Thursday 14 October 2010

Ο Πρόεδρος, το Νόμπελ, η Προφητεία · Θρήνος, Κλαυθμός και Οδυρμός: Φυρμός!


Το Γραφείον Τύπου της ΚΕ ΑΚΕΛ και το Γραφείον Τύπου και Πληροφοριών του Προεδρικού, μας έστειλαν κοινή τους ανακοίνωση με την φωτογραφία που βλέπετε πιό πάνω να απεικονίζει το μοναδικό και ιστορικό στιγμιότυπο από την Διάσκεψη Τύπου του Προέδρου γιά το Νόμπελ με το οποίον τιμήθηκεν η Κύπρος.

Η φωτογραφία, στην οποίαν αποτυπώθηκαν ευκρινώς και οι σαφέστατα κάθετες δηλώσεις του Προέδρου Χριστόφια αποτελούν ηχηρό κόλαφο και αποσιωπητική απάντηση σε όσους τόλμησαν να αστειευτούν πρόσφατα πως ο Πρόεδρος "κλαίεται" που δεν του εδώθει εκείνου ένα "κυπριακής ιδιοκτησίας" Νόμπελ γιά το τεράστιο του έργο γιά την Ειρήνη. Ή τουλάχιστον ένα πουμισιάρικον με τον Ταλάτ.

Η φωτογραφία ήταν ιδιαίτερα αποστομωτική προς τους επικριτές του Προέδρου που ανήκουν στην προοδευτική, εναλλακτική και ανατρεπτική αυτόνομη αντιπολίτευση και που αλωνίζουν την Κυπριακή κοινωνία τα τελευταία χρόνια με δημοσιεύματα και κινητοποιήσεις συνεχίζοντας να προωθούν το ΟΧΙ και να οργανώνουν το λαό ενάντια στην ρατσιστική Διζωνική.

Πάρτε γιά παράδειγμα το δημοσίευμα της Επιτροπής γιά την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο (Ε.Απο.Δη.Κυ) που περιπαίζει τον Πρόεδρο πως τάχα εξαπέλυσε "μουγκαρκές" μόλις άκουσε πως δεν ήταν αυτός που έλαβε το Νόμπελ! Δεν τους αποστομώνει τώρα η νέα δήλωση του Πρόεδρου; Χα! Είδατε τι επάθατε κύριοι της Επιτροπής; Ο Πρόεδρος σας απάντησε καθαρά: "Δεν κλαίω. Άτε, αφού σας το λέω
πως δεν κλαίω. Δεν κλαίω σας λέω. Άτε πόσες φορές να το πούμε; Δεν κλαίω. Κανεί. Δεν κλαίω γιά το Νόμπελ." Καταλάβατε; Δεν κλαίει γιά το Νόμπελ.

Ήλθε δυστυχώς και σημειολογικά ανάποδο το τωρασινό στιγμιότυπο γιατί είχε γίνει αντικείμενο προφητείας από αθρογράφο που δημοσίευσε το γεγονός στο "Ποντίκι" πέρυσι τον Δεκέμβριο. Έγραψε λοιπόν το Ποντίκι γιά την επιθυμία του Προέδρου γιά το Νόμπελ:
"Η επιθυμία του Δημήτρη Χριστόφια είναι απότοκο και των υποσχέσεων που του δίνονται από ξένους διπλωμάτες και συνδέονται άμεσα με την λύση του Κυπριακού. Η προτροπή για λύση του Κυπριακού η οποία και θα τον κατατάξει μαζί με τον σύντροφο του Μεχμέτ Ταλάτ ως εν δυνάμει υποψηφίους για το Νόμπελ Ειρήνης, έγινε κατά κύριο λόγο από τους Άγγλους οι οποίοι στα άνομα σχέδια τους συνεπικουρούνται και από άλλους Ευρωπαίους διπλωμάτες.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος Χριστόφιας, ιδιαίτερα φιλόδοξος άνθρωπος για όσους τον γνωρίζουν καλά, ένιωσε συνεπαρμένος από την ιδέα και μάλιστα το έθεσε ως στόχο ζωής, αφού τις όποιες του άλλες φιλοδοξίες τις έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω."
{Ολόκληρο το κείμενο ακολουθεί στο τέλος του άρθρου μας.}
Ατύχησε λοιπόν και το προφητικό άρθρο: ο Πρόεδρος Χριστόφιας ΔΕΝ ΚΛΑΙΕΙ γιά το Νόμπελ. Χωνέψετε το. Δεν κλαίει.

Δεν ήταν όμως μόνο το Ποντίκι και η Επιτροπή (Ε.Απο.Δη.Κυ) που χωρίς ντροπή, χωρίς αιδώ, περιπαίζουν τον κο Χριστόφια. (Μάνα μου τον ρε). Και μιά μικρή σποντούλα στην εφημερίδα "Σημερινή" χθές, πάλι τα ίδια είπε:
"Και αν ο Πρόεδρος Χριστόφιας κάνει ακόμα κάποιες υποχωρήσεις, πάμε και για το Νόμπελ Ειρήνης... Κ.Α."
http://www.sigmalive.com/simerini/anafandon/314908
Αλλά και οι ακροατές που τηλεφώνησαν στα Μέσα και μίλησαν από το ραδιόφωνο το ίδιο ανέφεραν: πως όταν ερωτήθηκε ο Πρόεδρος Χριστόφιας γιά το Νόμπελ του άλλου, "εξίνησεν". Το συναισθηματικό ραντάρ του λαού, και σοφία του γιά τους ηγέτες, κάτι ξέρει.

Πιό εκτεταμένα, στο κείμενο της η Επιτροπή είπε τα εξής:
"Αυτά που ακούγατε οι κατοικούντες στους Άγιους Ομολογητές το μεσημέρι της Δευτέρας 11/10/2010, δεν ήταν σειρήνες.
Ήταν οι μουγκαρκές του Ευέλικτου Οδοστρωτήρα, που ξεκούφαναν όλους τους περιοίκους του Προεδρικού.
Στο άκουσμα της είδησης για τον πρώτο Κύπριο που κέρδισε το Νόμπελ, που δεν έφερε το όνομα "Δημήτρης Χριστόφιας", αλλά το όνομα "Χριστόφορος Πισσαρίδης" και που δεν κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης αλλά το Νόμπελ Οικονομίας, ο Ευέλικτος ξέσπασε για μια ακόμη φορά!
Κειμήλια, μετάλλια, παράσημα, όλα τα πήρε χθες η οργή του Ευέλικτου, ο οποίος πετούσε πάνω στο θυμό, την απελπισία και την αγανάκτισή του, ότι έβρισκε μπροστά του...."
{Μπορείτε να διαβάσετε όλο το κείμενο εδώ:
http://christofias-watch.blogspot.com/2010/10/blog-post_4345.html }

Τώρα όμως άκουσαν και είδαν όλοι την επίσημη απάντηση. Ο κος Χριστόφιας δεν κλαίεται. Δεν πειράζει που του έταξαν το Νόμπελ, θα ζήσει και με αυτήν την προδοσία. Ας φακκούν (θα έλεγεν, τις) ο κύριος Ντάουνερ και ο καλός φίλος του κου Χριστόφια κύριος Γκόρντον Μπράουν με τις υποσχέσεις που έδωσαν και τώρα δεν υλοποιούν. Ας φακκούν. Δεν κλαίω.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Νόμπελ Ειρήνης ονειρεύεται ο Χριστόφιας
04/12/2009

Και ο νηστικός στον ύπνο του καρβέλια ονειρεύεται. Η λαϊκή ρήση , που προφανώς στο Δίκωμο την έλεγαν κάπως διαφορετικά , ταιριάζει απόλυτα στο όραμα του προέδρου της Δημοκρατίας, που μπορεί μεν να είναι ευγενές, αλλά του κατέστη έμμονη ιδέα και τον καθιστά επιρρεπή στις όποιες πιέσεις.
Η επιθυμία του Δημήτρη Χριστόφια είναι απότοκο και των υποσχέσεων που του δίνονται από ξένους διπλωμάτες και συνδέονται άμεσα με την λύση του Κυπριακού. Η προτροπή για λύση του Κυπριακού η οποία και θα τον κατατάξει μαζί με τον σύντροφο του Μεχμέτ Ταλάτ ως εν δυνάμει υποψηφίους για το Νόμπελ Ειρήνης, έγινε κατά κύριο λόγο από τους Άγγλους οι οποίοι στα άνομα σχέδια τους συνεπικουρούνται και από άλλους Ευρωπαίους διπλωμάτες.
Από την πλευρά του ο πρόεδρος Χριστόφιας ιδιαίτερα φιλόδοξος άνθρωπος για όσους τον γνωρίζουν καλά, ένιωσε συνεπαρμένος από την ιδέα και μάλιστα το έθεσε ως στόχο ζωής, αφού τις όποιες του άλλες φιλοδοξίες τις έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω.
Ωστόσο το θέμα δεν είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες του προέδρου της Δημοκρατίας, αλλά είναι αυτονόητο ότι τον καθιστούν ιδιαίτερα επιρρεπή στις οποιεσδήποτε προτροπές, πιέσεις και υποδείξεις, αφού είναι αυτονόητο ότι κάθε άνθρωπος και πολιτικός θα ήθελε να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, αφού έτσι θα γράψει και το όνομα του ανεξίτηλα στην ιστορία.

http://pontiki.com.cy/index.php/21/3395.html
~~~~~~~~~~~~~

ΤουρκοΚύπριοι Αντιστασιακοί, και η ψευδο-αριστερά ηγεσία: Κυπριοεθνικισμός, Ρατσιστική Διζωνική και ταύτιση με τον Ιμπεριαλισμό
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/10/blog-post_09.html

Ο Νίκος Τριμικλινιώτης και ο ΔουPRIOς Ίππος που τον εργοδοτεί
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/10/prio.html

Welcome President Medvedev
Liberate Us From Our Liberators ~ please!
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/10/welcome-president-medvedev.html

Το νέο κωλόχαρτο του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/09/blog-post_22.html

Επικεφαλίδες ~ Βaşlıkları ~ Headlines / At the United Nations
"Wonderful, Mr. President"
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/09/aslklar-headlines.html

Η ΠΕΟ απειλεί και επιτίθεται σε αντικατοχικούς ΤουρκοΚύπριους
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/09/blog-post_17.html

Κυκλώνας Βήτα
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/09/blog-post_13.html

* * *

Μακάρι να ήταν Κομμουνιστής
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/10/blog-post.html

Ουδείς έχει δικαίωμα να διαπραγματεύεται τις προγονικές μας εστίες και τη γη μας
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/01/blog-post_8260.html

ΝΑΙ στην Αδούλωτη Κερύνεια
"το ανθρώπινο πάθος για επιστροφή εκφράζει η Αδούλωτη Κερύνεια από το 1974 μέχρι σήμερα, με τη συνέπεια κρίσης, εκτίμησης και αξιολόγησης καταστάσεων και πολιτικών εξελίξεων, που μας οδήγησαν στην τεκμηριωμένη θέση και άποψη ότι, με λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, δεν εξασφαλίζεται η επιστροφή μας."
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/02/blog-post_18.html

Ποιές Λύσεις Προτείνουμε
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/09/blog-post.html#proteinoume

Δεκατρία Σημεία, συν Δύο
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2008/07/blog-post_7187.html

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


* * *

4 comments:

  1. Διαφωνεί ο λαός με την ανακοίνωσην του προέδρου.
    Λαλεί το τζιαι το δημοτικόν τραούδιν:

    Άστραψεν η Ανατολή
    τζιαι βρόντησεν η Δύση
    τζιαι χαμηλοπουμπούρησεν
    η Πέτρα του Λιμνήτη
    γιατί ο Νόμπελ ο πικρός
    εφκέην να γυρίσει
    τζι όπου τον νέον τον καλόν
    να τον κοκκολοήσει.

    Μαύρα ρούχα εφόρησεν
    μαύρα καβαλλιτζιευκει
    τζιαι πκιάννει τζιείνον το στρατίν
    τζιείνον το μονοπάτιν
    το μονοπάτιν φκαλλει τον
    στου Δημητρού το σπίτιν.

    Διά γυρόν ξανά γυρόν
    τιζι πόρταν ένι βρίσκει
    δια του τοίχου μιαν κλωτσιάν
    τζι αννοίξαν πέντε πόρτες
    τζιαι βρίσκει τζιαι τον Δημητρόν
    τραπεζοκαθισμένον
    ετρώεν τζι έπιν έσσω του τρακόσιοι επαγρυπνίτες:

    -Καλώς μας ήρτες Νόμπελ μας
    να φα να πιεις μιτά μας
    να φαέις άγριν του λαού να φας οφτόν περτίτζιν
    να φας αγροκεράμιρον που τρών αντρειωμένοι
    να πιεις γλυκόποιοτον κρασίν που πίνουν οι γουμένοι
    που πίνουν τζιαι οι άρρωστοι τζαι βρέθουνται γιαμένοι.

    Τζιαι πόλοατ ο Νόμπελ μας
    του Δημητρού τζιαι λέει:

    -Εγιώ δεν ήρτα Δημητρό
    να φα να πιω μιτά σας
    μόνον ηρτα ρε Δήμητρο
    τον κάλο σας να πάρω.

    Τζιαι κοντοστέκει ο Δημητρός
    τζιαι τρέξαν του τα σάλια
    τζιη φαντασία του έτρεξεν
    στου Όσλο τα σαλόνια
    τζιαι κόρτωσεν τζιαι ψήλωσεν
    ίσια σαράντα πήχες:

    -Τζιαι πε μας ο α Νόμπελ μας
    ο κάλος μας ποιος ένι;

    Τζιαι πόλοατ ο Νόμπελ μας
    του Δημητρού τζιαι λέει:

    -Ο κάλος σας ρε Δήμητρο
    ενι ο Πίσσαρίδης.

    Τζι ακούστηκεν η μουγκαρκά
    ως του Μοριά τα μέρη
    τζιούλλα ξιλαμπρατζίσασιν
    τζιαι θάλασσα τζιαι ξέρη
    Τζι ο Δημητρός απόμεινεν
    μόνον να μουγγαρίζει
    τζιαι γύρω του ετρέξασιν
    ο Δίχα τζιο Γληορης
    μαζίν τους τζι ο Μαγάριος
    τζιαι ο Τριμικλινιώτης
    τζιαι ολημερίς επάσκιζαν
    να τον παρηορήσουν
    τζιαι που τον σπήλιον έφκηκεν
    ο αππέσσω Συλικιώτης
    τζιαι κάτσαν ούλλοι γύρω του
    τζιαι καλοπιάννασιν τον:
    -ΟΙ καλέ μας πρόεδρε
    τζιαι πατερούλη πρώτε
    αεις τον ασυχόμπατον να δώκει το βραβείον
    τζιαι πκιάμεν τον Κατήφορον
    επκιάμεν τον Ομπάμα
    τζιαι έταξεν μας Δημητρό
    πριχού να φκει ο χρόνος
    το Νόμπελ που σου τάξασιν
    θα τόσιεις μες τα σιέρκα
    φτάνει ν' ακούσεις Δημητρό
    την Κύπρον να πουλήσεις
    τζιαι να χαρίσεις στην Τουρτζιάν
    Διζωνικήν κανίσσιην
    τζι οι Τζιερυνιώτες τζι οι λοιποί
    να πα να κουρευτούσιν...

    Τζιαι σαν ο ήλιος έδυεν ήρτεν στα λογικά του.

    Μάριος Πούζας
    -------------

    ReplyDelete
  2. χαχαχαχα.Μέσα στον οχετό βρισιών τις τελευταίες μέρες ξεχάσαμε τι καλό που είναι το χιούμορ.Μπράβο Μάριε πολύ καλό,προτείνω να γράφουμεν ούλλοι έτσι τζιαι οι μεν τζιαι οι δε τζιαι οι δεν!

    ReplyDelete
  3. "Τζιαι χαμηλοπουμπούρησεν
    η Πέτρα του Λιμνήτη
    ..." !!

    Άπαικτος στίχος, φοβερός,
    τζιαί πρέπει σου χουμίσιν

    Μάριε Πούζα μου καλέ, γερέ στοιχοσυνάκτη,
    διαβάζοντας τα εσχίστηκα,
    μα, θέλεις ΄που το γέλιο;
    θέλεις νά΄ν 'που τα κλάμματα;
    το χιούμορ σου έλυωσεν θυμόν,
    μαλάκωσεν το άxτιν.

    Σ' ευχαριστώ πολλά, και αληθινά
    τριπλοπαρακαλώ σε,
    να βάλλεις δα'χαμαί συχνά
    δυό τρείς γραμμές και στίχους
    έ'ν φάρμακο τα λόγια σου:
    ν' αντέχουμεν καλύττερα μες τού'ν τες εποχές
    της απουσίας Ηθικής
    της απουσίας Αθρωπιάς
    της απουσίας Ήθους.

    * * *

    ReplyDelete
  4. Πέτρο ευχαριστώ πολλά

    Θα βάλλω με ευχαρίστησην σχόλια τζιαι στίχους αν έχω.

    Παρακολουθώ σας που την αρκήν σχεδόν της λειτουργίας σας τζιαι ευχαριστώ που πριν χρόνια εδημοσιεύσετε τζιαι έναν κείμενον μου. Ελπίζω οι δουλειές μου να μου επιτρέπουν να γράφω πιο συχνά.

    Ο στίχος που σου άρεσεν εν εν δικός μου.

    Ανήκει στην Κυπριακήν παραλογήν του τραουθκιού του Διγενή τζιαι του Χάρου.

    Ετραούδαν μου το κάθε νύχταν για χρόνια η μακαρισμένη η στετέ μου για νανούρισμαν.

    Το τραούδιν, έναν μνημείον του Ελληνικού πολιτισμού μας τζιαι της σύνδεσης του με τον τόπον μας, εν έναν μακρόσυρτον μονότονον τραούδιν που η στετέ μου είπεν μου πως ετραουθκιέτουν στο θέρισμαν.

    Ο ρυθμός τραουδίσματος εν τέθκοιος που εβοηθούσεν το ρυθμικόν δρεπάνισμαν.

    Τζιαι το τραούδιν εν ποτζιείνα μου συντρολίζει την ψυσιήν του αθρώπου σε ούλλα τα όμορφα αλλά τζιαι σε ούλλην την υπαρξιακήν αγωνίαν του.

    Τζιαι για ούλλους τους αθρώπους της Σολιάς περιγράφει τζιαι έναν περίεργον φαινόμενον που αφορά την Πέτραν του Λιμνήτη.

    Όποτε έσιει καταιγίδαν στην περιοχήν της Λεύκας του Ξερού τζιαι του Λιμνητη οι αστραπές μοιάζουν να ππέφτουν κατευθείαν πάς την Πέτρα του Λιμνήτη.

    Εν σανναν η Πέτρα έναν αλεξικέραυνον φυσικόν -εν ιξέρω αν έσιει κάποιον μέταλλον που τραβά τες αστραπές - που η σοφία του λαού μας εμετάτρεψεν το τζιαι σε έναν μεταφυσικόν κάλεσμαν μες τα τραούθκια του.

    Τζιαι που ναξερεν ο λαός μας ότι κάποτε ήταν να βρεθεί ένας πρόεδρος του να ξεπουλά τον τόπον του τζιαι να χαριεντίζεται λλία χιλιόμετρα τζιείθε μέρου τζιαι να επιτίθεται στους συμπατριώτες του που ζητούν τα δίκαια τους.

    Ανάθθεμαν σε Δημητρό
    τζιαι μυριανάθθεμαν σε
    για το κακόν που πελλετάς
    να κάμεις εις την χώραν.
    Που πιππιλάς συθθήματα
    σπουδαία τζιαι ωραία
    μα που αρχές τζ ιδανικά
    τα κάμνεις κωλοσφότζιν
    για να σκουπίζεσαι εσύ
    μαζί με τους οχτρους μας.

    Μάριος Πούζας
    -------------

    ΥΓ. Οι άθρωποι της Σολιάς ξέρουν πολλά καλά πως πατριωτισμός, Ελληνισμός τζ αριστερά εν έχουν καμιάν ουσιαστικήν διαφοράν.

    Οι ίδιοι αθρώποι που μες τα μεταλλεία του Ξερού αγωνίζονταν για τα δικαιώματα της εργαθκιάς, εκλέφταν δυναμίτες για την ΕΟΚΑ τζιαι εσκοτώννουνταν στα βουνά μας.

    Οι ξιπετσισμένοι κουρκουτάες Δίχα Όρια, Γληορούιν, Τριμικλινιώτης, Μαγάριος τζιαι τα τσιρακκούθκια τους εν καλά να ξέρουν ότι πολλοί που μας είμαστεν παιθκιά τζιείνων των αριστερών. Τζιαι δε θα μας μάθουν τζιείνοι οι πολλοπάητοι γλείφτες την ιστορίαν μας διότι εζήσαμεν την που πρώτον σιέριν. Ετραουδήσαν μας την οι πάπποι τζι οι γιαγιάδες που τα γεννοφάσκια μας. Τζι οι πέτρες του τόπου μας.

    Σε τζιείνους τους καραγκιόζηδες σφογγοκωλάριους της Νέας Τάξης απαντούμεν που την μούττην του Δία:

    Νο παζαράν!

    ReplyDelete