Ανανέωση !

της Δρος Νικολέττας Χριστοδούλου, cnikoleta@hotmail.com

ΜΙΑ ΑΠΟΨΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ – ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΩΝ:
ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ

Δρ. Νικολέττα Χριστοδούλου
Λέκτορας, Μελέτη Αναλυτικών Προγραμμάτων και Διδασκαλία
Συντονίστρια ερευνητικού έργου «Η προφορική ιστορία της Κύπρου»


Είμαστε έξω από το προεδρικό κάθε βράδυ γιατί τιμούμε τη μνήμη των νεκρών δολοφονηθέντων και γιατί ζητούμε, προς το παρόν, ανανέωση, ξεκινώντας με την παραίτηση του Δημήτρη Χριστόφια και των Υπουργών του, οι οποίοι είναι όλοι συνυπεύθυνοι, είτε το γνώριζαν είτε όχι, γιατί η δουλειά τους είναι να γνωρίζουν ζητήματα τέτοιας βαρύτητας (εδώ μιλούμε για ορολογιακή βόμβα και όχι για μια μπάλα που απλά πετάχτηκε σε ένα άδειο χωράφι), σχετικά με το τελευταίο μαζικό έγκλημα που έγινε στον τόπο μας. Όμως όπως λέμε εμείς οι ίδιοι στα συνθήματά μας, «Μια παραίτηση δεν είναι αρκετή» και σίγουρα ούτε και δύο, ούτε και τρείς, ούτε και αυτή του ίδιου του Χριστόφια δεν είναι αρκετή, αφού θέλουμε να πληρώσει τα σπασμένα του προτού φύγει. Ομολογώ ότι όσο περνούν οι μέρες εγώ και κάποιοι φίλοι, και είμαι σίγουροι οι περισσότεροι από εμάς, είμαι προβληματισμένη και κάθε μέρα που περνά προβληματίζομαι περισσότερο.

Μετά από συζητήσεις που είχα με διάφορους αυτές τις μέρες κατάλαβα ότι κάποιοι “καθαρά” γαλουχημένοι “ΑΚΕΛικοί” το πήραν παντελώς κομματικά και νομίζουν ότι κάποιοι βρήκαν απλά αφορμή να κατεβάσουν τον Πρόεδρο από την καρέκλα και δεν χαμπάρισαν, λόγω της τύφλας τους, τι συμβαίνει στην πραγματικότητα.

Δεν πήραν χαμπάρι ότι έγινε ένα έγκλημα, έστω εξ’ αμελείας ή κωλυσιεργίας ή ανικανότητας λήψης σοβαρών αποφάσεων (γιατί εδώ πρόκειται για το να μπορείς να είσαι ηγέτης μιας χώρας και όχι να παίζεις μονόπολη) και ότι καταστράφηκε η οικονομία μιας χώρας και οι κόποι και οι μόχθοι των ανθρώπων της να ανικοδομήσουν τη χώρα μετά από τα διάφορα δεινά που πέρασε. Δεν μας ήρθε, έτσι απλά, ένα πρωινό, να ζητήσουμε την παραίτησή του. Επίσης δεν συγκεντρωνόμαστε κάθε βράδυ έξω από το Προεδρικό επειδή είναι της μόδας, όπως έχω ακούσει μερικούς να λένε, και ζηλεύοντας κι εμείς τους Ισπανούς και τους Ελλαδίτες κάναμε το Κίνημα των Αγανακτισμένων γιατί απλά θέλουμε σημασία. Εμείς δεν κάναμε το Κίνημα των Αγανακτισμένων, αλλά το Κίνημα των Αποφασισμένων.

Η αγανάκτισή μας και οι αποφασιστικότητά μας βρίσκεται στο ότι
1. είμαστε πια νέα γενιά και δεν περνούν σε εμάς τα του παρελθόντος και
2. δεν μας εκφράζουν αυτά τα ξεπερασμένα κομματικά τους.

Και επειδή η σημερινή εποχή ευνοεί απόλυτα και διευκολύνει την αυθόρμητη και ανοργάνωτη συγκέντρωση και μαζική αντίδρασή μας, λόγω της κατάστασης γύρω μας και το παγκόσμιο αίτημα για δημοκρατία και του εύκολου τρόπου που έχουμε να οργανωνόμαστε, να κοινωνικοποιούμαστε και να ενημερωνόμαστε (όχι πια μέσα από κόμματα που κάνουν πλύση εγκεφάλου και φανατίζουν και τυφλώνουν, αλλά μέσα από το διαδίκτυο που διευκολύνει την ενημέρωση και την έκφραση), δεν σηκώνουμε πλέον άλλες παρωχημένες αντιλήψεις και νοοτροπίες. Θέλουμε μια κοινωνία πιο υγιή και αυτό θέλουμε να ξεκινήσει από ΤΩΡΑ...όχι αύριο. Ο σημερινός πρόεδρος φταίει, είτε έμμεσα είτε άμεσα, και δεν το παραδέχεται. Έφταιξαν και άλλοι. Απλά είναι αρκετά άτυχος που εξελέγηκε πρόεδρος στην εποχή μας, γιατί εμείς σήμερα ξυπνήσαμε, έχουμε τους τρόπους και τη δύναμη και τη δικτύωση πέραν από τα κόμματα και αυτό μας κάνει πιο ελεύθερους να σκεφτούμε, να αποφασίσουμε και να οργανωθούμε, από άτομα σε ομάδες. Και επειδή στο νησί μας συνέβηκε πριν μια εβδομάδα κάτι πάρα πολύ τραγικό, απαιτούμε ΣΗΜΕΡΑ όπως αναληφθούν ευθύνες (έστω και αν παλιά δεν αναλαμβάνονταν...ποσός δεν μας ενδιαφέρει εμάς σήμερα αυτό και από τούδε και στο εξής πρέπει να γίνει μάθημα για όλους ανεξαιρέτως να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, πολιτικές, ποινικές ή άλλες) και να αρχίσουν να γίνονται πράγματα για το μέλλον μας. Δεν ξεχνούμε το Κυπριακό πρόβλημα και συνεχίζουμε για την επίλυσή του, αλλά πρέπει πλέον να αναλαμβάνονται και οι ευθύνες για το σήμερα παρά μόνο να κρυβόμαστε πίσω από το κυπριακό πρόβλημα.

Και επειδή η ζωή συνεχίζεται και σύντομα δεν θα έχουμε πια την πολυτέλεια να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στο προεδρικό, λόγω των υποχρεώσεων του καθενός, ήδη εδώ και 10 μέρες βάλαμε τη ζωή μας σε παύση, επιβάλλεται να πάρουμε κάποιες αποφάσεις.

Δεν πρέπει αυτή η κατάσταση που δημιουργήσαμε να σβήσει και σιγά σιγά να χαθεί. Πρέπει να μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο. Πρέπει να δούμε τι ζητούμε και τι θέλουμε να κάνουμε στη συνέχεια.

Με τις συγκεντρώσεις μας δεν χάνουμε τον καιρό μας, έστω και αν δεν παραιτηθεί κανένας άλλος από την κυβέρνηση. Έχουμε θέσει τις βάσεις για αλλαγή, πολιτική και κοινωνική αλλαγή, και πρέπει να το συνεχίσουμε αυτό είτε οργανωμένα, είτε ως υπεύθυνοι, ανοργάνωτοι, δημοκρατικοί πολίτες που μπορούμε να επικοινωνούμε και να οργανωνόμαστε μέσω facebook και με άλλους παρόμοιους τρόπους. Και έχουμε θέσει πάρα πολύ γερές βάσεις γιατί ήρθαμε εδώ με την θέλησή μας, γιατί αγανακτήσαμε, μπουχτίσαμε δεν σηκώνουμε άλλα. Δεν είμαστε εδώ γιατί μας το επέβαλε ή υπόβαλε κάποιος. Ήρθαμε γιατί είμαστε υπεύθυνοι, ελεύθεροι, κριτικοί πολίτες και άνθρωποι, άτομα σε μια κοινωνία που νοιάζονται για το κοινωνικό σύνολο και όχι μόνο για τον εαυτό τους. Εδώ είναι που έχει χάσει και το νόημά της η αριστερά: είναι πρωτάκουστο ο ΛΑΟΣ (λέξη και παράγωγά της που χρησιμοποιεί πάρα πολύ η αριστερά) να είναι έξω στους δρόμους και οι Κύριοι της Αριστεράς της Κύπρου να είναι μέσα στα σπίτια τους χωρίς να αντιλαμβάνονται τι έχουν κάνει στον λαό. Με αυτή την έννοια είμαστε—εμείς, ο λαός στους δρόμους που επαναστατήσαμε και συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλον και παλεύουμε όλοι μαζί ενώνοντας δυνάμεις και φωνή—πιο αριστεροί από αυτούς με τις γραβάτες. Όλα τα άλλα είναι λόγια και σας αφήνω να προβληματιστείτε από μόνοι σας. Το κράτος μας με τις κομμουνιστικές του πεποιθήσεις ενάντια στον λαό του και στο λαϊκό αίσθημα.

Ξέρετε, είναι και λίγο αστείο. Σκεφτείτε το εξής: Αυτό που ζούμε σήμερα, το μαζικό και αυθόρμητο, εδώ και δέκα μέρες, είναι πρωτοφανές για όλους αυτούς. Διερωτούνται ποιοι είμαστε. Από που βρεθήκαμε, ακριβώς επειδή δεν ήρθαν αντιμέτωποι ξανά με μια τέτοια κατάσταση στα ιστορικά της Κύπρου, τουλάχιστον όχι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες. Ίσως η προηγούμενη φορά να ήταν το πραξικόπημα, η εισβολή του 1974 ή οι διαδηλώσεις επί Αγγλοκρατίας. Εμείς δεν είμαστε ακριβώς συγγενείς θυμάτων κάποιας εθνικής τραγωδίας όπως αυτής στη ναυτική βάση στο Μαρί, το αεροπορικό δυστύχημα της Ήλιος, συγγενείς αγνοουμένων κλπ. (τουλάχιστον όχι στην πλειοψηφία μας ούτε αναφορικά με τον σκοπό των συγκεντρώσεών μας). Ποιοί είμαστε, λοιπόν; «Ποιοι είναι;» διερωτούνται αυτοί. «Τι είναι αυτό το πρωτοφανές πράγμα;» Είναι ταραχοποιά στοιχεία, είναι χίππηδες, είναι ακροδεξιά στοιχεία, αναρχικοί, φασίστες, κομμουνιστές, χούλιγκαν, άνεργοι, άστεγοι; Ποιοί είναι; Δεν έχουν το λεξιλόγιο για εμάς, για να μας βάλουν σε κατηγορίες ή σε κάποιο γκρουπ και αναμασούν το παλιό τους τροπάριο...πραξικοπηματίες, φασίστες κ.ο.κ.

ΟΧΙ! Είμαστε απλοϊκοί πολίτες, ανοργάνωτοι, αυθόρμητοι, πες μας όπως θες. Είμαστε ειρηνικοί, απόδειξη ότι δεν έχουν γίνει επεισόδια μέχρι τώρα, εκτός από την πρώτη Τρίτη που ήταν μετά από προκλήσεις κάποιων άλλων. Ακόμα και κάποιες ακραίες οργανώσεις που τόλμησαν να παρευρεθούν οργανωμένα στον χώρο των Αποφασισμένων Πολιτών κατάλαβαν ότι δεν χωρούν οι δικές τους ακραίες φανατισμένες συγκεντρώσεις ανάμεσά στο πλήθος των Αποφασισμένων και αποχώρισαν από τις συναντήσεις. Οι ακραίοι κατάλαβαν ότι δεν έχουν χώρο οι δογματισμοί και οι φανατισμοί εδώ και ότι δεν είμαστε κι εμείς ένα από τα ίδια.

Ποιοι είμαστε λοιπόν; Είμαστε άτομα που εργαζόμαστε, που έχουμε κοινωνικές και άλλες υποχρεώσεις, που σκεφτόμαστε και προβληματιζόμαστε και μας βαραίνει η συνείδηση και το ΧΡΕΟΣ μας απέναντι στους συμπολίτες μας, στον τόπο μας, στα παιδιά μας και στις μελλοντικές γενιές. Μας βαραίνει το ΧΡΕΟΣ μας ακόμα και απέναντι σε αυτούς που μας παρεξήγησαν και νομίζουν ότι είμαστε αναρχικοί και απλά κάνουμε πικ-νικ έξω από το προεδρικό, να τους κάνουμε να καταλάβουν ότι δεν μας νοιάζουν τα κόμματά τους και οι αντιλήψεις τους, αλλά το καλό των πολιτών και η κοινωνία μας. ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!! Ελάτε να τους ξυπνήσουμε! Η επανάστασή μας, πλέον, αφορά την αλλαγή του καθεστώτος, την απαλλαγή από την διαφθορά και την απαίτησή μας για άξιους πολιτικούς ηγέτες και εμπνευστές. Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι είναι τόσο κομματικοποιημένοι που τα βλέπουν όλα μέσα από το κόμμα τους και νομίζουν ότι όλοι έτσι τα βλέπουν. Ε, ΕΛΕΟΣ πια!!! Η ζωή δεν είναι κόμμα. ΠΑΡΑΤΑΤΕ ΜΑΣ επιτέλους με τα κόμματά σας και τις εμμονές σας. Δέστε έξω από το αναθεματισμένο το κομματόκουτό σας!

Και ακριβώς επειδή δεν είμαστε αποτυχημένοι και περιθωριακοί, αλλά το αντίθετο, κι επειδή το επίπεδό μας το δείξαμε (δεν το είπαμε, όπως κάνουν όλοι αυτοί οι πολιτικοί) όλες αυτές τις μέρες, έχουμε ευθύνη να τους πάρουμε από το χέρι και να τους δείξουμε, σε περίπτωση που δεν καταλαβαίνουν, ή να απαιτήσουμε, αν καταλαβαίνουν και απλά κάνουν τις πάπιες, γιατί εμείς ξέρουμε, φαίνεται, καλύτερα, ενώ αυτοί δεν χαμπαρίζουν, τι πρέπει να γίνει.

Κάποιες εισηγήσεις για το τι πρέπει να γίνει και το τι πρέπει να τους πούμε τις έχουμε συνοψίσει σε ένα Έγγραφο-Αίτημα (petition) που θέλουμε να στείλουμε σύντομα για υπογραφές και να σταλεί στον πρόεδρο Χριστόφια και όλους τους πολιτικούς:

1. ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΣΑΣ ΘΕΣΗ, ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ ΤΩΡΑ (ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ) ΓΙΑΤΙ ΔΙΑΠΡΑΞΑΤΕ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΕΛΕΙΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΛΑΒΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ. ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ, ΠΕΣΤΕ ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ, ΠΑΡΑΔΕΧΘΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΛΜΗΣΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ.

2. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΣΑΣ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΣΤΙΣΕΙ ΣΕ ΕΜΑΣ, ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΦΗΣΑΤΕ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, ΑΛΛΑ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΦΕΡΑΤΕ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΗΔΗ ΣΕ ΚΡΙΣΗ, ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

3. ΝΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΝΕΩΣΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΑΔΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΠΙΟ ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΕΣ.

4. ΝΑ ΕΙΣΗΓΗΘΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ, Ή ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ.

5. ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΙ ΝΕΕΣ ΓΕΝΙΕΣ. ΑΛΛΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΚΙ ΕΔΩ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΣΠΙΤΙΑ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΠΑΝΕ ΜΕΣΩ ΤΟΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ... ΖΗΤΟΥΜΕ ΥΓΙΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΣΥΣΤΟΛΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ. ΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΠΩΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.

6. ΝΑ ΕΙΣΗΓΗΘΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΟΥΝ ΟΙ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΣΜΟ, ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΝΕΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΝΕΑ ΑΤΟΜΑ, ΙΚΑΝΑ, ΟΡΕΞΑΤΑ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ, ΑΝΟΙΚΤΟΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΟΛΛΩΝΤΑΙ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ, ΑΞΙΕΣ, ΟΡΑΜΑΤΑ, ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ. ΣΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ. ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, ΝΑ ΣΥΛΛΕΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΗΓΗΘΟΥΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ.

7. ΝΑ ΕΙΣΗΓΗΘΕΙΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ, ΙΣΩΣ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ, ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΝΕ ΟΙ ΦΟΡΟΙ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΜΥΝΑ. ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ.

8. ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΑΜΕΣΑ. ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΤΟΥΝ ΩΣ ΑΤΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ.

9. ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ.

Τελειώνω, λέγοντας ότι αυτή η «Αγορά του Δήμου» έξω από το προεδρικό, μας έχει δώσει τον χώρο, την έμπνευση, τη δύναμη και τη στήριξη να εργαστούμε είτε οργανωμένα είτε ανοργάνωτα, πλέον, αρθρογραφώντας, μιλώντας, συζητώντας, προβληματίζοντας εμάς τους ίδιους και τους άλλους, κανονίζοντας συναντήσεις κατά διαστήματα ή μέσα από τον ιστοχώρο, στέλλοντας φυλλάδια, κάνοντας δημοσκοπήσεις και δημοψηφίσματα για να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ την ΑΛΛΑΓΗ. Ταυτόχρονα, δεν είμαστε μια «δεξαμενή σκέψης» που προέκυψε από πολιτικά, κοινωνικά ή άλλα συμφέροντα. Είμαστε μια δυναμική, αυθόρμητη ομάδα που απλά δεν μπορεί να αντέξει άλλο την αδικία και την κοροϊδία και που αναζητά πολιτικούς που να νοιάζοντια για τον λαό, την ασφάλειά του, την πρόοδό του και την ποιότητα ζωής του. Τώρα, ξέρουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Είμαστε χιλιάδες...είμαστε πάμπολλοι και θέλουμε αλλαγή.

Και κάτι τελευταίο. Σε όσους μας προσβάλλετε λέγοντας ότι δρούμε με βάση τον κομματισμό και τον φανατισμό, λέμε: Δεν μας ενδιαφέρουν τα κόμματά σας. Εσείς δογματίζετε και φανατίζετε με παρόμοιο τρόπο όπως θεσμοί σαν και την εκκλησία και προσπαθείτε να έχετε φανατισμένο ποίμνιο και οπαδούς για να μην χάσετε την δουλειά σας. Οι πραγματικοί πολιτικοί δεν είναι έτσι, είναι εμπνευστές και ηγέτες που ενώνουν τον λαό, παρά να τον διαχωρίζουν. Δεν μας ενδιαφέρουν τα δόγματα και τα κόμματά σας. Αρκετά ρουφήξατε από εμάς. Θέλουμε να ζούμε σε μια υγιή κοινωνία, όχι μεσαιωνική ή δικτατορική ή επιλεκτική, όπου μας σέβονται και δεν χτίζουν πάνω στους κόπους μας και μετά με ένα εκρηκτικό μας αποτελειώνουν, γιατί ξέχασαν ή δεν σκέφτηκαν ή δεν πρόλαβαν να αποφασίσουν ή δεν ήξεραν, και τα διαλύουν όλα. Κάνατε λάθος που μας υποτιμήσατε. Δεν μετρούνται όλα με κριτήριο το κόμμα σας. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΩΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΤΕ, ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΕΤΕ ΜΕΣΑ. Από σήμερα μπορείτε να αρχίσετε να σκέφτεστε ότι το ποίμνιό σας το χάσατε και οι καρέκλες σας τρίζουν και ίσως μείνετε χωρίς δουλειά (δεν είναι μόνο ο λαός που πρέπει να φοβάται ότι κινδυνεύει). Να θυμάστε ότι Ο ΛΑΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ και αν τον καταστρέψετε καταστρέφεστε κι εσείς μαζί του. Από το μέτωπο των αποφασισμένων με προβληματισμό, έννοια, αγωνία και εδιαφέρον για εμένα, το ποδήλατό μου, τον συνάνθρωπό μου και την κοινωνία μας. Γειά σας.


21 Ιουλίου 2011
Δρ. Νικολέττα Χριστοδούλου




Από την Ομάδα Σύνταξης:
Το κείμενο παρουσιάστηκε ως ομιλία από την Δρα. Νικολέττα Χριστοδούλου ενώπιον του κόσμου που συναθροίζεται κάθε νύκτα στο Προεδρικό στα πλαίσια της νέας μορφής δημοκρατικής Αγοράς που λειτουργεί εκεί ως μέρος της συνεχιζόμενης λαϊκής διαμαρτυρίας.

* * *