Στον αδελφό μου Γιώργο Κυριακού που στην ζωή του όρισε – ανάμεσα σε πολλά άλλα – να καθαρίζει και εγκαταλειμμένους, κεκονιαμένους τάφους Σαλαμινομάχων στο δικό του νησί.
Εισαγωγή: Δεν υπάρχει Ειρήνη ανάμεσα σε Λιοντάρια και Ανθρώπους
Στο Κορυφαίο ίσως αντιπολεμικό έπος του Δυτικού κόσμου το πολεμικό δράμα κορυφώνεται με την μονομαχία του Έκτορα και του Αχιλλέα. Ο έντιμος υπερασπιστής της κάθε πόλης, ηθικός, στοργικός, πράος, υιός,, αδελφός, σύζυγος πατέρας στέκει έξω από τα τείχη της πόλεως περιμένοντας τον εισβολέα.
Πριν από όλους στον Δυτικό κόσμο ο Όμηρος – τυφλός οδηγός τυφλών – θέτει την αδυσώπητη Πραγματικότητα εμπρός μας. Πρίν από την μονομαχία ο Έκτορας επικαλείται το Ήθος του πολεμιστή και τα νεκρικά έθιμα για τους πεσόντες, επικαλούμενος τις Θείες Ηθικές συμβάσεις για αυτόν που θα σκοτωθεί. Ο αδυσώπητος εισβολέας-Αχιλλέας κονιορτοποιεί κάθε αίσθηση συμβιβασμού. Τα λόγια του μεταφρασμένα να τα καταλάβουμε μας τα παραδίδουν τα ιερά τέρατα Καζαντζάκης-Κακριδής:
«Έχτορα σκύλε, τα συβάσματα καταμεριά παράτα!
Όπως ποτέ λιοντάρια κι άνθρωποι πιστούς δε δένουν όρκους,
κι ουδέ κι αρνιά και λύκοι σμίγουνε ποτέ τους να μονιάσουν,
μονάχα μίσος ακατάλυτο δουλεύει αναμεσό τους,
παρόμοια εγώ και συ δε γίνεται να 'χουμε αγάπη, μήτε
όρκους να κάνουμε, πριν ένας μας πέσει στη γη, τον Άρη
για να χορτάσει με το γαίμα του, τον άγριο πολέμαρχο."
Η Ηθική Τάξη που αντιπροσωπεύει ο Έκτορας σύρεται στο χώμα, σκυλεμένη,
χωρίς μάτια, χωρίς αυτιά, ενώ η Πόλις οδύρεται στα τείχη γνωρίζοντας ότι η
Μοίρα της είναι πλέον Προδιαγραμμένη. Και ενόσω υπάρχουν οι Δυνάμεις που
βλέπουν τους εαυτους τους ως λιοντάρια ή/και λύκους, ανάμεσα σε ανθρώπους και αρνιά, πάντοτε θα προσφεύγουν στην ωμή Βία
για να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους.
Από τον Δνείπερο καθημερινά δέχομαστε ραπίσματα με τα οποία διαλύονται και δικές μας Ψευδαισθήσεις. Και αυξάνουν τα ερωτήματα.
Εάν οι μάχες τελείωναν σήμερα ένα μέρος της Ουκρανίας θα είχε χαθεί, σύμφωνα με το ίδιο το υπουργείο άμυνας της χώρας. (1)
Την ίδια εικόνα παρουσιάζουν και άλλες πηγές. (2)
Μιλούμε και στις δύο περιπτώσεις για περιοχή λίγο μικρότερη ή περίπου ίση με την εδαφική επικράτεια του Ελληνικού κράτους!
Η αδυσώπητη πραγματικότητα της ισχύος. Οι Ουκρανοί πολεμούν ουσιαστικά μόνοι. Και χάνουν μέρος της πατρίδας τους, ό,τι και αν μεταδίδουν τα ΜΜΕ και η προπαγάνδα. Στο σύγχρονο πεδίο μάχης δεν αρκεί η γενναιότητα. Τα Λιοντάρια σφάζουν τους ανθρώπους και οι λύκοι τα αρνιά. Είναι πλέον πασιφανές ότι οι Ουκρανοί επενδύουν στον πόλεμο φθοράς εντός και πέριξ αστικών κέντρων, ενώ αρθρώνουν λόγια συμβιβασμών. Το ερώτημα τι μπορεί να κάνει η Ουκρανία θα το απαντήσει η Ουκρανία και ο χρόνος. Οι Ψευδαισθήσεις που καλλιεργούσαν όμως οι πωλητικοί της και η Διεθνής Κοινότητα συνθλίβονται μπροστά στην Φονική Ισχύ μίας Υπέρτερης Δύναμης ανατολικά από τον Δνείπερο και στις ακτές του Εύξεινου Πόντου.
Στον Κοτσίρκα;
Στο Νησί των Λωτοφάγων όπου ζούμε οι πωλητικοί μας μας έχουν συνηθίσει να μεταθέτουν τους Στόχους της Πορείας μας, χωρίς να μας ρωτήσουν. Από τον Όρκο για την Ένωση στην Ανεξαρτησία, από τον Μακροχρόνιο Αγώνα στον Ρεαλισμό της Λύσης κι από την Επιστροφή όλων των προσφύγων στην Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, καμία από τις επιταγές του Λαού όπου και όποτε αυτή εκφράστηκε δεν έγινε σεβαστή. Στις πλείστες ούτε καν ρωτήθηκε. Η Πωλητική μας Ηγεσία παρέλαβε ένα κράτος σε ένα από τα πιο όμορφα μέρη του πλανήτη και παρέδωσε και παραδίδει καμένη γη χωρίς μέλλον για τις νέες γενιές και χωρίς όραμα, πέρα από την διαφθορά και την διαπλοκή που τέμνει τον Δημόσιο Βίο με τον ίδιο τρόπο που ο Κοτσίρκας τέμνει την Λευκωσία παράλληλα με την Γραμμή Καταπαύσεως του Πυρός. Το παρόν γράφεται με αφορμή τα όσα φρικτά συμβαίνουν δίπλα στον Δνείπερο και τα υπαρξιακά ερωτήματα που για ακόμη μία φορά αναδύονται για το Νησί των Λωτοφάγων. Ερωτήματα τα οποία ουδέποτε τέθηκαν ενώπιον του Λαού. Αντ’ αυτού αποφασίζουν οι πωλητικοί μας κατά που τους καπνίζει.
Ουδείς εκ των ηγετών μας έθεσε ποτέ στον Λαό αυτά τα ερωτήματα, ουδείς μετέφερε διαφανώς στον Λαό τα υπαρξιακά διλήμματα που πηγάζουν από την γειτνίαση μας με την μεγαλύτερη αναθεωρητική δύναμη της περιοχής μας η οποία έχει εισβάλει στο νησί μας, στην Συρία, στο Ιράκ, εμπλέκεται σε συγκρούσεις στην Λιβύη, την Αρμενία και διεισδύει στα Βαλκάνια και την υποσαχάρια Αφρική, ενώ έχει βάσεις μέχρι τον Αραβικό κόσμο. Το Τουρκικό κράτος μας απειλεί ευθέως με λογια και με πράξεις και οι πωλητικοί μας είτε σφυρίζουν αδιάφορα είτε το παίζουν λέοντες για εσωτερική κατανάλωση. Οι πωλητικοί και οι «αναλυτές» μας πουλούν στους ιθαγενείς «απομόνωση της Τουρκίας ενώ το Τουρκικό κράτος αναδεικνύεται σε παίχτη στο Μεγάλο Παιχνίδι.
Η πραγματικότητά μας καθορίζεται από την σιωπηλή πλειοψηφία, «φιλειρηνιστές» του «τι θέλετε να κάμουμεν να πολεμήσουμεν;» και «εκάμαμεν τζι εμείς πολλά», «ρεαλιστές» του «να σιωπήσουμεν διότι εχάσαμεν τον πόλεμο» μέχρι και πολεμοκάπηλους "στρατόκαυλους" που οραματίζονται «απελευθερωτικούς πολέμους μέχρι και την Πόλη». Ανάμεσά τους οι επιτήδειοι πολιτικάντηδες που κινούνται με μαεστρία, πότε διακηρύττοντας εμμονή στην «επανένωση», πότε αγώνα για «απομόνωση της Τουρκίας» και πότε προσπάθεια για «ενίσχυση της Άμυνας για Αποτροπή». Και ο αγαπημένος μας Λαός πάντοτε ευκολόπιστος και πάντοτε προδομένος. Από τον Δνείπερο όμως οι κρυφοί ανέμοι που φυσούν φέρνουν το μερτικόν μας. Και επιβάλλεται να ρωτήσουμεν τα ανομολόγητα. Στο παρόν δεν υπάρχουν απαντήσεις. Τις απαντήσεις ψάξτε τις μέσα και γύρω σας.
Στην Φύση τρεις είναι οι οδοί της υπαρξιακής αντιπαράθεσης:
Η Μάχη, η Φυγή και η Υποταγή. Αδυσώπητες και αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου. Μάχη, Φυγή και Υποταγή με την ελπίδα της επιβιώσης. Τρεις. Όλα τα ευχολόγια, όλες οι τοποθετήσεις, όλες οι φανφάρες καταρρέουν με την πρώτη σφαίρα. Και δεδομένου ότι ζούμε σε Νησί δύο μόνον είναι οι επιλογές μας: Η Υποταγή ή η Μάχη. Ό,τι και αν κομπάζουμε για οτιδήποτε άλλο. Η Κύπρος δεν είναι Ουκρανία, ούτε και έχει εδαφικό βάθος.
Εδώ θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτε να χωρίσω με τους συμπατριώτες
μου που συνειδητά ή/και ασυνείδητα επιλέγουν την Υποταγή ως πορεία. Αναγνωρίζω
το μέγεθος της ισχύος της βαθιάς βιολογικής μας ύπαρξης η οποία και σε στιγμές
υπαρξιακού κινδύνου υπερέχει και ακολουθεί για τον καθένα μας διαφορετική
πορεία. Μόνον η συνειδητή Παιδεία υπερβαίνει της Βιολογίας και τέτοια Παιδεία
στην Κύπρο ΔΕΝ υπάρχει. Δεν έχω βέβαια την ίδια κατανόηση στην όποια
κομματική και παρακομματική νομενκλατούρα η οποία αρνούμενη να παραδεχθεί την αδυναμία της
μπροστά στον υπαρξιακό τρόμο και να την ομολογήσει, ως μέρος μιας συνειδητής πορείας, την έχει ανάξει σε
ιδεολόγημα κατηγορώντας όλους και όλες που αρνούνται την συνθηκολόγηση με τον
κατακτητή, ως «εθνικιστές, μιλιταριστές, φασίστες, φουστανελλοφόρους».
Στο παρόν λοιπόν επιθυμώ να θέσω τα ερωτήματα που πηγάζουν εάν η επιλογή των οποιων Εμας σε περίπτωση νέας επίθεσης των Τουρκικών στρατευμάτων είναι η Μάχη. Όλα τα ερωτήματα τίθενται μέσα από την οπτική γωνία ενός Οπλίτη-Πολίτη ο οποίος Υπηρετεί από τα 18 του την Άμυνα της Πατρίδας, αλλά και μέσα από τα όσα βιώνουμε στο πεδίο μάχης ανατολικά του Δνείπερου. Είναι τα ερωτήματα ενός Πολίτη-Οπλίτη που συνειδητά έχει διαλέξει να είναι εσαεί διαθέσιμος για την Μάχη εάν αυτή χρειαστεί.
Οι ερωτήσεις τίθενται μέσα από την ανάλυση της πραγματικότητας, όπως την βιώνω στο Νησί. Ως τέτοια η παρούσα τοποθέτηση είναι υποκειμένική και δεν διεκδικεί το Αλάθητο. Είναι όμως μέρος της Αλήθειας και ως τέτοια προσκαλώ να την διαβάσετε, να την απορρίψετε, να την συμπληρώσετε να την βελτιώσετε με τις δικές σας εμπειρίες και τοποθετήσεις, να την προσαρμόσετε όπως εσείς θέλετε στην δική σας πραγματικότητα.
Η Κοινωνική Πραγματικότητα
Κάθε ανάλυση που αφορά την προσφυγή στην Ένοπλη Βία για την υπεράσπιση της Πατρίδας και των Ανθρώπων μας θα πρέπει να ξεκινά όχι με τα στρατιωτικά, αλλά με την όποια κοινωνική ετοιμότητα για την προσφυγή στην Μάχη. Ακόμη και έαν ήμαστε μία Υπερδύναμη – που προφανώς και δεν ήμαστε και ούτε και θα γίνουμε ποτέ – η κοινωνική πραγματικότητα θα καθορίσει την έκβαση της οποιασδήποτε αμυντικής προσπάθειας.
Είναι άραγε έτοιμη η Κυπριακή Κοινωνία για πόλεμο;
Υποστηρίζει Συλλογικά την προσφυγή στην Μάχη ως ύστατη απάντηση στην Τουρκική επιθετικότητα και σε μια νέα επιθετική ενέργεια; Είναι έτοιμη για την πλήρη διάλυση των κρατικών δομών που θα φέρει η οποιαδήποτε πολεμική αντιπαράθεση με τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ; Είναι έτοιμη να ζήσει – για όσο καιρό χρειαστεί – χωρίς υποδομές, χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς ίνστα και φατσοδευτέριον; Είναι έτοιμη για την κατάρρευση των κοινωνικών θεσμών; Έχει επάρκεια σε τρόφιμα, καύσιμα και φάρμακα για να αντέξει για κάποιο χρονικό διάστημα; Για πόσο;
Μία κοινωνία η οποία έχει υποστεί τα οικονομικά κτυπήματα του κουρέματος καταθέσων, μία κοινωνία η οποία στην συντριπτική της πλειοψηφία υποτάχτηκε αδιαμαρτύρητα στην κατάργηση θεμελιωδών δικαιωμάτων με πρόφαση τον πόλεμο με τον «αόρατο εχθρό» είναι έτοιμη να πολεμήσει έναν ορατό;
Και το πλέον δυσβάσταχτο ερωτήμα:
Είναι έτοιμη αυτή η κοινωνία να θάβει γιαγιάδες,
παππούδες, μανάδες, πατεράδες, κόρες, γιους, εγγόνια καθημερινά και για όσο
χρόνο διαρκέσει μία σύγκρουση;
Είναι έτοιμες άλλες κοινωνίες να συνδράμουν στην δική μας και να θάβουν τα δικά
τους αγαπημένα πρόσωπα; Ποιές είναι αυτές οι κοινωνίες;
Η Πολιτική Πραγματικότητα
Ζούμε σε ένα κράτος που η διαπλοκή και η διαφθορά έχει αγγίξει κάθε σχεδόν μέρος του πολιτικού βίου. Δεν θα αναλύσω εδώ αυτή την πραγματικότητα. Βλέπει όμως κάποιος ή κάποια τον οποιοδήποτε πολιτικό μας με πράσινο φανελάκι να απευθύνεται στον λαό καλώντας τον να αντισταθεί μέχρις εσχάτων; Τον πρόεδρο; Τους κομματικούς ηγέτες; Τους δημάρχους; Θα τους πιστέψει κανένας ότι εννοούν αυτά που λέν; Πόσοι από αυτούς υπηρετούν ακόμη;
Έχει υπάρξει οποιαδήποτε πολιτική προετοιμασία για το ενδεχόμενο μίας ένοπλης αντιπαράθεσης στο νησί μας;
Δεδομένης της ύπαρξης στην Κύπρο πολιτικών δυνάμεων και δρόντων που βλέπουν
τις ένοπλες μας δυνάμεις ως μιλιταριστικές και φασιστικές και δρουν ως πέμπτη
φάλαγγα ανάμεσά μας, δικαιολογώντας ακόμη και την εισβολή του 1974 έχει υπάρξει
πρόνοια για την έννομη αντιμετώπισή τους σε περίπτωση πολέμου; Υπάρχει πολιτική
συναίνεση για μία τέτοια αντιμετώπιση; Καταλαβαίνουν οι πολιτικές δυνάμεις ότι
σε περίπτωση πολέμου θα γίνουν «ξεκαθαρίσματα» ανάμεσα σε παρατάξεις οι οποίες
θα είναι φονικές; Είναι έτοιμες για το εμφύλιο μέρος μιας πολεμικής
πραγματικότητας; Ή νομίζουν ότι όταν ο Λαός οπλιστεί θα μπορέσει να συγκρατηθεί
το φρενοκομείο;
Οι «Συμμαχίες» μας
Ο Λαός μας, προσανατολισμένος πάντοτε προς την Ειρήνη, ορθά επικρότησε και αγκάλιασε την είσοδο μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως το λιμάνι εκείνο διεκδίκησης του Διεθνούς Δικαίου και απαραβίαστων Θεμελιωδών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο θα συντελούσε σε μία καλύτερη Πραγματικότητα και Μέλλον για τον τόπο μας.
Η οικονομική κρίση, αλλά και η στάση των Ευρωπαίων «εταίρων μας» στο Ουκρανικό ζήτημα έχουν αναδείξει την απέραντη υποκρισία της «Ένωσης» έναντι του τόπου μας. Απέναντι μας σήμερα βρίσκονται τα υπερσύγχρονα άρματα της ισχυρότερης χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα οποία μας στοχεύουν με τις κάνες των πυροβόλων τους. Αξίζει στην πηγή να δείτε πώς η Γερμανική Κυβέρνηση αποδέχεται την παρουσία των αρμάτων Leopard στο νησί μας και πώς την αιτολογεί. (3)
Είδατε οποιαδήποτε πρακτική αντίδραση από οποιοδήποτε μέρος αυτής της Ένωσης για τα όσα έχουμε υποστεί και τις απειλές της Τουρκίας; Πρακτική; Από λόγια έχουμε χορτάσει. Εδώ η Τουρκία έχει απαγορεύσει de facto τις έρευνες σε μέρος της Κυπριακής ΑΟΖ, έχει αρχίσει τον εποικισμό της Αμμοχώστου και εμείς αναμένουμε ακόμη τις ενισχύσεις για τον Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο. Η σύγκριση με την στάση της Ευρωπης στο Ουκρανικό με την στάση της στα δεινά μας έχει γεμίσει οργή μεγάλο μέρος της κοινωνίας μας.
Υπάρχει κάποιο κράτος που έχει διακηρύξει διεθνώς γραπτώς και προφορικώς και χωρίς καμία δυνατότητα παρανόησης casus belli, σε περίπτωση που ο Τουρκικός στρατός επιτεθεί εκ νέου στην Κύπρο; Έστω και ένα; Και ναι φωτογραφίζω και την «Μητέρα Πατρίδα».
Δεν θα έπρεπε κάτι τέτοιο να είναι Δημόσιο για όσους από εμάς θα πάμε να σκοτωθούμε για τον τόπο μας;
Αφού λοιπόν απαντηθούν όλα τα πιο πάνω τότε και μόνον τότε μπορούμε να προσεγγίσουμε και τα στρατιωτικά.
Η Στρατιωτική Πραγματικότητα επί του Εδάφους βορείως του Κοτσίρκα
Αδιαμφισβήτητα ο μεγαλύτερος συνετελεστής ισχύος στην πατρίδα μας είμαστε Εμείς, οι όποιοι Εμείς. Το ανθρώπινο Δυναμικό των ενόπλων Δυνάμεων του νησιού μας αποτελείται από γυναίκες και άνδρες αποφασισμένες και αποφασισμένους να πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας για να υπερασπίσουμε τον τόπο και τους Ανθρώπου μας. Είναι αυτό αρκετό;
Σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον μαχών δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχει
σοβαρή πιθανότητα να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε. Θα είναι το περιβάλλον τέτοιο;
Θα υπάρχει επαρκής προστασία από την προσβολή της Τουρκικής Αεροπορίας, και
Ναυτικού; Σε ένα κορεσμένο περιβάλλον προσβολών και επικοινωνιών θα μπορέσει να
δράσει οποιαδήποτε «φίλια δύναμη»; Υπάρχει κάποιος λόγος που οι «φίλιες»
αεροπορικές, ναυτικές και άλλες δυνάμεις δεν βρίσκονται ήδη στο νησί και πρέπει
να τις περιμένουμε μόνο εάν υπάρξει πολεμική αντιπαράθεση; Γιατί δεν βρίσκεται
σήμερα στην Κύπρο η όποια «φίλια» πολεμική αεροπορία. Το «φίλιο» ναυτικό; Ποιοί
εμποδίζουν την παρουσία τους; Δεν δικαιούται ο Λαός να γνωρίζει;
Σε ένα νησί με περιορισμένο αριθμό ενόπλων η ζωή και η επιβίωση και του τελευταίου στρατιώτη θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα όλων των επιτελικών σχεδίων. «Λίγοι είμαστε κι αλλίμονό στην γης αν ξοφληθεί η γενιά μας...» Αντιλαμβάνονται αυτό τον παράγοντα πολιτικοί και επιτελείς; Τον προσμετρούν;
Γνωρίζει και το τελευταίο μέλος των ενόπλων δυνάμεων την αποστολή του και είναι σε θέση να την υλοποιήσει; Είναι εξοπλισμένο επαρκώς με σύγχρονα μέσα που θα αυξάνουν την πιθανότητα επιβίωσής του στο πεδίο των μαχών; Υπάρχουν σύγχρονα κράνη, αλεξίσφαιρα γιλέκα, σύγχρονος ατομικός οπλισμός; Υπάρχει επαρκής εκπαίδευση για την χρήση τους; Εκπαιδεύονται οι ένοπλές δυνάμεις όπως θα πολεμήσουν, εάν χρειαστεί; Υπάρχει επάρκεια καυσίμων και πυρομαχικών; Για πόσον καιρό;
Έχουν γίνει όλες εκείνες οι προετοιμασίες σε υποδομές για την περίπτωση πολέμου; Υπάρχουν υπόγεια καταφύγια στρατιωτικών προδιαγραφών για τις ένοπλες δυνάμεις και τα μέσα τους, στις πόλεις που απειλούνται άμεσα; Τι ακριβώς έχει γίνει προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και μισό αιώνα;
Η διάταξη του Κατοχικού στρατού
Στο Νησί ο γκρίζος λύκος που μας βλέπει ως αρνιά είναι εντός των πυλών. Ο στρατός κατοχής, τμήμα του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού εντός ΝΑΤΟ, πλήρως επανδρωμένος και πλήρως εξοπλισμένος, με εξασφαλισμένη την επιμελητεία του και με όλο το σύγχρονο οπλοστάσιο στην διάθεση του συμπεριλαμβανόμενης της αεροπορικής υπεροχής και με τους δύο κύριους όγκους του ανατολικά και δυτικά του δικού μας «Κιέβου». Με δυνατότητα εκκίνησης των μηχανών των αρμάτων και των τεθωρακισμένων σε ελάχιστο χρόνο και το πυροβολικό του ταγμένο μπροστά από τα στρατεύματα με αλαζονική βεβαιότητα της ισχύος του. Με άρματα σε επιθετική διάταξη, ανάμεσά τους και άρματα από την Ευρωπαϊκή μας «οικογένεια», λεοπαρδάλεις έτοιμες να μας πατήσουν. Με drones με Ουκρανικές μηχανές – τι ειρωνεία – έτοιμα και παραταγμένα στην κατεχόμενη μας πατρίδα. Οι δύο κύριοι όγκοι του στρατού κατοχής, ως μηχανοκίνητες μονάδες βρίσκονται δίπλα στην πρωτεύουσα με πιθανό Αντικειμενικό Σκοπό (ΑΝΣΚ) την περικύκλωσή και απομόνωσή της. Πιθανός επίσης Αντικειμενικός Σκοπός είναι και η προέλαση του στην εξέχουσα Λουρουτζίνας-Αθηένου με στόχο την αποκοπή της πόλης της Λάρνακας.
Επιπρόσθετα το μέρος της Ελεύθερης Αμμοχώστου βρίσκεται αποκομμένο από την υπόλοιπη Κύπρο με τις Βάσεις Δεκέλειας να παρεμβάλλονται αναμεσα στις Ελεύθερες Περιοχές και καμία απολύτως εγγύηση ότι θα φτάσει οποιαδήποτε βοήθεια σε περίπτωση πολέμου. Είναι άραγε τυχαία η δημοσίευση του υπουργείου Αμύνης του Ηνωμένου Βασιλείου που μας υπενθυμίζει ότι η ελέυθερη περιοχή Αμμοχώστου ΔΕΝ έχει προσβάσεις ενίσχυσης ή/και διαφυγής;
Το ισοζύγιο Δυνάμεων στο νησί είναι αριθμητικά και για όλα τα Μέσα υπέρ των
Δυνάμεων Κατοχής. Χαρακτηριστικά:
«Έμψυχο δυναμικό
Το έμψυχο δυναμικό της Ε.Φ. αριθμεί γύρω στις 9.500 όπως περίπου και το 2020. Είναι μικρότερο από παλαιότερα χρόνια, ένεκα χαμηλού ποσοστού γεννητικότητας και δραστικής μείωσης της θητείας. Σημειώνεται ότι για χρονικό διάστημα τουλάχιστο 4 ή και 6 μηνών στη διάρκεια της 14μηνης θητείας των κληρωτών, μέχρι να εκπαιδευτούν και κριθούν ως μάχιμοι, το καθεαυτό μάχιμο ανθρώπινο δυναμικό είναι μόνο οι 3.000 των συμβασιούχων οπλιτών.
Στα κατεχόμενα εδάφη το τουρκικό στρατιωτικό δυναμικό αριθμεί γύρω στις 34.000 και είναι επίσης μειωμένο σε σχέση με προηγούμενα χρόνια ένεκα μείωσης της θητείας, φυγοστρατίας και εκχώρησης δυναμικού σε αποστολές εντός και εκτός Τουρκίας. Είναι ωστόσο πέραν του δέοντος αρκετό για τις επιχειρησιακές ανάγκες εντός Κύπρου και για την άσκηση ελέγχου επί των Τουρκοκυπρίων.
Με βάση τα πιο πάνω οι αναλογίες δυνάμεων σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο στρατιωτικό δυναμικό έχουν ως εξής: Για κάθε ένα Εθνοφρουρό αναλογούν 3,5 στρατιώτες των κατοχικών δυνάμεων στην Κύπρο.
Όσον αφορά το σύνολο του στρατιωτικού ανθρώπινου δυναμικού στα αντίστοιχα στρατόπεδα, στην πλευρά της Κ.Δ. αυτό ανέρχεται γύρω στις 58.500 (9.500 Ε.Φ., 48.000 έφεδροι και 950 η ΕΛΔΥΚ). Στα κατεχόμενα είναι περίπου 63.000 (34.000 οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις, 3.000 Τουρκοκύπριοι ένοπλοι και 26.000 έφεδροι).
Όσον αφορά λοιπόν τις συνολικές στρατιωτικές δυνάμεις, για κάθε ένα στρατιώτη στην πλευρά της Κ.Δ. αναλογούν 1,07 στρατιώτες στα κατεχόμενα.» Αξίζει πραγματικά το διάβασμα ολόκληρου του περιεχομένου της δημοσίευσης "Οι Στρατιωτικές Δυνάμεις στην Κύπρο 2021" του Δρ. Άριστου Αριστοτέλους. (4)
Μία επιφανειακή ανάγνωση δίδει την εντύπωση μίας αριθμητικής «ισορροπίας». Αυτή
η αριθμητική «ισορροπία» είναι εντελώς θεωρητική και βασίζεται στην προϋπόθεση
ότι θα υπάρξει έγκαιρη προειδοποίηση, κινητοποίηση και επιστράτευση. Το πάθημα
του 1974 και τα γεγονότα στην Ουκρανία μας διδάσκουν ότι αυτό δεν είναι πάντοτε
η Πραγματικότητα. Άλλο η Θεωρία και άλλο η Πραξη. Στο ιδανικότερο σενάριο, θα
γνωρίζουμε εκ των προτέρων τις προθέσεις του εχθρού και θα προλάβουμε να
επανδρώσουμε τις μάχιμες μονάδες μέσω της επιστράτευσης.
Αξίζει εδώ να παραθέσουμε κάποια στοιχεία τα οποία δεν είναι μυστικά. Την βαρύτητά τους δεν γνωρίζω εάν την έχουμε πάρει χαμπάρι.
Με την πωλητική απόφαση μείωσης της στρατιωτικής θητείας, στην οποία και συμμετείχε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών κομμάτων, η δύναμη της Εθνικής Φρουράς έχει μειωθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τμήματα της Γραμμής Αντιπαράταξης να μην επιτηρουνται. Θυμίζω εδώ την εκπληκτική Κυπριακή πατέντα των χάρτινων ομοιωμάτων στρατιωτών σε φυλάκια!
Τα ττέλια (συρματοπλέγματα) του Υπουργού Εσωτερικών δεν θα σταματήσουν
βέβαια τα άρματα μάχης του Τουρκικού στρατού, ούτε και εκπαιδευμένες ένοπλες
δυνάμεις. Ολόκληρη η άμυνα μας βασίζεται στην αντοχή των δυνάμεων κατά την
έναρξη της ένοπλης σύγκρουσης μέχρις ότου επανδρωθούν πλήρως όλες οι μονάδες με
την επιστράτευση. Θα προλάβουμε;
Έχει αλλάξει η πολιτική των παρανοϊκών κανόνων εμπλοκής
όπως γλαφυρά αναφέρονται από τον αντισυνταγματάρχη εν αποστρατία κ. Νικόλαο
Σκιαδά; Τα όσα αναφέρει για τα ισχύοντα εν Ελλάδι, πόσο ιχύουν
για την Κύπρο;:
«[...]ισχύει το δόγμα «ενημέρωσέ με στο κινητό» για να σου πω τι να κάνεις σε
κάθε επεισόδιο που μπορεί να συμβεί ανά την επικράτεια δηλ. με απλά λόγια
«Δέχεσαι πυρά ως σκοπός σε βραχονησίδα ή Έβρο;» Τότε άμεσα… κάλεσε αρχιφύλακα
και ενημέρωσε, για να ενημερώσει Αξκό υπηρεσίας, να ενημερωθεί ο Δκτης του να
πάρει τον Ταξίαρχο που θα μιλήσει με τον Μέραρχο και θα ενημερώσει τον Αντγο
που θα καλέσει τον Α/ΓΕΣ για να τηλεφωνήσει στον Υφυπουργό να πάρει μια γνώμη
πριν μιλήσει με Υπουργό που θα πει στον Πρωθυπουργό πως θέλει να αντιμετωπιστεί
η περίπτωση, χαλαρά, μέτρια ή σκληρά δυναμικά με πυγμή και τόλμη και όταν
γυρίσει πίσω δια μέσω της αλυσίδας που θα έχουν μπει και κανά δυο επιτελάρχες,
2α και 3α Γραφεία μαζί με 2-3 λάθος κλήσεις θα πουν στον σκοπό ΠΥΡ για να
μάθουν 30 λεπτά αργότερα ότι το κομβόι [...] έχει φύγει από τον τομέα ευθύνης
του πριν 20 λεπτά ...» (6)
Η πολιτική της Κυπριακής πολιτικής ηγεσίας να προχωρήσει σε κυρώσεις αλλά και εχθρικές ενέργειες προς την Ρωσσική ομοσπονδία θέτουν εν αμφιβόλω την χρήση και υποστήριξη ορισμένων εκ των πλέον πολύτιμων οπλικών συστημάτων του τόπου μας. Του αρματικού του δυναμικού και της αντιαεροπορικής του ισχύος αποτροπής. Τα επιθετικά του ελικόπτερα φαίνεται ότι τα έχουμε ήδη «ξεφορτωθεί». Πότε θα έχουν όλα τα πιο πάνω αποκατασταθεί ή/και αντικατασταθεί;
Άφησα για το τέλος το σημαντικότερο στοιχείο για την παρουσία πολλών οπλιτών στο Πεδίο της Μάχης.
Η ασφάλεια του Άμαχου Πληθυσμού
Η ασφάλεια των αγαπημένων μας είναι για όλους που υπηρετούμε η Μέγιστη έγνοια. Η γνώση ότι πολεμούμε για αυτούς που βρίσκονται πίσω μας χρειάζεται να συνοδέυεται πάντοτε από την γνώση ότι το κράτος έχει ήδη φροντίσει για την ασφάλειά τους, μεγιστοποιώντας την δυνατότητα επιβίωσής τους σε ένα πολεμικό περιβάλλον, είτε με την διασφάλιση της ύπαρξης κατάλληλων καταφυγίων, είτε με την διασφάλιση της μαζικής εξόδου των αμάχων προς ασφαλέστερες περιοχές εάν και όπου αυτές υπάρχουν.
Υπάρχουν αυτά τα καταφύγια; Είναι γνωστά σε κάθε άμαχο; Είναι έτοιμα να τους υποδεχτούν; Υπάρχουν αυτές οι διαδρομές; Ή μήπως κάποιοι έχουν την πρόθεση να μετατρέψουν τις πόλεις μας σε «Στάλιγκραντ-Μαριούπολη" χωρίς να ρωτήσουν και να ενημερώσουν κανένα και χωρίς την Λαϊκή συναίνεση για κάτι τέτοιο;
Είναι τα μετόπισθεν ασφαλή; Έχει ληφθεί υπόψη η παρουσία και η δράση στη Κύπρο πιθανών πρακτόρων των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών; Υπάρχουν σχέδια για την αντιμετώπισή τους;
Επίλογος
Όλες οι ερωτήσεις που έχουν τεθεί πιο πάνω θα έπρεπε να είχαν εδώ και 48
χρόνια απαντηθεί στα μυαλά και στις καρδιές όλων μας, που συνειδητά έχουμε αποφασίσει
να προσφύγουμε στην Μάχη, εάν χρειαστεί. Μισό σχεδόν
αιώνα μετά την εισβολή η κάθεμια και ο καθένας από εμάς ας αναρωτηθεί ποιά είναι
η Πραγματικότητα και ας απευθύνει τις ερωτήσεις του στους όποιους αρμοδίους. Και ας αναρωτηθούμε κατά πόσον και για πόσους και πόσες από εμάς ισχύει ακόμη το Σωκρατικό, ως η καθοδήγηση για την εμπλοκή μας στην Μάχη:
"Πατρός τε και μητρός τε και των άλλων απάντων, τιμιότερον και
οσιότερον και σεμνότερον εστίν η Πατρίς. Και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς
και παρ' ανθρώποις τοις νουν έχουσιν"
Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~~
Πηγές - Σημειώσεις
-----------------------
*Κοτσίρκας, κοτσιρκάς, ο [κότσιρος]: Ρυάκι γεμάτο κότσιρα, οχετός μέσω του οοίου οι ακαθαρσίες μεταφέρονται σε χείμαρρο, γνωστή αρτηρία του ποταμού Πεδιαίου (γνωστή και ως Κοπρίας), που διέσχιζε την παλιά Λευκωσία από την Πύλη Πάφου προς την Πύλη Αμμοχώστου.
Από τον «Θησαυρό της Κυπριακής Διαλέκτου» του Κωνσταντίνου Γ. Γιαγκουλλή
Όπου κότσιρα, τα σκατά...
1. Πηγή για τον χάρτη:
https://www.understandingwar.org/backgrounder/ukraine-conflict-updates
2. Πηγή για τον χάρτη:
https://southfront.org/military-situation-in-ukraine-on-april-2-2022-map-update/
3. Από: "Το Βερολίνο για τα Τούρκικα Leopard στην Βόρεια Κύπρο"
4. Από: "Οι Στρατιωτικές Δυνάμεις στην Κύπρο 2021" του Δρ. Άριστου Αριστοτέλους
5. Από: «Κρίσεις Ανωτάτων για τις επιχειρήσεις των Ρώσων»! Ο Αξιωματικός των Ειδικών
Δυνάμεων Ν.Σκιαδάς τις σχολιάζει
https://www.militaire.gr/kriseis-anotaton-gia-tis-epicheiriseis-ton-roson-kai-ta-margaritaria-toys-n-skiadas/
Posts
No comments:
Post a Comment