Friday, 27 May 2011

Ιστορίες από το Γκέτο ~ Το Κόψιμο των Δέντρων



Ολόκληρη η παιδική μου ηλικία είναι συνυφασμένη με τα κλαδιά ενός δέντρου. Της γερασμένης ελιάς του προσφυγικού γκέτο στο οποίο κατοικούσα από το Σεπτέμβρη του 1974. Η ελιά εκείνη ήταν η πύλη σε ένα μαγικό κόσμο.

Μέσα στην οδύνη της προσφυγιάς η ελιά ήταν το καταφύγιο μου. Το θεόρατο δέντρο ήταν για τα παιδικά μου μάτια μια τεράστια αγκαλιά μέσα στην οποία μπορούσα να χαθώ και να ταξιδέψω σε κόσμους μαγικούς μακριά από την οδυνηρή πραγματικότητα.

Τα κλαδιά της γίνονταν τα κατάρτια πειρατικών πλοίων όπου μαζί με τους φίλους και τα αδέλφια μου ταξιδεύαμε σκίζοντας τα κύματα. Σπηλιές μέσα στις οποίες μπορούσα να χαθώ και να γαληνέψω...

Στις ώρες μακριά από τη στοργή των γονιών μου - και οι δύο έκαναν δυο και τρεις δουλειές για να μας αναστήσουν και ν' αναστηθούν - η ελιά τους αντικαθιστούσε. Στην αγκαλιά της χωνόμουν ώρες καθημερινά. Πολλά από τα σχολικά μαθήματα έγιναν πάνω στον κορμό της.

Εκείνη η ελιά έγινε η δασκάλα μου με ένα τρόπο ανεξιχνίαστο. Μου έμαθε χωρίς λόγια όσα πολλοί δάσκαλοι και δασκάλες απέτυχαν να μου μεταδώσουν.

Μου μαθε τα όσα ξέρω για τη ζωή του αγρότη. Για τη φροντίδα, το λεκάνισμα, το πότισμα και τον τρύγο. Για το σκαρφάλωμα και την άσκηση, για την ισορροπία στους λεπτούς της κλώνους. Για την ποιότητα της γεύσης και τη γλυκύτητα του λαδιού και των ελιών που είναι στο τραπέζι με το μόχθο το δικό μου. Για την ευγένεια και το μέτρο της αγροτικής ζωής. Για τα στοιχεία της φύσης.

Με δίδαξε για την ιερότητα της ύπαρξης. Η ελιά ήταν η εκκλησία και η πνευματική μου οδός. Κάθε χαραγή στον κορμό της, κάθε φύλλο, κάθε κλαδί ήταν μέρος του κόσμου μου. Ενός κόσμου, κοσμήματος στον οποίο υπήρχε η άνευ όρων αποδοχή της μικρής μου παρουσίας. Σε ένα κόσμο όπου μεγαλώναμε σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας, εκείνη η αποδοχή ήταν ένα δώρο ανεκτίμητο.

Η ελιά μου με γείωσε στον πολιτισμό μου και την αγάπη του για την πατρίδα και μου έδωσε τα εργαλεία να καταλάβω και τους πολιτισμούς άλλων.

Χωρίς να το καταλάβω η εληά ριζωμένη στη γή μας με έμαθε να αγαπώ τον τόπο μου, τον τόπο που τη γέννησε και τη μεγάλωσε, τη γη που έγινε η πατρίδα μου. Μέσα στη σχέση εκείνη η ελιά μου με έμαθε να ξεπερνώ τα σύνορα της μικρής μου πατρίδας και να συνδέομαι με όλους εκείνους τους ιθαγενείς λαούς που βίωσαν την ίδια ιερή εμπειρία με μένα. Κατάλαβα καλύτερα τους αγώνες των ιθαγενών της Β. Αμερικής και του Αμαζονίου, αγκάλιασα τον αγώνα των Παλαιστινίων αδελφών μου που έδεναν τα σώματα τους στις ελιές της πατρίδας των μπροστά από τις μπουλντόζες των εποίκων και του ισραηλινού στρατού...

Είκοσι χρόνια μετά η ελιά μου μεταμορφώθηκε στα δέντρα ενός αλλου γκέτο στην καρδιά της παλιάς πόλης της Λευκωσίας. Τα δέντρα του γκέτο, η τρεμινθιά στην αυλή του δημοτικού σχολείου Φανερωμένης, τα πεύκα στην μεσαιωνική τάφρο ανάμεσα στην πλατεία Ελευθερίας και την πλατεία Σολωμού φιλοξενούσαν άλλα παιδιά σαν εμένα, πολίτες δεύτερης κατηγορίας, τα παιδιά των οικονομικών μεταναστών, τα παιδιά προσφύγων από χώρες και κόσμους μακρινούς.

Καθημερινά έβλεπα τους μαθητές και γείτονες μου να αναρριχώνται στα δέντρα εκείνα και αναγνώριζα στις πράξεις και τα βιώματα τους την ίδια αρχετυπική μύηση στην ιερότητα της ύπαρξης, στην ιερότητα του χώρου, στη σύνδεση με τη φιλόξενη γη της πατρίδας μου, της νέας των πατρίδας.

Τα δέντρα του τόπου μου υποδέχτηκαν τα παιδιά των μεταναστών με τον ίδιο τρόπο που είκοσι χρόνια πριν οι ελιές υποδέχτηκαν εμάς, τα παιδιά των προσφύγων. Τα δέντρα της Λευκής Οσίας άνοιξαν τις φιλόστοργες τους αγκαλιές και δέχτηκαν τον Γιώργο, το Μεχμέτ, την Αλίσα, τη Ρωξάνα, τη Σεβγκί χωρίς διακρίσεις, φιλοξενώντας και αγκαλιάζοντας τα πολύ πριν εμφανιστούν οι επαγγελματίες "προοδευτικοί προστάτες" των μεταναστών.

***

Η ιερότητα των δέντρων, η σχέση τους με τους ανθρώπους, η σύνδεση τους μαζί μας μέσα από την καλλιέργια, τη συνύπαρξη και το παιχνίδι είναι ψιλά γράμματα για την κάθε εξουσία.Η εξουσία δεν καταλαβαίνει από δέντρα. Αποκομμένη από τη φύση και την πεμπτουσία της ύπαρξης μετρά τη ζωή μόνο με το μέτρο της αλαζονίας και του κέρδους.


Η δήμαρχος Λευκωσίας Ελένη Μαύρου με μια μονοκονδυλιά έστειλε τα συνεργεία του δήμου να κόψουν δεκάδες από τα δέντρα ανάμεσα στην πλατεία Ελευθερίας και την πλατεία Σολωμού. Δεν ίδρωσε το αυτί της για την ιερότητα, την ηλικία ή τη χρήση των. Δεν την απασχόλησε στιγμή η ιστορία των, η ιστορία των χιλιάδων παιδιών που έπαιξαν στα κλαδιά τους, που απόλαυσαν τη σκιά τους.


Η ιστορία των δέντρων που είναι και η ιστορία της πόλης δε μέτρησε στιγμή στους σχεδιασμούς της. Ποιά σημασία έχουν στο κάτω κάτω λίγα δέντρα μπροστά στο τσιμεντένιο κατασκεύασμα που θα αντικαταστήσει την πλατεία;


Οι κρατούντες έχουν την ανάγκη των φετιχιστικών συμβόλων τους. Και η νεα πλατεία Ελευθερίας θα είναι η νέα κρατική και δημοτική ονείρωξη. Το σύμβολο της ευμάρειας για την αρχουσα τάξη.


Η δήμαρχος που έχει αφήσει την πόλη έρμαιο στο τοπικό και εκκλησιαστικό Κεφάλαιο, η οποία αγνόησε τη βούληση των δημοτών της για τη διαμόρφωση του χώρου του παλιού ΓΣΠ ως χώρου πρασίνου, έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις διαμαρτυρίες και την ευαισθησία των δημοτών της. Και έστειλε τις μπουλντόζες να σφάξουν τα δένδρα της μεσαιωνικής τάφρου. Ούτε τη στοιχειώδη ευαισθησία να τα διασώσει μεταφυτεύοντας τα δεν έδειξε.

Προέχουν φαίνεται στην ημερήσια διάταξη του δήμου το τσιμέντωμα, το άππωμα και η υποταγή στις επιθυμίες των τοπικών Κεφαλαιοκρατών καθώς και οι χιλιάδες ευρώ που θα κερδίσουν σε μπίζνες με την ανάπλαση.

Όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες που επένδυσαν στην παλιά πόλη και οι οποίοι συναγλύφονται περιμένοντας την πολεοδομική αμνηστία που θα τους χαρίσουν οι βολευτές μας και οι δημοτικές αρχές, για να απαλοιφθούν οι παρανομίες που έχουν ήδη κάνει και να προχωρήσουν και σε καινούριες.

Φαίνεται ότι η κυβερνώσα παράταξη δεν πρόκειται να σταματήσει πουθενά στα ανίερα σχέδια της για ξεπούλημα των πάντων στο Κεφάλαιο. Και στην προώθηση της έπαρσης, της αλαζονίας και του αππώματος ως τρόπο ζωής που οραματίζεται για τον τόπο.

Αυτή είναι η πρόοδος που επαγγελόσουν κυρία Μαύρου; Αυτό το όραμα για την πόλη μας;

Σήμερα το τίμημα το πληρώνουν τα δένδρα. Αύριο ποιον θα θυσιάσετε;


Σόλων Αντάρτης
~~~~~~~~~~~~



Επιπρόσθετα αναγνώσματα
-----------------------------------

1. Ιστορίες από το γκέτο ~ Πρόλογος
Από:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/11/blog-post_18.html

2. Ενισχύονται οι φωνές διαμαρτυρίας για την κοπή δέντρων στην Πλατεία Ελευθερίας
Από:
http://www.sigmalive.com/news/local/385835

3. Ποιό Κεφάλαιο θα βιάσει πρώτο την πόλη;
Από:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/07/blog-post.html

4. Φταίει ο λαός; ~ Η ιστορία του δεύτερου δημοψηφίσματος
Από:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/03/blog-post_11.html

Wednesday, 25 May 2011

Η Επομένη - Αχ, τι μας Περιμένει...

Τι Άραγε Μπορεί να Σημαίνει γιά μας η Επομένη των Εκλογών και η Πανάθλια Σύνθεση της Νέας Βουλής;

{κλίκ γιά μεγέθυνση}
{κλίκ γιά μεγέθυνση}


Το εξαιρετικό άρθρο του Σόλωνα Αντάρτη με τίτλο
"Αποχή από τον Εκλογικό Τραγέλαφο της Κομματοκρατίας"
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html

μας έφερε ανταπόκριση μιάς αναγνώστριας - άτομο πολιτικοποιημένο, με πολλά χρόνια στη πολιτική ζωή του τόπου, βετεράνα που έχει ζήσει πρώτο χέρι τις ανωμαλίες και χειραγωγήσεις της κομματοκρατίας - που έγραφε:
"Διαφωνώ απόλυτα.
Με την αποχή δεν αλλάζουμε κάτι. Η αποχή είναι παραδοχή ότι δεν υπάρχει ελπίδα, που εγώ νόμιζα ότι ειδικά ο Σόλων είχε, τουλάχιστο έτσι δηλώνει! Τελικά λυπάμαι να πω ότι απλά νομίζει ότι έχει!"
Το γράμμα της φίλης, την οποία εκτιμούμε πολύ, είναι μιά θαυμάσια ευκαιρία να ξανατοποθετηθούμε και να διευκρινήσουμε μερικές ακόμα πτυχές των θέσεων μας.

Γιά τα άτομα που κινούνται επιδιώκοντας αλλαγή μέσα από τα κόμματα και την κάλπη, ο Σόλωνας έγραψε "Εκτιμητέες οι προσπάθειες τους - συνήθως κινούνται με τα καλύτερα κίνητρα και τους αξίζει σεβασμός γιά την επιλογή τους." Και ξέρω πως το εννοεί. Έχουμε όλοι επαφές με πολύ σωστά άτομα που επιδίδονται στον "αγώνα τον καλό" μέσα από τα κόμματα προσπαθώντας να φέρουν τις ηγεσίες τους πίσω στις αρχές και ιδανικά που κάποτε δήλωναν ή να προωθήσουν υποψήφιους και αξιωματούχους που να ενσαρκώνουν τέτοιες αρχές, ή να επιφέρουν θεσμικές αλλαγές στα κόμματα ώστε να γίνουν πιό δημοκρατικά.

Αλλά το θέμα είναι πως όλος εκείνος ο άλλος κόσμος που σήμερα (ή διαχρονικά) κάμνει αποχή πρέπει να αξιοποιηθεί πολιτικά, ενώ σχεδόν όλοι γνωρίζουμε πως τα υπάρχοντα κόμματα, ή οι υπάρχοντες υποψήφιοι, δεν πρόκειται να φέρουν αλλαγή ή να δώσουν λύση σε οτιδήποτε. Οπότε, η αξιοποίηση όλου εκείνου του κόσμου, του Λαού της Αποχής, πρέπει να κινηθεί σε άλλες κατευθύνσεις, όχι μόνον στο να ψηφίσουν "τον λιγότερο επικίνδυνο υποψήφιο".

Γι αυτό εμείς γράφουμε γιά την αποχή, γιατί θέλουμε να εμπλακεί στην πολιτική ζωή εκείνος ο κόσμος τον οποίον τα κόμματα έχουν αποξενώσει. Γιά πολλούς από τους απέχοντες, η αποχή είναι μιά έγκυρη συνειδητή επιλογή - τη σεβόμαστε όπως σεβόμαστε το ότι στο Δημοψήφισμα του 2004 πολλοί άνθρωποι ψήφισαν "ναι" με τα καλύτερα κίνητρα, χωρίς να καταλαβαίνουν πως η ρατσιστική Διζωνική του Αννάν ήταν η χειρότερη και πιό καταστροφική επιλογή. Τα κίνητρα των ανθρώπων, όταν είναι ορθά, μπορούν να αξιοποιηθούν έξω από το εκλογικό~κομματικό σύστημα, μερικές φορές καλύτερα από εκεί μέσα.

Εμείς αγκαλιάζουμε και τις δύο αρένες - μέσα και έξω από από το εκλογικό~κομματικό σύστημα - ως έγκυρα πεδία ταξικής και κοινωνικής πάλης.

Και μερικά απανθίσματα από σχόλια και σκέψεις που δημοσιεύσαμε αλλού:
"Το Πλήθος της Αποχής...
αυξάνεται διαρκώς τα τελευταία δέκα χρόνια.

Άρχισε υπογείως και μες την παρανομία (διότι οι κομματικές αρχές αντισυνταγματικά και παράνομα δημιουργούσαν κλίμα διώξης ενάντια σε όσους δεν ψήφιζαν), και συνέχισε. Από τότε που η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ τα ποσοστά αποχής εκτοξεύτηκαν στα ύψη: στις προηγούμενες εκλογές ήταν 40% - πιό ψηλά από όσα πήρε και το πιό μεγάλο κόμμα!

Το πρόβλημα μας είναι - όπως πολύ ορθά γράφει ο Σόλων - πως η αποχή από μόνη της δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε ενεργή, έμπρακτη εμπλοκή στην πολιτική ζωή όσων πιό πολλών ανθρώπων γίνεται.

Η αποχή από την ψεύτικη δημοκρατία των τεσσάρων Κάππα (υποταγμένη ως είναι σήμερα στην έκνομη δύναμη του Κεφαλαίου, Κράτους, Κομμάτων και Κυρίαρχης Εκκλησίας) έχει νόημα μόνο εάν παράλληλα κτίζουμε την Άμεση Δημοκρατία μέσα από δομές αγώνος και νέους θεσμούς της εναλλακτικής-ανατρεπτικής κοινότητας. "
Πέτρος Ευδόκας, εδώ:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html?showComment=1306025704572#c1371099524778199834
Σχόλιο από αναγνώστη που σχετίζεται με την ιστοσελίδα Αστυλόγιο,
http://astylogio.wordpress.com
"Θα συμφωνήσω με το σχόλιο του Πέτρου Ευδόκα. Η αποχή, αν δεν συνοδεύεται από μια συνεπή αμφισβήτηση του συστήματος και οργανωμένη δράση για αλλαγή, είναι αδιέξοδη. Και στις ΗΠΑ με την τεράστια αποχή, τι έχει αλλάξει; Οι ελίτ συνεχίζουν να κυβερνούν και να αρμέγουν τις μάζες. "
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html?showComment=1306053752270#c4238157928320383527
Συνέχεια του διαλόγου:
"...η αποχή [όπως γράφει και ο Σόλων] δεν είναι αυτοσκοπός αλλά συμπλήρωμα σε μιά πιό σημαντική δραστηριότητα: την συνειδητή και έμπρακτη εμπλοκή με στόχο την "δημιουργία αυτόνομων, αυτοοργανωμένων πολιτικών οντοτήτων βασισμένων στις καθημερινές ανάγκες του λαού μας και δεσμευμένων στον αγώνα για Απελευθέρωση, Επιστροφή και Δικαιοσύνη".

Ο λαός της αποχής (μού άρεσε η φράση από το κείμενο) εμπεριέχει εν δυνάμει - "εγκυμονεί" - την κοινωνία του μέλλοντος. Τούτο το βιώνουμε με πολλούς τρόπους όσοι έχουμε ενεργό δράση στις εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις. Οι δυσκολίες που βρίσκουν (και προκαλούν) τα άτομα που προέρχονται από τον κομματικό χώρο στο να προσαρμοστούν στην Άμεση Δημοκρατία είναι επικών διαστάσεων.

Ενώ τα άτομα που είναι "φρέσκα", που δεν έχουν υποστεί τις τριβές και μόλυνση του κομματικού χώρου προσαρμόζονται με χαρά στις διαδικασίες και κινήσεις της Άμεσης Δημοκρατίας - σαν να ανακαλύπτουν μιά έμφυτη ανθρώπινη ικανότητα (και ακριβώς περί αυτού πρόκειται) να ακούμε, να εκφραζόμαστε με σεβασμό, να πράττουμε και να αγωνιζόμαστε με αφοσίωση γιά τις αρχές που έχουν νόημα.

Άλλωστε γι αυτό και οι κομματικοί χώροι έχουν σταματήσει να παράγουν αγώνα ή αγωνιστές από την ημέρα που η κάθε μιά πολιτική οργάνωση κομματικοποιήθηκε. Ξεριζώνουν από τους ανθρώπους, ή εξουδετερώνουν, την έμφυτη ικανότητα γιά ελεύθερη πολιτικοποιημένη δραστηριότητα σε κλίμα ισότητας. Και γιατί στο κάτω κάτω κάποιος να υποστεί θυσίες, διώξεις, συλλήψεις, κ.α. απλώς και μόνο γιά να εκλεγεί "βολευτής" κάποιος του κόμματος;

Ενώ ο λαός της αποχής, ακομμάτιστος και σχετικά ακέραιος πολιτικά, έχει ακόμα μέσα του τον σπόρο, τη Σπίθα.

Αποστολή μας είναι να την αξιοποιήσουμε.
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html?showComment=1306064225853#c6415248228228323544
Η κομματική νομενκλατούρα και τα Μέσα του κατεστημένου (εφημερίδες, ράδια, τηλεόραση) προστρέχουν στους "ειδικούς" γιά να τους εξηγήσουν τι έγινε, "πως και τόση αποχή;"", και "τι σημαίνουν όλα αυτά;" Παίζουν βέβαια με τους αριθμούς, γιά σμικρύνουν τον αντίκτυπο - όπως όλα τα κόμματα παίζουν με τους αριθμούς γιά να αποδείξουν πως κάτι κέρδισαν, όλοι ανεξαιρέτως - προσπαθούν όλοι να εξουδετερώσουν τη σημασία της αποχής. Παραδέχονται επισήμως το 21%, δηλαδή ότι 113 χιλιάδες ψηφοφόροι έκαμαν αποχή. "Ξεχνούν" όμως να προσθέσουν και τις 30 χιλιάδες νέων ψηφοφόρων που ούτεν καν εγγραφή δεν θέλησαν να κάμουν. Το Πλήθος της Αποχής, στο σύνολο του, 143 χιλιάδες, σε σύγκριση με τις 418 χιλιάδες που ψήφισαν αλλάζουν ριζικά την εικόνα: η αναλογία μεταξύ των ψηφοφόρων που ψήφισαν και εκείνων που έκαμαν αποχή είναι μόνο τρία προς ένα.

Ας προσθέσουμε στο Πλήθος της Αποχής τα Λευκά και τα Άκυρα ψηφοδέλτια - γιατί όλοι γνωρίζουμε πως τα Λευκά είναι σχεδόν πάντα η "έντιμη" αποχή, ενώ τα Άκυρα σχεδόν πάντα είναι ψήφος διαμαρτυρίας όπου οι άνθρωποι ψηφίζουν κατά συνείδηση (επιλέγουν υποψήφιους από διάφορα κόμματα) ή γράφουν συνθήματα πάνω στο ψηφοδέλτιο. Οκτώ χιλιάδες Άκυρα, και πέντε χιλιάδες Λευκά, σύνολον 13 χιλιάδες. Συν 143 χιλιάδες (το Πλήθος της Αποχής), αθροίζονται σε 156 χιλιάδες. Σε σύγκριση με τις 418 χιλιάδες που ψήφισαν, γίνονται 37%.

Το πραγματικό μέγεθος του Πλήθους της Αποχής, 156 χιλιάδες, δηλαδή ισούται με 37% του αριθμού εκείνων που εψήφισαν. Η αναλογία τωναριθμών είναι καταπληκτική.
"Υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο γιά το θέμα στην εφημερίδα Σημερινή, που άρχεται με αφετηρίες διαφορετικές απο τις συνηθισμένες καταδίκες του Λαού της Αποχής.

Στο άρθρο, ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας Ανδρέας Θεοφάνους (με τον οποίο διαφωνώ σε ό,τι έχει γράψει ώς τώρα γιά τον Κομμουνισμό και τον Διεθνισμό) λέει μερικά σωστά πράματα. Όπως:
«Μπορείς π.χ. να απέχεις από τις εκλογές γιατί δεν σε ενδιαφέρει, ή γιατί απαξιώνεις ή γιατί θέλεις να τιμωρήσεις κάποιους ή γιατί νιώθεις ότι με την ψήφο σου δεν μπορείς να βελτιώσεις πράγματα και είσαι απογοητευμένος. Νιώθω όμως ότι αυτό το φαινόμενο θα γίνει ακόμα πιο έντονο και το συνδυάζω με μια ευρύτερη ανάγκη που υπάρχει στην Κύπρο, ανάγκη γι' αυτό που στην Αγγλική αποκαλείται paradigm shift, δηλ. για «αλλαγή υποδείγματος». Πρόκειται για την ανάγκη αλλαγής εφ’ όλης της ύλης. Δεν είμαι σίγουρος αν τα κόμματα πήραν το μήνυμα, παρόλο που οι ηγέτες τους αυτό λένε.
...Στην παραδοσιακή κοινωνία θεωρείται «ντροπή» να μην πάει ένας νέος να ψηφίσει, όμως ο πολίτης της σύγχρονης εποχής δεν είναι δεδομένος, έχει απαιτήσεις. Για να σε τιμήσει με την ψήφο του, πρέπει να νιώσει ότι έχεις να του προσφέρεις κάτι, όχι κατ’ ανάγκην με τη μορφή υλικού ανταλλάγματος. Πρέπει, εσύ ο πολιτικός, να τον πείσεις ότι αξίζεις για το χρόνο και την ψήφο του.»
http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/385584

Στο ίδιο άρθρο, ο Κώστας Παναγόπουλος, εκλογολόγος, δηλώνει:

«Είχα προεκλογικά εκτιμήσει ότι η αποχή θα ξεπεράσει το 20%, όπερ και εγένετο. Δεν είναι μια αποχή από ανθρώπους απολίτικους, αλλά από ανθρώπους που επιλέγουν ως στάση να αποδοκιμάσουν με αυτό τον τρόπο το κομματικό σύστημα - όχι την πολιτική ζωή και την πολιτική με την ευρεία έννοια του όρου, αλλά την πολιτική όπως ασκείται σήμερα. Πιστεύουν ότι τα κόμματα, όπως λειτουργούν, δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα και γι' αυτό δεν συμμετέχουν στη διαδικασία που αναπαράγει το σύστημα αυτό, δηλαδή στις εκλογές. Είναι, λοιπόν, αποδοκιμασία στο κομματικό σύστημα. Και αυτό σημαίνει ότι, για να ανατραπεί, θα πρέπει το κομματικό σύστημα να αλλάξει τον τρόπο που προσεγγίζει τα πράγματα».

Ορθές οι διαγνώσεις του, αλλά το πόρισμα του περί "ανατροπής" των δεδομένων είναι στείρο και ρηχό. Τα κόμματα, ως έχουν, ΟΥΔΕΠΟΤΕ θα ξεπεράσουν το πρόβλημα που έχουν γεννήσει και θεσμοθετήσει.

Η μόνη εφικτή ανατροπή είναι η ΑΝΑΤΡΟΠΗ, δηλαδή το σύνολο των πράξεων αυτο-οργάνωσης και κινητοποίησης των ανέντακτων με βάση την Άμεση Δημοκρατία σε έμπρακτες πολιτικές δραστηριότητες που να εμπεριέχουν νόημα, αξίες, και να επιφέρουν βιώσιμες αλλαγές μικρής και μεγάλης κλίμακος ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να τις καρπώνονται ενώ βρίσκονται εν κινήσει.

Και ευχόμαστε τούτη η κατεύθυνση να αγκαλιαστεί όχι μόνο από μεγάλο μέρος του Λαού της Αποχής, αλλά να διαπεράσει (σαν χαροποιός και απελευθερωτικός ιός) και τον κόσμο των κομμάτων, εκεί όπου κατοικεί μεγάλη απόγνωση και εγκλωβισμός ανθρώπινου δυναμικού. "
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/05/blog-post_21.html?showComment=1306234702468#c7566130089993548468
Που μας οδηγούν όλα τούτα;

Η καταδίκη του Λαού της Αποχής από όλες τις φωνές του κατεστημένου, δεξιάς, αριστεράς και κέντρου, είναι μιά τρεμάμενη με φόβο προσπάθεια απόκρυψης της πιό οφθαλμοφανούς αλήθειας · πως ο λαός, εν τη σοφία του, κάθε χρόνο και πιό θαρραλέα, απορρίπτει την κομματοκρατία με την πιό απλή και αυθόρμητη πράξη: την εκλογική απεργία, την Αποχή.

Όπως όλες οι μορφές Απεργίας, η Αποχή είναι μιά έντιμη και έγκυρη πολιτική "πράξη απραξίας" με την οποία ο απλός άνθρωπος της καθημερινής ζωής δηλώνει "δεν συμμετέχω". Αλλά και που ταυτόχρονα αφήνει ένα τεράστιο πολιτικό κενό που πρέπει, οπωσδήποτε, να γεμίσει με απελευθερωτική πολιτική δραστηριότητα, που να μπορέσει να δώσει στο λαό μας νόημα, αρχές και αξίες που να είναι σε αρμονία με τα πραγματικά του συμφέροντα και ανάγκες.

Μόνον η αυτο-οργάνωση και η Άμεση Δημοκρατία, εφηρμοσμένες σε κινητοποιήσεις στους χώρους εργασίας, τις γειτονιές, τα σχολεία, τις υπηρεσίες και τους Δήμους, και που εμπεριέχουν απελευθερωτικά βιώματα μπορούν να ικανοποιήσουν αυτές τις προσδοκίες. Όλα τα άλλα που ποθούμε, Φεμινισμός, Οικολογία και Σοσιαλισμός, μόνο με τέτοιες βάσεις μπορούν να υλοποιηθούν.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ποιές Λύσεις Προτείνουμε
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/09/blog-post.html#proteinoume

Υποστηρίζουμε το πρόγραμμα εργασιών που άρχισε να υλοποιεί η Φιλική Εταιρεία Κύπρου:
Εργασίες ~ Άμεσοι και Μεσαίου Βεληνεκούς Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Saturday, 21 May 2011

Αποχή από τον Εκλογικό Τραγέλαφο της Κομματοκρατίας



Την επόμενη Κυριακή, ο δύσμοιρος Ελληνισμός της Κύπρου καλείται στις κάλπες ώστε να δώσει με την ψήφο του εγκυρότητα στην ολιγαρχική κομματοκρατία που κυβερνά το κράτος και τα θέσμια ερήμην του λαού.

Για 20 περίπου δευτερόλεπτα - όσα διαρκούν για να συμπληρωθεί το ψηφοδέλτιο και να ριχθεί στην κάλπη - καλλιεργείται στο λαό η ψευδαίσθηση ότι ασκεί ένα ιερό δικαίωμα και ότι ορίζει τη μοίρα του.

Οι συμπολίτες μας, με όλη την καλοσύνη και την αθωότητα που τους διακατέχει θα προστρέξουν στις εκλογές και από την Κυριακή το βράδυ όλοι θα γνωρίζουμε τη νέα σύνθεση των βολευτών μας.

Τα καρκινώματα της δημοκρατίας που ονομάζονται κόμματα ρίχνουν με λύσσα το βάρος τους σε όλους εκείνους που ορθά απαξιούν το πολιτικό σκηνικό του τόπου μας απέχοντας από τον τραγέλαφο δημοκρατίας που εκτυλίσσεται στα κοινά.

Κενά συνθήματα, τρομολαγνεία, οικογενειακές παραινέσεις, τηλεφωνήματα, υποσχέσεις, ψυχικοί και συναισθηματικοί εκβιασμοί, απειλές είναι τα όπλα που τα κόμματα χρησιμοποιούν για να χειραγωγήσουν την ψήφο του πολίτη.

Και αποκρύπτεται έτσι από τους πολίτες η αδυσώπητη πραγματικότητα. Το έκτρωμα δημοκρατίας που υπάρχει στην Κύπρο, ουδεμία σχέση έχει με οποιανδήποτε έννοια δημοκρατίας. Το σύστημα της αστικής δημοκρατίας όπως παραδόθηκε στο λαό μας από τους τελευταίους κατακτητές του και όπως το διατήρησαν και το έκοψαν και έραψαν στα μέτρα τους, η δικτατορία του Μακαρίου και τα κοινοβουλευτικά καρκινώματα μετά από τον Μακάριο, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με δημοκρατία.

Κατ' ακρίβεια η κομματοκρατία που επικρατεί στην Κύπρο και η πελατειακή σχέση βουλευτών-βολευτών και πολιτών-πελατών καταργεί κάθε αίσθηση δημοκρατικού πολιτεύματος. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι σημαντικό να μελετήσουμε τις παραμέτρους που συνθέτουν τη δημοκρατία και τους τρόπους που η κομματοκρατία τις καταργεί στην Κύπρο ώστε να προσεγγίσουμε τη συμμετοχή του λαού στο κομματικό πανηγύρι της επόμενης Κυριακής.

***

[... Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων, έναντι δε των νόμων είναι όλοι ίσοι στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα ανάλογα με την επίδοση την οποία σημειώνει σε αυτά, δηλαδή η δημόσιά του σταδιοδρομία εξαρτάται μάλλον από την ατομική του αξία και όχι από την κοινωνική τάξη, από την οποία προέρχεται, ούτε πάλι ένας, ο οποίος είναι μεν φτωχός έχει όμως την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται σε αυτό από το γεγονός ότι είναι άγνωστος...]
Περικλέους Επιτάφιος μετάφραση
από:
http://www.hellenicpantheon.gr/epitafios.htm

Μελετώντας το πιο πάνω κομμάτι καταλαβαίνουμε ότι οι πρόγονοι μας - με όλες τις ελλείψεις τους - είχαν πολύ ευρύτερη αντίληψη της δημοκρατίας από το κακέκτυπο της που μας κυβερνά.

Οι έννοιες της συλλογικής συμμετοχής, της ισονομίας, της αξιοκρατίας και της εκούσιας και συνειδητής υπακοής στους νόμους, γραπτούς και άγραφους είναι θεμελιακές για την ύπαρξη δημοκρατικού πολιτεύματος. Μόνον εκεί που οι θεμελιακές αυτές προϋποθέσεις υλοποιούνται δικαιούται κάποιος να μιλά για δημοκρατία.

Εύκολα μπορεί κανείς λοιπόν να δει το οξύμωρο της σημερινής κατάστασης. Καμία από τις πιο πάνω έννοιες-προυποθέσεις δημοκρατίας δεν τηρείται. Αντίθετα οι υποτιθέμενοι θεματοφύλακες του πολιτεύματος είναι οι πρώτοι που το υποσκάπτουν ανεπανόρθωτα.

Για ποιά ακριβώς δημοκρατία μιλούμε, όταν ο πρώτος πολίτης του κράτους κυβερνά σαν Σταλινικός πατερούλης και δεσμεύει ολόκληρο το λαό με εκτρωματικές προτάσεις για ένα διζωνικό απάρτθαϊντ που καταργεί θεμελιώδη δικαιώματα του λαού; Στο σύστημα προεδρικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που μας παρέδωσαν οι καλοί φίλοι του προέδρου, οι ιμπεριαληστές Βρετανοί, ολίγην σημασία έχει η Βουλή, κυρίως όταν αυτή έχει μετατραπεί σε Βολή.

Όταν οι ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της Κύπρου ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ παραβιάζουν συστηματικά τη θέληση των ίδιων των ψηφοφόρων των κομμάτων τους προωθώντας φανερά ή μυστικά τη διζωνική ως την πώ-λυση της Κύπρου στο νεο-Οθωμανισμό για ποια δημοκρατία μιλούμε;

Η συλλογική συμμετοχή

Η κομματοκρατία του πολιτικού σκηνικού δεν επιτρέπει καμία απολύτως συλλογική συμμετοχή στα κοινά. Η δράση αντιπροσώπων ερήμην του λαού, οι οποίοι δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν, η ψήφιση νόμων μακριά από το δήμο τον οποίο υποτίθεται υπηρετούν δεν είναι δημοκρατία.

Δημοκρατία που δεν είναι άμεση παύει να είναι δημοκρατία!

Οι αποφάσεις γύρω από τα ζητήματα αξιοποίησης του πλούτου της χώρας - καλό παράδειγμα τα πιθανά πετρέλαια στα ανοικτά του νησιού μας -, της άμυνας, της εσωτερικής διακυβέρνησης και της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι δυνατό να είναι στα χέρια λίγων ή / και ενός όπως ισχύει σήμερα. Το μέλλον του λαού δεν είναι ορθό να βρίσκεται στα χέρια μιας ελάχιστης ανεξέλεγκτης μερίδας του. Συμμετοχή σημαίνει ο καθένας από εμάς να έχει άμεσα τη δυνατότητα να εκφράσει απόψεις, να ακούσει και να ακουστεί και να επηρεάσει τις αποφάσεις και το αποτέλεσμα τόσο για τα θέματα ζωτικής σημασίας όσο και για όλα εκείνα που άπτονται του δημόσιου βίου και τα οποία επηρεάζουν τον πολίτη στην καθημερινότητα του.

Η κατοχή της πολιτικής κονίστρας από τα κόμματα τα οποία έχουν καθορίσει ένα αισχρό πολιτικό θέατρο δημοκρατίας αποτρέπει την συλλογική συμετοχή ακριβώς επειδή η συλλογική συμμετοχή καταργεί το λόγο ύπαρξης των ίδιων των κομμάτων.

Η κομματοκρατία ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατία!

Οι κομματικοί ευαγγελιστές των δύο μεγαλύτερων κομμάτων - ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ - έχουν προχωρήσει και σε αύξηση μάλιστα του ποσοστού εισδοχής στη βουλή ώστε να αποκλείσουν και τις πιθανότητες δημιουργίας μικρότερων πολιτικών σχηματισμών που να εκπροσωπούνται στη Βολή. Το κομματικό έκτρωμα σε όλο το μεγαλείο του.

Έχουν μάλιστα φροντίσει έτσι ώστε κανένας ανεξάρτητος υποψήφιος, έξω από τα κομματικά μαντριά, να μην μπορεί να εκλεγεί. Διαβάζουμε από το "Φιλελεύθερο":

"Για τους ανεξάρτητους υποψηφίους δεν υπάρχει θέμα εκλογής γιατί το εκλογικό μέτρο της Λευκωσίας για μια έδρα είναι 5%, στη Λεμεσό 8,33%, στην Αμμόχωστο 9%, στη Λάρνακα 16,6%, στην Πάφο 25% και στην Κερύνεια 33,3%." (1) Διαβάζοντας το πιο πάνω διαλύεται οποιαδήποτε αμφιβολία για τις προθέσεις των κομματαρχών. Η μοναδική έννοια που έχουν είναι να διατηρήσουν τα κομματικά φέουδα και όχι να αγωνιστούν για το καλό του λαού.

Η άρνηση των βολευτών να θεσπίσουν την απλή αναλογική μέθοδο ψηφοφορίας βασίζεται ακριβώς στη σπουδή των κομμάτων να διαφυλάξουν τα απεχθή κεκτημένα των.

Η δε υποχρεωτική κάθετη ψηφοφορία - ψηφίζεις μόνο ένα κόμμα και τους υποψηφίους του - καταργεί άμεσα και το δικαίωμα επιλογής προσώπων και όχι κομμάτων, κάτι που καταργεί το ίδιο το πολίτευμα.

Γιατί δεν προχωρούν άμεσα σε θέσπιση της οριζόντιας ψηφοφορίας οι υποτιθέμενοι θεματοφύλακες της δημοκρατίας; Δε θα ήταν ένα πραγματικό βήμα δημοκρατικοποίησης η δυνατότητα ψηφοφορίας προσώπων ανεξαρτήτως της κομματικής των προελεύσεως; Εύκολα η Βουλή θα μπορούσε να νομοθετήσει επί τούτου δημιουργώντας μια ουσιαστική τομή στην άσκηση της πολιτικής. Έτσι οι πολίτες θα μπορούσαν αναλόγως επαρχίας να ψηφίσουν όσους υποψήφιους της αναλογούν με βάση το βίο, την πολιτεία και τις πολιτικές τοποθετήσεις τους και όχι με βάση την πελατειακή σχέση κόμματος υποψήφιων βολευτών και πολιτών υποψήφιων πελατών.

Η κυριαρχία των καρκινωμάτων-κομμάτων στο πολιτικό σκηνικό αποκλείει τα πιο πάνω. Και κάθε κατεργάρης κομματικός στον πάγκο του.

Στην πραγματικότητα η ουσιαστικότερη πράξη δημοκρατίας τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Αννάν. Είδαμε πως οι πολιτικοί της μίας και της άλλης παράταξης - κυρίως ανάμεσα στις ηγεσίες των ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ - σεβάστηκαν την ετυμηγορία του. Τόσον δημοκρατικοί είναι.

Η ισονομία

Οι πρώτοι που καταργούν την ισονομία, στον τόπο μας, είναι οι ίδιοι οι εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι βολευτές οι οποίοι και απολαμβάνουν το άσυλο ώστε να μπορούν απερίσπαστα και ανεξέλεγκτα να παρανομούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Η έννοια του ασύλου για τα πρόσωπα που υποτίθεται εργάζονται για το καλό μας είναι αισχρή και ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατία.
Η παροιμία του λαού μας:
"Το ψάρι βρωμά απ' την κεφαλή" ταιριάζει άριστα στους κομματικούς μας καθοδηγητές.

Τα καρκινώματα-κόμματα συνεχίζουν να αρνούνται τον έλεγχο των οικονομικών των και έτσι η αδιαφάνεια των χρηματοδοτήσεων των τους επιτρέπει να συνεχίζουν τις χαμερπείς τους διαπλοκές ανερυθρίαστα. Οι διαπλοκές των κομμάτων μας με το Κεφάλαιο, τον Ιμπεριαλισμό και την Εκκλησία δεν προωθούν καμία ισονομία αλλά αντιθέτως παράγουν μια συνεχιζόμενη παραβίαση κάθε αίσθησης δικαίου με αποτέλεσμα κάθε σκάνδαλο και πολιτική εκτροπή να θεωρούνται ομαλότητα στις μέρες μας.

Η κομματοκρατία έχει μάλιστα διεισδύσει σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής και σε όλες τις εργασιακές σχέσεις με αποτέλεσμα αντί να προάγεται το Δίκαιο και τα δικαιώματα των εργαζομένων να προάγονται οι επιδιώξεις και τα συμφέροντα των "ημετέρων" μέσα σε ένα πλαίσιο συνεχούς διαπλοκής με την Εξουσία.

Υπάρχει μάλιστα και κόμμα - ΔΗΚΟ - του οποίου ο πρόεδρος διατυμπανίζει ανερυθρίαστα ότι είναι κόμμα εξουσίας. Τάδε έφη Μάριος Κάρογιαν ενώπιον του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος το Νοέμβρη του 2009:

"Όχι, κυρίες και κύριοι, το Δημοκρατικό Κόμμα δεν μπορεί να είναι έτσι:
Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι κόμμα εξουσίας."[sic] (2)

Προσέξτε, όχι κόμμα Δικαιοσύνης, Ελευθερίας, Αγώνα. Κόμμα εξουσίας! Αυτά ονειρεύεται για το κόμμα του ο νυν πρόεδρος της Βολής με τον παχουλό μισθό των δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Την καρέκλαν ουκ ελάττω παραδώσω...

Οι κύριοι βολευτές δε βρίσκουν κανένα ασυμβίβαστο στην άσκηση του ιδιωτικού τους επαγγέλματος σε σχέση με τη βουλευτική τους εργασία. Η πλειοψηφία τους μάλιστα είναι και δικηγόροι. Τα έδρανα των συνεδριάσεων των υποεπιτροπών της Βολής είναι συχνά κενά λόγω άλλων ειλημμένων υποχρεώσεων των βολευτών. Οι βολευτες μας πολύ συχνά "αφήννουν τα θέρη τζιαι ξικανναουρίζουσιν".

Κατά τα άλλα νομοθετούν και υπερθεματίζουν για το ασυμβίβαστο άλλων επαγγελματικών ομάδων οι οποίες και διώκονται αν ασκούν δεύτερο επάγγελμα παρεμφερές με το δημόσιο τους αξίωμα. Ουδείς δημόσιος λειτουργός έχει το δικαίωμα να ασκεί και ιδιωτικώς εργασία παρεμφερή του λειτουργήματος του. Ορθά θεωρείται ασυμβίβαστη μια τέτοια πράξη καθώς προάγει τον αθέμιτο ανταγωνισμό ανάμεσα στους ιδίους και στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Οι βολευτές μας όμως εξαιρούν τους εαυτούς τους. Για τους ιδίους δεν υπάρχει ασυμβίβαστο. Μπορούν να ψηφίζουν νόμους κατά το δοκούν και να τους επικαλούνται στα δικαστήρια υπό τη δικηγορική τους ιδιότητα.

Επιπρόσθετα οι βολευτές μας ομόφωνα ψήφισαν τις παχουλές αυξήσεις των μισθών που τους πρότεινε ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών, της υποτιθέμενης κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά ταυτόχρονα κόπτονται για την ανάγκη περικοπής των δημοσίων δαπανών και ζητούν από εμάς τους πολίτες να κάνουμε θυσίες για το καλό του τόπου. Ώ της υποκρισίας των το μέγα έλεος! Η λιτότητα ισχύει για όλους εκτός από εκείνους.

Η συνεχιζόμενη αίσθηση ανισονομίας που η κομματοκρατία και οι βολευτές της προάγουν υποσκάπτει όχι μόνον τα θέσμια αλλά και τον καθημερινό προσωπικό βίο των πολιτών, φορτίζοντας τις υπάρξεις των με μια συνεχιζόμενη αίσθηση αδικίας, παράλυσης και εκρηκτικής υπερφόρτισης. Ο φαύλος αυτός κύκλος οδηγεί στην αποσάθρωση της κοινωνίας μέσω της πελατειακής σχέσης κομμάτων-βολευτών και πολιτών-πελατών αλλά και στην αύξηση ανεξέλεγκτων πράξεων παρανομίας και εγκλημάτων.

Η αξιοκρατία

Οι βολευτές μας οι οποίοι την επόμενη Κυριακή ζητούν τη ψήφο μας επαγγέλονται κάθε τετραετία την αξιοκρατία ως μέρος του πολιτικού των προγράμματος. Μέχρι και το ρουσφέτι έχουν ποινικοποιήσει εδώ και χρόνια στην προσπάθεια τους να "διασώσουν το πολίτευμα μας". Πόσες υποθέσεις έχουν προσαχθεί ενώπιων της δικαιοσύνης περί τούτου; Γελά και το παρδαλό κατσίκι με τα καμώματα τους.

Η κομματοκρατία αποτελεί πλέον τον κανόνα για την εξεύρεση εργασίας στο δημόσιο και τον ημικρατικό τομέα. Οι επιτροπές Δημόσιας Υπηρεσίας, Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και οι διευθύνσεις Υπουργείων και Ημικρατικών Οργανισμών στελεχώνονται από κομματικά στελέχη. Για ποια αξιοκρατία μιλούμε; Το κομματικό καρκίνωμα αποτελεί τον πιο ισχυρό μηχανισμό παραγωγής πολιτών-πελατών.

Θέλεις θέση στο δημόσιο; Χρειάζεται να τηλεφωνήσεις στο δικό σου κομματικό βολευτή για να σπρώξει. Χωρίς το μέσον, το βύσμα, το ρουσφέτι, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

Το φαινόμενο δεν έχει σταματημό. Είσαι ο γιος του... (προσθέστε εδώ όποιο όνομα επιθυμείτε) προχωράς προς τη δόξα ανεπηρέαστος με την αρωγή του μπαμπά και του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού. Η όλη κατάσταση θυμίζει φεουδαρχία στη χειρότερη της εκδοχή. Μοιάζει με κάποιου είδους γονιδιακό πολίτευμα όπου ακολουθείς πιστά τη γονιδιακά καθορισμένη κοινωνική και κομματική τάξη στην οποία ανήκεις και έξω από την οποία είναι αδύνατη κάθε πορεία.

Συχνά βέβαια κάποια αθώα γραμματέας ή και κάποιος ενσυνείδητος λειτουργός διαρρέουν άθελα ή και ηθελημένα ηλεκτρονικά μηνύματα και έγγραφα που παρουσιάζουν την πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι οι πολίτες. Ότι αν έχεις γνωριμίες πας μπροστά και τρως και με χρυσές μασέλες.

Η κατάσταση οδηγεί τον τόπο μας σε ένα πνευματικό μαρασμό καθώς όλο και περισσότεροι άξιοι νέοι και νέες επιλέγουν τη ξενιτειά για να ζήσουν εκεί όπου τα προσόντα τους, ακόμη και μέσα στα πλαίσια της διεθνούς Κεφαλαιοκρατίας είναι πολύ ευκολότερο να εκτιμηθούν. Με μαθηματική ακρίβεια, η κομματοκρατία θα καταστήσει την Κύπρο κρανίου τόπο όπου θα κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας.

Η εκούσια υπακοή στους νόμους γραπτούς και άγραφους

Η διάβρωση του πολιτεύματος έχει προκαλέσει μια κατάσταση ύπαρξης στην οποία πλέον θεωρείται ανωμαλία να είσαι νομοταγής. Για ποιο λόγο να επιθυμούν οι πολίτες να είναι νομοταγείς, όταν παρατηρούν το χλιδάτο βίο των κομματαρχών και την παραβίαση κάθε αίσθησης νομίμου και ηθικού εκ μέρους των;

Μπορεί για παράδειγμα ο εκλεκτός του Σταλινικού πατερούλη κ. Άκης Παπασσάβας να μην έπραξε τίποτε νομικά μεμπτό στην υπόθεση με τα δόντια του. Οι πράξεις του όμως ήρθαν να προστεθούν στις εκατοντάδες πράξεων των εκλεκτών των κομμάτων και της εξουσίας που παραβιάζουν άγραφους νόμους πολύ πιο ισχυρούς:
Τον άγραφο νόμο για το αίσθημα δικαίου και ισότητας του λαού.

Το ίδιο αίσθημα παραβιάζουν καθημερινά οι περισσότεροι βολευτές μας με τους μισθούς και τα επιδόματά των, με τα αφορολόγητα και τις προσωπικές των περιουσίες, τα τρίπατα σπίτια και τα εξοχικά - αλήθεια πόσοι από εσάς μπορείτε να έχετε ένα εξοχικό στο Κελλάκι; - τις λιμουζίνες, το χλιδάτο βίο και με την παραβίαση του κώδικα επαγγελματικής συμπεριφοράς που ακολουθούν οι υπόλοιποι συμπολίτες μας.

Ο τρόπος ζωής των περισσοτέρων είναι μια συνεχής πρόκληση για τον εργαζόμενο λαό, ένας χλευασμός της καθημερινότητας των υπολοίπων μας. Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που βολευτής θεάθηκε να χρησιμοποιεί το λεωφορείο ως μέσο μεταφοράς;

Η συνεχής παραβίαση του αισθήματος δικαίου από τους εκπροσώπους της κομματοκρατίας και τους εκλεκτούς της προκαλεί μία συνεχή αίσθηση αδικίας αλλά και παράλυσης. Μπροστά στη συνεχιζόμενη ατιμωρησία ο λαός εξωθείται σε παρανομίες και σε μεγαλύτερη αίσθηση αδικίας. Διότι το μακρύ χέρι του νόμου γνωρίζει να αρπάζει το γέροντα ή τις διαζευγμένες γυναίκες που αδίκως κατηγορούνται ότι χρωστούν στους τραπεζικούς μεγαλοκαρχαρίες και να τους απειλεί ακόμη και με φυλάκιση, την ίδια ώρα που επιτρέπει στους μεγαλοκαρχαρίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ηθική κατάπτωση των ανθρώπων μας αλλά και την επένδυση όλης της ενέργειας τους σε πράξεις υποσυνείδητης ανακούφισης-υπνωτισμού από την πραγματικότητα.

Η καταναλωτική μανία του λαού μας και η ενασχόληση του με τα θεάματα - φούρπος τζιαι άγιος ο Θεός - είναι και η υποσυνείδητη προσπάθεια για ανακούφιση από το πολιτειακό έκτρωμα μέσα στο οποίο ζούμε. Είναι τραγικό ότι για αγώνες ποδοσφαίρου συναθροίζονται 20 χιλιάδες συμπολίτες μας την ίδια στιγμή που πολιτικές συγκεντρώσεις για καταδίκη της κατοχής δεν ξεπερνούν τις μερικές δεκάδες.

Η κομματοκρατία έχει υποσκάψει την καθημερινότητα, το ηθικό και πνευματικό ποιόν του λαού μας τορπιλίζοντας τη δυνατότητα του για ζωή με νόημα και ευτυχία.

Η διχόνοια

Η κομματοκρατία δεν αρκείται δυστυχώς μόνο στην παραβίαση των προϋποθέσεων της δημοκρατίας.

Η κομματοκρατία υποσκάπτει επίσης κάθε δυνατότητα συνεργασίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στο λαό. Στηρίζεται στη διαρκή καλλιέργεια ενός κλίματος διχόνοιας, επειδή ακριβώς βασίζεται στη δημιουργία σαφών κομματικών ορίων για το κάθε κομματικό μαντρί.

Έτσι ψευδοαριστεροί και ψευδοεθνικόφρωνες ανταγωνίζονται για το ποιος θα αποδώσει στον άλλο τις χειρότερες κατηγορίες φρονημάτων ώστε να συγκρατήσει τους φηφοφόρους της παράταξης του μαντρισμένους. Μπροστά στην απειλή του "κομμουνισμού" και της "ακροδεξιάς" οι ψηφοφόροι καλούνται να προστατέψουν με νύχια και με δόντια το κομματικό μαντρί. Δίνουν ετσι πολιτικό άλλοθι ο ένας στον άλλο, ότι δηλαδή οι διάφορες επιθέσεις και διαπληκτισμοί που δέχεται το κάθε κόμμα είναι τάχα λόγω ιδεολογίας.

Έτσι οι ψευδοκομμουνιστές της ηγεσίας του ΑΚΕΛ μπορούν να απολαμβάνουν τη συνεργασία με τον Ιμπεριαλισμό της Μ.Βρετανίας και το Κεφάλαιο της Shell και να ξεπουλούν τον τόπο με τον ίδιο τρόπο που ο ψευδοεθνικόφρων ηγέτης του ΔΗΣΥ ζητά περισσότερες υποχωρήσεις στις συνομιλίες για την πώ-λυση του τόπου και ιδιωτικοποίηση των πάντων.

Η διχόνοια που καλλιεργεί η κομματοκρατία έχει ήδη ξεκινήσει να εμφανίζει τους εμφυλιοπολεμικούς της καρπούς με την επίθεση των διζωνικών παρακρατικών τραμπούκων της θύρας 9 στη Λευκωσία, την επίθεση των παρακρατικών διζωνικών τραμπούκων που προσποιούνται τους αναρχικούς εις βάρος μελών της ομάδας μας πριν από μερικούς μήνες και την εμφάνιση τα τελευταία χρόνια πραγματικών εθνικιστικών ομάδων. (3) Η κομματοκρατία συγκαλύπτει της πράξεις βίας των δικών της καλλιεργώντας έτσι το πεδίο για την τελική επικράτηση της κομματικής παράταξης.

Πρωταθλητής στην καλλιέργεια διχόνοιας είναι το κυβερνών κόμμα και ο Γενικός Γραμματεας του Άντρος Κυπριανού. Οι εμπρηστικές, ρατσιστικές, ανθελληνικές του δηλώσεις καλλιεργούν ένα κλίμα εμφυλίου πολέμου.

Ο Άντρος Κυπριανού είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της άσκησης της πολιτικής με μόνο στόχο την πόλωση και τη διχόνοια. Ο ρατσιστικός διχαστικός του λόγος αναπαράγεται από τα φερέφωνα της διχόνοιας του ΑΚΕΛ και καταλήγει πλέον σε επιθέσεις στο δρόμο από πρασινοφασίστες εγκληματίες οπλισμένους με πέτρες, δρεπάνια! και μολότωφ. Η κομματοκρατία του Ανορθωτικού Κόμματος Εξαπάτησης Λαού, που δεν έριξε ούτε μία πέτρα στο στρατό κατοχής, στρέφει τα βέλη της εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου. Κατά τα άλλα μιλά για δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία.

Η συνειδητή καλλιέργεια της διχόνοιας ως μέσον άσκησης της πολιτικής αποκλείει κάθε πιθανότητα δημοκρατίας. Ο εμφύλιος πόλεμος που προωθεί είναι η αρχή της τυρρανίας.

Η αποχή οδηγεί στην Ελευθερία και είναι θεραπευτική

Υπάρχουν πολλά άτομα που ενω βλέπουν τα προβλήματα του εκλογικού συστήματος και της κομματοκρατίας, συνεχίζουν να προσπαθούν να προωθήσουν κάποιους υποψήφιους με αξίες ή με ανθρωπιά μέσα από το σύστημα. Ή που προσπαθούν να ενθαρρύνουν τον κόσμο να ψηφίσει τους έστω κάπως πιό αποδεκτούς υποψήφιους έτσι ώστε να μήν εκλεγούν οι τελείως χειρότεροι. Εκτιμητέες οι προσπάθειες τους - συνήθως κινούνται με τα καλύτερα κίνητρα και τους αξίζει σεβασμός γιά την επιλογή τους.

Η αναγνώριση και ανάλυση της πραγματικότητας, μέσα στα πλαίσια της εναλλακτικής, ριζοσπαστικής κοινότητας, μας οδηγεί στο ακόλουθο συμπέρασμα.

Tο βάθος της σαθρότητας του αυταρχικού, φαλλοκρατικού, διαπλεκόμενου συστήματος που είναι η κομματοκρατία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της συμμετοχής στην κάλπη. Η συμμετοχή μας διαιωνίζει απλώς το φαύλο κύκλο της κομματοκρατίας.

Στο κείμενο του φίλου Πέτρου Ευδόκα (4) που δημοσιεύσαμε στις παραμονές των περασμένων προεδρικών εκλογών γίνεται μια εξαιρετική ανάλυση της πολιτικής πραγματικότητας των προτάσεων των τότε υποψηφίων. Ή καλύτερα της παντελούς απουσίας οποιονδήποτε ουσιαστικών εναλλακτικών προτάσεων εκ μέρους των. Στις αυριανές βουλευτικές εκλογές επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβως σκηνικό.

Ουδεμία απολύτως πρόταση δεν υπάρχει για ανατροπή του στείρου πολιτικού πεδίου. Ή έστω βελτίωσης του. Τα διάφορα κόμματα αναλώνονται απλώς στην προσπάθεια συμμετοχής στην πίτα της εξουσίας.

Τα ζητήματα της εθνικής και προσωπικής ελευθερίας, το ζήτημα της προστασίας της εθνικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας, το ζήτημα της ερωτικής ελευθερίας και αποδοχής κάθε ερωτικής ταυτότητας, το ζητήμα απεξάρτησης της κοινωνίας μας από τον εθισμό στο τσιγάρο, το αλκοόλ, τα φάρμακα, την κατανάλωση και τα θεάματα, το ζήτημα της απεξάρτησης της οικονομίας μας από το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, το ζήτημα της απεξάρτησης της ενεργειακής μας πολιτικής από το πετρέλαιο, το ζήτημα της αναδόμησης της οικονομίας μας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες του νησιού μας, το μέγιστο ζήτημα της αναδόμησης της στρατιωτικής δυνατότητας του λαού μας να προστατευτεί από τον εισβολέα είναι ψιλά γράμματα για τους κομματάρχες. Και τα γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Είναι τραγικό ότι μέσα σε 50 χρόνια "δημοκρατίας" τα πιο πανω απουσιάζουν τόσο ως θέματα αλλά και ως πρόγραμμα από τις εργασίες οποιουδήποτε κόμματος. Μόνο ως κενά συνθήματα ακούονται σπάνια κάποια απο αυτά.

Ορθά έγραφε ο Πέτρος:

"Ουδείς των Υποψηφίων λέει οτιδήποτε που να πλησιάζει έστω και κατά παρασάγκας τις πολιτικές επιθυμίες και θέσεις που περιγράφονται πιό πάνω. Ούτε σε τεχνοκρατικές λεπτομέρειες πλησιάζουν οι Προγραμματικές τους τοποθετήσεις (ας πούμε στο
Ενεργειακό, γιά παράδειγμα), ούτε βέβαια κατά διάνοια αγγίζουν οτιδήποτε που να μυρίζει καν από απόσταση κάποια από τις αξίες, τα ιδανικά ή τις αρχές που διέπουν τις ως άνω τοποθετήσεις[...]

[...] Είναι σαν να τελούνται όλα τα προεκλογικά σ' ένα "άλλο κανάλι" όπου οι πολιτικές αξίες ή οι συγκεκριμένοι άξονες των Πολιτικών Προγραμμάτων των Υποψηφίων και των
κομμάτων τους ουδεμίαν απολύτως σημασία ή συσχετισμό έχουν ως προς την πολιτική πραγματικότητα." (4)
Καμία ψευδαίσθησις δεν μπορεί να αντέξει την αδυσώπητη πραγματικότητα.

Η κομματοκρατία είναι μια λερναία ύδρα η οποία θα εξαληφθεί μόνον όταν ο επαναστατημένος λαός της κόψει όλα τα κεφάλια. Εώς ότου αυτό συμβεί η αποχή από τον εκλογικό τραγέλαφο είναι και η μοναδική εναλλακτική, ριζοσπαστική επιλογή.

Ο λαός της αποχής εγκυμονεί την κοινωνία του μέλλοντος.

Μέσα στο καραγκιοζλίκι της κομματοκρατίας η αποχή μας είναι μια έντιμη, εναλλακτική, ριζοσπαστική και επαναστατική πράξη, το πρώτο μικρό βήμα προς την επανάσταση και την Ελευθερία.

Η αποχή μας από τον τραγέλαφο δεν είναι και παραίτηση μας από την πολιτική, όσο και αν αυτό θέλουν να προβάλλουν οι κομματάρχες και τα φερέφωνα τους. Η αποχή μας είναι μια ηχηρή πολιτική δήλωση καταδίκης του υπάρχοντος συστήματος και απαξίωσης των κομματικών καρκινωμάτων.

Η αποχή είναι μια πράξη προσωπικής και συλλογικής υπερηφάνειας του ελεύθερου δημοκρατικού πολίτη ενάντια στην πελατειακή πολιτική σχέση που καλλιεργεί η κομματοκρατία. Επιλέγοντας την αποχή επιλέγουμε να ζούμε τη ζωή μας όρθιοι και όχι γονατιστοί. Η αποχή είναι αφεαυτή ένα επαναστατικό βίωμα αντίστασης στη φαλλοκρατία, τον αυταρχισμό και την οικογενειοκρατία που προωθεί η κομματοκρατία.

Η αποχή μας και ο λαός που συνειδητά την επιλέγει αποτελούν την εγγύηση ότι η κοινωνία μας και ο Ελληνισμός στο νησί μας έχουν μέλλον. Στην αποχή μας συντηρούνται οι σπίθες της αυτονομίας, της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας, που η κομματοκρατία δεν έχει καταφέρει να διαβρώσει. Γι αυτό και πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση οι κομματάρχες λυσσούν ενάντια σε όλους εμάς που τους γυρίζουμε την πλάτη. Γνωρίζουν ότι στο ποσοστό του λαού που απέχει υπάρχει ήδη εν δυνάμει η θανατική τους καταδίκη. Οι σπίθες θα γίνουν κάποτε φωτιές και "Λαμπρόν θα τους κάψει"!

Η αποχή δεν είναι βεβαίως αρκετή για να ανατρέψει την κομματοκρατία.

Επιτακτικότερη είναι η ανάγκη για κοινό αγώνα όλων όσων από εμάς απέχουμε από τον εκλογικό τραγέλαφο και όσων συμπατριωτών μας ψηφίζουν με βαριά καρδιά αναγνωρίζοντας όλα όσα γράφουμε. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία αυτόνομων, αυτοοργανωμένων πολιτικών οντοτήτων βασισμένων στις καθημερινές ανάγκες του λαού μας και δεσμευμένων στον αγώνα για Απελευθέρωση, Επιστροφή και Δικαιοσύνη. Ο κοινός μας αγώνας μακριά από την κομματοκρατία και προς την Ελευθερία θα καθορίσει το μέλλον.

Αυτό το μέλλον δεν θα ανήκει στα κόμματα.

Καλήν Αποχή! Καλήν Ελευθερία!


Σόλων Αντάρτης

~~~~~~~~~~~~


Πηγές
---------


1. Τα ποσοστά, το εκλογικό μέτρο, η πρώτη και δεύτερη κατανομή
Από το "Φιλελεύθερο" 18 Μαΐου 2011:
http://www.philenews.com/main/364,1,5671,0,68163-.aspx

2. Απόφαση Εκτελεστικού Γραφείου 16 Νιόβρη 2009
Εισήγηση του Προέδρου του Κόμματος στο Εκτελεστικό Γραφείο
Από:
http://www.diko.org.cy/easyconsole.cfm/id/709

3. Διέλυσαν τα πάντα με...σφυριά και με δρεπάνια
Από:
http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/384445
και
Θρασύδειλη Επίθεση Τραμπούκων
Από:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/02/blog-post_3686.html

4. Ουδείς Υποψήφιος Είπε
Από:
http://www.cyprusindymedia.org/Oudeis-Ypo4ifios-Ekloges.pdf

Monday, 16 May 2011

16 Dead, Hundreds Injured

A global demonstration for Palestine put down by force of arms

The demonstration in Cyprus



Israeli forces opened fire on unarmed refugees and international solidarity demonstrators killing 16 people and injuring hundreds all along occupied Palestine's borders and inside the occupied areas.

Corporate and State media are under-publishing the massacres in an effort to protect the image of Zionist apartheid. But information is getting through.

Thousands of people amassed along the artificial and illegally imposed borders with Syria, Lebanon and Gaza, where Israeli forces fired upon them with live ammunition - please see this short video by the Russia Today agency:
Video of Golan Heights, West Bank clashes as Israeli forces repel protesters
"Israeli troops clashed with Arab protesters along three hostile borders on Sunday, leaving as many as 16 people dead and dozens wounded in an unprecedented wave of violence marking the anniversary of the mass displacement of Palestinians surrounding Israel's establishment in 1948."
http://www.youtube.com/watch?v=FgnMczQAIGs

Co-ordinated protests took place everywhere on earth where Palestinians or supporters of Palestine live.

The events are part of the annual commemoration of the Palestinian Nakbah (catastrophe, genocide) which this year has taken on a new character: in the spirit of self-organization and self-mobilization, the Palestinian people have declared that this year's Nakbah date will be the initiation of a Third Intifada (peoples' insurrection). The popular initiative has, as usual, has left behind the "leaders" of the various parties and factions; the people moved forward on their own, and the leaders are running to catch up.

New video shows Israeli soldiers firing as mass marchers enter Golan
http://electronicintifada.net/blog/ali-abunimah/new-video-shows-israeli-soldiers-firing-mass-marchers-enter-golan

PFLP: National and Islamic Forces salute the martyrs of return and announce a day of national mourning
http://www.pflp.ps/english/?q=national-and-islamic-forces-salute-martyrs-return-

Regions Leaders React To al Nakba Killings
http://www.imemc.org/article/61250

150 Palestinians Injured By Army Fire In Ramallah
http://www.imemc.org/article/61249

Palestinian Youth Killed, 172 Injured, As Army Attacks “Return Protests” In Gaza
http://www.imemc.org/article/61248

Dr Mazin Qumsiyeh arrested by the Zionist military forces during a non-violent protest
http://www.imemc.org/article/61247

The protest in Lefkosia, Cyprus, was small but very spirited and highly organized, and it showed to the Zionist oppressors and to their allies within the Government of Cyprus that the banner of Liberation, whenever it is taken up by the people, is indomitable.

There will never be Peace until there is Justice.

Editorial Collective, Cyprus IndyMedia
http://cyprus.indymedia.org
~~~~~~~~~~

Independent Palestinian News Sources

http://cyprusindymedia.blogspot.com/2009/08/independent-palestine-news-resources.html

~~~~~~~~

Sunday, 15 May 2011

Η Απέραντη Νήσος




Εργασίες, Φιλική Εταιρεία

http://filiki.etaireia.org/ergasies.html


Πέτρος Ευδόκας petros@cyprus-org.net

* * *

Saturday, 14 May 2011

Διαδήλωση γιά την Παλαιστίνη


Συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας
και Πορεία προς την Ισραηλινή Πρεσβεία
Κυριακή 15 Μαΐου, 12:00 το μεσημέρι

Σύσσωμος ο Παλαιστινιακός λαός διαδηλώνει την Κυριακή 15 Μαΐου ενάντια στην Κατοχή, την Εθνοκάθαρση, τον εποικισμό, τα εγκλήματα πολέμου, το απάρτθαϊντ και υπέρ του δικαιώματος όλων των προσφύγων για επιστροφή στην Παλαιστίνη.

Ο αγώνας του αδελφού Παλιστινιακού λαού μας αγγίζει ιδιαίτερα καθώς η μοίρα όρισε έτσι ώστε οι λαοί μας να υποφέρουν το ίδιο στην αιματοβαμμένη περιοχη της Μ. Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Είμαστε όλοι Παλαιστίνιοι γιατί είμαστε όλοι Κερυνειώτες. Ο πόθος και ο αγώνας μας για επιβίωση, τερματισμό της Τουρκικής Κατοχής και του εποικισμού, ο αγώνας μας ενάντια στο διζωνικό έκτρωμα απάρτθαϊντ που επιχειρείται εις βάρος μας και ο αγώνας για επιστροφή στη γενέθλια γη όλων των προσφύγων μας είναι ταυτόσημοι με τον αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.

Αγκαλιάζουμε την πρόσκληση της Παλαιστινιακής Κοινότητας της Κύπρου για διαδήλωση προς την Ισραηλινή πρεσβεία την Κυριακή το μεσημέρι.

Χωρίς Δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει Ειρήνη.

Ομάδα Σύνταξης
Ενδο~Μήδεια / Cyprus Indymedia


* * *

Διαδήλωση εις ανάμνηση του Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος (Nakba)

63 Χρόνια Ισραηλινής Κατοχής είναι Αρκετά
Συγκέντρωση στην Πλατεία Ελευθερίας
και πορεία προς την ισραηλινή πρεσβεία
Κυριακή 15 Μαΐου 12:00 το μεσημέρι
Στην 63η επέτειο της κατοχής της Πλαιστίνης και σε ανταπόκριση στο κάλεσμα των Παλαιστινίων για μια τρίτη Ιντιφάντα και για Πορεία Επιστροφής στην Παλαιστίνη τη 15η Μαΐου, θα πορευτούμε στην ισραηλινή πρεσβεία την ίδια μέρα, για να απαιτήσουμε τον τερματισμό της Ισραηλινής Κατοχής και το δικαίωμα όλων των Παλαιστινίων προσφύγων για επιστροφή στην Παλαιστίνη. Η πορεία θα περάσει μπροστά από την Αιγυπτιακή πρεσβεία για να συγχαρεί τον Αιγυπτιακό λαό για την επανάσταση του και την στάση και υποστήριξη του προς τον Παλαιστινιακό λαό.

Καλούμε όλους εκείνους που είναι ενάντια στην κατοχή, το απάρτθαϊντ, την εθνοκάθαρση και τα εγκλήματα πολέμου, όλους που είναι αφοσιωμένοι στη δικαιοσύνη, την ειρήνη και την ελευθερία να δράσουν ενάντια στο κράτος του Ισραήλ ώστε να σταματήσει την κατοχή και την πολιορκία της Γάζας.

Καλούμε το κράτος του Ισραήλ να αναγνωρίσει τις ευθύνες του για τον εκτοπισμό των Παλαιστινιακών οικογενειών και του λαού και να αναγνωρίσει το δικαίωμα όλων των Παλιστίνιων προσφύγων για επιστροφή στην πατρίδα των.

Καλούμε τις κυβερνήσεις της Κύπρου και των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να χρησιμοποιήσουν τις διπλωματικές των σχέσεις για να να επηρεάσουν το κράτος του Ισραήλ έτσι ώστε να τερματίσει την κατοχή, και να υποστηρίξουν τους Παλαιστινίους για να κερδίσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία των.

Προσκαλούμε όλες τις οργανώσεις και τα άτομα να υπστηρίξουν τη διαδήλωση. Μπορείτε να έρθετε με τα πανό σας.

Παρακαλούμε δείτε το βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=nQoQ7CQpz5o

~~~~~~~~~~~~~~~~

Friday, 13 May 2011

Demonstration for Palestine



باللغة العربية للاسفل

Demonstration to commemorate the Palestinian Nakba (The Catastrophe)
63 Years of Israeli Occupation is Enough

Sunday, 15/5/2011, 12:00pm
Gathering at Eleftheria Square,
and March towards the israeli embassy

At the 63 anniversary of occupation of Palestine, and in response to the Palestinian call for Third Intifada and The Return to Palestine March on May 15th, we will march to the Israeli embassy on the same day, to demand the end of Israeli occupation and the right for all Palestinian refugees to return to Palestine. The demonstration will pass in its way in front of the Egyptian Embassy to congratulate the Egyptian people for the victory of their revolution and their stand and support to Palestinian people.

We call all those who are against occupation, apartheid, ethnic cleansing, and war crimes, who are committed to justice, peace and freedom, to act against Israel to stop the occupation and end the siege on Gaza.

We call for Israel to acknowledge its responsibility for the dispossession of Palestinian families and people, and to recognize the right of all Palestinian refugees to return to their homeland.

We call Cyprus and EU governments to use their diplomatic relations to influence Israel to end the occupation, and to support Palestinians to get their freedom and independence.

All organizations and individuals are invited to support the demonstration. You can come with your banners... etc.

Please check the link:
http://www.youtube.com/watch?v=nQoQ7CQpz5o

* * *

فعاليات إحياء ذكرى النكبة "مسيرة العودة وصلاة فجر مليونية"


استجابة لنداء الانتفاضة الثالثة وبالتزامن مع مسيرة العودة إلى فلسطين والمزمع عقدها في الخامس عشر من أيار "مايو" الحالي، تهيب بكم اللجنة التحضيرية لإحياء ذكرى النكبة في قبرص للمشاركة بالمسيرة الحاشدة والتي ستنطلق يوم الأحد 15/5/2011 من ساحة الليدرا باتجاه السفارة الإسرائيلية لتوصيل رسالتنا وصوتنا المطالب بإنهاء الاحتلال الإسرائيلي الغاشم والمطالبة بحق العودة لجميع اللاجئين والنازحين الفلسطينيين وإعادة كافة الحقوق المسلوبة، علما أن الدعوة عامة لجميع أبناء الجالية الفلسطينية والعربية والجمهور القبرصي وجميع مؤسسات ومنظمات المجتمع المدني في قبرص.



التجمع سيكون الساعة الثانية عشر ظهراً في ساحة الليدرا وسيتضمن خط سيرها التوجه نحو السفارة المصرية أيضا لتهنئة الشعب المصري بنجاح ثورته وشكر القيادة المصرية على جهودها التي أفضت إلى إتمام المصالحة الفلسطينية وإنهاء الانقسام.



الرجاء من الجميع إحضار ما يمكنهم من أعلام ورايات، كذلك تهيب بكم اللجنة التحضيرية التوجه إلى المساجد لأداء صلاة الفجر المليونية التي ستقام في كل مدن العالم العربي والتضرع إلى الله لنصرة أهلنا في فلسطين والدعاء لهم بالنصر والتمكين ولفلسطيننا الحبيبة بالتحرير وذلك فجر الجمعة 13/5/2011.



صفحتنا على الفيس بوك

اضغط هنا





موقع الانتفاضة الفلسطينية الثالثة

اضغط هنا

انضم إلى صفحة - صلاة فجر مليونية لنهز كيان الصهيونية - فجر جمعة النفير 13/5/2011

اضغط هنا


انضم إلى صفحة الانتفاضة الفلسطينية الثالثة

اضعط هنا


موقع الجالية - قريبا

www.pal-cy.com

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~