Η Αβάστακτη Υποκρισία της Ηγεσίας του Ανορθωτικού Κόμματος Εξαπατημένου Λαού (ΑΚΕΛ)

Παρακολουθώντας την καθημερινότητα στην πατρίδα μας μένω κατάπληκτος με την ομαδική παραίσθηση στην οποία βρίσκονται τόσο οι φανατικοί οπαδοί του σταλινικού καθεστώτος, όσο και πολλοί πολιτικοί του αντίπαλοι.

Πολύ συχνά στο δημόσιο διάλογο επιχειρείται να εξηγηθεί η πολιτική πρακτική της παρούσας σταλινικής διακυβέρνησης ως αποτέλεσμα των υποτιθέμενων ιδεοληψιών της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, επειδή τάχα μου «είναι κομμουνιστές». Η επιχειρηματολογία αυτή αναπαράγεται διαρκώς στο δημόσιο βήμα από πολιτικούς αλλά και έγκριτους δημοσιογράφους.

Η πρακτική αυτή το μόνο που εξυπηρετεί είναι να συσπειρώνει τους οπαδούς του ΑΚΕΛ, αρκετοί εκ των οποίων είναι γνήσιοι Ελληνοκύπριοι πατριώτες και να δίδει έξωθεν την καλή μαρτυρία ότι οι επιθέσεις τις οποίες δέχεται το ΑΚΕΛ είναι «επειδή είναι ένα γνήσιο φιλολαϊκό κόμμα και αυτό ενοχλεί τους εθνικιστές και τους πράκτορες του Ιμπεριαλισμού και του Κεφαλαίου».

Οι επιθέσεις αυτού του τύπου έχουν ενταθεί εδώ και χρόνια λόγω των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων του έτερου κόμματος της υποτιθέμενης δεξιάς και της ηγεσίας του, ΔΗΣΥ, προεξάρχοντος του επερχόμενου δράκουλα και υπερμάχου του σχεδίου Ανάν Νίκου Αναστασιάδη. [1]

Αυτές οι επιθέσεις είναι η καλύτερη υπηρεσία προς το καθεστώς αλλά και προς το κομματικό κατεστημένο. Το χώρισμα των μαντριών των δύο μεγάλων κομμάτων καταστρέφει αργά και σταθερά την πατρίδα μας την ίδια στιγμή που σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου τα δύο μεγάλα κόμματα συνεννοούνται άψογα ώστε να μοιράσουν την πίττα της αναξιοκρατίας που και τα δύο υπηρετούν.

Η ανάγνωση της πολιτικής πραγματικότητας χρειάζεται να υπερβεί τη μικροκομματική πολιτική και την επιχειρηματολογία της και να ξεσκεπάσει την πολιτική της ηγεσίας του ΑΚΕΛ γι αυτό που πραγματικά είναι.

Η μόνη πολιτική πραγματικότητα που ζωγραφίζει πεντακάθαρα αυτή την πορεία είναι η διαρκής της δέσμευση στην αρχομανία, την υποκρισία και τον αυταρχισμό. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με καμιά από τις αρχές και ιδέες της αριστεράς και του κομμουνισμού όπως αυτός εκφράστηκε διαχρονικά μέσα από τα έργα και τις πράξεις γνήσιων αριστερών στην πατρίδα μας και τον κόσμο.

Τέτοιοι αριστεροί έχυσαν πακτωλούς αίματος στον αγώνα ενάντια στον Φασισμό, τον Ιμπεριαλισμό και την επέλαση του Κεφαλαίου και υπεράσπισαν τις πατρίδες των με την αρχετυπική κραυγή του Τσε «Πατρίς ή Θάνατος» να αντηχεί στους αιώνες.

Η θλιβερή νομενκλατούρα που διοικεί το ΑΚΕΛ και την Κύπρο και τα διάφορα παπαγαλάκια της εντός και εκτός κόμματος έχουν τόση σχέση με την αριστερά όσο και ο Στάλιν. Η ηγεσία του κόμματος βρίσκεται σε διάσταση με τη βάση εδώ και πολλά χρόνια ακριβώς διότι οι γνήσιοι απλοί λαϊκοί αριστεροί που συνθέτουν τη βάση του κόμματος αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο την υποκρισία της ηγεσίας.

Το τρανταχτότερο παράδειγμα αυτής της διάστασης ήταν η ψήφος για το σχέδιο Ανάν. Ενώ η ηγεσία του κόμματος αποφάσισε την υποστήριξη του σχεδίου η βάση το απέρριψε. Ήταν τόση η λαϊκή κατακραυγή μέσα στους κόλπους της βάσης που η ηγεσία ανέκρουσε πρύμναν και εξαναγκάστηκε να απορρίψει το σχέδιο με βαριά καρδιά. Το τσιμέντωμα του Ναι που επιχειρεί ο πρόεδρος είναι προδοσία κατά του αγώνα της συντριπτικής πλειοψηφίας των ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ.

Αισθάνομαι ότι χρειάζεται όλοι μας να αντιλαμβανόμαστε αυτή τη διάσταση και να απευθυνόμαστε με εντιμότητα, ειλικρίνεια και αδελφική αγάπη στους συμπολίτες μας αυτούς και να τους ευγνωμονούμε για τη διαχρονική πατριωτική τους στάση. Και να διαχωρίζουμε το λαό από την ηγεσία και τη νομενκλατούρα του κόμματος. Ο διχασμός είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στους ερυθροφασίστες της ΑΚΕΛικής ηγεσίας.

Το παρόν άρθρο απευθύνεται σε όλους και όλες εντός και εκτός Κύπρου που έχουν τη διάθεση να δουν πέρα από τις στρεβλώσεις που δημιουργεί ο άξονας της ηγεσίας των ΔΗΣΑΚΕΛ και τα ΜΜΕ που επηρεάζει.

Απευθύνεται κυρίως στους φίλους και τις φίλες της βάσης του ΑΚΕΛ και όλους εκείνους που ξεγελάστηκαν από την υποψηφιότητα Δημήτρη Χριστόφια και τον εξέλεξαν στην προεδρία. Οι συμπολίτες μας μέσα και γύρω από το ΑΚΕΛ οι οποίοι αισθάνονται προδομένοι από την πορεία της σταλινικής του ηγεσίας και οι οποίοι συναισθάνονται την ιστορική τους ευθύνη μπροστά στο βάραθρο στο οποίο μας οδηγεί η αισχρότερη διακυβέρνηση που είχε ποτέ ο τόπος, χρειάζεται να δουν καθαρά την απέραντη υποκρισία της ηγεσίας του κόμματος των. Και να πράξουν επί τούτου!

Είναι τέλος μια προσωπική τοποθέτηση στη γεμάτη απόγνωση έκκληση της Κυρίας Πόπης Χριστοφόρου: «αν υπάρχει μέσα στο ΑΚΕΛ ένας νέος Τσε Γκεβάρα, ένας μάγκας να καθαρίσει τα σκουπίδια» [2]

ΑΚΕΛ über alles

Η ανάγνωση της πραγματικότητας χρειάζεται να αρχίσει από τη διαστρέβλωση της. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ έχει ανάξει εδώ και δεκαετίες το κόμμα ως την υπέρτατη αξία, πάνω ακόμη και από την ίδια την πατρίδα μας! Το κόμμα παίζει για τους πιστούς του το ρόλο της μόνης ορθής δόξας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κάθε άποψη και τοποθέτηση ενάντια στο κόμμα αντιμετωπίζεται ως αιρετική και εισπράττει τον αναθεματισμό και την επίθεση. Ο αυταρχισμός που επικρατεί μέσα στο κόμμα είναι αντάξιος των σκληρότερων θεοκρατικών καθεστώτων. Οι αντιφρονούντες δε διώκονται απλά αλλά επιδιώκεται η προσωπική και πολιτική τους εξόντωση.

Η προσωπική στάση του νυν προέδρου και του κόμματος ενάντια στον πρώην υπουργό Γιώργο Λιλήκκα είναι ενδεικτική του τι επιφυλάσσει ο σταλινισμός στους πολιτικούς του αντιπάλους. Αφού ο πρόεδρος απείλησε τον πρώην υπουργό ότι «θα τον καταπλακώσει ο οδοστρωτήρας», τον σέρνει τώρα στα δικαστήρια για «απόφαση που έλαβε ασκώντας τα καθήκοντα του», που ζήμιωσε τη δημοκρατία. [3]

Η Εισαγγελία του καλού φίλου του προέδρου κ. Παπασάββα η οποία δεν είδε καμιά προσωπική ευθύνη του προέδρου για την τραγωδία στο Μαρί - παρά την ύπαρξη του καταπελτικού πορίσματος Πολυβίου - το θάνατο 13 συμπολιτών μας και την καταστροφή της Οικονομίας του κράτους ανακάλυψε προσωπική ευθύνη εις βάρος του κ. Λιλλήκα. Η υποκρισία και η εμπάθεια του καθεστώτος και των τσιρακιών του σε όλο της το μεγαλείο!

Το κόμμα έχει πάντα δίκαιο. Δεν πρόκειται να ακούσετε από τα χείλη των μελών της ηγεσίας του το «Κάναμε λάθος» διότι το επίπεδο αυταρχισμού και αλαζονείας απλά δεν το επιτρέπει.



Ο αυταρχισμός μέσα στο κόμμα είναι τόσος που αγγίζει το γονιδιακό φασισμό. Έτσι οι ΑΚΕΛικοί πατεράδες που βρίσκονται κοντά στην ηγεσία του κόμματος αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους ως έκπτωτα αν τολμήσουν να αρθρώσουν διαφορετικό λόγο. «Γεννιέσαι ΑΚΕΛικός δε γίνεσαι» είναι το modus vivendi που έχει επιβάλει το κόμμα στα μέλη του. Αυτό εξηγεί και τους πρόσφατους δημόσιους προπηλακισμούς όσων τόλμησαν – άκουσον άκουσον – να διαφωνήσουν δημόσια. Ο γονιδιακός φασισμός επιτρέπει σε μέλη των οικογενειών τους να βγαίνουν δημόσια να τους προπηλακίζουν και να τους λοιδορούν. [4]

Η αποστασία από τη γραμμή του κόμματος έχει την έννοια της υπέρτατης αμαρτίας διότι το κόμμα στην ουσία είναι θεοκρατικό αντικαθιστώντας την έννοια του Θείου με την απόλυτη εξουσία του κόμματος και των επί γης εκπροσώπων του στην ηγεσία. Για το Ανορθωτικό Κόμμα Εξαπατημένου Λαού η πίστη στο κόμμα είναι πάνω απ’ όλα. Και το κόμμα απαιτεί αυτή την τυφλή πίστη ενάντια σε κάθε λογική και ηθική επαληθεύοντας στην πρακτική του τον George Orwell στο προφητικό "1984":

«Στο τέλος, το Κόμμα θα ανακοινώσει ότι δύο και δύο κάνουν πέντε και θα πρέπει να το πιστέψεις. Ήταν αναπόφευκτο ότι θα προέβαιναν σε αυτό τον ισχυρισμό αργά ή γρήγορα: η λογική της θέσης τους το απαιτούσε».

Το κόμμα λοιπόν ως η υπέρτατη αξία κατέχει το αλάθητο του Πάπα και με αυτό πορεύεται στην πολιτική κονίστρα. Όλοι όσοι έχουν ανελιχθεί κατά καιρούς στην ιεραρχία του κόμματος αγκαλιάζουν και εκφράζουν αυτή την πραγματικότητα ως ζηλωτές του κόμματος και ως Οδοστρωτήρες έτοιμοι να πατήσουν την εσωτερική διαφωνία και την εξωτερική επιχειρηματολογία.

Αυτή η αυταρχική αντίληψη μεταφέρεται σε όλα τα επίπεδα δράσης του κόμματος και της ηγεσίας του. Είναι μέσω αυτής της αντίληψης που το κόμμα «ελίσσεται ευέλικτα» μέσα σε ένα οχετό υποκρισίας και που επιτίθεται εκτοξεύοντας τη χολή και το όξος του.

Για το κόμμα ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και τίποτε δεν μπορεί να σταθεί στο δρόμο του. Η υποκρισία και το ψέμμα βαφτίζονται «ευέλικτη πολιτική», η υποταγή και ο ευτελισμός «αξιοπρεπής συμβιβασμός» και ο κίνδυνος εξαφάνισης του Ελληνισμού της Κύπρου «λύση διζωνικής».

Οι μέθοδοι του κόμματος διέπονται από υποκρισία ανερυθρίαστη.

Ο αυταρχισμός και η υποκρισία της ηγεσίας του ΑΚΕΛ είναι κατ’ ακρίβεια οι μόνες αρχές που αγκαλιάζει!

Η ηγεσία του ΑΚΕΛ έπλασε μέσα σε αυτά τα πλαίσια τη δική της ιστορική αφήγηση για το τι είναι το κόμμα και με περισσή υποκρισία και αλαζονεία έχτισε διάφορους μύθους γύρω από την ιδεολογία και την πρακτική του κόμματος καθώς και τις αξίες που υποτίθεται πρεσβεύει. Μαζί με την αέναη απειλή των οποιονδήποτε άλλων οι μύθοι που καλλιέργησε χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται για να κρατήσουν τους ψηφοφόρους του μαντρισμένους και το κόμμα αλώβητο στο πέρασμα του χρόνου.

«Το ΑΚΕΛ είναι το κόμμα του λαού, που αγωνίζεται ενάντια στον Ιμπεριαλισμό, το Κεφάλαιο και τον Πλούτο, το οποίο αγκαλιάζει την Αξιοκρατία και αγωνίζεται για τον τερματισμό της Κατοχής και την επανένωση του νησιού μας, για μια δίκαιη λύση και μια δίκαιη κοινωνία» είναι το περιεχόμενο της μυθοπλασίας που έχτισε η αρχομανής αυταρχική ηγεσία.

Η εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και η ονείρωξη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛ είναι το επιστέγασμα αυτής της μυθοπλασίας.

Δυστυχώς όμως για την υποκριτική ηγεσία του κόμματος η ανέλιξη στην εξουσία αποκάλυψε την πραγματικότητα. Οι μάσκες έπεσαν και η ηγεσία του ΑΚΕΛ προεξάρχοντος του νυν προέδρου έδειξαν το ποιόν τους.

Ο πολιτισμός μας παρέδωσε το αρχετυπικό κριτήριο μετρήματος των εύηχων συνθημάτων και της μυθολογίας που πλάθουν οι πολιτικάντηδες και τα κομματικά εκτρώματα:

«Αρχή άνδρα δείκνυσι» μας παραδίδει μέσα από τους μαιάνδρους του χωροχρόνου ο Πιττακός ο Μυτιληναίος. [5]

Η άνοδος στην εξουσία ξεγύμνωσε την ηγεσία του ΑΚΕΛ από τους μύθους τους οποίους η ίδια έπλασε.

Αξίζει λοιπόν να επισκεφτούμε ένα προς έναν αυτούς τους μύθους και να δούμε πως η διακυβέρνηση Χριστόφια κατάφερε μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα της θητείας της να αποκαλύψει σε όλους μας το αποκρουστικό πρόσωπο της αλαζονείας, της υποκρισίας και του αυταρχισμού που αποτελούν τις αξίες της ηγεσίας του Ανορθωτικού Κόμματος Εξαπατημένου Λαού.



Σόλων Αντάρτης – solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~~~


Ευχαριστίες: Ιδιαίτερες ευχαριστίες στις φίλες και φίλους της ομάδας «Εκδόσεις Από το Υπόγειο»

http://ypogeio.tumblr.com/
Οι εικαστικές τους δημιουργίες που παρουσιάζονται στο κείμενο αποτελούν μια ακόμη πολιτιστική – πολιτική παρέμβαση στα τεκταινόμενα στο νησί μας.


Πηγές
--------


1. Φοβού τον Επερχόμενο Δράκουλα
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/07/blog-post_26.html

2. Στο προσκέφαλο ενός αθώου έφηβου
Από τη στήλη «Εξ Αφορμής» με το Μάριο Δημητρίου
http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks+aformis/425185

3. Διώκουν τον Λιλλήκα ως πρώην υπουργό
http://www.philenews.com/el-gr/New-Homepage-With-Slider/4995/87048/diokoun-ton-lillika-os-proin-ypourgo


4. Από το άρθρο της Νίκης Κατσιαούνη «Μετά την Αποκήρυξη τι;» άρθρο απάντηση στους μύδρους που εκτοξεύτηκαν εναντίον της και εναντίον του ποιητή και δημοσιογράφου Γ. Χριστοδουλίδη για το «έγκλημα» τους να διαφωνήσουν με το κόμμα και τον πρόεδρο:

«Αποκήρυξη, δηλώσεις μετανοίας, πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων ήταν μέθοδοι των πλέον αυταρχικών καθεστώτων στην Ελλάδα. Συγγενείς αποκήρυτταν συγγενείς, αλλιώς τους περίμενε η εξορία. Στην Αν. Γερμανία η Στάζι ανάγκαζε τους πολίτες να προδίδουν την οικογένειά τους, κόρη τον πατέρα, ο ένας τον άλλο. Έτσι έπεσε το Τείχος του Βερολίνου. Από το Ανατολικό. Στην Κύπρο του ΑΚΕΛ, θα θυμόμαστε για πάντα ότι ο Δρ Ρολάνδος Κατσιαούνης αποκήρυξε μια ξαδέλφη του γιατί έκανε κριτική στον Χριστόφια και στο Κόμμα, του οποίου αυτή δεν υπήρξε μέλος. Και ο Γιώργος Χριστοδουλίδης, πρώην Δήμαρχος Λάρνακας, αποκήρυξε τον εγγονό του ποιητή και δημοσιογράφο. Γ. Χριστοδουλίδη γιατί ζήτησε την παραίτηση Χριστόφια. Ποιος έδωσε εξουσιοδότηση σ΄ αυτούς τους δύο παλαιοκομματικούς να εκπροσωπούν ολόκληρες οικογένειες;»
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/428603

5. Πιττακός ο Μυτιληναίος
http://www.mousa.gr/html/pittakos.html