Ο Νεο-Οθωμανισμός και η Κύπρος

Η διαδικασία των συνομιλιών συνεχίζεται ασθμαίνοντας. O πρόεδρος και οι αυλικοί του συνεχίζουν να μετέχουν σε μια διαδικασία τραγέλαφο, παρά το ότι οι ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσε ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΑΚΕΛ για λύση Κυπριακής ιδιοκτησίας έχουν πανηγυρικά διαψευσθεί.

Μεγάλο μέρος της ανεγκέφαλης δράσης του προέδρου και των αυλικών του είναι και η αδυναμία να αναγνώσουν και να αναλύσουν την πραγματικότητα στην Τουρκία και τα κατεχόμενα.

Η ψευδεπίγραφη επαναπροσέγγιση των δείπνων και των φιλοφρονημάτων μαζί με την ιμπεριαλιστική made in USAID επαναπροσέγγιση της "προοδευτικής" νομενκλατούρας μέσα σε αίθουσες πανεπιστημίων και δεξιώσεων, έχει στερήσει κάθε δυνατότητα αντίδρασης στις μεθοδεύσεις του Τουρκικού κράτους-δολοφόνου στην Κύπρο. Kαθόλου τυχαία όλοι οι αστέρες της αριστερής νομενκλατούρας είναι μπλεγμένοι σε δραστηριότητες χρηματοδοτούμενες από τη USAID και το NATO και είναι θερμοί θιασώτες της διζωνικής λύσης, εθελοτυφλώντας μπροστά στην πραγματικότητα.

Η αβάστακτη πραγματικότητα είναι ότι η κατεχόμενη Κύπρος μετατρέπεται αργά αλλά σταθερά σε ένα προπύργιο του Νεο-Οθωμανισμού με τραγικές συνέπειες για τους ιθαγενείς Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους. Διαφαίνεται μάλιστα από τις πληροφορίες που έχουμε μέσα από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα ότι η ισλαμική άρχουσα τάξη του AKP, με την ανοχή και τη συνδρομή του κεμαλικού στρατεύματος, προωθούν την πολιτική και πολιτιστική αλλοίωση της ταυτότητας του κατεχόμενου τμήματος του νησιού μας.

Στην περίπτωση της Κύπρου οι δύο αντιμαχόμενοι πόλοι της Τουρκικής πολιτικής σκηνής – κεμαλισμός και ισλαμισμός - δοκιμάζουν τη νέα εποχή στη σχέση των σε μια ανίερη συνεργασία στην οποία διακυβεύεται το μέλλον μας.

Στην περίπτωση της πατρίδας μας στρατός, κοσμικό κράτος και στροφή στο Ισλάμ επιχειρούν τη ζεύξη των επιδιώξεων και φιλοδοξιών τους με απρόβλεπτα αποτελέσματα και προεκτάσεις τόσο για τον τόπο μας όσο και για την ευρύτερη γεωστρατηγική περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο Νεο-Οθωμανισμός

"Πλέον ο όρος –και η έννοια– του νεο-Οθωμανισμού είναι ευρύτερα αποδεκτός επιστημονικά και πολιτικά: σηματοδοτεί τόσο την επανεμφάνιση επεκτατικών αυτοκρατορικών πολιτικών από την πλευρά της Τουρκίας –στα πλαίσια βέβαια και τις δυνατότητες του σήμερα–, όσο και τη διαμόρφωση, στο εσωτερικό των όμορων με την Τουρκία χωρών, κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που είναι διατεθειμένες να αποδεχθούν ή και να συμβάλουν ενεργά στη διαμόρφωση του νεο-οθωμανικού πλαισίου." (1)

Η αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχει κατατεθεί πεντακάθαρα μέσα από την πολιτική της Άγκυρας την τελευταία τριακονταετία τόσο ως ένα άνοιγμα προς τα έξω όσο και ως αντιστάθμισμα στους εσωτερικούς κλυδωνισμούς στο Τουρκικό κράτος ανάμεσα στους κεμαλιστές και τους ισλαμιστές.

Η επιθετική επεκτατική πολιτική του Τουρκικού κράτους ικανοποιεί τόσο την ιδεολογική προσήλωση των ισλαμιστών προς τη θρησκεία και τον ισλαμικό κόσμο όσο και την ανάγκη των κεμαλιστών για διατήρηση ενός πανίσχυρου στρατού μέσω του οποίου επιθυμούν να ελέγχουν το κράτος και τις δομές του. Οι δύο αντιμαχόμενοι πόλοι της Τουρκικής πολιτικής φαίνεται να έχουν φτάσει σε ένα πολιτικό συμβιβασμό για την άσκηση της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και δράσης.

Η παλιά Οθωμανική αυτοκρατορία και ο κεμαλισμός μοιράζονται μια κοινή απεχθή παράδοση στρατοκρατίας η οποία έτυχε ανάλυσης από την εποχή του Μακιαβέλι. (2) Είναι τρομακτικό ότι η εξάρτηση στρατού και εξουσίας συνεχίζεται αδιαλείπτως από το 1513 - χρονιά συγγραφής του βιβλίου του Μακιαβέλι "Ο ηγεμόνας" - μέχρι σήμερα

Ο Κεμάλ και το στρατοκρατικό έκτρωμα του διαδέχτηκαν την Οθωμανική αυτοκρατορία διατηρώντας ωστόσο ανέγγικτη την ουσιαστική μηχανή εφαρμογής της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της αυτοκρατορίας. Το στράτευμα, στο οποίο μάλιστα προσδόθηκε ο ρόλος του συνεκτικού ιστού του έθνους.

Ο κεμαλισμός έστρεψε το στρατό και τις παραστρατιωτικές του παραφυάδες ενάντια στους επί χιλιετίες αυτόχθονες πληθυσμούς της Μ. Ασίας διεξάγοντας γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Στη συνέχεια τον χρησιμοποίησε ενάντια σε κάθε πιθανό εσωτερικό εχθρό ώστε να δημιουργήσει ένα αμιγές Τουρκικό κράτος-έθνος, σε μία προσπάθεια "εκ των άνω" εθνογένεσης.

Τα εγκλήματα του Κεμαλισμού είναι απεχθέστερα και από αυτά των Ναζί και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Στο εσωτερικό της χώρας ο κεμαλισμός εγληματεί εις βάρος του Κουρδικού λαού και κάθε αντιφρονούντα. Στο εξωτερικό εγκληματεί εδώ και δεκαετίες εις βάρος των Ελλήνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων .

Ο τουρκικός στρατός μέχρι σήμερα παραβιάζει κάθε αίσθηση ανθρώπινης αξιοπρέπειας εις βάρος των ίδιων των οπλιτών του και των πολιτών του Τουρκικού κράτους. (Αναφορές στις πηγές στο τέλος του άρθρου)

Ο κεμαλισμός κρατικοποίησε τη θρησκεία κρατώντας την όμως υποδιαίστερη του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους και της υπέρτατης αξίας του να είναι κανείς Τούρκος. Η προσπάθεια εκτουρκισμού του συνοθυλεύματος δεκάδων λαών και εθνοτήτων της Μ. Ασίας μέσα από την βίαιη προσπάθεια γέννησης του Τουρκικού εθνους απέτυχε. Ο Κουρδικός ένοπλος αγώνας ήταν η ταφόπλακα αυτής της προσπάθειας. Η αποτυχία οδήγησε τον κεμαλισμό σε ένα ιστορικό αδιέξοδο, περιορίζοντας τη δυνατότητα επέκτασης του έξω από τα όρια του Τουρκικού κράτους.

Παράλληλα με την αποτυχία του κεμαλισμού αναπτύσσονται δύο κύριες ροές ισλαμισμού στην Τουρκία. "Η μία είναι η ισλαμιστική και παντουρκική μετάλλαξη του κεμαλισμού που εκφράστηκε από τον Ερμπακάν και τον Τουρκές..." (3) η οποία εξέφραζε την επιθυμία για μια επιθετική επεκτατική πολιτική εις βάρος της Ελλάδας καθώς και μια πολιτική προσέγγισης των ισλαμικών δυνάμεων στην περιοχή και αναβίωσης του παντουρανισμού ως δύναμη αντίθετη προς τη Δύση.

"Η δεύτερη που αναπτύσσεται μετά το 1980 είναι ο ριζοσπαστικός αντιδυτικός ισλαμισμός που στηρίζεται στα ξεριζωμένα στρώματα των παραγκουπόλεων, και θέλει να εκμεταλλευτεί την κοινωνική αμφισβήτηση, που στα χρόνια πριν από το πραξικόπημα του 1980 στρεφόταν προς τα αριστερά, προς μια αντιδυτική-ισλαμική κατεύθυνση." (4)

Αξίζει να σημειωθεί ότι "... κατά καιρούς οι στρατιωτικοί χρησιμοποίησαν τους ισλαμιστές εναντίον του αριστερού κινήματος, το οποίον θεωρούσαν περισσότερο επικίνδυνο. Αυτό συνέβη κυρίως μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Κενάν Εβρέν, το 1980. Ο Εβρέν επέτρεψε την ίδρυση ισλαμικών σχολείων και ενστερνίστηκε την αμερικανική στρατηγική δημιουργίας "πράσινης" ισλαμικής ζώνης, για την ανακοπή του κομμουνισμού. Την περίοδο αυτή, με την κρατική προστασία, οι Τούρκοι ισλαμιστές δολοφόνησαν χιλιάδες Κούρδους και αριστερούς." (5)

"Ο νεο-Οθωμανισμός αποτελεί ολοκλήρωση και επέκταση του ισλαμο-κεμαλισμού στο πεδίο των εξωτερικών σχέσεων". (6)

Ο νεο-Οθωμανισμός προβάλει ως η νέα ταυτότητα που περιλαμβάνει το έθνος αλλά όχι ως το μοναδικό στοιχείο ταυτότητας. Η θρησκεία προβάλλει ως ένας νέος συνδετικός ιστός - χωρίς να απειλεί άμεσα το κοσμικό κράτος - δίνοντας τη δυνατότητα στο Τουρκικό κράτος να παρουσιάζεται ως νέος υπερασπιστής του Ισλάμ και των μουσουλμάνων της Μ. Ανατολής έχοντας βλέψεις που εκτείνονται από τη Β. Αφρική μέχρι τα βάθη της Ασίας.

Το νεο-Οθωμανικό όραμα της Τουρκικής άρχουσας τάξης βασίζεται στο κενό εξουσίας που έχει αρχίσει να δημιουργείται στη Μ. Ανατολή με την αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ αλλά και τη διαμορφούμενη εκρηκτική κατάσταση στην περιοχή.

Οι ΗΠΑ ευλόγησαν κατ' αρχήν το νεο-Οθωμανικό όραμα βλέποντας τη νεο-Οθωμανική Τουρκία ως περιφερειακή δύναμη ανάσχεσης του φονταμενταλιστικού ισλάμ, δύναμη αποσταθεροποίησης της Ε.Ε και φραγμό στην επαναδραστηριοποίηση της Ρωσίας. Αυτό συνέτεινε σε ένα συμβιβασμό κεμαλισμού-ισλαμισμού ο οποίος έδωσε τη δυνατότητα ανάπτυξης της Τουρκικής οικονομίας και του Τουρκικού Κεφαλαίου σε βαθμούς πρωτόγνωρους μέσα από τις σχέσεις που το Τουρκικό Κεφάλαιο ανέπτυξε τόσο με τη Δύση όσο και με τη Μ. Ανατολή.

Η ακμάζουσα Τουρκική οικονομία και το τοπικό Τουρκικό Κεφάλαιο δίνουν πλέον μια δυνατότητα ανεξάρτητης πορείας της Τουρκίας και υποστήριξης των επεκτατικών της βλέψεων χωρίς την ανάγκη κηδεμονίας από τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Η πρόσφατη σύγκρουση με το Ισραήλ δείχνει την τάση της νεο-Οθωμανικής πολιτικής να διεκδικήσει μεγαλύτερο ρόλο στη γεωστρατηγική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου. Το ίδιο δείχνει και ο διάπλους των πολεμικών σκαφών του Τουρκικού ναυτικού στο Αιγαίο και στα νότια της Κύπρου και η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.

Οι συνεχείς παρεμβάσεις του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν σε όλα τα περιφερειακά θέματα, με την έπαρση και αλαζονεία ενός νέο-σουλτάνου, καταδεικνύουν τη νέα πολιτική του Τουρκικού κράτους έναντι των γειτόνων του και της περιοχής.

Ο Ερντογάν, που κλείνει τα μάτια στις συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και την Κύπρο, παρουσιάζεται ως ο σοφός σύμβουλος των ομόθρησκων του Αράβων ηγετών και ως ο νέος υπερασπιστής του Ισλάμ έναντι στο κράτος του Ισραήλ. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας εμφανίζεται ως ο ισχυρός "πιστός" ηγέτης που έχει την δύναμη να ζητά ακόμη και την απομάκρυνση άλλων Αράβων ηγετών, χτίζοντας μια αυτοκρατορική εικόνα τόσο προς το εσωτερικό της Τουρκίας όσο και προς τα έξω.

Η νεο-Οθωμανική Τουρκία αναδύεται ως ένας από τους ισχυρότερους παίκτες στη γεωστρατηγική σκακιέρα υλοποιώντας το στρατηγικό σχεδιασμό του νυν Υπουργού Εξωτερικών Μεχμέτ Νταβούτογλού.

Το δόγμα Νταβούτογλου εκφράζεται πεντακάθαρα για όσους έχουν αυτιά και θέλουν να ακούσουν:
«Οι δύο σημαντικοί βραχυπρόθεσμοι και μεσοπρόθεσμοι στόχοι της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας στα Βαλκάνια είναι η ισχυροποίηση της Βοσνίας και της Αλβανίας μέσα σε ένα πλαίσιο σταθερότητας και η δημιουργία ενός διεθνούς νομικού πλαισίου που θα θέτει υπό την προστασία του τις εθνικές μειονότητες της περιοχής. Στο νομικό αυτό πλαίσιο η Τουρκία πρέπει να επιδιώκει συνεχώς την εξασφάλιση εγγυήσεων που θα της παρέχουν το δικαίωμα παρέμβασης στα ζητήματα που αφορούν τις μουσουλμανικές μειονότητες των Βαλκανίων. Η νομιμότητα της επέμβασης της Κύπρου , που αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή, κατέστη δυνατή εντός ενός τέτοιου είδους νομικού πλαισίου». (7) Τα λόγια του βέβαια δεν φτάνουν στα αυτιά των διζωνικολάγνων νεο-ραγιάδων Κυπρίων πολιτικάντηδων και των τσιρακιών των.

Τα νεο-οθωμανικά ΜΜΕ παίζουν και αυτά το ρόλο τους στην προώθηση του νέου αυτοκρατορικού οράματος.

Κοιτάξτε πώς χαρτογραφεί την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου η φιλοκαθεστωτική εφημερίδα Γενί Σαφάκ χαιρετίζοντας την εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη. (8)



Μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές δε διστάζουν να επιτεθούν ακόμη και στις ΗΠΑ και την πολιτική τους στο Ιράκ, προβάλλοντας τον Τούρκο στρατιώτη ως τον από μηχανής Θεό, υπερασπιστή των αδύνατων μουσουλμάνων Κούρδων οι οποίοι καταπιέζονται από τους κατακτητές Αμερικανούς στρατιώτες και τους Κούρδους συμμάχους τους. (9)

Η δημιουργία ένοπλων μονάδων που θα ελέγχονται από τη κυβέρνηση δίδει τη δυνατότητα στη νεο-Οθωμανική πολιτική να έχει για πρώτη φορά το δικό της στρατό ο οποίος και θα δρα παράλληλα ή/και ανεξάρτητα από το επίσημο στράτευμα. Η κυβέρνηση Ερντογάν προχωρεί με ταχύτητα στη δημιουργία Μονάδων Συνοριακής Ασφάλειας οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα εργασίας σε χιλιάδες νεο-Γενίτσαρους οι οποίοι θα είναι υπόλογοι στη νεο-Οθωμανική άρχουσα τάξη και θα εκφράζουν ένοπλα τη δική της πολιτική. (10)

***

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια η κατάσταση στην Κύπρο έχει ιδιαίτερη σημασία διότι αποτελεί ουσιαστικά και το πρώτο απτό παράδειγμα αυτής της επιθετικής επεκτατικής πολιτικής έξω από την Τουρκία.

Στην Κύπρο συντελείται εδώ και τριάντα χρόνια η μετατροπή της συνείδησης ενός χώρου και του πληθυσμού του σε νεο-Οθωμανικό προπύργιο με την ανοχή και τη συνδρομή του κεμαλικού στρατεύματος και των δομών του. Ο ιστορικός συμβιβασμός κεμαλισμού-ισλαμισμού ξεκίνησε εδώ. Ας μην ξεχνούμε ότι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της εισβολης ήταν ο ισλαμιστής Ερμπακάν.

Η πιθανή παρουσία πετρελαίου και φυσικού αερίου στην ΑΟΖ του νησιού μας δίνει στην Τουρκία τη δυνατότητα πρόσβασης σε δικές της πρωτογενείς ενεργειακές ύλες, το μοναδικό στοιχείο που απουσιάζει από την οικονομία της και το οποίο θα την καταστήσει μια περιφερειακή υπερδύναμη.

Στην περίπτωση της πατρίδας μας οι δύο αντιμαχόμενοι πόλοι της Τουρκικής πολιτικής πραγματικότητας επιχείρησαν και επιχειρούν μια προσπάθεια σύζευξης της πολιτικής των με στοίχημα την μελλοντική αυτοκρατορία. Mε τον ίδιο τρόπο οι συγκρούσεις πατρικίων και πληβείων στο εσωτερικό της Ρώμης οδήγησαν στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τη συνεχή επεκτατική της πολιτική. Στη νέα Οθωμανική αυτοκρατορία οι δύο πολιτικές δυνάμεις θα καρπώνονται τα κέρδη του νέου status quo, παρά τις εσωτερικές τους διαφορές και διαμάχες.

Οι πρόσφατες αντιδράσεις των ιθαγενών Τουρκοκυπρίων έχουν άμεση σχέση με την πολιτική αυτή και τον τρόπο που εφαρμόζεται εις βάρος των.

Η αναγνώριση και κατανόηση του πολιτικού αυτού πειράματος που διεξάγεται στην πατρίδα μας είναι αναγκαία τόσο για την επιβίωση του Ελληνισμού στον τόπο μας όσο και ως καθοδήγηση για τα πολιτικά και άλλα βήματα που χρειάζεται να ακολουθήσουμε, για να αντισταθούμε στην στρατοκρατική ιμπεριαλιστική πολιτική του νεο-Οθωμανισμού που αναπτύσσεται εις βάρος μας.

Στα επόμενο μέρος της παρούσας ανάλυσης θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε τις διαστάσεις που παίρνει το φαινόμενο του νεο-Οθωμανισμού στην πατρίδα μας στα κατεχόμενα μέσα από την προσπάθεια αλλοίωσης της πολιτικής και πολιτιστικής ταυτότητας του χώρου και των Τουρκοκυπρίων και τις αναπόφευκτες συγκρούσεις που παρουσιάζονται.



Σόλων Αντάρτης
~~~~~~~~~~~



Σημειώσεις
--------------

1. Νεο-οθωμανισμός και ελληνισμός
Γιώργου Καραμπελιά
Από:
http://www.ardin.gr/node/164

2. Στο βιβλίο του Νικολό Μακιαβέλι "Ο ηγεμόνας" ο συγγραφέας διαχωρίζει τον Τούρκο ηγεμόνα από τους υπόλοιπους, διότι σε αντίθεση με τους ηγεμόνες της τότε εποχής ενδιαφερόταν περισσότερο να ικανοποιεί το στρατό από το λαό του:
"Εξαιρώ τον Τούρκο, γιατί έχει πάντα γύρω του δώδεκα χιλιάδες πεζούς και πέντε χιλιάδες ιππείς, από τους οποίους εξαρτώνται η ασφάλεια και η δύναμη του βασιλείου του και αυτός ο άρχοντας βάζοντας σε δεύτερη μοίρα οτιδήποτε άλλο είναι απαραίτητο να τους έχει φίλους."
Νικολό Μακιαβέλι, "Ο Ηγεμόνας", Εκδόσεις Πατάκη 2006, σελ. 110

3. Τουρκία Ισλάμ και Κρίση του ΚεμαλισμούΓιώργου Καραμπελιά
Εναλλακτικές Εκδόσεις/Άτροπος 7, 2001, σελ.9

4. Τουρκία Ισλάμ και Κρίση του ΚεμαλισμούΓιώργου Καραμπελιά
Εναλλακτικές Εκδόσεις/Άτροπος 7, 2001,σελ.10

5. Νεο-Οθωμανισμός: Έννοια κλειδί για την κατανόηση της σημερινής Τουρκίας

Στέφανου Κωσταντινίδη
Από το βιβλίο "Νεο-Οθωμανισμός", Εναλλακτικές Εκδόσεις 2009, σελ.27

6. Γιώργος Καραμπελιάς
Από το βιβλίο "Νεο-Οθωμανισμός", Εναλλακτικές Εκδόσεις 2009, σελ.7

7. Από το βιβλίο του νυν Υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας "Το Στρατηγικό Βάθος - Η Διεθνής Θέση της Τουρκίας", Εκδόσεις Ποιότητα 2010, σελ.200.

8. ΟΘΩΜΑΝΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ
Από:
http://tourkikanea.gr/2011/03/24/bayrak-3/

9. Η ταινία Kurtlar vadisi - Irak (Valley of the Wolves: Iraq)
http://www.imdb.com/title/tt0493264/
είναι η επιτομή της νέας προοπτικής που δίνει ο νεο-Οθωμανισμός για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας. Η τεράστια επιτυχία της δείχνει και την ανταπόκριση ενός μεγάλου μέρος του Τουρκικού λαού στο νεο-Οθωμανικό όραμα.

Στην ταινία η προπαγάνδα του Τουρκικού κράτους ξεπερνά και το πλέον διαστρεβλωμένο Γκεμπελικό μυαλό. Ο στρατός των ομάδων θανάτου που έχει σφάξει χιλιάδες Κούρδους πολίτες και αγωνιστές παρουσιάζεται στην ταινία ως ο υπερασπιστής των έναντι στην εχθρική ιμπεριαλιστική υπερδύναμη των ΗΠΑ και τους Κούρδους του Β.Ιράκ.

Τεσσεράμισι εκατομμύρια σχεδόν θεατές είδαν την ταινία η οποία μάλιστα έτυχε και της αποθέωσης από τον αντιπρόεδρο της Τουρκικής κυβέρνησης και Υπουργό Επικράτειας Bülent Arınç.
Από:
http://www.boxofficeturkiye.com/film/2006018/Kurtlar-Vadisi:-Irak.htm

9. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
"Με την έγκριση μετά τις εκλογές της 12ης Ιουνίου του νόμου που διασφαλίζει την έστω και μακροπρόθεσμα αφαίρεση της εσωτερικής ασφάλειας του κράτους από τις ΤΕΔ, καθώς και την ίδρυση ειδικών Μονάδων Συνοριακής Φύλαξης που θα διαφυλάττουν όλες τις συνοριακές πύλες καθώς και τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, θα τεθεί και το θέμα της ίδρυσης Υπουργείου Εσωτερικής Ασφάλειας."
Από:
Εφ. Ταράφ 22-3-2011 σε μετάφραση
http://tourkikanea.gr/2011/03/24/guvenlik/#more-4637

Πηγές~Αναγνώσματα
----------------------------

1. Τουρκία Ισλάμ και Κρίση του Κεμαλισμού Εναλλακτικές Εκδόσεις/Άτροπος 7, Β'Έκδοση Συμπληρωμένη, 2001

2. Νεο-Οθωμανισμός
Εναλλακτικές Εκδόσεις - Αντιπαραθέσεις 24, 2009

3. Ορισμένες αναρτήσεις εξαιρετικού ενδιαφέροντος από την ιστοσελίδα "Τουρκικά Νέα":
http://tourkikanea.gr/

Ο λοχαγός με πέταξε από το παράθυρο
http://tourkikanea.gr/2011/04/06/yuzbasi/#more-5003

Κράτος - Συμμορία
http://tourkikanea.gr/2011/03/29/asala/#more-4789

Χιλιάδες Πτώματα "Σπαρμένα"
http://tourkikanea.gr/2011/02/25/toplumezar-2/#more-3869