Ο Σενέρ γιά τον Μακάριο Δρουσιώτη

Ο ΤουρκοΚύπριος συμπατριώτης μας Şener Levent /Σενέρ Λεβέντ, σοσιαλιστής και αντιστασιακός δημοσιογράφος που εργάζεται με χίλιους κινδύνους και βάσανα να εκδίδει την εφημερίδα ΑΦΡΙΚΑ (πρώην "Αβρούπα" / "Ευρώπη" ) στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο, σχολιάζει τις δηλώσεις ΕλληνοΚυπρίων δημοσιογράφων μετά από συνάντηση τους με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Έρντογαν. Ονομάζει τον Μακάριο Δρουσιώτη, μεταξύ άλλων, και τους ζωγραφίζει με χρώματα καθόλου κολακευτικά. Όλα στο νέο του άρθρο που δημοσιεύει στην εφημερίδα "Πολίτης" στην τακτική του στήλη που ονομάζεται ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ.

Να μερικά αποσπάσματα - ακολουθεί ολόκληρο του το άρθρο χωρίς περικοπές αμέσως μετά.

Στο νέο του άρθρο ο Σενέρ λέει τα εξής:

"Δεν μπορώ να ξέρω πώς επιλέχθηκαν οι δημοσιογράφοι που προσκλήθηκαν, αλλά, εξ όσων είδα, είναι από αυτούς που με τις άσχετες ερωτήσεις τους δεν θα στρίμωχναν τον Έρντογαν και δεν θα τον πονοκεφάλιαζαν.
.../...
Μετά που άκουσε τον Έρντογαν ο δημοσιογράφος του «Πολίτη» Μακάριος Δρουσιώτης εξέφρασε, λέει, ως εξής τα συναισθήματά του: «Ήταν η πιο εντυπωσιακή ομιλία που άκουσα στη δημοσιογραφική μου καριέρα».
.../...
Ο Έρντογαν έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός, ο οποίος με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας κατάφερε να αθωώσει την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Εξασφάλισε την στήριξή τους χάρις στις μοναδικές δυνατότητες που παρείχε στους δυτικούς επενδυτές στην Τουρκία και στην συμπεριφορά του ως χωροφύλακα στη Μέση Ανατολή. Έτσι, εδραίωσε και την παρουσία του στην Κύπρο. Κατά την περίοδο Έρντογαν, η βόρεια Κύπρος έγινε πιο πολύ κτήμα της Τουρκίας. Ο πληθυσμός της στο νησί έγινε πολλαπλάσιος. Λεηλατήθηκαν και οι τελευταίες ελληνοκυπριακές περιουσίες που είχαν απομείνει. Μήπως αυτό άφησε έκθαμβους τους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους;"

Εμείς συνεχίζουμε από το 1983 (από τότε που ο Ραούφ Ντεκντάς και οι στρατηγοί κήρυξαν μονομερώς και παράνομα την αποσχιστική "κρατική υπόσταση" του καθεστώτος κατοχής στο βορρά), να επαναλαμβάνουμε πως η ελευθερία της Κύπρου και ο ελληνισμός της Κύπρου έχει σημαντικούς και σοβαρούς συμμάχους ανάμεσα στην επαναστατική και προοδευτική κοινότητα Τούρκων και ΤουρκοΚυπρίων. Πολύ πιό αφοσιωμένους στις έννοιες του Σοσιαλισμού και της ελευθερίας παρά ό,τι βρίσκουμε μες τους κύκλους της ελληνόγλωσσης ψευδο-σοσιαλιστικής αριστεράς, ή - ακόμα χειρότερα - μες τους κύκλους της "ανεξάρτητης αριστερής διανόησης" όπου εδράζουν και λιμνάζουν οι πιό απεχθείς μορφές ιμπεριαλιστολαγνείας, πρωκτολειχίας (ως μορφή εξωτερικής πολιτικής) και κρατικοφετιχισμού.

Φεύ και αλίμονο, ή όπως λέει και μιά ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε διαβάζοντας κόμιξ, "ΙΟΥΥΥΥ ΓΙΑΚ ΓΙΑΚ ΜΛΙΑΧ!"

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι θαύμασαν, λέει, τον Έρντογαν
του Şener Levent / Σενέρ Λεβέντ

Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ταγίπ Έρντογαν, προσκάλεσε μερικούς Τούρκους και Έλληνες δημοσιογράφους από την Κύπρο και τους ενημέρωσε, λέει, για το Κυπριακό, στην Κωνσταντινούπολη. Δεν μπορώ να ξέρω πώς επιλέχθηκαν οι δημοσιογράφοι που προσκλήθηκαν, αλλά, εξ όσων είδα, είναι από αυτούς που με τις άσχετες ερωτήσεις τους δεν θα στρίμωχναν τον Έρντογαν και δεν θα τον πονοκεφάλιαζαν. Τουλάχιστον, δεν θα κινδύνευε να του πετάξουν παπούτσια, όπως εκείνος ο Ιρακινός δημοσιογράφος. Ο Έρντογαν είναι πολύ ευαίσθητος στο θέμα «δημοσιογράφοι». Κοιτάξτε σε τι έκκληση προέβηκε πριν μερικές μέρες προς τα αφεντικά κάποιων δημοσιογράφων που τον επέκριναν: «Αν είσαι αφεντικό, δεν μπορείς να λες τι να κάνω, δεν μπορώ να ελέγχω τους αρθρογράφους». Εσύ πληρώνεις το μισθό εκείνου που αρθρογραφεί στις στήλες σου. Τον φωνάζεις και του λες το εξής: Να με συγχωρείς, αδελφέ, αλλά δεν έχει θέση για σένα στο κατάστημά μας. Διότι, ο καθένας τοποθετεί στη βιτρίνα του όποιον του αξίζει». Αυτή είναι η αντίληψη του Έρντογαν περί ελευθερίας του Τύπου. Προβαίνει σε εκκλήσεις προς τα αφεντικά των εφημερίδων να διώχνουν τους δημοσιογράφους που τον επικρίνουν. Προβαίνει σε απειλητικούς υπαινιγμούς του τύπου «αν δεν τους πετάξετε έξω, ξέρω τι θα σας κάνω».

Τελικά, λέει, θαύμασαν και οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι τον Έρντογαν, όπως και οι Τουρκοκύπριοι, κατά την ενημέρωση στην Κωνσταντινούπολη. Τα μάθαμε αυτά από όσα έγραψαν οι δικοί μας δημοσιογράφοι για την ενημέρωση. Οι Ελληνοκύπριοι δημοσιογράφοι χαρακτήρισαν, λέει, ως «τη δήλωση των τελευταίων είκοσι χρόνων» την ομιλία του Έρντογαν κατά την ενημέρωση. Τον παρομοίασαν, λέει, με τον Ατατούρκ. Και είπαν το εξής: «Όπως την αλλαγή που επέφερε ο Ατατούρκ στην πολιτική της Τουρκίας κατά τη δεκαετία του 1920, έτσι και ο Έρντογαν ξεκίνησε μια τέτοια δυναμική μετά τον Ατατούρκ με την αλλαγή που επέφερε τόσο στην Τουρκία όσο και στην περιοχή». Μετά που άκουσε τον Έρντογαν ο δημοσιογράφος του «Πολίτη» Μακάριος Δρουσιώτης εξέφρασε, λέει, ως εξής τα συναισθήματά του: «Ήταν η πιο εντυπωσιακή ομιλία που άκουσα στη δημοσιογραφική μου καριέρα». Ο Στέφανος Ευριπίδου είπε, λέει, το εξής: «Είτε αγαπάει κανείς τον Έρντογαν είτε δεν τον αγαπάει, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, αυτά που λέει πείθουν για την ορθότητά τους».

Είναι αλήθεια πως, όταν τα διάβασα αυτά, μου κινήθηκε η περιέργεια να δω τι τους είπε. Τι τους είπε και τον θαύμασαν τόσο πολύ. Για ποιο πράγμα τους έπεισε. Τους είπε το εξής, για παράδειγμα: «Όταν ήρθε στην εξουσία του ΑΚΡ, εγώ προσωπικά ενθάρρυνα τον τότε ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, για τη λύση στην Κύπρο. Εκείνη την ημέρα μου θύμισε τις ανεπιτυχείς προσπάθειες του παρελθόντος και παρουσιάστηκε διστακτικός, αλλά αργότερα μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι θα αναλάμβανε πρωτοβουλία. Συνεχίζεται και τώρα η στήριξή μας για λύση». Μήπως αυτά τα λόγια έκαναν τους Ελληνοκύπριους φίλους να τον θαυμάσουν; 'Αραγε, όταν τα είπε αυτά, δεν υπήρξε κανείς ανάμεσά τους που να του υποβάλει το εξής ερώτημα: «Κύριε Έρντογαν, αφού υποστηρίζετε αυτό το σχέδιο και τη λύση, τότε γιατί αντιταχθήκατε στο να εγγυηθούν τα Ηνωμένα Έθνη μια πιθανή συμφωνία; Γιατί ζητήσατε από τη Ρωσία να θέσει βέτο;». Ή θα μπορούσε κάλλιστα να υποβληθεί και η εξής ερώτηση: «Σε κάποιες προηγούμενες δηλώσεις σας, είπατε ότι πριν την προσφυγή στο δημοψήφισμα κάνατε πολλά τεστ στο νότιο τμήμα της Κύπρου και βεβαιωθήκατε ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα θα έλεγε σίγουρα "όχι". Αν πιστεύατε ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα θα έλεγε "ναι", πάλι "ναι" θα λέγατε;». Σίγουρα θα απαντούσε «ναι θα λέγαμε», αλλά κανένας να μην περιμένει από εμάς να το πιστέψουμε αυτό. Επιπλέον, σε τι ωφελούσε η προσφυγή σε δημοψήφισμα, αφού ήταν οπωσδήποτε βέβαιος ότι θα έλεγε «όχι» η ελληνοκυπριακή κοινότητα; Πώς θα μπορούσε να συμβάλει στη λύση ένα μονομερές «ναι»; Γιατί οι Ελληνοκύπριοι φίλοι δεν αντιλαμβάνονται ακόμη ότι η Τουρκία είπε «ναι», για να κερδίσει πλεονέκτημα και όχι για τη λύση;

Ο Έρντογαν έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός, ο οποίος με τη στήριξη των ΗΠΑ και της Βρετανίας κατάφερε να αθωώσει την τουρκική κατοχή στην Κύπρο. Εξασφάλισε την στήριξή τους χάρις στις μοναδικές δυνατότητες που παρείχε στους δυτικούς επενδυτές στην Τουρκία και στην συμπεριφορά του ως χωροφύλακα στη Μέση Ανατολή. Έτσι, εδραίωσε και την παρουσία του στην Κύπρο. Κατά την περίοδο Έρντογαν, η βόρεια Κύπρος έγινε πιο πολύ κτήμα της Τουρκίας. Ο πληθυσμός της στο νησί έγινε πολλαπλάσιος. Λεηλατήθηκαν και οι τελευταίες ελληνοκυπριακές περιουσίες που είχαν απομείνει. Μήπως αυτό άφησε έκθαμβους τους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους;

Κωδικός άρθρου: 932399
ΠΟΛΙΤΗΣ - 02/03/2010, Σελίδα: 13
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~