον αδελφό μου, και εμένα ως "αλλοδαπούς" αν και είμασταν όλοι γέννημα ελλήνων κυπρίων - κυπρίων υπηκόων - και οι οικογένειες μας είχαν έντονη εμπλοκή στα κοινά, και στον αγώνα και στην εθνική μας υπόθεση. Κάμναμε κάθε τόσο αιτήσεις για πολιτογράφηση αλλά η απάντηση ήταν "δεν δικαιούστε να κάμετε αίτηση". Μας εξανάγκαζαν κάθε χρόνο να υποβάλλουμε αίτηση για "ανανέωση βίζας", μας απειλούσαν με απέλαση, και μας υπέβαλλαν σε υποτιμητικές και εξευτελιστικές διαδικασίες (όπως συνεχίζουν να κάμνουν ακόμα σήμερα για τους πλείστους αλλοδαπούς).

Ήμουν 16 χρονών όταν έγινε η εισβολή. Μόλις και που επιβίωσα. Ήμουν μικρόσωμος και η σωματική μου ανάπτυξη δεν ήταν σπουδαία. Προσπάθησα να πάω εθελοντής στο στρατό αλλά δεν με άφησαν λόγω του ότι έδειχνα μικρός (άλλοι συνομήλικοι μου κατάφεραν και πήγαν). Θα μπορούσα να είχα αξιοποιήσει ΠΑΡΑ πολλές ευκαιρίες που υπήρχαν διαθέσιμες ενώπιον μου καθημερινά λόγω της ανώμαλης τότε κατάστασης για να οπλιστώ έκνομα και να πάω από μόνος μου, μα η Κύπρος ήδη υπέφερε αρκετά από έκνομους οπλισμούς.

Ένα χρόνο αργότερα, το 1975, τελείωσα το γυμνάσιο (τότε σπανίως αναφερόμασταν σε "λύκειο", μα οι σημερινοί αν δεν πεις "λύκειο" δεν καταλαβαίνουν)... και ήμουν 17 χρονών. Δεν δικαιούμουν να πάω στο στρατό, όντας ανεπιθύμητος ως "αλλοδαπός" ΚΑΙ ούτε καν σε στρατεύσιμη ηλικία. Υπέστηκα ΕΝΤΟΝΕΣ πιέσεις από συγγενείς και φίλους να φύγω ("να πάεις να κάμεις τις σπουδές σου", "να γλυτώσεις, είμαστε ακόμα σε εμπόλεμη κατάσταση", "σκέψου το μέλλον σου...", "τι γυρεύεις να χαραμίσεις τη ζωή σου στο χακί;" "Και γιατί πολεμούμε, προς τι πλέον;"... και πολλά τέτοια.) Η πίεση ήταν ανυπόφορη. Ήμουν εξοστρακισμένος από το στράτευμα, μεγάλο μέρος της οικογένειας με πίεζε να φύγω στο εξωτερικό... ενώ εγώ αισθανόμουν ότι αν και ΕΙΡΗΝΙΣΤΗΣ, έπρεπε να θυσιάσω τα αγνά μου αισθήματα και τις επιθυμίες για παγκόσμια Ειρήνη και για "ηθική καθαρότητα" και να μπώ μες τα σκατά του βόθρου που υπήρχε ενώπιον μου: η χώρα μου υπέστει εισβολή, σφαγές, και εθνοκάθαρση• δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ περίπτωση να με εξαναγκάσουν να φύγω. Υπάρχει αυτό που ονομάζεται ευθύνη προς το έθνος και την κοινότητα• υπάρχει αυτό που ονομάζεται Χρέος (πως με κατάστρεψες, Διονύσιε Σολωμέ...): Υπάρχουν αξίες και αρχές που δεν είναι διαπραγματεύσιμες.

Η οικογενειακή μας ζωή καταστράφηκε για σειρά εβδομάδων λόγω αυτής της μεγάλης αναταραχής. Δεν μιλούσαμε, υπήρχαν μόνο φωνές. Μερικές μέρες πριν αρχίσει η στράτευση των κληρωτών πήγα στο γραφείο Στρατολογίας για να ερωτήσω πως θα μπορούσα να εγγραφώ στην ΕθνοΦρουρά και με έδιωξαν (το γραφείο τότε ήταν στο κτίριο που ήταν γνωστό ως "τρελάδικο", δίπλα από τις στρατιωτικές φυλακές απέναντι από το Χίλτον Λευκωσίας).

Αναγκαστικά, με την επιστροφή μου στο σπίτι ενεπλάκηκα σε ομηρικούς καυγάδες με τους γονείς μου, με αποτέλεσμα να συμφωνήσουν να με βοηθήσουν. Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου που δέκτηκα να αξιοποιηθεί για μένα αυτό που ονομάζεται "μέσον". Ζητήσαμε παρέμβαση του Υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος διέταξε το γραφείο Στρατολογίας να δεκτεί το πιστοποιητικό γέννησης μου από τις ΗΠΑ (το χαρτί ήταν σε δακτυλογραφημένη μετάφραση στα ελληνικά, και πιστοποιημένο ως "επακριβές" από τον Υπουργό). Και να με δεκτούν να εγγραφώ ως εθελοντής.

Δεν είχα καμία νομική υποχρέωση να υπηρετήσω. Οι δε κρατικές υπηρεσίες δεν με άφηναν καν να κάμω αίτηση για εγγραφή στο στρατό. Υπέβαλα όμως τον εαυτό μου εθελούσια στην στρατιωτική πειθαρχία, τους στρατιωτικούς νόμους και την ιεραρχία διότι υπάρχουν νόμοι πολύ ανώτεροι των κρατικών νόμων.

Πήγα λοιπόν εθελοντής στην ΕθνοΦρουρά - και το κατάφερα με μεγάλες δυσκολίες - την ίδια περίοδο που ΠΟΛΛΟΙ επώνυμοι συνομήλικοι μου έκαμναν το παν βάζοντας "μέσον" προς την αντίθετη κατεύθυνση: για να επιτύχουν την φυγοστρατία. Και γνωρίζω αρκετούς που τα κατάφεραν. Εφευρέθηκαν "ιατρικές παθήσεις", "ειδικές σπουδές", "ευάλωτα δάκτυλα που αν δεν συνεχίσουν να εξασκούνται στο μουσικό όργανο θα ατροφήσουν", κοκ., που πασάλειψαν αρκετές περιπτώσεις φυγοστρατίας με νομιμοφάνεια: ο κυπραίος και η αιώνια του επιδίωξη για προνόμια και ειδικά οφέλη είναι σχεδόν ο ορισμός της σκατόρατσας μας.

Υπηρέτησα με χίλια βάσανα που συμπεριλαμβάνουν σοβαρά βασανιστήρια, απόπειρες φόνου, απόπειρες για πρόκληση ένοπλων εμφύλιων συγκρούσεων, αντιπαράθεση με τα χουντικά κατάλοιπα μες το στράτευμα, τρεις φορές διαδικασίες για στρατοδικείο (που ευτυχώς κατέρρευσαν), και διαρκή στόχευση από το καθεστώς "Μεταπολίτευσης" (που ήταν το ίδιο φαγητό που είχαμε από το 1964 ως το 1974, ξαναβρασμένο). Επιβίωσα έτσι μέχρι το καλοκαίρι του 77.

Πολλές από τις συγκρούσεις εντός του στρατεύματος τότε ήταν γύρω από τον διαχωριστικό άξονα «"επαγγελματίες στρατιωτικοί /"μόνιμοι"» ενάντια σε «"έφεδρους /κληρωτούς». Ήταν ένας ανοικτός πόλεμος στον οποίο μόνο πυροβολισμούς δεν ρίχναμε (αν και φτάσαμε πολύ κοντά, πολλές φορές). Οι δύο αυτές παρατάξεις συγκρούονταν διαρκώς, και όπου υπηρετούσα ήμουν διαρκώς μες το επίκεντρο των συγκρούσεων. Οι συγκρούσεις ήταν εφ' όλης της ύλης: για το πως θα διεξαχθεί ορθά η Άμυνα• πως διεξάγεται η Διοίκηση• πως να πραγματωθεί η τάδε και τάδε εργασία με ορθό τρόπο• πως να προετοιμαστεί ορθά η τάδε και τάδε επιχείρηση, κοκ. Το πιο "φωνακτό" μέρος της σύγκρουσης ήταν ο άκρατος, σχεδόν χυδαίος αυταρχισμός και μιλιταρισμός που είχαν στην συμπεριφορά και νοοτροπία τους πολλοί από τους αξιωματικούς μας (ακόμα και μερικοί από τους συνάδελφους μου). Αυτός ο αυταρχισμός κατέστρεφε το ηθικό του στρατού μας, πεισμάτωνε τους στρατιώτες σε μια απροθυμία για υπηρεσία ή έργασία, και τους παρείχε έντονη πρόθεση φυγής σε περίπτωση μαχών. Σε μια μονάδα που υπηρετούσα, την 182 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού, χρειάστηκε να υποσχεθώ στους στρατιώτες ότι σε περίπτωση πολέμου θα εκτελούσαμε τον χουντικό διοικητή μας - μόνο έτσι επρόκειτο να δεχτούν οι στρατιώτες να συνεργαστούν και να πειθαρχήσουν στα σχέδια άμυνας και κινητοποίησης αν ερχόταν η ανάγκη να μπούμε σε επιχειρήσεις. Σε άλλη μονάδα όπου (νόμιζα πως υπήρχε) πιο πολλή ασφάλεια και περιθώριο κίνησης προσπάθησα με άλλους να εφαρμόσουμε ένα σύστημα που να παρακάμπτει την ιεραρχία ανάμεσα μας, και να λειτουργούμε με βάση την εθελοντική δραστηριότητα. Για παράδειγμα αντί να διατάξω "εσύ, εσύ, και εσύ πιάστε φτυάρια και σκάψετε εδώ", έπιανα εγώ το φτυάρι και άρχιζα να σκάβω, ζητώντας να με βοηθήσουν όσοι μπορούσαν. Στο νού μας (αν όχι στην πραγματικότητα) όσοι συμμετείχαμε σε αυτές τις εμπειρίες με την καρδιά μας αλλά και ορθολογιστικά, μπορέσαμε να βιώσουμε μια μορφή πρωτόγονου Σοσιαλισμού και κάποια ψήγματα ενός Λαϊκού Στρατού, και την τεράστια διαφορά του από αυτόν που είχαμε - που δεν ήταν δικός μας στρατός αλλά ήταν ένα πανάθλιο έκτρωμα ασυδοσίας και αυταρχισμού χωρίς δικαιοσύνη δομημένο σε ψυχαναγκασμούς και υπέρβαση εξουσίας, που όσο και αν προσπαθούσαμε δεν διορθωνόταν. Αλλά αυτό είχαμε, και με αυτό έπρεπε να κάμουμε ό,τι μπορούσαμε: γιατί ο εχθρός ήταν απέναντι μας πάνοπλος. Και ακόμα είναι.

Σε εκείνο το κλίμα, το ΕΛΑΧΙΣΤΟ κόστος για μένα ήταν οι τιμωρίες που επισυσσωρεύτηκαν πάνω μου υπό την μορφή "φυλακής" (δηλαδή γραπτής εντολής να υπηρετήσω περισσότερο καιρό στο στρατό). Το επιπρόσθετο χρονικό διάστημα υπηρεσίας που είχε συσσωρευτεί ήταν τόσο πολύ που οι διοικητές μου κρατούσαν δύο δεφτέρια - ένα για να το δείχνουν αν ετύγχανε κάποια επιθεώρηση από ανώτερα κλιμάκια - και άλλο με τις πραγματικές ποινές, τις οποίες μου φόρτωναν σιγά-σιγά στο φάκελο μου για να μην φαίνεται εύκολα ο παραλογισμός τους. Ήταν τόσο πολύ το διάστημα τιμωρίας που με την θητεία 26 μηνών συν τις ποινές θα απολυόμουν μέσα Φθινοπώρου - δεν υπήρχε περίπτωση να απολυθώ έγκαιρα για τις σπουδές μου.

Και ξαφνικά, πεθαίνει ο Μακάριος. Για να τιμηθεί ο αποθανών, χαρίζεται μια αμνηστεία και διαγράφονται όλες οι ποινές. Γίνεται φανερό πως θα προλάβω τις σπουδές. Μες τις επόμενες εβδομάδες όμως συσσωρεύονται και πάλιν ποινές πάνω μου, που δεν προλαβαίνω να τις υπηρετήσω και να προλάβω την έναρξη μαθημάτων. Οπότε, έκαμα αίτηση να συμπεριληφθώ στην ομάδα στρατιωτών που είχε ανακοινωθεί πως θα λάμβαναν προσωρινό απολυτήριο για να προλάβουν τις σπουδές τους, και στο παρά πέντε (τέλος Αυγούστου 1977, δύο μέρες πριν να χάσω όλη τη φοιτητική χρονιά) πήρα το χαρτί. Είχα ΗΔΗ υπηρετήσει σχεδόν 26 μήνες, υπολείποντο μόνο μερικές μέρες για να συμπληρωθεί η θητεία συν οι ποινές.

Από όλους εκείνους που έλαβαν εκείνο το χαρτί ήμουν ανάμεσα στο λιγότερο από 5% που εννέα μήνες αργότερα πήγαν πίσω στο στρατό και συμπλήρωσαν την θητεία τους. Οι υπόλοιποι είτε έλαβαν άδειες μέχρι απόλυσης, είτε δεν πάτησαν πόδι στο στρατό σε καμιά από τις διακοπές τους στην Κύπρο (ούτε και ποτέ ξανά). Γνωρίζω και περιπτώσεις που έλαβαν χαρτί πως τάχα "υπηρέτησαν το υπόλοιπο θητείας", δηλαδή εικονικά - διότι η θητεία "υπηρετήθηκε" ενώ αυτοί βρίσκονταν σε Αγγλίες και Αμερικές ή και σε τουριστικές διακοπές σε άλλες χώρες.

Και πάλιν λοιπόν, ενώ δεν είχα καμία απολύτως νομική υποχρέωση να υπηρετήσω, ήλθα πίσω στην Κύπρο και εντάχθηκα ξανά στο στράτευμα - στην 195 Μοίρα ΑντιΑεροπορικού Πυροβολικού (όπου και ανέλαβα και επιπρόσθετα εθελοντικά καθήκοντα δίπλα, βοηθώντας στην ιατρική φροντίδα των νεοσύλλεκτων στο Ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης Πυροβολικού). Από την πρώτη μέρα άρχισε ξανά η στόχευση μου και συσσώρευση τιμωρίας πάνω μου. Μαζί με αυτά, και η διαπόμπευση μου με εξευτελιστικές συμπεριφορές ενώπιον άλλων συναδέλφων αλλά και ανοικτά, ενώπιον ολόκληρης της μονάδας και των νεοσύλλεκτων, συνολικά περίπου 500 στρατιώτες και αξιωματικούς. Σε αυτό το κλίμα ήταν εύκολο για κάποιον που δεν γνώριζε το παρασκήνιο να νομίσει πως ο Πέτρος Ευδόκας "έκανε ότι ήθελε δεν λάμβανε κανένα υπόψη ούτε διοικητή ούτε κανένα".

Κατά τη διάρκεια της θητείας μου υπηρέτησα σε πολλά και διάφορα καθήκοντα. Διετέλεσα Διοικητής Πυροβολαρχίας ΑντιΑεροπορικών (θέση που έπρεπε να πληροί αξιωματικός τρείς βαθμίδες πιο ψηλά από τον βαθμό μου)• Βοηθός Αξιωματικού Επιχειρήσεων (δύο φορές)• Διοικητής και Εκπαιδευτής στη Σχολή Τεχνικών Βοηθών Πυροβολικού• Αξιωματικός Τοπογράφος• Αξ/κός Παρατητητής• "Αξιωματικός σαντουιτζής" (μου είχε φορτωθεί η διαχείρηση της καντίνας (ΚΨΜ - Κέντρο Ψυχαγωγίας Μονάδος)• και επιπρόσθετα σε όλα αυτά συνεργαζόμουν εθελοντικά με τον γιατρό και τον νοσηλευτή της μονάδας για την φροντίδα των στρατιωτών. Επιπλέον, όταν γύρισα στην Κύπρο μετά από 16 χρόνια στο εξωτερικό, ανακάλυψα πως δεν με ήθελαν στην Εφεδρεία γιατί το όνομα μου ήταν στη "λίστα των ανεπιθύμητων". Αρκετά χρόνια αργότερα γύρισε ο τροχός και κλήθηκα ξανά να υπηρετήσω: πήγα για δύο εβδομάδες εκπαίδευση με μια ομάδα άλλους ασπρομάλληδες σαν και εμένα, και εντάχθηκα στην Εφεδρεία. Υπηρέτησα κανονικά. Σε κάποιο στάδιο απολύθηκα. Εντάχθηκα στην Πολιτική Άμυνα και υπηρέτησα και εκεί δύο χρόνια (από τις χιλιάδες της σειράς μου που κλήθηκαν εμφανίστηκαν μόνο περίπου 400• οι υπόλοιποι είτε "δεν υπάρχουν", είτε "νόμιμα" δεν υπηρετούν). Δεν ξέρω τι θα μας φέρει το μέλλον, αλλά ασχέτως του ότι ο νόμος δεν έχει πρόσβαση πάνω μου, θεωρώ τον εαυτό μου ακόμη έφεδρο. Αλλά κατά προτίμησην, στέλεχος του Λαϊκού Στρατού.

Εν καταλήξει θέλω να δηλώσω πως ουδέποτε στη ζωή μου επεζήτησα προνόμια - αν και ήταν πάντα διαθέσιμα - και πάντα προτίμησα τα "αντιπρονόμια". Πέρασα ολόκληρη την ενήλικη μου ζωή ως εθελοντής, με πρώτη "επίσημη" έναρξη αυτής της πορείας τα χρόνια μου στο στρατό.

Μερικές από τις εμπειρίες μου από τα χρόνια της θητείας μου τις περιγράφω στο κείμενο πιο κάτω με τίτλο "Το Περίστροφο". Υπάρχουν όμως πάρα πολλά που ακόμη δεν μπορώ να πω δημοσίως - κάποια μυστικά απαραιτήτως πρέπει να παν μαζί μου στον τάφο.

Το Περίστροφο
https://web.archive.org/web/20150915001045/http://cyprus.indymedia.org/node/4976

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net


Για όσους ενδιαφέρονται για κάποιες επιπρόσθετες λεπτομέρειες από τις κακουχίες που βίωσα, και ένα πολιτικό πλαίσιο που τους προσδίδει νόημα - μπορείτε να δείτε αυτό το κείμενο στα αγγλικά:
🟪 More on the Fake Left
or, "Left is Right and Right is Wrong  
Better decide which side you're on" - Tom Robinson Band
http://petros-evdokas.cyprus-org.net/Torture-MoreOnTheFakeLeft-LeftIsRight.pdf

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

🟪 Οι αριθμοί των νεκρών του κορωνοϊού, ταχυδακτυλουργία, και προπαγάνδα

• Οι αριθμοί των νεκρών έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο πως γίνεται η διαχείριση της κρίσης
• Η ορθή διαχείριση της κρίσης χρειάζεται μόνο δύο στόχους.

Είναι πολύ εύκολο για τους αντιπάλους μας να διαστρεβλώνουν τις θέσεις που έχουμε εμείς οι "ψεκασμένοι συνωμοσιολόγοι". Ακούσαμε τα πάντα εναντίον μας ως τώρα. Μια από τις πιο συχνές διαστρεβλώσεις είναι πως τάχα αμφισβητούμε πως πέθαναν άνθρωποι. Η πραγματικότητα είναι ότι οι ΙΔΙΕΣ ΟΙ ΑΡΧΕΣ συμφωνούν μαζί μας! - παραδέχονται, και τεκμηριώνουν αυτό που λέμε και εμείς: ότι οι αριθμοί των νεκρών από τον κορωνοϊό είναι επίπλαστοι, ψευδείς.

Οι Ιατρικές και Κρατικές Αρχές παραδέχονται ότι στους αριθμούς των νεκρών συμπεριλαμβάνουν άτομα που ΔΕΝ πέθαναν λόγω του κορωνοϊού, όπου ο ιός ΔΕΝ ήταν η αιτία θανάτου. Ήταν απλώς άτομα που με βάση την περίφημη μοριακή εξέταση (RT-PCR) κρίθηκαν θετικοί στον ιό, δηλαδή απέθαναν "με" τον ιό, όχι "από" τον ιό. Επίσης, παραδέχονται ότι στους αριθμούς των νεκρών συμπεριλαμβάνονται και άτομα που ΔΕΝ υπέστηκαν την μοριακή εξέταση, αλλά όπου οι γιατροί "υπέθεσαν" ότι ήταν θετικοί στον ιό. Ακολουθεί η τεκμηρίωση.

Προκύπτουν τα εξής:

1. Για να ρίξουμε φως στην ανατροπή της κοινής λογικής και στο πως δομείται η προπαγάνδα βασισμένη σε επίπλαστους - ψεύτικους - αριθμούς, ας δώσουμε λίγη σκέψη σε αυτά:

🟪 Αν ένας άνθρωπος με διαβήτη τραυματιστεί κάπου, η πληγή του δεν κλείνει, μολυνθεί, και τον χάσουμε, δεν λέμε "πέθανε από τραυματισμό" αλλά ότι πέθανε από διαβήτη.
🟪 Αν ένας άνθρωπος με άσθμα εισπνεύσει σκόνη και πεθάνει, δεν λέμε "πέθανε από σκόνη", αλλά ότι πέθανε από άσθμα.
🟪 Αν ένας άνθρωπος με σοβαρή καρδιοπάθεια κρυολογήσει με τον απλό και συνήθη κορωνοϊό (αυτόν που προκαλεί το σύνηθες και αβλαβές κρυολόγημα) και αν πεθάνει, δεν θα πούμε "πέθανε από κρυολόγημα", αλλά ότι πέθανε από καρδιοπάθεια.
🟪 Με την νέα μόδα όμως, ο διαβητικός, ο ασθματικός, και ο καρδιοπαθής που είναι θετικός στον ιό... "πέθανε από κορωνοϊό". Το παραδέχονται και το επιβεβαιώνουν με πολλαπλούς τρόπους και τα έγγραφα και οι δηλώσεις των Αρχών πιο κάτω.

Οι πηγές τεκμηρίωσης είναι πολλές, αλλά θα αξιοποιήσουμε κάποιες από τις πιο έγκυρες: την αμερικανική CDC (κορυφαία κρατική υπηρεσία για τις λοιμώξεις), και τις δηλώσεις του κατά τα άλλα αξιέπαινου και έντιμου κου Σωτήρη Τσιόρδα.

1.
Τι είπε ο καθηγητής; Μας το είπε πεντακάθαρα: «Οποιοσδήποτε πέθαινε στην Ελλάδα από ή με Covid-19 καταγραφόταν σαν να πέθαινε από Covid-19. Θυμάμαι, για παράδειγμα, μια εγκεφαλική αιμορραγία. Το να έχεις Covid-19 δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πεθαίνεις από την Covid-19. Εμείς το καταγράφαμε σαν να πεθαίνεις από Covid-19, το βάζαμε δηλαδή μέσα στην κοινή δεξαμενή. Και νομίζω είμαστε σωστοί που το κάναμε αυτό».

Η ελλαδική εφημερίδα news247 υπερασπίζοντας και συνοψίζοντας τις δηλώσεις του κου Τσιόρδα έγραψε: «Μία παράμετρος για να δούμε πραγματικά τι συμβαίνει και να προσδιοριστεί και ο δείκτης αυτός, αποτελεί η καταγραφή των θανάτων καθώς και των εισαγωγών στην εντατική. Μάλιστα σύμφωνα με τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόδρα, έχουν καταγραφεί όλοι οι θάνατοι που αποδίδονται σε κορονοϊό, δηλαδή από επιπλοκές που προκαλεί ο ιός. Μεταξύ αυτών όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η κύρια αιτία του θανάτου ενός ατόμου που προσβλήθηκε από κορονοϊό ήταν άλλη, αλλά συμπεριλήφθηκε στα θύματα της επιδημίας.
[...]
Εξάλλου ο κ. Τσιόδρας είναι σαφής. Σχεδόν 8-9 στους 10 θανάτους αφορούν σε άτομα με υποκείμενα νοσήματα ή με γηρασμένο οργανισμό. Δηλαδή ο θάνατος δεν προήλθε από κορονοϊό, αλλά από την επιβάρυνση του οργανισμού από αυτόν σε συνδυασμό με το υποκείμενο νόσημα. Όπως πολλές φορές συμβαίνει και με τη γρίπη ή τις πολύ γνωστές αναφορές των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων.»

■ Τι εννοούσε ο Σωτήρης Τσιόδρας όταν μίλησε για "υπερβολή" στην καταγραφή των θανάτων
Η σημασία της καταγραφής των θυμάτων από κορονοϊό ως δείκτης για την επιδημία και η αναφορά Τσιόδρα που παρεξηγήθηκε.
https://www.news247.gr/ygeia/ti-ennooyse-o-sotiris-tsiodras-ypervoli-stin-katagrafi-ton-thanaton.7635736.html

Και εδώ, σ' ένα βίντεο τριάμιση λεπτών ο κος Τσιόρδας προσπαθεί ανεπιτυχώς να εξηγήσει και να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα:

■ Τσιόδρας: Αυτός είναι ο τρόπος καταγραφής θανάτων από κορονοϊό
https://www.ethnos.gr/ellada/104076_tsiodras-aytos-einai-o-tropos-katagrafis-thanaton-apo-koronoio

Τα ίδια παραδέχεται επισήμως και η αμερικανική CDC σε έγγραφα που δημοσίευσε πριν μερικές μέρες: ότι ΜΟΝΟ 6% των "νεκρών του κορωνοϊού" πέθαναν ΜΟΝΟ από τον κορωνοϊό. Αυτός ο αριθμός στις ΗΠΑ σήμερα, από τους συνολικά 169,044 "νεκρούς του κορωνοϊού" είναι μόνο 10,142. Έξι τοις εκατόν. Μόνο για αυτά τα άτομα το πιστοποιητικό θανάτου έγραφε ΜΟΝΟ τον κορωνοϊό ως αιτία θανάτου.

Όλοι οι άλλοι "νεκροί του κορωνοϊού" στις ΗΠΑ πέθαναν ενώ υπέφεραν από άλλες θανατηφόρες ασθένειες, που αναγράφονται στα επίσημα έγγραφα πιο κάτω. Δηλαδή όπως και στην Κύπρο και στην Ελλάδα, απέθαναν "με" τον ιό, όχι "από" τον ιό. Όπως το είπε και στο πιο πάνω βίντεο κος Τσιόρδας, ««Φυσικά ένας ιός μπορεί να συνεισφέρει σε έναν βαθμό στην έλευση του θανάτου. Και δεν μπορούμε να δούμε εάν ο ιός συνετέλεσε 1%, 10%, 90% ή παραπάνω». Σε πόσους από όλους τους θανάτους ο ιός συνέβαλε μόνο 1%; Ή και 0%;

Όσοι θέλετε την σύντομη περίληψη δείτε εδώ:

■ CDC: 94% of COVID-19 deaths had contributing medical conditions
https://local12.com/news/nation-world/cdc-94-of-covid-19-deaths-had-underlying-medical-conditions-coronavirus-centers-for-disease-control

2.
Διαγνώσεις "θανάτων από κορωνοϊό" ΧΩΡΙΣ καν εργαστηριακή εξέταση!

Δεν είναι δικός μας ισχυρισμός, το παραδέχονται οι Αρχές στα επίσημα τους έγγραφα. Εκεί μέσα μπορείτε να δείτε και την επίσημη παραδοχή ότι οι αριθμοί "νεκρών του κορωνοϊού" συμπεριλαμβάνουν άτομα που ΔΕΝ διαγνώστηκαν εργαστηριακά με τον κορωνοϊό, αλλά που το πιστοποιητικό θανάτου εκδόθηκε έτσι με βάση το "υποθέτουμε" ότι απέθανε με κορωνοϊό ΧΩΡΙΣ εργαστηριακή επιβεβαίωση:
"COVID-19 deaths are identified using a new ICD–10 code. When COVID-19 is reported as a cause of death – or when it is listed as a “probable” or “presumed” cause — the death is coded as U07.1. This can include cases with or without laboratory confirmation."

■ Weekly Updates by Select Demographic and Geographic Characteristics
Provisional Death Counts for Coronavirus Disease 2019 (COVID-19)
https://www.cdc.gov/nchs/nvss/vsrr/covid_weekly/index.htm

Στον ιατρικό κόσμο ΔΕΝ υπάρχει συμφωνημένη εικόνα της ασθένειας COVID19 ώστε να μπορεί να γίνεται η διάγνωση με βάση τα συμπτώματα. Άρα... ΠΩΣ έγιναν αυτές οι διαγνώσεις, χωρίς μοριακή εξέταση και χωρίς συμφωνημένο προφίλ της ασθένειας; Μόνο με βάση τον πυρετό και τον βήχα; Μόνο με βάση μια πνευμονία αγνώστου αιτίας; (Εδώ γελούν και οι πρωτοετείς του γυμνασίου.)

🟪 Με την νέα λοιπόν μόδα που μας έχει επιβληθεί στις καταμετρήσεις θανάτων, την οποία λόγω τρομολαγνείας ο λαός μας όχι μόνο αποδέχεται αλλά και αναπαράγει παντού, όλα έχουν ανατραπεί: η Επιστήμη βρίσκεται στα σκουπίδια• η κοινή λογική δαιμονοποιείται ωσάν "συνωμοσιολογία των ψεκασμένων". Οι Ιατρικές και Κρατικές Αρχές, συν οι επιτήδειοι δημοσιογράφοι από βήματος των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης έχουν βάψει το άσπρο μαύρο, έχουν αντιστρέψει κάθε έννοια παρουσιάζοντας την ως την αντίθετη.


🟪 Που καταλήγουν όλα αυτά; Οι ψεύτικοι αριθμοί έχουν τεράστιο αντίκτυπο στο πως γίνεται η διαχείριση της κρίσης. Για αυτήν έχουμε έντονη κριτική η οποία εστιάζεται κυρίως στο ότι οι Αρχές άφησαν εκτεθειμένους τους ευάλωτους άνθρωπους, και στο ότι τα "μέτρα προστασίας" (εγκλεισμός, μάσκες, υποχρεωτικά εμβόλια) ΔΕΝ επιτρέπουν στα άτομα και κοινότητες να αξιοποιήσουν το πιο δυνατό όπλο που κατέχει η ανθρωπότητα ενάντια στον κορωνοϊό: το ανοσοποιητικό μας σύστημα, εκείνο το μέρος του αμυντικού μας συστήματος που παράγει ΑΝΟΣΙΑ! [1].

Λέμε και επαναλαμβάνουμε από την αρχή ότι στον βαθμό που το καθεστωτικό αφήγημα είναι αληθές, ΔΥΟ πρέπει να είναι οι στόχοι της διαχείρισης της κρίσης:

α. Οργανωμένη, μελετημένη, ΕΝΕΡΓΟ, ΕΝΤΟΝΗ και αποτελεσματική προστασία όλων των ευάλωτων ομάδων, και ιδίως των ανθρώπων σε ιδρύματα, γηροκομεία, κλινικές και νοσοκομεία (ενώ στην Κύπρο οι πλείστοι κόλλησαν μέσα από τα ίδια τα νοσοκομεία και κλινικές!), καθώς και των ευπαθών ανθρώπων που είναι στα σπίτια τους,
και,
β. Να αφεθούν οι υγιείς άνθρωποι να διασπείρουν τον ιό ευρέως ανάμεσα τους ώστε να εδραιωθεί το συντομότερο η κοινοτική ανοσία, που θα είναι και η ασπίδα προστασίας των ευπαθών.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ, ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ, ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ

Σημείωση [1].

Το μεγαλύτερο έγκλημα της λεγόμενης "επιστημονικής ομάδας" είναι ότι προσπαθεί να ΜΕΙΩΣΕΙ την φυσική ανοσία που κτίζει τώρα η κοινότητα, διότι - το έχουν δηλώσει άλλωστε πεντακάθαρα - προτιμούν να επιδιώξουν την μαζική επιβολή εμβολίων.

Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι μπορούν να το αντιληφθούν καθαρά: τα περιοριστικά μέτρα τώρα, σήμερα, ΔΕΝ περιορίζουν την ασθένεια, δεν προστατεύουν τους ευπαθείς αλλά περιορίζουν την φυσική ανοσία της κοινότητας. Διατηρούν δηλαδή την κρίση σε μια διαρκούσα ενεργό φάση. Ενώ αν συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους ευάλωτους ανθρώπους και αφεθεί η κοινότητα να διασπείρει τον ιό θα πολλαπλασιάζονται οι υγιείς φορείς χωρίς να αρρωστούν, και θα προστατεύονται όλοι, ευάλωτοι και μη. Ακριβώς αυτό έχει επιτευχθεί στην Σουηδία, που ενώ η ευρύτερη κοινωνία ΔΕΝ έχει επιβάλει επιπρόσθετα μέτρα προστασίας, ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ εδώ και δύο μήνες.

{η εικόνα μεγεθύνεται με "κλικ".}

Και τα λεγόμενα "κρούσματα", δηλαδή οι άνθρωποι που απλώς πιστοποιούνται ως θετικοί φορείς του ιού χωρίς να αποτελούν απειλή, παρουσιάζουν ελάχιστη αύξηση. Δηλαδή έχει επιτευχθεί η κοινοτική ανοσία για την παρούσα εκδοχή (στέλεχος) του ιού. Η συγκεκριμένη εποχιακή εκδοχή του ιού έχει εξουδετερωθεί από την ανοσία της κοινότητας.

{η εικόνα μεγεθύνεται με "κλικ".}

Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για τα "κρούσματα", αλλά για τους "κρουσμένους".

🟪 Μια Συνομιλία για το Κίνημα ενάντια στα άνομα Μέτρα, τον περιορισμό των Ελευθεριών μας, την κατοχή και τις απειλές από Τουρκία
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/09/blog-post.html

🔷 Υπερβάλλων ζήλος; Ή σκέτη αλαζονεία;
o- Μέθη με την εξουσία; Παραισθησιακή αντίληψη της πραγματικότητας; Ή μήπως παλινδρόμηση μεταξύ των δύο;
o- Μετά από την παγκύπρια κατακραυγή εναντίον της δικτατορικής του κίνησης προς υπέρβαση εξουσίας, ο έντιμος κος Υπουργός Υγείας ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ να αναιρέσει την διαταγή του για τον κορωνοεμβολιασμό...
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/07/blog-post_29.html

🔷 Ο Κορωνοϊός Πίσω από τις Κάμερες των ΜΜΕ
Με τον Σόλωνα Αντάρτη
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/05/blog-post_24.html

🔷 Ζητούνται Δημοσιογράφοι και Βουλευτές
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/05/blog-post_10.html

🔷 Τι άλλο απέμεινε να ειπωθεί;
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/05/blog-post_7.html

🔷 Και τι να ξέρει ο Νομπελίστας για τον κορωνοϊό;
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/05/blog-post.html

🔷 Το παραμύθι συνεχίζει να καταρρέει: κορωνοϊός και θάνατοι
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/04/blog-post_24.html

🔷 Το Κεφάλαιο και η κρίση του Κορωνοϊού
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/04/blog-post_22.html

🔷 Πολύ ορθά τα λέει ο γιατρός - γιατί έχουν κλείσει τ' αυτιά τους όλες οι Αρχές;
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/04/blog-post_21.html

🔷 Άρχισεν η διγλωσσία για τις μάσκες
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/04/blog-post.html

🔷 Το Νόημα των Αριθμών του Κόρωνου ~ Σύγχιση, Απάτη, Τρομολαγνεία
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post_30.html

🔷 Συμφωνώ με τον καθηγητή Ιατρικής Ζ. Ζαχαρίου - μα ποιός τον ακούει;
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post_29.html

🔷 Κορωνοϊός: Φυσικές Μεθόδοι Πρόληψης και Προφύλαξης
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post_21.html

🔷 Κορωνοϊός: εναλλακτικές όψεις και απόψεις
o- Όσα θέλατε και δεν θέλατε να μάθετε για τον κορωνοϊό!
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post_19.html

🔷 Δεν είναι μόνο ανίκανοι - είναι εγκληματικά ψεύτες
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2020/03/blog-post_14.html

🔷 Κορωνοϊός, οι ασθενείς μας και οι "χασικλήδες"
https://friendsofcannabis.blogspot.com/2020/03/blog-post.html

🔷 Πανδημία πανικού ίσον αποδημία της λογικής | Του Κλεάνθη Γρίβα
https://www.enallaktikos.gr/Article/51794/pandhmia-panikoy-ison-apodhmia-ths-logikhs--toy-kleanthh-griba

🔷 "Οι θάνατοι πολύ λιγότεροι από της εποχικής γρίππης" - το λέει δύο φορές. Συνέντευξη με τον επιδημιολόγο Ιωάννη Ιωαννίδη
https://youtu.be/d1WytGHigFw

■ 'Is the Coronavirus as Deadly as They Say?': Professors claim more data needed to know mortality rate
https://www.washingtonexaminer.com/news/is-the-coronavirus-as-deadly-as-they-say-professors-claim-more-data-needed-to-know-mortality-rate

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Μια Συνομιλία για το Κίνημα ενάντια στα άνομα Μέτρα, τον περιορισμό των Ελευθεριών μας, την κατοχή και τις απειλές από Τουρκία

 

🟪 Μετά από την διεθνή Διαμαρτυρία της 29ης Αυγούστου, και πριν από τα επόμενα βήματα
🟪 Υπάρχει ελπίς με όλο αυτό το χάος;

 

🔷 Φίλος και Συναγωνιστής:
Θα μπορούσαμε να έχουμε μιαν ενημέρωση/αναφορά από Σολωνα ή/και Πέτρο για την διαδήλωση του Σαββάτου στο Προεδρικό; Πολύ θα το εκτιμούσα εγώ τουλάχιστον.
Ευχαριστώ.


🔷 Πέτρος:
Για την διαδήλωση Σαββάτου... είναι πολλά τα θέματα αλλά αυτό που προέχει τώρα, 10 μέρες πριν την επόμενη, είναι να "διορθωθούν" οι θέσεις που πρεσβεύει η εκδήλωση. Κυρίως υπάρχει ανάγκη να εμπλουτιστούν με θέσεις από το "δύσκολο δίδυμο" του Πατριωτικού Διεθνισμού. Δυστυχώς πολλοί από τους "ΜΗ-διοργανωτές διοργανωτές" πρόσκεινται σ' ένα ξεροκέφαλο ορθοδοξο-εθνικιστικό χώρο και θα ήταν πανεύκολο να τοποθετηθούν για την κατοχή αλλά ΠΟΛΥ δύσκολο να δουν θετικά τους ΤΚύπριους και οποιαδήποτε άλλη διεθνιστική σκοπιά. Αλλά η φύση του ίδιου του αγώνα τους δελεάζει και εξαναγκάζει να βλέπουν και άλλους αγωνιζόμενους λαούς ως συμμάχους, οπότε υπάρχει προοπτική μέσω αυτού του βιώματος να τεθούν και πιο υγιείς διεθνιστικές προσεγγίσεις. Είναι όμως ανηφορικός ο δρόμος.


🔷 Φίλος και Συναγωνιστής:
Γειά σου Πέτρο,
Νομίζω ότι ο Σίσυφος δέν θα ζήλευε όσον αφορά την ανηφορικότητα του δρόμου 😉
Προσωπικά δέν πείθουμαι ότι αυτοί οι τύποι έχουν τα φόντα να δεχτούν κάτι ουσιαστικά προοδευτικό. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι και αυτοί ανήκουν σε τάξεις του λαού που θα έπρεπε να μπορούσαμε να τους προσελκύσουμε με τις θέσεις και το παράδειγμά μας. Με αυτό εννοώ κάτι ανάλογο με το εξής: οι πλείστοι οπαδοί του ΕΛΑΜ ανήκουν στην εργατική τάξη. Οπότε φυσιολογικά, θα έπρεπε να μπορούν τα "αριστερά" κόμματα να έχουν απήχηση προς αυτούς και θα μπορούσε κάποιος με το κατάλληλο "ψηστήρι" να τους αλλάξει τα μυαλά. Χώρια από το γεγονός ότι η αριστερά στην Κύπρο είναι μάλλον αριστεροζ και άρα ...κλπ. κλπ.
ΟΜΩΣ:
1) στο ζήτημα του "ψηστηριού", πότε και υπό ποίες συνθήκες θα έπρεπε να γίνει; και θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα; Δέν θα δώσω απάντηση γιατί είναι μια υποθετική περίπτωση.
2) για τους υποτιθέμενους αντι-παγκόσμιας τάξης πραγμάτων: δέν αναμένω ότι θα συνετιστούν. Το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Προτιμώ να αφιερώσω το χρόνο μου στην διεκπεραίωση άλλων μας πολιτικών εργασιών. Ή ακόμα και στην ομάδα για δεντροφύτευση. Εκεί συναντά κανείς υγειώς σκεπτόμενους ανθρώπους κι ας είναι "απολίτικοι".

Αλλά, τέλος πάντων, "άς ανθίσουν εκατό λουλούδια" που θα έλεγεν κι ο Μάο ...δέν είναι ανάγκη να μου αρέσουν όλα ...


🔷 Πέτρος:
Φίλε και συναγωνιστή, όσα γράφεις είναι 100% αληθινά, και με καιν οδυνηρά όλα τα διλήμματα που παράγονται από την επίγνωση των όσων γράφεις.

Η μόνη μου έγνοια - και ελπίζω να μην ακούγεται σαν μια φτηνή δικαιολογία - είναι πως από τη στιγμή που κινούνται άνθρωποι μες τους δρόμους, έχουν παγκύπρια αυτόνομη συνεννόηση και δράση και που (προς το παρόν) μοιάζουν να έχουν αφ' ενός αντι-συστημικό προσανατολισμό και αφ' ετέρου να είναι αχαλιναγώγητοι... αυτό με θέτει σε συναγερμό γιατί μόνο τρεις πιθανές εκβάσεις μπορεί να παραγάγει αυτή η εικόνα:
ο- να μετατραπεί σε νεο-φασιστικό ρεύμα (ήδη δυστυχώς έχει κάποιες αρρωστημένες τάσεις),
ή,
ο- να συγκρατηθεί και ίσως εμπλουτιστεί ακόμα περισσότερο με πιο γνήσιες (και πολλαπλές) πολιτικές αποχρώσεις του λαϊκού κινήματος (υπάρχουν ήδη πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι που συμμετέχουν), έτσι ώστε να αναζωογονήσει την έμφυτη τάση για Αντίσταση που έχει ο λαός (η οποία τώρα υπνώττει) για ΟΛΑ, ήτοι, το εθνικό θέμα, την άμυνα, την οικονομία, το ενεργειακό, τα ελλείμματα δημοκρατίας, τη διαφθορά, τους σαθρούς θεσμούς, τον παθολογικό κομματισμό, ΚΑΙ ίσως (ελπίζω) όλα αυτά να περιέχουν και μια διεθνιστική, σοσιαλιστική, ανατρεπτική "δέσμη" ή συσπείρωση,
ή,
ο- να οδηγηθεί στο ίδιο αδιέξοδο όπου οδηγήθηκαν όλες οι προηγούμενες προσπάθειες λαϊκής κινητοποίησης (Μνημόνιο, κούρεμα, διαφθορά, Συνεργατισμός) και ο λαός να χάσει πάλιν το ηθικό του και να μην κινητοποιείται.  

Προς το παρόν το εγγύς μέλλον φαίνεται άγνωστο.


🔷 Φίλος και Συναγωνιστής:
Έγραψες "υπάρχουν ήδη πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι που συμμετέχουν". Έχω δεί σε φωτογραφίες τον γνωστό μας Άλφα. Συμμετέχει ή περαστικός ήταν; Θα τον ρωτούσα τον ίδιο αλλά δέν απαντά το τηλέφωνό του. Ίσως να ξέρεις και ποιά άποψη έχει ...

Αντιλαμβάνομαι τους προβληματισμούς και τα κίνητρά σου. Να ενισχυθούν οι φασίστες; Υπαρκτός κίνδυνος, ιδιαίτερα δεδομένης της σοσιαλδημοκρατίζουσας - ευρωπαϊκού στυλ - αριστεράζ μας. Ναί εδώ είναι ένα δίλημμα, ...ποιάν πρωτεραιότητα να δώσουμε στο "ψηστήρι" που είπα πιό πάνω.

Τολμώ Κασσανδρικήν πρόβλεψη: στο ουχί μακρυνόν μέλλον θα σχηματιστεί η τρίτη εικόνα που περίγραψες.


🔷 Πέτρος:
Ναι, ο Άλφα ήταν εκεί μαζί μας, και μάλιστα όχι περαστικός αλλά από την αρχή ως το τέλος. Ήταν πολύ έντονος με τις θέσεις του, και θυμωμένος με τις δικτατορικές τάσεις των Αρχών. Εκφράστηκε όμως πιο θυμωμένος με κάποιες "θεΐζουσες" τάσεις και προκαταλήψεις που εμφανίστηκαν στην εκδήλωση. Δεν ήταν πολλές - σίγουρα λιγότερες απ' ό,τι ανέμενα - αλλά υπήρχαν. Μεταξύ άλλων είδα ένα πανό που έγραφε "Εν τούτο νίκα" (αλλά τα δύο άτομα που το κρατούσαν φαίνονταν πολύ νέες, μοντέρνες κοπέλες, και καθόλου θεούσες), υπήρχε στην εκδήλωση και ένας παπάς, (αλλά ήταν εντελώς μόνος του, κανείς δεν του μιλούσε), και κάποιες (ελάχιστες θα έλεγα) αναφορές "στην πίστη στον θεό" από 1-2 ομιλητές (η μια στα ρώσσικα). Θα αποτολμούσα να έλεγα πως υπήρχε περισσότερη παρουσία εκείνης της πίστης και θρησκείας που περιγράφει το 5G ως προσωποποίηση του Κακού, παρά χριστιανικές αναφορές.

Όσο για την αξιολόγηση που κάμνεις, ναι, ακριβώς έτσι είναι: "Να ενισχυθούν οι φασίστες; Υπαρκτός κίνδυνος, ιδιαίτερα δεδομένης της σοσιαλδημοκρατίζουσας - ευρωπαϊκού στυλ - αριστεράζ μας."  
 
Θα πρόσθετα και κάτι άλλο. Νομίζω πως βιώνουμε το ανεπίσημο τέλος της πολιτικής όπως την γνωρίζαμε με τους όρους "δεξιάς" και "αριστεράς" που είχαν ένα κάποιο νόημα. Οι έννοιες και οι πολιτικές παράμετροι που καθορίζουν την πραγματικότητα συνεχίζουν να ισχύουν, βέβαια (οι πραγματικότητες Κεφαλαίου και Κράτους• παραγωγής-εργασίας-αγοράς• ιδιοκτησίας, ανισότητας• καθώς και Ιμπεριαλισμός, διεθνές παρακράτος, κατοχή, κοκ.). Αλλά...
ο- αφ' ενός έχουν καταρρεύσει εντελώς οι "αναλύσεις" ή "κοσμοθεωρήσεις" και τα σκατοσυνθήματα της αριστεράς και δεξιάς για αυτές τις παραμέτρους που καθορίζουν την πραγματικότητα (ακόμα και τα κάποτε έγκυρα συνθήματα έχουν χάσει την αξιοπιστία τους πλέον),
ο- αφ' ετέρου έχουν αναδυθεί καθοριστικές κοινωνικές πραγματικότητες με πλήρη διασπορά στην κοινωνία (διαδίκτυο, επικοινωνίες, τηλέφωνα, κατ' οίκον εργασία, πυρετώδεις εφαρμογές τεχνολογίας), μαζί με συμβάντα (κορωνοκρίση, μαζική επιβολή περιορισμού σε ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσω μιας ανεπίσημης διακρατικής δικτατόρευσης, τάση για εμφύλιο πόλεμο στις ΗΠΑ, ωρίμανση της ανάδυσης Κίνας και Ρωσσίας ως γνήσια ανεξάρτητες υπερδυνάμεις), που ούτε η αριστερά ούτε η δεξιά κατανοούν, δεν έχουν ούτε "ανάλυση", ούτε καν σκατοσυνθήματα, ούτε και ικανότητα πλέον για να ελιχθούν στον νέο κόσμο που καθορίζεται από αυτά.

Αναδύεται λοιπόν επί παγκοσμίω ένα νέο αυτόνομο λαϊκό Κίνημα ενάντια στην καταδικτατόρευση και στην Διεθνή Νέα Τάξη (ή και Νέα Τάξη Πραγμάτων) που συνδυάζει (ευτυχώς, και δυστυχώς) τις αντιστασιακές φιλοδοξίες και τις πανανθρώπινες αξίες του πανευρωπαϊκού λαϊκού Κινήματος των Πλατειών /ή και Αγανακτισμένων που γεννήθηκε γύρω από την εποχή των Μνημονίων (και κυρίως στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου ή Μεσογειακής Ευρώπης)• του Κινήματος της Αραβικής Άνοιξης (που δυστυχώς ενώ εξέφραζε την ωραιότητα των δημοκρατικών πόθων του Αραβικού και Ισλαμικού κόσμου, υπέστει πανέξυπνη κατάληψη από τις σκοτεινές δυνάμεις του διεθνούς παρακράτους με αποτέλεσμα μια νέα δικτατορία στην Αίγυπτο, καταστροφή της Λιβύης, Συρίας και Υεμένης, εφεύρεση και άνοδο του Ισλαμικού Κράτους)• την χάριν του Κινήματος Καταλήψεων στις ΗΠΑ• τις αρχές του ομοσπονδιακού Κοινοτισμού που μας χάρισε το Κουρδικό Απελευθερωτικό Κίνημα• την ανατρεπτικότητα του Κινήματος ΑντιΠαγκοσμιοποίησης της δεκαετίας 2000 και ταυτόχρονα με την ανοητότα-ΤΟ-τα-το-τα-το-τα-τη υιοθέτηση κινηματικών πρακτικών που εισήγηγαν προβοκάτορες μες το Κίνημα (αδικαιολόγητους εμπρησμούς, ένοπλη και άμυαλη βία, κοκ.) σε στιγμές κορύφωσης των μαζικών κινητοποιήσεων με αποτέλεσμα την συρρίκνωση τους και παραίτηση του λαού• αξιοποίηση των ανεξάρτητων μέσων πληροφόρησης και μέσων δικτύωσης για ενημέρωση και διοργάνωση, αλλά ταυτόχρονα με απουσία έγκυρων κέντρων και πηγών ΚΑΙ με έντονη διάχυση παραπληροφόρησης και "σκοτεινής" (συγκεκαλυμμένης) καθεστωτικής προπαγάνδας που αποπροσανατολίζει το Κίνημα και το καθιστά υποχείριο καθεστωτικών δυνάμεων (πχ. η καλλιεργημένη εμμονή με μασόνους, Εβραίους, Μουσουλμάνους, Ιλλουμινάτι, ερπετοειδείς εξωγήινους, κλπ. και μαζί τους η προπαγάνδα που περιστρέφεται γύρω από "κωδικούς" και "συνθηματικές" παραφιλολογίες που εκπηγάζουν από τον εμφύλιο στις ΗΠΑ και αφορούν παιδοβιασμούς από γνωστές προσωπικότητες, τελετουργίες όπου υποτίθεται πίνουν το αίμα των παιδιών που σφάζουν για να "φτιαχτούν" με την ουσία αδρενόχρωμα, κοκ). Ένας σημαντικός παράγοντας που απουσιάζει από όλες τις πιο πάνω εικόνες (κατά τόπους σε ποικίλους βαθμούς) είναι η συμμετοχή των οργανωμένων συνόλων των εργαζομένων (με μόνη εξαίρεση θα έλεγα, την Ελλάδα, κατά την περίοδο 2010-2015, όπου το Κίνημα έφτασε μέχρι και σε Γενικές Απεργίες.)

{🟪 "Παρενθετικά": Οι διεθνείς εκδοχές της ΠΕΟ-ΣΕΚ (που απορρέουν από τις διεθνείς εκδοχές του ΔΗΣΑΚΕΛ) φρόντισαν ώστε οι συνδικαΛΗΣΤΙΚΕΣ οργανώσεις να κρατήσουν τους εργαζόμενους μακριά από τα Κινήματα μες τις πρόσφατες δεκαετίες. Έτσι, ο χαρακτήρας του συνόλου όλων αυτών των κλάδων του Παγκόσμιου Απελευθερωτικού Κινήματος κατέχει περισσότερο τον χαρακτήρα που περιγράφει ο Αντόνιο Νέγκρι {Antonio "Toni" Negri) στις πρόσφατες του εργασίες, όπου η κοινωνική δύναμις που τώρα κινητοποιείται είναι "Το Πλήθος", παρά "οι εργαζόμενοι" ή "ο λαός". Μες τα πρόσφατα 150 χρόνια "οι εργαζόμενοι", και "ο λαός", ήταν οι δύο έννοιες που το Κίνημα αξιοποιούσε μες τις αναλύσεις του για να αναλύσει και αξιολογήσει τον εαυτό του, καθώς και για να δώσει κατεύθυνση στις πράξεις του. Σήμερα, αναδύονται ενστικτωδώς (και με υγιή και με αρρωστημένα ένστικτα), αλλά και μισοσυνειδητά-μισοασυνείδητα, κάποτε με καρδιά κάποτε άκαρδα, κάποτε νούσιμα κάποτε ανεγκέφαλα... οι αντιστασιακές πράξεις του Πλήθους - που αποτελεί μια νέα κοινωνική πραγματικότητα, πολύπλευρη, πολύχρωμη, πολυπολιτιστική, πολυσεξουαλική, ταυτόχρονα κοινοτική, δημοτική, εθνική και διεθνιστική, με όλες τις αντιφάσεις που αυτό συνεπάγεται, του οποίου Πλήθους η αντίληψη δυστυχώς (προς το παρόν) καθορίζεται από την πολιτική αμορφωσιά (είναι γνωστό πως η Παιδεία έχει καταρρακωθεί και μες την πρόσφατη δεκαετία δυστυχώς ο πληθυσμός μας έχει παλαβώσει). Αλλά καθορίζεται και από αυτό που πολύ ορθά έχει αναγνωρίσει ο Γιώργος Καραμπελιάς, το ότι με την καταστροφή της εγχώριας παραγωγής και βιομηχανίας που μας έχει επιβάλει η Αλήτ-Ελίτ καταστράφηκε και η τάξη εργαζομένων στις βιομηχανίες (η τάξη των προλετάριων) η οποία πάντα αποτελούσε την ραχοκοκκαλιά του Κινήματος εργαζομένων. Τώρα, αντί το Κίνημα να επηρεάζεται αποφασιστικά από μια τάξη εργαζομένων που οι κοινές τους εμπειρίες είναι συνεργασία στην παραγωγή και αγωνιστική ενότητα εναντίον του Κεφαλαίου, έχουμε ένα Κίνημα που επηρεάζεται αποφασιστικά από την ενοποιητική κοινή εμπειρία που έχει το Πλήθος μέσω εμπορευμάτων (στην Αγορά, όχι στην Παραγωγή), και από τα βιώματα εκάστου ατόμου ως Θεατής των ΜΜΕ. Αυτές είναι οι σημερινές παράμετροι που καθορίζουν το Πλήθος.}


Στην Κύπρο η τοπική έκφραση αυτής του διεθνούς Κινήματος έχει και τα θετικά του και τα αρνητικά του... τα οποία αρνητικά με ανησυχούν. Η ανερχόμενη δυναμική των χριστιανοτάλιμπαν ανοίγει την (μεμακρυσμένη, αλλά πιθανή) προοπτική για φαινόμενα όπως την δίκαιη λαϊκή εξέγερση στην Ουκρανία την οποία όμως οι καθεστωτικές δυνάμεις της Δύσης μετέτρεψαν σε φασιστική κατάληψη εξουσίας. Έχει τους "αντίπελλους" του στην εξουσία. Η εξουσιαστές στην Κύπρο - πολιτικά το ΔΗΣΑΚΕΛ, οικονομικά οι τράπεζες-ξενοδόχοι, ιδεολογικά τα καθεστωτικά ΜΜΕ - κατέχουν το Κράτος, και έχουν ΗΔΗ αποδείξει από πολλά χρόνια πριν το ότι θα είναι πάντα πρόθυμοι να κάμουν με τα χίλια ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ τους διαμηνύσει (επίσημα ή ανεπίσημα) το διεθνές παρακράτος. Η ολιγαρχία της Κύπρου, πάντα ανυπόμονη να δείξει στους Άρχοντες του Πλανήτη πως είναι ικανή και πρόθυμη να υλοποιήσει ΟΠΟΙΟ σχέδιο και αν προτείνει το διεθνές παρακράτος, αγκαλιάζει και μας επιβάλλει κάθε τρέλα: ρατσιστική Διζωνική τύπου Απάρταϊντ• συστηματική καταστροφή της Άμυνας μας• παύση στο Ενεργειακό πρόγραμμα• Κρατική κλοπή {"κούρεμα"} των καταθέσεων προς διάσωση των τραπεζών αντί του λαού• εκδίωξη Ρώσσων και Κινέζων επενδυτών• αποδοχή της κατοχής και συμβιβασμό με τον εισβολέα εχθρό. Έχει κατατρομοκρατήσει τον κόσμο με φαντασιακά "κρούσματα" ενώ έχουμε μόνο πέντε ασθενείς με τον κορωνοίό, και επιβάλλει δικτατορικές απαγορεύσεις με περιορισμό των Συνταγματικών μας ελευθεριών και δικαιωμάτων χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση - και μάλιστα πολύ πιο αυστηρούς περιορισμούς από σχεδόν οπουδήποτε αλλού στη Δύση. Μόνο με την έντονη λαϊκή αντίδραση ήταν που μόλις και καταφέραμε να γλυτώσουμε από τον κίνδυνο υποχρεωτικού εμβολίου σε όλο τον πληθυσμό, και επιβολής της μάσκας στα παιδιά του δημοτικού σχολείου - τα οποία δικτατορικά και ανεγκέφελα μέτρα ας μην ξεχνούμε πρόλαβαν και ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑΝ οι άρχοντες με το "έτσι θέλω" πριν εξαναγκαστούν από τον λαό να τα ρουφήσουν πίσω.

Όλες οι ενδείξεις μαρτυρούν ότι οι Άρχοντες μας θα συνεχίσουν το αυταρχικό βιολί με στόχο την συρρίκνωση της Δημοκρατίας και διάβρωση των ελευθεριών μας, κατά παράβαση και της ίδιας της Επιστήμης την οποία επικαλούνται για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα (και με ψευδο-επιστήμονες αστέρες που θα δίνουν την σφραγίδα έγκρισης για οποιαδήποτε πολιτική διαχείρισης της Δημόσιας Υγείας διαμηνύσει πως θέλει το διεθνές παρακράτος). Και ο ενσυνείδητος άνθρωπος από τη μια λέει "μα η θαλάσσια εισβολή από Τουρκίας ήδη έφτασε στις ακτές μας και εμείς ασχολούμαστε με τις μάσκες;" Αλλά ομιλεί και το άλλο του μέρος που λέει πως ΔΕΝ είναι η Τουρκία που διάβρωσε τις λίγες ελευθερίες που μας απέμειναν στην "ελεύθερη" Κύπρο, είναι οι τοπικοί ολιγάρχες σε συνεργασία με το διεθνές παρακράτος. Είναι όμως δυνατόν ένας λαός που αποδέχεται καταδικτατόρευση μες το ίδιο του το σπίτι "για το καλό μας", να έχει φιλοδοξίες ή παραισθήσεις πως μπορεί να αγωνιστεί για την προστασία του έθνους και της επικράτειας από την Τουρκική απειλή; Και ομιλεί και το τρίτο του μέρος, ίσως εκείνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό... Και λέει:

Υπάρχουν στην εξουσία οι φανερά πλέον ανήθικοι, διεφθαρμένοι και αππωμένοι με αλαζονική άγνοια. Υπάρχει ένα αυτόνομο κίνημα "αντίπελλων" μες τους δρόμους. Και ταυτόχρονα η ανάγκη για ενότητα του λαού ενώπιον της Τουρκικής απειλής, και η ανάγκη για αυτο-οργάνωση μας για να διασφαλίσουμε την επιβίωση του πληθυσμού (και ίσως την μελλοντική μας Απελευθέρωση). Υπάρχει ελπίς για να σπάσει το παρόν αδιέξοδο; Αυτή την στιγμή υπάρχει περισσότερη ελπίδα από ότι πέρσι και πρόπερσι, γιατί τότε ΔΕΝ υπήρχαν οι "αντίπελλοι": υπήρχε μόνο η ηγεμονία και επικράτηση της προδοτικής ολιγαρχίας. Το ζητούμενο όμως - η μεγαλύτερη μας ανάγκη τώρα, σήμερα - είναι το αυτόνομο Κίνημα να αναπροσανατολιστεί και να ευθυγραμμιστεί:
ο- με τις ευρύτερες ανάγκες του λαού μας (ιδίως στα θέματα κατοχής και Απελευθέρωσης),
και,
ο- με τις πανανθρώπινες αξίες της παγκόσμιας Επανάστασης μέσα από τις οποίες να μπορέσει να δεί ως συμμάχους μας τους αντιστασιακούς ΤΚύπριους και Τούρκους, τους αγωνιζόμενους Κούρδους και Παλαιστίνιους, καθώς και την ανάγκη πιο θερμής γεφύρωσης δεσμών με τον ελλαδικό λαό.

Σε σχέση λοιπόν με την καταδικτατόρευση του τόπου μας, τον παρόντα αγώνα κινητοποιήσεων για τη διασφάλιση της λίγης ελευθερίας που μας απέμεινε και τον συσχετισμό του με τις υπαρξιακές απειλές που βιώνουμε από την κατοχική Τουρκία:

🟪 Κάτι που δεν κατανόησε ποτέ κανένας από τους ψευδοπατριώτες της αριστερόζ ψευδοαριστεράς, της αδέξιας ψευδοδεξιάς, ή του έκκεντρου ψευδοκέντρου, είναι το ότι:
🟪 Η Απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου στο βορρά αρχίζει από την Απελευθέρωση της κατεχόμενης Κύπρου στον νότο.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~