But it's OXI day

Μέσα από τα χάσματα του χώρου και του χρόνου αρχετυπικά αιώνια τα λόγια φτάνουν σε μας.

Αγαθοδαίμονες τα συνοδεύουν, οι ψυχές των προγόνων, όλοι εκείνοι που αγάπησαν μέχρι θανάτου τα υπέροχα όλοι οι επαναστάτες που καθοδηγούνταν από ένα μαγάλο αίσθημα αγάπης.

Ελληνίδες και Έλληνες, μετέχοντες στα κύματα του πολιτισμού μας που ξεπήδησε Πάλλοντας δια της γενεσιουργού δύναμης του Έρωτα μέσα από το Χάος.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στο Jim Mc Goodwin που με δίδαξε μέσα από τη στάση της ζωής του και μέσα από το αγκάλιασμα εκ μέρους του του πολιτισμού μέσα στον οποίο γεννήθηκα ότι το να είσαι Έλλην δεν είναι θέμα γονιδίων αλλά στάση ζωής.

Όταν πριν από χρόνια μέλος της ομάδας μας κανόνισε μια συνάντηση μαζί του για τις ανάγκες της υγείας του στις 28 Οκτωβρίου, ο Jim με την αθωότητα και την καλοσύνη του υπενθύμισε την ιερότητα της ημέρας. Για τον ίδιο γεννημένο στην άλλη άκρη του κόσμου ήταν αδιανόητη μια συνάντηση για τις προσωπικές ανάγκες του μια ιερή μέρα γιορτής του Ελληνισμού:

"But it's OXI day" απάντησε συντονίζοντας τις υπάρξεις όλων μας με την αρχετυπική χωροχρονική σχάση-σχέση των πολιτιστικά Ελλήνων με τον Αγώνα για τα ωραία και τα υπέροχα, την πάλη για την Αυτογνωσία τον Έρωτα το Δίκαιο και την Ελευθερία.

Αφιερωμένο σε όλες εκείνες και εκείνους που "στη ζωήν των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες" και που οι ψίθυροί τους φτάνουν σε μας μέσα από ακατανόητους μαιάνδρους καταργώντας τα δεσμά του Χώρου και του Χρόνου πέρα από το θάνατο. Επιταγή αρχέγονη και προειδοποίηση σφόδρα!:

Μ’ άγριον βλέμμ’ απάντησεν ο λοφοσείστης Έκτωρ:
«Δεν μου αρέσει παντελώς ό,τ’ είπες, Πολυδάμα.
Και λόγον τούτου ορθότερον να βγάλει ξεύρει ο νους σου.
Αλλ’ αν τον λέγεις σοβαρά και μέτωρο δεν είναι,
τότ’ οι θεοί σ’ εμώραναν, αφού με συμβουλεύεις
του υψίστου Δία τες βουλές εγώ να λησμονήσω,
που με ρητήν υπόσχεσιν μου εμήνυσεν εκείνος.
Και στα πλατύπτερα πουλιά συ θέλεις να υπακούσω.
Κι εγώ δεν τα ψηφώ ποσώς, ή στου φωτός τα μέρη
δεξιά πατούν ή αριστερά στους σκότους τον αέρα.
Κι εμείς ας υπακούσωμε του Βροντητή Κρονίδη
εις την υπέρτατην βουλήν, που μόνος βασιλεύει
των αθανάτων και θνητών.

Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης.

Κι εσύ προς τι τον πόλεμον φοβείσαι και την μάχην;
Διότι αν και όλοι πέσωμεν νεκροί μες στα καράβια
εμείς οι άλλοι, να χαθείς εσύ δεν είναι φόβος.
Ότ’ η καρδιά σου είν’ άνανδρη και φεύγει από τες μάχες
αλλ’ αν από τον πόλεμον θ’ απέχεις ή τολμήσεις
με λόγια από τον πόλεμον ν’ απομακρύνεις άλλους
μάθε ότι από την λόγχην μου θα χάσεις την ζωήν σου.»

Ιλιάδα. Ραψωδία Μ. Στίχοι 228-250
Μετάφραση Ιάκωβου Πολυλά

από:
http://www.mikrosapoplous.gr/iliada/BIBLIO_12_141_328.htm

Σόλων Αντάρτης
μέλος της Ενδο~Μήδεια / Cyprus Indymedia

-------

Ανάγνωσμα:

Κωσταντίνου Καβάφη, Θερμοπύλες

Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσιοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

από
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=150&cat=1