Αποχή από τον Εκλογικό Τραγέλαφο της Κομματοκρατίας

Την επόμενη Κυριακή, ο δύσμοιρος Ελληνισμός της Κύπρου καλείται στις κάλπες ώστε να δώσει με την ψήφο του εγκυρότητα στην ολιγαρχική κομματοκρατία που κυβερνά το κράτος και τα θέσμια ερήμην του λαού.

Για 20 περίπου δευτερόλεπτα - όσα διαρκούν για να συμπληρωθεί το ψηφοδέλτιο και να ριχθεί στην κάλπη - καλλιεργείται στο λαό η ψευδαίσθηση ότι ασκεί ένα ιερό δικαίωμα και ότι ορίζει τη μοίρα του.

Οι συμπολίτες μας, με όλη την καλοσύνη και την αθωότητα που τους διακατέχει θα προστρέξουν στις εκλογές και από την Κυριακή το βράδυ όλοι θα γνωρίζουμε τη νέα σύνθεση των βολευτών μας.

Τα καρκινώματα της δημοκρατίας που ονομάζονται κόμματα ρίχνουν με λύσσα το βάρος τους σε όλους εκείνους που ορθά απαξιούν το πολιτικό σκηνικό του τόπου μας απέχοντας από τον τραγέλαφο δημοκρατίας που εκτυλίσσεται στα κοινά.

Κενά συνθήματα, τρομολαγνεία, οικογενειακές παραινέσεις, τηλεφωνήματα, υποσχέσεις, ψυχικοί και συναισθηματικοί εκβιασμοί, απειλές είναι τα όπλα που τα κόμματα χρησιμοποιούν για να χειραγωγήσουν την ψήφο του πολίτη.

Και αποκρύπτεται έτσι από τους πολίτες η αδυσώπητη πραγματικότητα. Το έκτρωμα δημοκρατίας που υπάρχει στην Κύπρο, ουδεμία σχέση έχει με οποιανδήποτε έννοια δημοκρατίας. Το σύστημα της αστικής δημοκρατίας όπως παραδόθηκε στο λαό μας από τους τελευταίους κατακτητές του και όπως το διατήρησαν και το έκοψαν και έραψαν στα μέτρα τους, η δικτατορία του Μακαρίου και τα κοινοβουλευτικά καρκινώματα μετά από τον Μακάριο, δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με δημοκρατία.

Κατ' ακρίβεια η κομματοκρατία που επικρατεί στην Κύπρο και η πελατειακή σχέση βουλευτών-βολευτών και πολιτών-πελατών καταργεί κάθε αίσθηση δημοκρατικού πολιτεύματος. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια είναι σημαντικό να μελετήσουμε τις παραμέτρους που συνθέτουν τη δημοκρατία και τους τρόπους που η κομματοκρατία τις καταργεί στην Κύπρο ώστε να προσεγγίσουμε τη συμμετοχή του λαού στο κομματικό πανηγύρι της επόμενης Κυριακής.

***

[... Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων, έναντι δε των νόμων είναι όλοι ίσοι στις ιδιωτικές τους διαφορές, ενώ ως προς την θέση τους στον δημόσιο βίο κάθε ένας προτιμάται για ένα από τα δημόσια αξιώματα ανάλογα με την επίδοση την οποία σημειώνει σε αυτά, δηλαδή η δημόσιά του σταδιοδρομία εξαρτάται μάλλον από την ατομική του αξία και όχι από την κοινωνική τάξη, από την οποία προέρχεται, ούτε πάλι ένας, ο οποίος είναι μεν φτωχός έχει όμως την ικανότητα να παράσχει κάποια υπηρεσία στην πατρίδα του, εμποδίζεται σε αυτό από το γεγονός ότι είναι άγνωστος...]
Περικλέους Επιτάφιος μετάφραση
από:
http://www.hellenicpantheon.gr/epitafios.htm

Μελετώντας το πιο πάνω κομμάτι καταλαβαίνουμε ότι οι πρόγονοι μας - με όλες τις ελλείψεις τους - είχαν πολύ ευρύτερη αντίληψη της δημοκρατίας από το κακέκτυπο της που μας κυβερνά.

Οι έννοιες της συλλογικής συμμετοχής, της ισονομίας, της αξιοκρατίας και της εκούσιας και συνειδητής υπακοής στους νόμους, γραπτούς και άγραφους είναι θεμελιακές για την ύπαρξη δημοκρατικού πολιτεύματος. Μόνον εκεί που οι θεμελιακές αυτές προϋποθέσεις υλοποιούνται δικαιούται κάποιος να μιλά για δημοκρατία.

Εύκολα μπορεί κανείς λοιπόν να δει το οξύμωρο της σημερινής κατάστασης. Καμία από τις πιο πάνω έννοιες-προυποθέσεις δημοκρατίας δεν τηρείται. Αντίθετα οι υποτιθέμενοι θεματοφύλακες του πολιτεύματος είναι οι πρώτοι που το υποσκάπτουν ανεπανόρθωτα.

Για ποιά ακριβώς δημοκρατία μιλούμε, όταν ο πρώτος πολίτης του κράτους κυβερνά σαν Σταλινικός πατερούλης και δεσμεύει ολόκληρο το λαό με εκτρωματικές προτάσεις για ένα διζωνικό απάρτθαϊντ που καταργεί θεμελιώδη δικαιώματα του λαού; Στο σύστημα προεδρικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας που μας παρέδωσαν οι καλοί φίλοι του προέδρου, οι ιμπεριαληστές Βρετανοί, ολίγην σημασία έχει η Βουλή, κυρίως όταν αυτή έχει μετατραπεί σε Βολή.

Όταν οι ηγεσίες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της Κύπρου ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ παραβιάζουν συστηματικά τη θέληση των ίδιων των ψηφοφόρων των κομμάτων τους προωθώντας φανερά ή μυστικά τη διζωνική ως την πώ-λυση της Κύπρου στο νεο-Οθωμανισμό για ποια δημοκρατία μιλούμε;

Η συλλογική συμμετοχή

Η κομματοκρατία του πολιτικού σκηνικού δεν επιτρέπει καμία απολύτως συλλογική συμμετοχή στα κοινά. Η δράση αντιπροσώπων ερήμην του λαού, οι οποίοι δεν είναι υπόλογοι σε κανέναν, η ψήφιση νόμων μακριά από το δήμο τον οποίο υποτίθεται υπηρετούν δεν είναι δημοκρατία.

Δημοκρατία που δεν είναι άμεση παύει να είναι δημοκρατία!

Οι αποφάσεις γύρω από τα ζητήματα αξιοποίησης του πλούτου της χώρας - καλό παράδειγμα τα πιθανά πετρέλαια στα ανοικτά του νησιού μας -, της άμυνας, της εσωτερικής διακυβέρνησης και της εξωτερικής πολιτικής δεν είναι δυνατό να είναι στα χέρια λίγων ή / και ενός όπως ισχύει σήμερα. Το μέλλον του λαού δεν είναι ορθό να βρίσκεται στα χέρια μιας ελάχιστης ανεξέλεγκτης μερίδας του. Συμμετοχή σημαίνει ο καθένας από εμάς να έχει άμεσα τη δυνατότητα να εκφράσει απόψεις, να ακούσει και να ακουστεί και να επηρεάσει τις αποφάσεις και το αποτέλεσμα τόσο για τα θέματα ζωτικής σημασίας όσο και για όλα εκείνα που άπτονται του δημόσιου βίου και τα οποία επηρεάζουν τον πολίτη στην καθημερινότητα του.

Η κατοχή της πολιτικής κονίστρας από τα κόμματα τα οποία έχουν καθορίσει ένα αισχρό πολιτικό θέατρο δημοκρατίας αποτρέπει την συλλογική συμετοχή ακριβώς επειδή η συλλογική συμμετοχή καταργεί το λόγο ύπαρξης των ίδιων των κομμάτων.

Η κομματοκρατία ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατία!

Οι κομματικοί ευαγγελιστές των δύο μεγαλύτερων κομμάτων - ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ - έχουν προχωρήσει και σε αύξηση μάλιστα του ποσοστού εισδοχής στη βουλή ώστε να αποκλείσουν και τις πιθανότητες δημιουργίας μικρότερων πολιτικών σχηματισμών που να εκπροσωπούνται στη Βολή. Το κομματικό έκτρωμα σε όλο το μεγαλείο του.

Έχουν μάλιστα φροντίσει έτσι ώστε κανένας ανεξάρτητος υποψήφιος, έξω από τα κομματικά μαντριά, να μην μπορεί να εκλεγεί. Διαβάζουμε από το "Φιλελεύθερο":

"Για τους ανεξάρτητους υποψηφίους δεν υπάρχει θέμα εκλογής γιατί το εκλογικό μέτρο της Λευκωσίας για μια έδρα είναι 5%, στη Λεμεσό 8,33%, στην Αμμόχωστο 9%, στη Λάρνακα 16,6%, στην Πάφο 25% και στην Κερύνεια 33,3%." (1) Διαβάζοντας το πιο πάνω διαλύεται οποιαδήποτε αμφιβολία για τις προθέσεις των κομματαρχών. Η μοναδική έννοια που έχουν είναι να διατηρήσουν τα κομματικά φέουδα και όχι να αγωνιστούν για το καλό του λαού.

Η άρνηση των βολευτών να θεσπίσουν την απλή αναλογική μέθοδο ψηφοφορίας βασίζεται ακριβώς στη σπουδή των κομμάτων να διαφυλάξουν τα απεχθή κεκτημένα των.

Η δε υποχρεωτική κάθετη ψηφοφορία - ψηφίζεις μόνο ένα κόμμα και τους υποψηφίους του - καταργεί άμεσα και το δικαίωμα επιλογής προσώπων και όχι κομμάτων, κάτι που καταργεί το ίδιο το πολίτευμα.

Γιατί δεν προχωρούν άμεσα σε θέσπιση της οριζόντιας ψηφοφορίας οι υποτιθέμενοι θεματοφύλακες της δημοκρατίας; Δε θα ήταν ένα πραγματικό βήμα δημοκρατικοποίησης η δυνατότητα ψηφοφορίας προσώπων ανεξαρτήτως της κομματικής των προελεύσεως; Εύκολα η Βουλή θα μπορούσε να νομοθετήσει επί τούτου δημιουργώντας μια ουσιαστική τομή στην άσκηση της πολιτικής. Έτσι οι πολίτες θα μπορούσαν αναλόγως επαρχίας να ψηφίσουν όσους υποψήφιους της αναλογούν με βάση το βίο, την πολιτεία και τις πολιτικές τοποθετήσεις τους και όχι με βάση την πελατειακή σχέση κόμματος υποψήφιων βολευτών και πολιτών υποψήφιων πελατών.

Η κυριαρχία των καρκινωμάτων-κομμάτων στο πολιτικό σκηνικό αποκλείει τα πιο πάνω. Και κάθε κατεργάρης κομματικός στον πάγκο του.

Στην πραγματικότητα η ουσιαστικότερη πράξη δημοκρατίας τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Αννάν. Είδαμε πως οι πολιτικοί της μίας και της άλλης παράταξης - κυρίως ανάμεσα στις ηγεσίες των ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ - σεβάστηκαν την ετυμηγορία του. Τόσον δημοκρατικοί είναι.

Η ισονομία

Οι πρώτοι που καταργούν την ισονομία, στον τόπο μας, είναι οι ίδιοι οι εκλελεγμένοι αντιπρόσωποι βολευτές οι οποίοι και απολαμβάνουν το άσυλο ώστε να μπορούν απερίσπαστα και ανεξέλεγκτα να παρανομούν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Η έννοια του ασύλου για τα πρόσωπα που υποτίθεται εργάζονται για το καλό μας είναι αισχρή και ουδεμία σχέση έχει με τη δημοκρατία.
Η παροιμία του λαού μας:
"Το ψάρι βρωμά απ' την κεφαλή" ταιριάζει άριστα στους κομματικούς μας καθοδηγητές.

Τα καρκινώματα-κόμματα συνεχίζουν να αρνούνται τον έλεγχο των οικονομικών των και έτσι η αδιαφάνεια των χρηματοδοτήσεων των τους επιτρέπει να συνεχίζουν τις χαμερπείς τους διαπλοκές ανερυθρίαστα. Οι διαπλοκές των κομμάτων μας με το Κεφάλαιο, τον Ιμπεριαλισμό και την Εκκλησία δεν προωθούν καμία ισονομία αλλά αντιθέτως παράγουν μια συνεχιζόμενη παραβίαση κάθε αίσθησης δικαίου με αποτέλεσμα κάθε σκάνδαλο και πολιτική εκτροπή να θεωρούνται ομαλότητα στις μέρες μας.

Η κομματοκρατία έχει μάλιστα διεισδύσει σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής και σε όλες τις εργασιακές σχέσεις με αποτέλεσμα αντί να προάγεται το Δίκαιο και τα δικαιώματα των εργαζομένων να προάγονται οι επιδιώξεις και τα συμφέροντα των "ημετέρων" μέσα σε ένα πλαίσιο συνεχούς διαπλοκής με την Εξουσία.

Υπάρχει μάλιστα και κόμμα - ΔΗΚΟ - του οποίου ο πρόεδρος διατυμπανίζει ανερυθρίαστα ότι είναι κόμμα εξουσίας. Τάδε έφη Μάριος Κάρογιαν ενώπιον του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος το Νοέμβρη του 2009:

"Όχι, κυρίες και κύριοι, το Δημοκρατικό Κόμμα δεν μπορεί να είναι έτσι:
Το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Είναι κόμμα εξουσίας."[sic] (2)

Προσέξτε, όχι κόμμα Δικαιοσύνης, Ελευθερίας, Αγώνα. Κόμμα εξουσίας! Αυτά ονειρεύεται για το κόμμα του ο νυν πρόεδρος της Βολής με τον παχουλό μισθό των δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Την καρέκλαν ουκ ελάττω παραδώσω...

Οι κύριοι βολευτές δε βρίσκουν κανένα ασυμβίβαστο στην άσκηση του ιδιωτικού τους επαγγέλματος σε σχέση με τη βουλευτική τους εργασία. Η πλειοψηφία τους μάλιστα είναι και δικηγόροι. Τα έδρανα των συνεδριάσεων των υποεπιτροπών της Βολής είναι συχνά κενά λόγω άλλων ειλημμένων υποχρεώσεων των βολευτών. Οι βολευτες μας πολύ συχνά "αφήννουν τα θέρη τζιαι ξικανναουρίζουσιν".

Κατά τα άλλα νομοθετούν και υπερθεματίζουν για το ασυμβίβαστο άλλων επαγγελματικών ομάδων οι οποίες και διώκονται αν ασκούν δεύτερο επάγγελμα παρεμφερές με το δημόσιο τους αξίωμα. Ουδείς δημόσιος λειτουργός έχει το δικαίωμα να ασκεί και ιδιωτικώς εργασία παρεμφερή του λειτουργήματος του. Ορθά θεωρείται ασυμβίβαστη μια τέτοια πράξη καθώς προάγει τον αθέμιτο ανταγωνισμό ανάμεσα στους ιδίους και στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Οι βολευτές μας όμως εξαιρούν τους εαυτούς τους. Για τους ιδίους δεν υπάρχει ασυμβίβαστο. Μπορούν να ψηφίζουν νόμους κατά το δοκούν και να τους επικαλούνται στα δικαστήρια υπό τη δικηγορική τους ιδιότητα.

Επιπρόσθετα οι βολευτές μας ομόφωνα ψήφισαν τις παχουλές αυξήσεις των μισθών που τους πρότεινε ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών, της υποτιθέμενης κομμουνιστικής κυβέρνησης, αλλά ταυτόχρονα κόπτονται για την ανάγκη περικοπής των δημοσίων δαπανών και ζητούν από εμάς τους πολίτες να κάνουμε θυσίες για το καλό του τόπου. Ώ της υποκρισίας των το μέγα έλεος! Η λιτότητα ισχύει για όλους εκτός από εκείνους.

Η συνεχιζόμενη αίσθηση ανισονομίας που η κομματοκρατία και οι βολευτές της προάγουν υποσκάπτει όχι μόνον τα θέσμια αλλά και τον καθημερινό προσωπικό βίο των πολιτών, φορτίζοντας τις υπάρξεις των με μια συνεχιζόμενη αίσθηση αδικίας, παράλυσης και εκρηκτικής υπερφόρτισης. Ο φαύλος αυτός κύκλος οδηγεί στην αποσάθρωση της κοινωνίας μέσω της πελατειακής σχέσης κομμάτων-βολευτών και πολιτών-πελατών αλλά και στην αύξηση ανεξέλεγκτων πράξεων παρανομίας και εγκλημάτων.

Η αξιοκρατία

Οι βολευτές μας οι οποίοι την επόμενη Κυριακή ζητούν τη ψήφο μας επαγγέλονται κάθε τετραετία την αξιοκρατία ως μέρος του πολιτικού των προγράμματος. Μέχρι και το ρουσφέτι έχουν ποινικοποιήσει εδώ και χρόνια στην προσπάθεια τους να "διασώσουν το πολίτευμα μας". Πόσες υποθέσεις έχουν προσαχθεί ενώπιων της δικαιοσύνης περί τούτου; Γελά και το παρδαλό κατσίκι με τα καμώματα τους.

Η κομματοκρατία αποτελεί πλέον τον κανόνα για την εξεύρεση εργασίας στο δημόσιο και τον ημικρατικό τομέα. Οι επιτροπές Δημόσιας Υπηρεσίας, Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και οι διευθύνσεις Υπουργείων και Ημικρατικών Οργανισμών στελεχώνονται από κομματικά στελέχη. Για ποια αξιοκρατία μιλούμε; Το κομματικό καρκίνωμα αποτελεί τον πιο ισχυρό μηχανισμό παραγωγής πολιτών-πελατών.

Θέλεις θέση στο δημόσιο; Χρειάζεται να τηλεφωνήσεις στο δικό σου κομματικό βολευτή για να σπρώξει. Χωρίς το μέσον, το βύσμα, το ρουσφέτι, ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι.

Το φαινόμενο δεν έχει σταματημό. Είσαι ο γιος του... (προσθέστε εδώ όποιο όνομα επιθυμείτε) προχωράς προς τη δόξα ανεπηρέαστος με την αρωγή του μπαμπά και του πολιτικού και οικονομικού σκηνικού. Η όλη κατάσταση θυμίζει φεουδαρχία στη χειρότερη της εκδοχή. Μοιάζει με κάποιου είδους γονιδιακό πολίτευμα όπου ακολουθείς πιστά τη γονιδιακά καθορισμένη κοινωνική και κομματική τάξη στην οποία ανήκεις και έξω από την οποία είναι αδύνατη κάθε πορεία.

Συχνά βέβαια κάποια αθώα γραμματέας ή και κάποιος ενσυνείδητος λειτουργός διαρρέουν άθελα ή και ηθελημένα ηλεκτρονικά μηνύματα και έγγραφα που παρουσιάζουν την πραγματικότητα που γνωρίζουν όλοι οι πολίτες. Ότι αν έχεις γνωριμίες πας μπροστά και τρως και με χρυσές μασέλες.

Η κατάσταση οδηγεί τον τόπο μας σε ένα πνευματικό μαρασμό καθώς όλο και περισσότεροι άξιοι νέοι και νέες επιλέγουν τη ξενιτειά για να ζήσουν εκεί όπου τα προσόντα τους, ακόμη και μέσα στα πλαίσια της διεθνούς Κεφαλαιοκρατίας είναι πολύ ευκολότερο να εκτιμηθούν. Με μαθηματική ακρίβεια, η κομματοκρατία θα καταστήσει την Κύπρο κρανίου τόπο όπου θα κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας.

Η εκούσια υπακοή στους νόμους γραπτούς και άγραφους

Η διάβρωση του πολιτεύματος έχει προκαλέσει μια κατάσταση ύπαρξης στην οποία πλέον θεωρείται ανωμαλία να είσαι νομοταγής. Για ποιο λόγο να επιθυμούν οι πολίτες να είναι νομοταγείς, όταν παρατηρούν το χλιδάτο βίο των κομματαρχών και την παραβίαση κάθε αίσθησης νομίμου και ηθικού εκ μέρους των;

Μπορεί για παράδειγμα ο εκλεκτός του Σταλινικού πατερούλη κ. Άκης Παπασσάβας να μην έπραξε τίποτε νομικά μεμπτό στην υπόθεση με τα δόντια του. Οι πράξεις του όμως ήρθαν να προστεθούν στις εκατοντάδες πράξεων των εκλεκτών των κομμάτων και της εξουσίας που παραβιάζουν άγραφους νόμους πολύ πιο ισχυρούς:
Τον άγραφο νόμο για το αίσθημα δικαίου και ισότητας του λαού.

Το ίδιο αίσθημα παραβιάζουν καθημερινά οι περισσότεροι βολευτές μας με τους μισθούς και τα επιδόματά των, με τα αφορολόγητα και τις προσωπικές των περιουσίες, τα τρίπατα σπίτια και τα εξοχικά - αλήθεια πόσοι από εσάς μπορείτε να έχετε ένα εξοχικό στο Κελλάκι; - τις λιμουζίνες, το χλιδάτο βίο και με την παραβίαση του κώδικα επαγγελματικής συμπεριφοράς που ακολουθούν οι υπόλοιποι συμπολίτες μας.

Ο τρόπος ζωής των περισσοτέρων είναι μια συνεχής πρόκληση για τον εργαζόμενο λαό, ένας χλευασμός της καθημερινότητας των υπολοίπων μας. Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που βολευτής θεάθηκε να χρησιμοποιεί το λεωφορείο ως μέσο μεταφοράς;

Η συνεχής παραβίαση του αισθήματος δικαίου από τους εκπροσώπους της κομματοκρατίας και τους εκλεκτούς της προκαλεί μία συνεχή αίσθηση αδικίας αλλά και παράλυσης. Μπροστά στη συνεχιζόμενη ατιμωρησία ο λαός εξωθείται σε παρανομίες και σε μεγαλύτερη αίσθηση αδικίας. Διότι το μακρύ χέρι του νόμου γνωρίζει να αρπάζει το γέροντα ή τις διαζευγμένες γυναίκες που αδίκως κατηγορούνται ότι χρωστούν στους τραπεζικούς μεγαλοκαρχαρίες και να τους απειλεί ακόμη και με φυλάκιση, την ίδια ώρα που επιτρέπει στους μεγαλοκαρχαρίες να κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσα μας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ηθική κατάπτωση των ανθρώπων μας αλλά και την επένδυση όλης της ενέργειας τους σε πράξεις υποσυνείδητης ανακούφισης-υπνωτισμού από την πραγματικότητα.

Η καταναλωτική μανία του λαού μας και η ενασχόληση του με τα θεάματα - φούρπος τζιαι άγιος ο Θεός - είναι και η υποσυνείδητη προσπάθεια για ανακούφιση από το πολιτειακό έκτρωμα μέσα στο οποίο ζούμε. Είναι τραγικό ότι για αγώνες ποδοσφαίρου συναθροίζονται 20 χιλιάδες συμπολίτες μας την ίδια στιγμή που πολιτικές συγκεντρώσεις για καταδίκη της κατοχής δεν ξεπερνούν τις μερικές δεκάδες.

Η κομματοκρατία έχει υποσκάψει την καθημερινότητα, το ηθικό και πνευματικό ποιόν του λαού μας τορπιλίζοντας τη δυνατότητα του για ζωή με νόημα και ευτυχία.

Η διχόνοια

Η κομματοκρατία δεν αρκείται δυστυχώς μόνο στην παραβίαση των προϋποθέσεων της δημοκρατίας.

Η κομματοκρατία υποσκάπτει επίσης κάθε δυνατότητα συνεργασίας και αλληλεγγύης ανάμεσα στο λαό. Στηρίζεται στη διαρκή καλλιέργεια ενός κλίματος διχόνοιας, επειδή ακριβώς βασίζεται στη δημιουργία σαφών κομματικών ορίων για το κάθε κομματικό μαντρί.

Έτσι ψευδοαριστεροί και ψευδοεθνικόφρωνες ανταγωνίζονται για το ποιος θα αποδώσει στον άλλο τις χειρότερες κατηγορίες φρονημάτων ώστε να συγκρατήσει τους φηφοφόρους της παράταξης του μαντρισμένους. Μπροστά στην απειλή του "κομμουνισμού" και της "ακροδεξιάς" οι ψηφοφόροι καλούνται να προστατέψουν με νύχια και με δόντια το κομματικό μαντρί. Δίνουν ετσι πολιτικό άλλοθι ο ένας στον άλλο, ότι δηλαδή οι διάφορες επιθέσεις και διαπληκτισμοί που δέχεται το κάθε κόμμα είναι τάχα λόγω ιδεολογίας.

Έτσι οι ψευδοκομμουνιστές της ηγεσίας του ΑΚΕΛ μπορούν να απολαμβάνουν τη συνεργασία με τον Ιμπεριαλισμό της Μ.Βρετανίας και το Κεφάλαιο της Shell και να ξεπουλούν τον τόπο με τον ίδιο τρόπο που ο ψευδοεθνικόφρων ηγέτης του ΔΗΣΥ ζητά περισσότερες υποχωρήσεις στις συνομιλίες για την πώ-λυση του τόπου και ιδιωτικοποίηση των πάντων.

Η διχόνοια που καλλιεργεί η κομματοκρατία έχει ήδη ξεκινήσει να εμφανίζει τους εμφυλιοπολεμικούς της καρπούς με την επίθεση των διζωνικών παρακρατικών τραμπούκων της θύρας 9 στη Λευκωσία, την επίθεση των παρακρατικών διζωνικών τραμπούκων που προσποιούνται τους αναρχικούς εις βάρος μελών της ομάδας μας πριν από μερικούς μήνες και την εμφάνιση τα τελευταία χρόνια πραγματικών εθνικιστικών ομάδων. (3) Η κομματοκρατία συγκαλύπτει της πράξεις βίας των δικών της καλλιεργώντας έτσι το πεδίο για την τελική επικράτηση της κομματικής παράταξης.

Πρωταθλητής στην καλλιέργεια διχόνοιας είναι το κυβερνών κόμμα και ο Γενικός Γραμματεας του Άντρος Κυπριανού. Οι εμπρηστικές, ρατσιστικές, ανθελληνικές του δηλώσεις καλλιεργούν ένα κλίμα εμφυλίου πολέμου.

Ο Άντρος Κυπριανού είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα της άσκησης της πολιτικής με μόνο στόχο την πόλωση και τη διχόνοια. Ο ρατσιστικός διχαστικός του λόγος αναπαράγεται από τα φερέφωνα της διχόνοιας του ΑΚΕΛ και καταλήγει πλέον σε επιθέσεις στο δρόμο από πρασινοφασίστες εγκληματίες οπλισμένους με πέτρες, δρεπάνια! και μολότωφ. Η κομματοκρατία του Ανορθωτικού Κόμματος Εξαπάτησης Λαού, που δεν έριξε ούτε μία πέτρα στο στρατό κατοχής, στρέφει τα βέλη της εις βάρος των Ελλήνων της Κύπρου. Κατά τα άλλα μιλά για δίκαιη λύση και δίκαιη κοινωνία.

Η συνειδητή καλλιέργεια της διχόνοιας ως μέσον άσκησης της πολιτικής αποκλείει κάθε πιθανότητα δημοκρατίας. Ο εμφύλιος πόλεμος που προωθεί είναι η αρχή της τυρρανίας.

Η αποχή οδηγεί στην Ελευθερία και είναι θεραπευτική

Υπάρχουν πολλά άτομα που ενω βλέπουν τα προβλήματα του εκλογικού συστήματος και της κομματοκρατίας, συνεχίζουν να προσπαθούν να προωθήσουν κάποιους υποψήφιους με αξίες ή με ανθρωπιά μέσα από το σύστημα. Ή που προσπαθούν να ενθαρρύνουν τον κόσμο να ψηφίσει τους έστω κάπως πιό αποδεκτούς υποψήφιους έτσι ώστε να μήν εκλεγούν οι τελείως χειρότεροι. Εκτιμητέες οι προσπάθειες τους - συνήθως κινούνται με τα καλύτερα κίνητρα και τους αξίζει σεβασμός γιά την επιλογή τους.

Η αναγνώριση και ανάλυση της πραγματικότητας, μέσα στα πλαίσια της εναλλακτικής, ριζοσπαστικής κοινότητας, μας οδηγεί στο ακόλουθο συμπέρασμα.

Tο βάθος της σαθρότητας του αυταρχικού, φαλλοκρατικού, διαπλεκόμενου συστήματος που είναι η κομματοκρατία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της συμμετοχής στην κάλπη. Η συμμετοχή μας διαιωνίζει απλώς το φαύλο κύκλο της κομματοκρατίας.

Στο κείμενο του φίλου Πέτρου Ευδόκα (4) που δημοσιεύσαμε στις παραμονές των περασμένων προεδρικών εκλογών γίνεται μια εξαιρετική ανάλυση της πολιτικής πραγματικότητας των προτάσεων των τότε υποψηφίων. Ή καλύτερα της παντελούς απουσίας οποιονδήποτε ουσιαστικών εναλλακτικών προτάσεων εκ μέρους των. Στις αυριανές βουλευτικές εκλογές επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβως σκηνικό.

Ουδεμία απολύτως πρόταση δεν υπάρχει για ανατροπή του στείρου πολιτικού πεδίου. Ή έστω βελτίωσης του. Τα διάφορα κόμματα αναλώνονται απλώς στην προσπάθεια συμμετοχής στην πίτα της εξουσίας.

Τα ζητήματα της εθνικής και προσωπικής ελευθερίας, το ζήτημα της προστασίας της εθνικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας, το ζήτημα της ερωτικής ελευθερίας και αποδοχής κάθε ερωτικής ταυτότητας, το ζητήμα απεξάρτησης της κοινωνίας μας από τον εθισμό στο τσιγάρο, το αλκοόλ, τα φάρμακα, την κατανάλωση και τα θεάματα, το ζήτημα της απεξάρτησης της οικονομίας μας από το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, το ζήτημα της απεξάρτησης της ενεργειακής μας πολιτικής από το πετρέλαιο, το ζήτημα της αναδόμησης της οικονομίας μας με βάση τις παραγωγικές δυνατότητες του νησιού μας, το μέγιστο ζήτημα της αναδόμησης της στρατιωτικής δυνατότητας του λαού μας να προστατευτεί από τον εισβολέα είναι ψιλά γράμματα για τους κομματάρχες. Και τα γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Είναι τραγικό ότι μέσα σε 50 χρόνια "δημοκρατίας" τα πιο πανω απουσιάζουν τόσο ως θέματα αλλά και ως πρόγραμμα από τις εργασίες οποιουδήποτε κόμματος. Μόνο ως κενά συνθήματα ακούονται σπάνια κάποια απο αυτά.

Ορθά έγραφε ο Πέτρος:

"Ουδείς των Υποψηφίων λέει οτιδήποτε που να πλησιάζει έστω και κατά παρασάγκας τις πολιτικές επιθυμίες και θέσεις που περιγράφονται πιό πάνω. Ούτε σε τεχνοκρατικές λεπτομέρειες πλησιάζουν οι Προγραμματικές τους τοποθετήσεις (ας πούμε στο
Ενεργειακό, γιά παράδειγμα), ούτε βέβαια κατά διάνοια αγγίζουν οτιδήποτε που να μυρίζει καν από απόσταση κάποια από τις αξίες, τα ιδανικά ή τις αρχές που διέπουν τις ως άνω τοποθετήσεις[...]

[...] Είναι σαν να τελούνται όλα τα προεκλογικά σ' ένα "άλλο κανάλι" όπου οι πολιτικές αξίες ή οι συγκεκριμένοι άξονες των Πολιτικών Προγραμμάτων των Υποψηφίων και των
κομμάτων τους ουδεμίαν απολύτως σημασία ή συσχετισμό έχουν ως προς την πολιτική πραγματικότητα." (4)
Καμία ψευδαίσθησις δεν μπορεί να αντέξει την αδυσώπητη πραγματικότητα.

Η κομματοκρατία είναι μια λερναία ύδρα η οποία θα εξαληφθεί μόνον όταν ο επαναστατημένος λαός της κόψει όλα τα κεφάλια. Εώς ότου αυτό συμβεί η αποχή από τον εκλογικό τραγέλαφο είναι και η μοναδική εναλλακτική, ριζοσπαστική επιλογή.

Ο λαός της αποχής εγκυμονεί την κοινωνία του μέλλοντος.

Μέσα στο καραγκιοζλίκι της κομματοκρατίας η αποχή μας είναι μια έντιμη, εναλλακτική, ριζοσπαστική και επαναστατική πράξη, το πρώτο μικρό βήμα προς την επανάσταση και την Ελευθερία.

Η αποχή μας από τον τραγέλαφο δεν είναι και παραίτηση μας από την πολιτική, όσο και αν αυτό θέλουν να προβάλλουν οι κομματάρχες και τα φερέφωνα τους. Η αποχή μας είναι μια ηχηρή πολιτική δήλωση καταδίκης του υπάρχοντος συστήματος και απαξίωσης των κομματικών καρκινωμάτων.

Η αποχή είναι μια πράξη προσωπικής και συλλογικής υπερηφάνειας του ελεύθερου δημοκρατικού πολίτη ενάντια στην πελατειακή πολιτική σχέση που καλλιεργεί η κομματοκρατία. Επιλέγοντας την αποχή επιλέγουμε να ζούμε τη ζωή μας όρθιοι και όχι γονατιστοί. Η αποχή είναι αφεαυτή ένα επαναστατικό βίωμα αντίστασης στη φαλλοκρατία, τον αυταρχισμό και την οικογενειοκρατία που προωθεί η κομματοκρατία.

Η αποχή μας και ο λαός που συνειδητά την επιλέγει αποτελούν την εγγύηση ότι η κοινωνία μας και ο Ελληνισμός στο νησί μας έχουν μέλλον. Στην αποχή μας συντηρούνται οι σπίθες της αυτονομίας, της ανεξαρτησίας και της δημοκρατίας, που η κομματοκρατία δεν έχει καταφέρει να διαβρώσει. Γι αυτό και πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση οι κομματάρχες λυσσούν ενάντια σε όλους εμάς που τους γυρίζουμε την πλάτη. Γνωρίζουν ότι στο ποσοστό του λαού που απέχει υπάρχει ήδη εν δυνάμει η θανατική τους καταδίκη. Οι σπίθες θα γίνουν κάποτε φωτιές και "Λαμπρόν θα τους κάψει"!

Η αποχή δεν είναι βεβαίως αρκετή για να ανατρέψει την κομματοκρατία.

Επιτακτικότερη είναι η ανάγκη για κοινό αγώνα όλων όσων από εμάς απέχουμε από τον εκλογικό τραγέλαφο και όσων συμπατριωτών μας ψηφίζουν με βαριά καρδιά αναγνωρίζοντας όλα όσα γράφουμε. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία αυτόνομων, αυτοοργανωμένων πολιτικών οντοτήτων βασισμένων στις καθημερινές ανάγκες του λαού μας και δεσμευμένων στον αγώνα για Απελευθέρωση, Επιστροφή και Δικαιοσύνη. Ο κοινός μας αγώνας μακριά από την κομματοκρατία και προς την Ελευθερία θα καθορίσει το μέλλον.

Αυτό το μέλλον δεν θα ανήκει στα κόμματα.

Καλήν Αποχή! Καλήν Ελευθερία!


Σόλων Αντάρτης

~~~~~~~~~~~~


Πηγές
---------


1. Τα ποσοστά, το εκλογικό μέτρο, η πρώτη και δεύτερη κατανομή
Από το "Φιλελεύθερο" 18 Μαΐου 2011:
http://www.philenews.com/main/364,1,5671,0,68163-.aspx

2. Απόφαση Εκτελεστικού Γραφείου 16 Νιόβρη 2009
Εισήγηση του Προέδρου του Κόμματος στο Εκτελεστικό Γραφείο
Από:
http://www.diko.org.cy/easyconsole.cfm/id/709

3. Διέλυσαν τα πάντα με...σφυριά και με δρεπάνια
Από:
http://www.sigmalive.com/simerini/news/local/384445
και
Θρασύδειλη Επίθεση Τραμπούκων
Από:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/02/blog-post_3686.html

4. Ουδείς Υποψήφιος Είπε
Από:
http://www.cyprusindymedia.org/Oudeis-Ypo4ifios-Ekloges.pdf