Αναμασώντας τα του Παρόντος

 

Με αφετηρία μια Δήλωση του Μιχάλη Τιγκιρίδη

♦ Συνήθως αποφεύγω το παιγνίδι του "Συμφωνώ-Διαφωνώ" με το Α ή Β, αλλά δεδομένου ότι το κείμενο της πιο κάτω Δήλωσης είναι ως επί το πλείστον μεγάλης αξίας, θα ήθελα να την προωθήσω προσθέτοντας και μια - όσο πιο γίνεται - περιληπτική κριτική.

♦ Συμφωνώ απόλυτα με το ΠΝΕΥΜΑ της Δήλωσης. Επίσης συμφωνώ και με την πλειονότητα των τοποθετήσεων, ΙΔΙΩΣ σε ό,τι αφορά τα Εθνικά θέματα.

♦ Στα θέματα σεξουαλικότητας βρίσκω την δήλωση πολύ πιο γόνιμη και προοδευτική από εκείνες του 90% των "εθνικοφρόνων" (λαμπρόν να τους κάψει) που έχουν ριζώσει σε μια απαιχθέστατη και γελοία ομοφοβία και μίσος. Το ομοφυλόφιλα άτομα που καταπιέζουν και μισούν είναι Έλληνες. Οι οποίοι  αποτελούν μια από τις πιο καταπιεσμένες κοινότητες του ελληνισμού (ακόμα πιο καταπιεσμένη δε, και κυνηγημένη, είναι η κοινότητα Ασθενών και Φίλων της Κάνναβης).

♦ Αλλά στο θέμα τεκνοθεσίας και δημιουργίας οικογένειας από ομοφυλόφιλα άτομα, η τοποθέτηση στη Δήλωση είναι λειψή: το δικαίωμα να δημιουργήσουμε οικογένεια ανήκει σε όλα τα άτομα, και είναι αναφαίρετο. Στις ανησυχίες πως τάχα "οι ομοφυλόφιλοι είναι ακατάλληλοι ή και βλαβεροί στον ρόλο γονέων", απαντώ πως ήδη έχουμε δει την προκοπή και το χαΐρι των κατά συρροήν γενεών  ΕΤΕΡΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ γονέων: οι θρυμματισμένες οικογένειες, οικογενειακή βία, η ανατροφή παιδιών χωρίς αγάπη και χωρίς αρχές ή αξίες, οι οικογένειες που παράγουν εγκληματίες, ρατσιστές, βιαστές, κομματικούς και άλλα αποβράσματα ΔΕΝ είναι προϊόν ομοφυλόφιλων γονέων! - αλλά ανθρώπων που ζουν ασυνείδητα, ασχέτως της σεξουαλικότητας των. Το μόνο κριτήριο και η μόνη παράμετρος που καθορίζει και σχηματίζει μια οικογένεια είναι η ΑΓΑΠΗ, ο Θείος Έρως, και όχι το προς τα που ελκύεται το πέος ή το αιδίο.

♦ Δεν συμφωνώ με την καταδίκη του Φειδία, ούτε και των ψηφοφόρων του. Αφ' ενός, είδαμε ήδη "τα χαΐρκα" των έμπειρων και κομματικών ΕυρωΒουλευτών: τι έχουν να υπερηφανευτούν; Τι από τις εργασίες τους εδώ και 20 χρόνια στο ΕυρωΚοινοβούλιο αξίζει χειροκρότημα; Τουλάχιστον με την εκλογή Φειδία προκύπτει η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ότι από το βήμα που κατέχει αυτός θα προσφέρει κάτι πιο σημαντικό στην κοινωνία (ήδη πολλοί πιστεύουν ότι έχει προσφέρει), αλλά και πραγματώνεται και η διάσωση των ψηφοφόρων από την αδράνεια και αποχή. Θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλύτερα τα πράγματα; Θα μπορούσε να είχε γίνει η προεκλογική του πάνω σε πιο γερές αρχές και αξίες; Ναι σίγουρα. Τουλάχιστον όμως τον βλέπουμε να συνεχίζει να προσπαθεί και να κινείται με θάρρος υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα, και ανοίγοντας νέους ορίζοντες και προοπτικές του τι έστιν πολιτική στην ΣΥΓΧΡΟΝΗ εποχή. Η κριτική εις βάρος του θα πρέπει να γίνεται βάσει αρχών και τοποθετήσεων. Όχι ανάλογα με το τι είδους βίντεο βλέπουν οι ψηφοφόροι του.

♦ Για το θέμα της Κλιματικής Αλλαγής πιστεύω πως ο συγγραφέας της Δήλωσης θα μπορούσε να μελετήσει λίγο πιο πολύ τις απόψεις και επιστημονικά συγγράματα των επιστημόνων που φιμώνονται και έχουν καταστεί αντιφρονούντες στο επικρατούν δόγμα. Τα πολύπλοκα αυτά θέματα ΔΕΝ μπορούν να συνοψιστούν σε συνθήματα.

♦ Η σύγχιση του λαού μας για την εκλογή του Προέδρου Τραμπάκουλα είναι κατανοητή. Δυστυχώς οι πολιτικές ανάγκες και μεθόδοι που αρμόζουν στις χώρες του Ιμπεριαλισμού είναι συνήθως ακριβώς αντίθετες από αυτές που αρμόζουν σε μικρές και εξαρτημένες χώρες, αποικίες, και προτεκτοράτα όπως το δικό μας. Για παράδειγμα, στο θέμα της Μετανάστευσης, η δική μας χώρα κυριολεκτικά πνίγεται από ένα κύμα μεταναστών και προσφύγων που δεν μπορεί να στηρίξει ούτε οικονομικά, ούτε δημογραφικά. Χρειαζόμαστε να τεθούν αυστηρά όρια. Άλλά οι μεγάλες χώρες της Δύσης, εκείνες που ΘΕΛΟΥΜΕ να καταρρεύσουν γιατί με την Ιμπεριαλιστική τους πολιτική καταστρέφουν και εμάς και όλους, θα καταρρεύσουν πιο εύκολα και πιο ανθρώπινα αν επικρατήσουν οι ροές μεταναστών προς το μέρος τους. Αυτό είναι προς όφελος όχι μόνο των μεταναστών και των ιθαγενών, αλλά και ολοκλήρου του κόσμου. Μαζί τους θέλουμε να καταρρεύσει ο μιλιταρισμός τους, ο εθνικισμός τους, η Οικονομία τους, και όλος ο μηχανισμός θανάτου που συντηρούν.

Αλλά ο σταλινισμός, ο ψευδο-αναρχισμός και ο Τραμπακουλισμός έχουν αντιστρέψει και ισοπεδώσει τα πράγματα: αυτά που ισχύουν στις αποικίες συνήθως είναι αντίθετα από αυτά στις "μητροπόλεις" του Δυτικού Ιμπεριαλισμού. Εμείς ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ δυνατή Άμυνα, όρια στη Μετανάστευση, υγιή εθνικισμό και εθνικό φρόνημα, δυνατή Οικονομία ΚΑΙ την καταπολέμηση του ρατσισμού, εθνικού σωβινισμού, της φαλλοκρατίας και ανδρικού σωβινισμού, και της ομοφοβίας.

♦ Και πως αλλάζουν όλα αυτά; Απαιτούνται ενότητα, συλλογικοί Κινηματικοί αγώνες, κοινωνική αυτο-οργάνωση στη βάση κοινών στόχων, αρχών, αξιών, μεθόδων, συμπεριφορών. Και... αυτά δεν αρκούν.

♦ Οι συμφωνίες-διαφωνίες δεν είναι μόνο για να διαχωρίζονται τοποθετήσεις. Πιο σημαντικά, μπορούν να ανοίξουν δρόμο προς την πολυπόθητη ΕΝΟΤΗΤΑ του λαού μας, ή τουλάχιστον προς την ενότητα των ατόμων και οργανώσεων που θέλουν και μπορούν να κινηθούν πολιτικά και ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ στη βάση των δηλώσεων που εμπεριέχει η πιό κάτω Δήλωση. Είναι εύκολο και έντιμο οι συνεργασίες και η ενότητα να κτίζονται στη βάση των κοινών αρχών, αξιών, στόχων, συμπεριφορών και μεθόδων. Και είναι πολύ εντάξει το να λέμε ότι "εφ' όσον μας ενώνουν τα τάδε, που είναι τα πιο σημαντικά, δεν χρειάζεται να τσακωνόμαστε για εκείνα στα οποία διαφωνούμε".

♦ Για να γίνει ουσιαστική αλλαγή χρειάζονται αλλαγές από ρίζας, ριζοσπαστικές. Και χρειάζεται ο λαός μας να μετατραπεί σε ΑΞΙΟ και ΙΚΑΝΟ για νέες μορφές Ελευθερίας.

♦ Ο λαός μας έχει τεράστια ανάγκη από ουσιαστική ΠΑΙΔΕΙΑ, καθώς και ανάγκη για ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ αναγέννηση και αναπροσανατολισμό, μακριά από την θρησκοληψία, την μισαλλοδοξία, και την οπισθοδρόμηση που επικρατούν σήμερα, που παράγουν ένα λαό μεθυσμένο με εμπορεύματα, όπου έκαστος ονειρεύεται πως είναι αγγλοαμερικάνος.

♦ Οι αλλαγές που ζητούμε δεν μπορούν να πραγματωθούν χωρίς ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ. Αλλά και ζούμε σε μια εποχή όπου οι πλείστοι δεν έχουν ιδέα το τι είναι αυτό!

♦ Το πιο δύσκολο πρόβλημα είναι το πως θα ανατραπεί και αντικατασταθεί το παρόν πολιτικο-οικονομικό σύστημα με δομές λαϊκής εξουσίας, αμεσοδημοκρατικές συλλογικές διαδικασίες, αλλαγές στο σχήμα ιδιοκτησίας και διοίκησης των μέσων παραγωγής και φυσικών πόρων, και μορφές αυτοδιοίκησης στις γειτονιές, συνοικίες, κοινότητες, και σε όλη την χώρα.

♦ Το αυτόνομο Λαϊκό Κίνημα βρίσκεται σε νηπιακή μορφή: ακόμη και όταν ξεσπά μαζικά, όπως με την Ειρηνική Εξέγερση των Αγανακτισμένων, ή με το Κίνημα διασφάλισης Ιατρικών και Συνταγματικών Δικαιωμάτων ενάντια στην κορωνοδικτατορία, ή έστω και στην "καθοδηγούμενη" μορφή που έλαβε κατά το Δημοψήφισμα του 2004, παρουσιάζει ΑΝΑΜΙΚΤΕΣ προοδευτικές και οπισθοδρομικές συμπεριφορές και ιδεολογίες, και δυστυχώς σε όποιους τομείς ή κλάδους δεν υπάρχουν ήδη εν δράσει ελευθεριακές δομές και δραστηριότητες, εμφανίζει τεράστιες δόσεις από ΑΥΤΑΡΧΙΚΕΣ συμπεριφορές και ιδεοληψίες.

♦ Παρ' όλα αυτά δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την ανατροπή και αντικατάσταση της εξουσίας του δικέφαλου τέρατος που ονομάζεται ΚεφαλαιοΚράτος με δομές που να είναι Σοσιαλιστικές, Κομμουνιστικές, Αναρχικές, Οικολογικές, Φεμινιστικές, Ελευθεριακές, Αυτονομιστικές, που έχουν Εθνική-πατριωτική ταυτότητα. Πρέπει να συνεχίσουμε να ψάχνουμε για την "μαγική φόρμουλα" που θα τα υλοποιήσει.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της Δήλωσης του Μιχάλη Τιγκιρίδη.

 

ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΙΩΘΑ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΥΠΡΙΟΣ!  ΣΗΜΕΡΑ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ! 😢

ΟΧΙ!  Εγώ δεν πρόκειται να παινέψω ξανά το "ΣΠΙΤΙ" μου γιατί δεν του αξίζει.

Οι τελευταίες αναλαμπές του ΟΧΙ του 2004 έχουν προ πολλού σβήσει.

Οι Αγώνες και οι Θυσίες των Ηρώων, των Αγωνιστών και των απλών ανθρώπων των δεκαετιών του 50 και του 60 αντί να αποτελούν για μας πηγή έμπνευσης και αντίστασης, βλέπουμε σήμερα σαν ένα εφιαλτικό όνειρο, ενα λαό δειλό, παρηκμασμένο, εθελόδουλο, άβουλο, δουλοπρεπή και ηττοπαθή, χωρίς ιδανικά και αξίες που δεν θυμίζει σε τίποτε τον ηρωικό λαό που αγωνίστηκε το 1955-59, αλλά και αργότερα, υπέρ βωμών και εστιών. 

Παλαιότερα οι Κύπριοι, αν και φτωχοί οι περισσότεροι, είχαν ιδανικά, αρχές και αξίες. Σήμερα, τις ηθικές & πνευματικές αξίες και τη φιλοπατρία διαδέχθηκαν ο ευδαιμονισμός, ο υλισμός και η καταρρακωση των ηθικών & πνευματικών αξιών και της εθνικής αξιοπρέπειας. Ο φανατισμός, ο σωβινισμός και οι εθνικιστικές φραστικές εξάρσεις εκλαμβάνονται από πολλούς ως έκφραση πατριωτισμού. Παρακολουθούμε σήμερα ένα λαό παρασυρμένο στο κυνήγι του πλούτου και της καλοπέρασης.

Παρακολουθούμε σήμερα ένα λαό ο οποίος στην πλειοψηφία του δεν νοιάζεται για τον δυσπραγούντα και δεινοπαθούντα συνάνθρωπο του.

Παρακολουθούμε σήμερα ένα λαό ο οποίος βλέπει σαν απαθής θεατής όσα τεκταίνονται σε βάρος του τόπου του τόσο από τους βάρβαρους Τούρκους όσο και από το διεφθαρμένο πολιτικο-οικονομικό κατεστημένο.

Για 50 χρόνια κατέχουν παράνομα τη μισή Κύπρο οι Τούρκοι και δεν τόλμησε ακόμα έστω και ένας ΕΛΛΗΝΑΣ Κύπριος που το λέει η ψυχή του να μπει στα κατεχόμενα νυχτιάτικα και να κάνει λίγο σαματά. Να αναταράξει λιγο τα λιμνάζοντα νερά. Έστω από παρορμητισμό.  Δεν αναφέρομαι σε αντάρτικο.  Απλά να δείξουμε, έστω και υποτυπωδώς, εντός και εκτός της Κύπρου ότι αντιστεκόμαστε και δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούμε με την κατοχή.

Έτσι θά'καναν άραγε οι βουνήσιοι Κρήτες αν η Κρήτη ήταν ημικατεχόμενη από τους Τούρκους;

Εγώ πιστευω ότι, έστω και αν ισχυροποιήσουμε την άμυνα μας, αν στο μελλον επελάσουν οι Τούρκοι προς τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου και δεν επέμβουν άμεσα και δυναμικά άλλες χώρες για να τους απωθήσουν, οι Τουρκοι θα καταλάβουν την υπόλοιπη Κύπρο δια περιπάτου, γιατί τα παλληκάρια της φακής που κατοικούν σ' αυτό τον τόπο θα το βάλουν στα πόδια.  Αλλά έστω κι αν δεν μας επιτεθούν οι Τούρκοι, αυτό που αξίζει στον εθνικά και ηθικά ανυπόληπτο, ανάξιο, ηττοπαθη και αναξιοπρεπή αυτό λαό είναι να εισβάλουν στις ελεύθερες περιοχές κανίβαλοι απο την Αφρική και να μας φάνε ολους!

Σε αντίθεση με την παγκόσμια κοινή γνώμη η οποία συμπαρίσταται ολόψυχα στους Παλαιστινίους και καυτηριάζει με δριμύτητα τη σφαγή των Παλαιστινίων της Γάζας από το σατανικό καθεστώς του Βενιαμίν Νετανιάχου, η μέχρι αναλγησίας έλλειψη ευαισθησίας και ενσυναίσθησης της πλειοψηφίας των Κυπρίων (μεταξύ των οποίων πολιτικοί, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, ΜΜΕ και άνθρωποι που θεωρούνται σοβαροί, μορφωμένοι και καλλιεργημένοι) απέναντι στο απερίγραπτο μαρτύριο που βιώνουν 2.5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι στη Γάζα τους τελευταίους 16 μήνες, προκαλεί αλγεινή εντύπωση και οργή στους λίγους δημοκράτες, ανθρωπιστές και πατριώτες που απέμειναν σε αυτό τον τόπο.

Μια μεγάλη μερίδα κοκορόμυαλων Κυπρίων εκφράζει τον θαυμασμό της προς τον παρανοϊκό νεοεκλεγέντα Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος θεωρεί την "κλιματική αλλαγή" και την "υπερθέρμανση του πλανήτη" (που απειλούν, αποδεδειγμένα, άμεσα την επιβίωση της ανθρωπότητας) σαν μια μεγάλη απάτη (hoax) και έχει προαναγγείλει νέες εξορύξεις πετρελαίου (fossil fuels) στις ΗΠΑ, κηρύττοντας πόλεμο κατά της "πράσινης ενέργειας".

Θαυμάζουν όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες τον Ντόλαντ Τραμπ ο οποίος μόλις ανέλαβε (για δεύτερη φορά) την εξουσία στις ΗΠΑ, άρχισε να απειλεί γειτονικές του χώρες με οικονομικό πόλεμο και στρατιωτική επέμβαση, χάριν της "οικονομικής ασφάλειας" της χώρας του. Ούτε ενοχλούνται όλοι αυτοί από τα εγκλήματα κοινού ποινικού δικαίου που διέπραξε ο Τραμπ (μεταξύ των οποίων και βιασμοί γυναικών) και για την άνευ όρων στήριξη του στο γενοκτονικό καθεστώς του Βενιαμίν Νετανιάχου.

Τα ρίχνουμε όλα στον Ιωαννίδη και τον Κίσσιγκερ για τα κακά που μας βρήκαν το 1974, αλλά ξεχνάμε ότι το ένα τρίτο των "Ελλήνων" της Κύπρου υποστήριξαν ένθερμα το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου που έφερε τους Τούρκους στην Κύπρο.

Έρμαιο του ευδαιμονισμού και του υλισμού κατάντησε προ πολλού αυτός ο λαός και όταν η μεγάλη οικονομική κρίση ξέσπασε με τα κουρέματα, τις εκποιήσεις & τα απανωτά κτυπήματα των τραπεζών, των κυβερνώντων και του οικονομικού κατεστημένου, αντί να ξεσηκωθεί και να ξεχυθεί μαζικά ο κόσμος της Κύπρου στους δρόμους και στις πλατείες και με σηκωμένη τη γροθιά να απαιτήσει το δίκιο του, έσκυψε με δουλοπρέπεια και δειλία το κεφάλι του και δέχτηκε με παθητικότητα τη μοίρα του.

Η διαφθορά και η διαπλοκή που εκπηγάζουν από το πολιτικο - οικονομικό κατεστημένο έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και έχουν μολύνει τους περισσότερους θεσμούς αλλά και την κοινωνία των πολιτών δυστυχώς, η οποία παρακολουθεί με απάθεια το "Κυπριακό Καράβι" να βουλιάζει.

Ειναι όμως και ρατσιστές οι περισσότεροι Κύπριοι.

Αναφέρομαι γενικά στο φυλετικό, κοινωνικό, θρησκευτικό & εθνικό ρατσισμό, απότοκο προκαταλήψεων, φανατισμού, εθνικισμού, σωβινισμού, μισαλλοδοξίας και "συμπλέγματος ανωτερότητας" που διακατέχουν τους περισσότερους Κύπριους.

Πρόκειται για κλασσικά συμπτώματα της πολιτισμικής και ηθικής παρακμής που μαστίζουν την κυπριακή κοινωνία.

Είναι και ομοφοβικοί οι περισσότεροι Κύπριοι. Αντίθετος προς τον γάμο μεταξύ ομοφύλων (οταν δίνει σ' αυτούς το δικαίωμα τεκνοθεσίας) είμαι και εγώ. Όμως θεωρώ ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ατόμου να έχει το δικό του σεξουαλικό προσανατολισμό και να αποκαλύπτει ελεύθερα αλλά με σεβασμό προς το κοινωνικό σύνολο την οποιαδήποτε διαφορετικότητα του. Δυστυχώς ένα μεγάλο κομμάτι της Κυπριακής κοινωνίας εξακολουθεί να διακατέχεται από το ομοφοβικό σύνδρομο λόγω προκαταλήψεων, θρησκοληψίας και παρηκμασμένων και αναχρονιστικών αντιλήψεων.

Βοούν οι "Άθλοι" του πρώην ΠΤΔ και των Προϊσταμένων της Νομικής Υπηρεσίας.

Ο πρώτος μετέτρεψε την Κύπρο σε "Κράτος Διαφθοράς & Διαπλοκης" και οι δεύτεροι μετέτρεψαν την Κύπρο από "Κράτος Δικαίου" σε "Κράτος Ατιμωρησίας & Συγκάλυψης Ολισθημάτων Ημετέρων".  Η "Απονομή της Δικαιοσύνης" πλήττεται τα τελευταία χρόνια κατά κύριο λόγο από τη Νομική Υπηρεσία.

Όταν σε κάποιο στάδιο κάποιοι Λεμεσιανοί δημιούργησαν την ομάδα των "Κίτρινων Γιλέκων" αναθάρρησα και πίστεψα προς στιγμή πως θα ακολουθούσαμε κι εμείς το παράδειγμα του ξεσηκωμού των "Κίτρινων Γιλέκων" της Γαλλίας τα οποία μέσα σε λίγους μήνες πέτυχαν άθλους.

Φρούδες όμως αποδείχτηκαν οι ελπίδες μου. Τα δικά μας "Κίτρινα Γιλέκα" αποδείχτηκαν ένα κίνημα της πλάκας, ένα από τα πολλά "Groups" του FB όπου οι άβουλοι και δειλοί Κυπραίοι διαμαρτύρονται από τον καναπέ του σπιτιού τους για τα καταπατημένα δικαιώματα τους.

Ανήγαγαν σήμερα τον πατριωτισμό οι Ε/Κ "Ραγιάδες" στην αναφώνηση πατριωτικών συνθημάτων, σε ύμνους προς τους Ήρωες της ΕΟΚΑ, σε ανέμισμα Ελληνικών σημαιών και σε αναθεματισμούς προς τους Τούρκους και τη ΔΔΟ στα ΜΚΔ.

Για μισό σχεδόν αιώνα είναι παντελώς απούσες (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) οι μαζικές δυναμικές αντικατοχικές διαδηλώσεις και άλλες εκδηλώσεις που υποκρύβουν κάποιο κίνδυνο ή ρίσκο.

Ενεργούν πάντα εκ του ασφαλούς οι Ε/Κ "ραγιάδες".

Τι να πεις για τις χιλιάδες των συμπατριωτών μας όλων των ιδεολογιών που τρέχουν περιχαρείς στα κατεχόμενα για να βάλουν φτηνή βενζίνη και να διασκεδάσουν στα τούρκικα κέντρα αναψυχής παρέα με αυτούς που σφετερίστηκαν τις περιουσίες τους;

Το τελευταίο δείγμα πνευματικής παρακμής, ανωριμότητας, ανευθυνότητας και επιπολαιότητας αυτού του λαού αποτελεί η εκλογή στην Ευρωβουλή ενός απαίδευτου, επιπόλαιου, μεγαλομανούς και τυχάρπαστου νεαρού "YouTuber" ο οποίος καυχιόταν ότι είναι ασπούδαστος, αμόρφωτος και δεν έχει ιδέα από πολιτική και δεν ξέρει τίποτε για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ΕΕ και η Κύπρος. Αντί να ψηφίσουν τα πιο άξια, μορφωμένα και ακέραια άτομα για να εκπροσωπήσουν επάξια την Πατρίδα τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (αδιαφορώντας σε ποιο κομματικό χώρο  αυτά ανήκουν), 71 χιλ. Κύπριοι ψήφισαν τον πιο άσχετο και ανίδεο υποψήφιο χωρίς να σκεφτούν το ρεζίλεμα και τον διασυρμό που θα προκαλέσει σε βάρος της πατρίδας τους η παρουσία αυτού του ατόμου στο Ευρωπαϊκο Κοινοβούλιο.  Τετοιες συμπεριφορές μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν "αντιπατριωτικές".

Ας μη κοροιδεύουμε λοιπόν τους εαυτούς μας οτι είμαστε από καλή πάστα καμωμένοι. Οι παλιές επαναστατικές γενιές του κόπου και του μόχθου ΝΑΙ αυτές ήσαν από καλή πάστα καμωμένες. Σίγουρα όμως όχι οι τωρινές.

Συγκρίνω τη σημερινή νεολαία μας με την περήφανη και γεμάτη από αρετές νεολαία του 50 και του 60 και θλίβομαι.  Η σχολικη παραβατικοτητα ακμαζει και τα σχολεια μας (με καποια δοση υπερβολης) καταντησαν εκκολαπτηρια χουλιγκανισμου.

Με μεγαλοστομίες και ευσεβείς πόθους δεν αλλοιώνεται η αλήθεια φίλοι μου. Και επειδή δυστυχώς ακόμη και οι λίγοι πραγματικοί Έλληνες που ζουν σ' αυτό τον τόπο εθελοτυφλούν, τους πληροφορώ με οδύνη ότι οι τελευταίες δημοσκοπήσεις που διεξήγαγαν το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, η εφημερίδα "Σημερινή" και το "ΡΙΚ", καταδεικνύουν ότι το ΝΑΙ θα επικρατούσε άνετα του ΟΧΙ σε ένα νέο δημοψήφισμα για τη ΔΔΟ. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το ευτελές ποσοστό (1.3%) που πήρε ο Γιώργος Κολοκασίδης στις Προεδρικές Εκλογές του Φεβράρη του 2023.

Ένας ξεπεσμός πρωτόγνωρος για τον άλλοτε περήφανο αυτό λαό ο οποίος ύψωσε το ανάστημα του και με στεντόρια φωνή είπε ΟΧΙ, τον Φεβράρη του 2004, στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην προτεκτορατοποίηση της Κύπρου από τους Τούρκους.

Που φτάσαμε! Να θέλουμε ένα συνεταιρισμό με τα ανδρείκελα του Ερντογάν στην Κύπρο και να καταστήσουμε ολόκληρο το νησί μας προτεκτοράτο της φασιστικής Τουρκίας.

Με βάση όσα έχω προαναφέρει κατέληξα αβίαστα στο συμπέρασμα ότι αυτός ο λαός είναι απατρις & "απολίτιστος" και δεν έχει ευοίωνο μέλλον.

Ήταν αναπόφευκτο ότι ένας τέτοιος ανυπόληπτος λαός θα είχε και τις ηγεσίες που του αξίζουν. Ας μην παραπονιόμαστε λοιπόν γιατί για 15 συναπτα χρόνια (από το 2008 μέχρι το 2023) είχαμε δυο ανάξιους και ανυπόληπτους Προέδρους που διέσυραν την Κύπρο διεθνώς και άφησαν τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου ανοχύρωτες στο έλεος των Τούρκων.

Η Κύπρος είναι η ιδιαίτερη μου πατρίδα και την αγαπώ, αλλά χωρίς καμιά αμφιταλάντευση δηλώνω ότι σήμερα δεν νιώθω περήφανος που είμαι Κύπριος (όπως ακριβώς δεν νιώθει ένας περηφάνεια για τον ανεπρόκοπο και μέθυσο πατέρα του αλλά τον αγαπά γιατί είναι πατέρας του).

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ σήμερα για την κατάντια μας!

Είμαι περήφανος που είμαι ΕΛΛΗΝ, όχι γιατί οι Ελλαδίτες είναι καλύτεροι από μας, αλλά γιατί οι ΕΛΛΗΝΕΣ και η ΕΛΛΑΔΑ είναι δυο έννοιες ιερές που δεν ταυτίζονται με την Ελλάδα και την Κύπρο του σήμερα.

Αυτός ο αξιοθρήνητος λαός θα ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ μόνο όταν εμφανιστεί, εμπνεύσει και συνεγείρει τους Έλληνες της Κύπρου ένας Κύπριος Ιωάννης Καποδίστριας ή Ελευθέριος Βενιζέλος ! 

Αν παρουσιαστούν μελλοντικά στον τόπο μας τέτοιοι χαρισματικοί Ηγέτες και Πατριώτες που θα σηκώσουν ψηλά το λάβαρο της αναγέννησης και της κάθαρσης, τότε ΝΑΙ θα αναγεννηθεί και ο λαός μας!

Είναι γεγονός ότι τα διεφθαρμένα κόμματα και οι πολιτικοί που ασκούν την εξουσία έχουν διαχρονικά ασκήσει αρνητική επίδραση στις συμπεριφορές και στα ήθη της κοινωνίας μας.

Όμως, είναι η εύκολη δικαιολογία να επιρρίπτουμε όλα τα κακώς έχοντα της κοινωνίας μας στους πολιτικούς και στα κόμματα.

Οι ηθικές αρετές της ταπεινότητας, της μετριοφροσύνης, της ενσυναίσθησης, της αλληλεγγύης, της ευσυνειδησίας, του αλληλοσεβασμού, της μεγαλοψυχίας, της ολιγάρκειας και της αυτογνωσίας που κοσμούσαν κάποτε την Κυπριακή κοινωνία έχουν σχεδόν εκλείψει.

Παρακολουθούμε σήμερα ένα  λαό που έχει σαν κύρια χαρακτηριστικά του την υπεροψία, την αλαζονεία, την επιδειξιομανία, την μεγαλομανία, την εγωπαθεια, την υποκρισία, την ανειλικρίνεια, την αχαριστία, την απληστία, την πλεονεξία και την ζηλοφθονία.

Φταίνε οι πολιτικοί και τα κόμματα γι αυτή την κατάντια;  Ασφαλώς όχι!

Για να μην παρεξηγηθώ οτι είμαι άδικος και ισοπεδοτικός απέναντι στους Κύπριους συμπατριώτες μου, οφείλω να διασαφηνίσω ότι όσα έχω αναφέρει για την παρακμή της Κυπριακής κοινωνίας τα τελευταία χρόνια, ισχύουν για τη μεγαλύτερη μερίδα της κοινωνίας. Ενα ομως μικρό κομμάτι της Κυπριακής κοινωνίας εξακολουθεί να παραμένει προσηλωμένο στις ηθικές και πνευματικές αξίες και να διακατέχεται απο φιλοπατρία και κοινωνική ευαισθησία! Από αυτό το κομμάτι ευελπιστώ ότι θα ξεπηδήσει αργά η γρήγορα ο Κύπριος Ιωάννης Καποδίστριας ή ο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Δημοσιεύτηκε εδώ:

Michael Tingirides, 24 Ιαν. 2024
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=pfbid0BBfxBKishH1VF83LGLpXzuRwcyDyywTvg7pYF2DzCeZWS6D
zmyHyF5VMd7CMy2J7l&id=100091703514048

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

Ο δημιουργός της εικόνας είναι ο Χρήστος Παπανίκος.