Σενέρ Λεβέντ: Δεν το αντιλαμβάνεστε, αλλά υπάρχουν και χειρότερα

Στην ιστορία της διεθνούς διπλωματίας είναι σαφές ότι η ανάμιξη ξένου παράγοντα στα εσωτερικά τεκταινόμενα οποιουδήποτε άλλου υπέρ της υποψηφιότητας πολιτικού προσώπου σε επερχόμενες εκλογές είναι κάτι το ανεπίτρεπτο και το ανεπιθύμητο. Η αντίληψη αυτή πεντακάθαρα καθοδηγεί όλους να μην ανακατεύονται καθώς η υποστήριξη ενός πολιτικού προσώπου από μια ξένη δύναμη φέρνει συνήθως τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από εκείνα που ο ξένος παράγοντας επιθυμεί.

Ο λαός μιας χώρας, μιας κοινότητας ή οι υποστηρικτές ενός πολιτικού σχηματισμού είναι πολύ φυσικό να στρέφονται στους ανθυποψήφιους του υποστηριζόμενου από την οποιανδήποτε ξένη δύναμη πολιτικού.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας δε φαίνεται να αντιλαμβάνεται τα πιο πάνω τοποθετούμενος ξεκάθαρα και δημόσια υπέρ της υποψηφιότητας του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στις ψευδοεκλογές στα κατεχόμενα την ίδια στιγμή που οι προοδευτικές Τουρκοκυπριακές πολιτικές δυνάμεις απέχουν καταγγέλλοντας ότι οι εκλογές δεν εκπροσωπούν την Τουρκοκυπριακή κοινότητα αλλά τις δυνάμεις κατοχής και τους εδώ εγκάθετούς της!

Μήπως όμως αυτό ακριβώς επιθυμεί ο πρόεδρος της Δημοκρατίας; Την αποτυχία του Ταλάτ στις εκλογές ώστε μετά ο ίδιος να οχυρωθεί πίσω από την υποτιθέμενη αδιαλλαξία του Ντερβις Έρογλου; Μήπως μπροστά στην αδιέξοδη και εγκληματική του πολιτική ψάχνει τη λύση μέσω του αποδιοπομπαίου τράγου;

Το ερώτημα του συμπατριώτη μας Şener Levent /Σενέρ Λεβέντ σοσιαλιστή και αντιστασιακού δημοσιογράφου μας κάνει να υποψιαζόμαστε ότι ο πρόεδρος συνειδητά πράττει:

"Μήπως ο Χριστόφιας θέλει πράγματι να κερδίσει ο Ταλάτ; Δεν το νομίζω. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα τον έβριζε αντί να τον παινεύει. Αυτό που κάνει δεν είναι στήριξη, αλλά παρεμβολή εμποδίων."

Η εγκληματική προχειρότητα με την οποία διαχειρίζεται ο πρόεδρος και οι συν αυτώ το Κυπριακό είναι παράδειγμα προς αποφυγή που θα έπρεπε να διδάσκεται ως τέτοιο σε όλες τις σχολές πολιτικών επιστημών του κόσμου.

Νομίζει ο πρόεδρος ότι αν εκλεγεί ο Έρογλου θα μπορέσει ο ίδιος να απεμπλακεί από τις εγκληματικές του υποχωρήσεις και να δικαιολογηθεί στα μάτια του λαού;

Ο κυπροεθνικιστικός υπνωτισμός στον οποίο έχει υποβάλει τον εαυτό του, την ηγεσία του κόμματός του και τους διάφορους ψευδοαριστερούς και ψευδοπροοδευτικούς ακόλουθούς του δεν τους επιτρέπει να δουν το οφθαλμοφανές. Ευτυχώς υπάρχει ο Σενέρ να μας το υπενθυμίζει:

"Από πότε η διαδικασία για λύση και ειρήνη στην Κύπρο θεωρείται ότι εξαρτάται από την επιθυμία του Τουρκοκύπριου ηγέτη και όχι της Τουρκίας;"

Σόλων Αντάρτης
~~~~~~~~~~

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Δεν το αντιλαμβάνεστε, αλλά υπάρχουν και χειρότερα
του Şener Levent /Σενέρ Λεβέντ

Τα ελληνοκυπριακά κόμματα θύμωσαν πολύ, λέει, με τον Χριστόφια. Επειδή υποστηρίζει ανοικτά τον Ταλάτ. Μα το Θεό κύριοι. Αντιλαμβάνεστε τι λέτε;

Μετρήσατε καλά αυτά που λέτε; Μήπως αυτή ήταν στήριξη ή εμπόδιο; Κοιτάξτε που οι πιο σοβινιστικές εφημερίδες μας το πήραν αυτό και το έκαναν πρωτοσέλιδο. Για να το δουν όλοι. Να δει ο κόσμος. Ποιον προτιμά ο Ελληνοκύπριος ηγέτης. Γιατί τον προτιμά. Να δει και να ψηφίσει ανάλογα. Πριν μερικές μέρες μιλούσε στην τηλεόραση ο Ραούφ Ντενκτάς. Όταν συνομιλούσαν με τον Κληρίδη αστειεύονταν, λέει. Όταν ερχόταν η περίοδος των εκλογών του Ντενκτάς, ο Κληρίδης τον πείραζε λέγοντάς του το εξής:
"Κάτσε τώρα να σε παινέψω και θα δεις τι θα πάθεις"! "Αμάν, μην τυχόν και το κάνεις", του έλεγε ο Ντενκτάς.

Μήπως δεν το ξέρουν αυτό ο Ταλάτ και ο Χριστόφιας; Δεν ξέρουν ότι όσο παινεύει ο ένας τον άλλο, τόσους πόντους χάνουν στις εκλογές; Αντί ο Χριστόφιας να παινεύει συνεχώς τον Ταλάτ και να παρακαλεί να κερδίσει, μήπως δεν θα ήταν καλύτερα να έλεγε για παράδειγμα το εξής: "Δεν προχωράει αυτή η υπόθεση με τον Ταλάτ. Ζητάει πολλά. Δεν μπορούμε να φτάσουμε πουθενά έτσι όπως πάνε τα πράγματα. Έγινε χειρότερος και από τον Ντενκτάς". Δεν θα ωφελούσε πιο πολύ τον Ταλάτ έτσι; Δεν θα αύξανε
τις ψήφους του; Δεν θα ανάγκαζε όσους επικρίνουν τον Ταλάτ ότι προβαίνει σε παραχωρήσεις να σιωπήσουν;

Μήπως ο Χριστόφιας θέλει πράγματι να κερδίσει ο Ταλάτ; Δεν το νομίζω. Αν ήθελε κάτι τέτοιο θα τον έβριζε αντί να τον παινεύει. Αυτό που κάνει δεν είναι στήριξη, αλλά παρεμβολή εμποδίων. Η ουσιαστική στήριξη στον Ταλάτ προέρχεται από τα άλλα κόμματα. Από το εθνικιστικό μέτωπο. Όμως, δεν το αντιλαμβάνονται. Μόνο η οργή ενός ρατσιστή Ελληνοκύπριου αυξάνει τις ψήφους του Ταλάτ. Είναι πολύ απλό. Ένας Τούρκος ηγέτης που δεν τον θέλουν οι Έλληνες και ένας Έλληνας ηγέτης που δεν τον θέλουν οι Τούρκοι θεωρούνται σεβαστοί μέσα στις δικές τους κοινότητες. Από μια άποψη με αυτό τον τρόπο έμεινε όρθιος για τόσα πολλά χρόνια ο Ντενκτάς. Οι βρισιές των Ελληνοκυπρίων αποτέλεσαν πάντα φιλοφρόνηση γι' αυτόν. Ενόσω φαινόταν ως ο μεγαλύτερος εχθρός της απέναντι πλευράς, γινόταν δεχτός ως ο "μεγαλύτερος Τούρκος" μέσα στην τουρκική κοινότητα.

Μπορούμε να καταλάβουμε τους οπαδούς του Ταλάτ στο βορρά που λένε ότι αν κερδίσει ο Έρογλου θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο οι συνομιλίες. Στους υπόλοιπους όμως εκτός της τουρκοκυπριακής κοινότητας τι συμβαίνει; Μήπως δεν λένε ότι η Κύπρος βρίσκεται κάτω από την κατοχή της Τουρκίας; Μήπως δεν λένε ότι οι εκλογές είναι "ψεύτικες"; Μήπως δεν λένε ότι η Τουρκία ευθύνεται για όλα όσα συμβαίνουν εδώ; Αν βγει ο Έρογλου και κάνει αυτά που θέλει ο ίδιος και όχι ό,τι του πει η Τουρκία, αν δηλαδή δεν υπακούει
τις οδηγίες της Τουρκίας και κάνει χαλάστρα στις πρωτοβουλίες "καλής θέλησης" της Άγκυρας, μήπως μπορεί να γίνεται λόγος για κατοχή τότε; "Τι είδους κατοχή είναι αυτή" είναι το ερώτημα που πρέπει να υποβάλουμε σε εκείνους στο νότο που βλέπουν τον Έρογλου ως εν δυνάμει κίνδυνο και πιστεύουν ότι η Τουρκία δεν μπορεί να καθορίσει τον ηγέτη στα εδάφη που βρίσκονται υπό τη διοίκησή της και να τον κάνει να υπακούσει σε αυτά που του λέει.

Από πότε η διαδικασία για λύση και ειρήνη στην Κύπρο θεωρείται ότι εξαρτάται από την επιθυμία του Τουρκοκύπριου ηγέτη και όχι της Τουρκίας; Όμως, αφού ο Έρογλου σας φοβίζει τόσο πολύ, να σας πω ένα μυστικό κύριοι: Να παρακαλείται να καθίσει ο Έρογλου σε εκείνο το τραπέζι. Μην φωνάζετε. Και μην πείτε ότι δεν γνωρίζει αυτή τη δουλειά ο Έρογλου.

Υπάρχουν και χειρότερα. Αν πιεστεί και στείλει τον Ντενκτάς στο τραπέζι
των συνομιλιών;

Του Şener Levent /Σενέρ Λεβέντ

Κωδικός άρθρου: 938658

ΠΟΛΙΤΗΣ - 06/04/2010, Σελίδα: 13
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~