Sunday 16 December 2018

Λάθρα Βιώσας: Ένας Λαός Αντάρτης


"Δυστυχισμένε μου Λαέ καλέ κι ηγαπημένε.
Πάντοτ' ευκολόπιστε και πάντα προδομένε."

                                                       Δ. Σολωμός


Παρακολουθώ άναυδος τον τελευταίο καιρό την συλλογική στοχοποίηση του λαού μας από όλους εκείνους οι οποίοι επιθυμούν μία λαϊκή εξέγερση. Με αφορμή την εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων» στην Γαλλία η συλλογική στοχοποίηση των ανθρώπων μας έχει πάρει νέες διαστάσεις στα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Έτσι η μετααποικιακή ξενομανία την οποία μας κληροδότησε το imperium συνεχίζει την δράση της ανάμεσα μας ενώ οι εξουσιαστές που μας κυβερνούν τρίβουν τα χέρια τους καθώς μένουν στο απυρόβλητο. «Φταίει ο λαός που δεν εξεγείρεται», «ο λαός του καναπέ», «οι ραγιάδες». Επίδοξοι «διανοούμενοι» και «επαναστάτες» καταφέρονται καθημερινά εναντίον του λαού μας ότι κοιμάται και δεν εξεγείρεται όπως θα ήθελαν οι ίδιοι. Μετατρέποντας την προσωπική τους δίκαια απόγνωση σε σημαία «επανάστασης» κρίνουν και κατακρίνουν τον λαό μας. Προσπαθούν δε μέσα από τις δημόσιες επιθέσεις τους να τον «ξυπνήσουν» και να τον οδηγήσουν στον δρόμο της εξέγερσης και της ανατροπής.
Είναι απαίδευτοι και ανιστόρητοι!

Ο λαός μας είναι το κομμάτι εκείνο του Ελληνισμού το οποίο εξεγέρθηκε μέσα στις χιλιετίες περισσότερο από κάθε άλλον.

Από την εξέγερση των χαλκωρύχων στο Βουνί, στις επαναστάσεις του Ονήσιλου, του Ρε Αλέξη, του Γκιαούρ Ιμάμη μέχρι και την ΕΟΚΑ ο λαός μας έχει εξεγερθεί δεκάδες φορές εναντίον των πανίσχυρων ξένων και ντόπιων δυναστών του με ένα κοινό αποτέλεσμα σε όλη την ιστορική του πορεία.

Την προδοσία από την ηγεσία του!

Καμία μα καμία εξέγερση του λαού της Κύπρου δεν ευοδώθηκε και καμία δεν είχε το ποθητό αποτέλεσμα. Όλες μα όλες οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις του λαού μας – εθνικές και κοινωνικές – πνίγηκαν στο αίμα ή/και εκτράπηκαν από τον στόχο τους με την συνδρομή των ηγετών τους ή της ντόπιας άρχουσας τάξης.

Ο Ονήσιλος προδόθηκε από τον Στασάνωρα και ενώ κέρδιζε στην μάχη, η επανάσταση του Ρε Αλέξη ζωγραφίζεται με τα μελανότερα χρώματα από τον Λεόντιο Μαχαιρά, η μεγάλη παλλαϊκή επανάσταση του 1833 αναθεματίζεται από τον αρχιεπίσκοπο Πανάρετο. Η δε κορυφαία επανάσταση της ΕΟΚΑ προδίδεται από την ηγεσία της και καταλήγει στο κράτος-φέουδο των ημερών μας.

Οι εξουσιαστές που μας κυβερνούν πιπιλούν συνεχώς το παραμύθι της «συλλογικής ευθύνης του εκάμαμεν τζι εμείς πολλά» σε βαθμό που κάθε πράξη αντίστασης του λαού μας έχει αμαυρωθεί συγκαλύπτοντας έτσι την προδοτική στάση της ηγεσίας του μέσα στους αιώνες.

Ο λαός μας που αντιστάθηκε με τα μαρτίνια στους πάνοπλους εισβολείς διδάσκεται την ιστορία του σαν μία ιστορία υποταγής και ραγιαδισμού για την οποία «φταίει», από όλους εκείνους που κρύφτηκαν στην ασφάλεια των μετόπισθεν και που δεν έβρισκαν τις μονάδες τους στα πεδία των μαχών.

Όταν λοιπόν επίδοξοι «διανοούμενοι, επαναστάτες και καθοδηγητές» υιοθετούν αυτή την προσέγγιση ορθά εισπράττουν την απαξίωση του λαού μας.

Ο λαός μας επιβίωσε πάνω στον ρότσο μας επειδή ορθά μέσα στους αιώνες υιοθέτησε τον Τσε Γκεβάρα προτού αυτός γεννηθεί. Η ιστορία μας είναι μία ιστορία «ιησουίτικης υπομονής και επιμονής» στην επιβίωση. Ο λαός μας είναι ένας λαός αντάρτης ο οποίος μέσα στις χιλιετίες επιβίωσε διότι ήξερε να σιωπά και να καταπίνει, ήξερε να «κρύφει για να περάσει» εώς ότου είτε δεν άντεχε και τσακρούσε είτε έκρινε ότι οι ιστορικές συνθήκες ευνοούσαν την επανάσταση.

Σε όλες τις εξεγέρσεις του αντιμετώπισε τον χλευασμό και την επιθετικότητα της ντόπιας άρχουσας τάξης η οποία ουδέποτε δίστασε να καλέσει ξένες δυνάμεις για να σφάξει τους ανθρώπους μας. Από τους Πέρσες, στους Ιωαννίτες, στους Τούρκους η εξουσία της Κύπρου δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει «εγγυήτριες δυνάμεις» της δικής της εξουσίας εναντίον των ανθρώπων μας.

Ο λαός μας έπαθε και έμαθε όλα αυτά τα χρόνια. Και συνεχίζει να κάνει υπομονή ώσπου να μην μπορεί άλλο ή ώσπου να αναδυθούν μέσα του οι δυνάμεις εκείνες που θα του αποδείξουν ότι είναι σάρκα εκ της σαρκός του και αίμα εκ του αίματος του. Και οι οποίες θα πλημμυρίζουν από ένα απέραντο και αταλάντευτο αίσθημα αγάπης για τον λαό μας.

Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες της εξέγερσης των αγανακτισμένων το 2011 στις οποίες ένα μικρό νησί έδωσε παρόμοιους αριθμούς στους δρόμους με τα «κίτρινα γιλέκα» στο Παρίσι. Η κοινωνική εξέγερση βαφτίστηκε «ακροδεξιά και πραξικοπηματική» από αυτούς που σήμερα μιλούν για «αντίσταση». Τα δακρυγόνα της αστυνομίας μας θύμισαν τότε που στέκει ο καθένας.

Η δε ειρηνική εξέγερση χιλιάδων εκπαιδευτικών το καλοκαίρι τελείωσε με την προδοσία και την υποταγή της ηγεσίας των συνδικαληστών που τώρα άρχισαν ξανά να ψελλίζουν λόγια αντίστασης στην υπουργική λαίλαπα.

Ο λαός μας ζει για να πολεμήσει μίαν άλλη μέρα. Είναι ενσάρκωση του Τσε πριν και μετά από τον Τσε.

Βιώνει τους πόθους του συλλογικούς και προσωπικούς λαθραία, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας διότι έμαθε ότι ο Έρωτας και η Ελευθερία Α-πα-γο-ρεύ-ο-νται! Και ορθά διαφυλάττει τα σώψυχα του από τους καννιβάλους που μας κυβερνούν – όλους τους καννιβάλους και όχι μόνον την παρούσα κυβέρνηση – και τους επίδοξους «φύρερ» του στην οδό της «επανάστασης». Έχει μπουχτίσει από υποκρισία και ψεύτικες υποσχέσεις.

Εάν δεν γίνει κατανοητή αυτή η ιστορική και ψυχική πραγματικότητα από όλους μας που ονειρευόμαστε ένα άλλο μέλλον δεν πρόκειται να γίνει τίποτε. Εάν δεν κατανοήσουμε ότι χρειάζεται οργάνωση και μακροχρόνια προσωπική και συλλογική δέσμευση στον Αγώνα ο λαός δεν πρόκειται να ακολουθήσει κανέναν. Είδε και έπαθε. Θα βρεθούν όμως με μαθηματική ακρίβεια στο παρόν ή/και στο μέλλον κάποιοι πιο άξιοι από εμάς που θα τον κινητοποιήσουν, όπως βρέθηκαν δεκάδες επώνυμοι και ανώνυμοι ήρωες και ηρωίδες στο πέρασμα των αιώνων.

Μόνον όσοι πλημμυρίζονται από ένα απέραντο αίσθημα Αγάπης…

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~~



Saturday 15 December 2018

Ποιά είναι τα αιτήματα του Κινήματος σε ό,τι αφορά την Οικονομία;







Σίγουρα τα φλέγοντα θέματα αδικίας και οικονομίας που μας αφορούν σήμερα παίζονται στην κλίμακα της "μεγάλης εικόνας", δηλαδή κυρίως στο επίπεδο της μεγάλης κοινωνικής κλίμακας. Σε εκείνο το επίπεδο, μόνο συλλογικές λύσεις μπορούν να δωθούν που θα διασώσουν όλο τον λαό.

Μόνο δύο ειδών λύσεις υπάρχουν:
Α. Αιτήματα ~ Λύσεις που ίσως πιεστούν οι άρχοντες και κυβερνούντες να πραγματώσουν,
και,
Β. Έμπρακτες λύσεις που μπορεί να πραγματώσει από μόνο του το Κίνημα.

* * *

Α.
Αιτήματα προς τους άρχοντες και κυβερνούντες για να τα πραγματώσουν μέσω της εξουσίας που κατέχουν

Υπάρχουν πολλά μέτρα διάσωσης του λαού μας και της Οικονομίας που οι κατέχοντες εξουσία μπορούν να θεσμοθετήσουν πολύ εύκολα, με συνδυασμούς από νόμους, διατάγματα και κανονισμούς. Στο σύνολο τους, όλα αυτά μπορούν να προστατεύσουν τον κόσμο από την περαιτέρω καταρράκωση της ποιότητας ζωής, να διαφυλάξουν την ικανότητα παραγωγής, και να δώσουν ζωή στην πραγματική οικονομία - εκείνη που βιώνουν οι άνθρωποι μες την καθημερινή ζωή - όχι στην εικονική πραγματικότητα που παρουσιάζουν οι έξυπνα επιλεγμένοι αριθμοί.

Όλα αυτά μπορούν - και ΠΡΕΠΕΙ! - να τεθούν και ως αιτήματα του Κινήματος.
Θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν:

ο- Άρνηση Πληρωμών ~ Διαγραφή του Χρέους
ο- Αύξηση Εισοδημάτων
ο- Φορολόγηση του Πλούτου
ο- Αναδιάρθρωση της Οικονομίας
ο- Αναδιάρθρωση του Δημόσιου Χρέους σε συνδυασμό με νέα Εξωτερική Πολιτική.
ο- Προσωρινή αναστολή πληρωμών για τα χρέη του απλού λαού και των μικρών επιχειρήσεων προς τις τράπεζες. Τούτο το μέτρο μπορεί να κηρυχθεί για διάστημα 3 ως 5 χρόνια και να αναθεωρηθεί ξανά αργότερα - μπορεί να χρειαστούν ακόμα μία ή δύο επαναλήψεις ώσπου να ορθοποδήσει η οικονομία. Αν η οικονομία βυθιστεί ακόμα περισσότερο πριν υλοποιηθούν τα μέτρα, μπορεί να χρειαστεί και πλήρης διαγραφή αυτών των χρεών.

Αυτά, και πολλά άλλα μέτρα που θα μπορούσαν να γίνουν αιτήματα της ΠΟΔ, διευκρινίζονται και παρουσιάζονται στα πιο κάτω άρθρα:

🟣 Μέτρα Διάσωσης και Απεγκλωβισμού από το Μνημόνιο
Μικρό Εγχειρίδιο Πρακτικών Μέτρων
https://web.archive.org/web/20170610174205/cyprus.indymedia.org/node/4786
[το άρθρο ήταν προηγουμένως εδώ:
http://cyprus.indymedia.org/node/4786]

🟣 Και Πάλιν η Τρισκατάρατη Οικονομία
ο- Επιτέλους! Ένα άρθρο για την Οικονομία Χωρίς Αριθμούς
ο- Υπάρχουν Λύσεις ακόμα και Χωρίς την Ανατροπή του Κεφαλαίου. Είναι Όμως Επιθυμητές;
https://web.archive.org/web/20150914185153/cyprus.indymedia.org/node/1455
[το άρθρο ήταν προηγουμένως εδώ:
http://cyprus.indymedia.org/node/1455]

🟣 Χίλια ΝΑΙ στη Φορολόγηση του Πλούτου
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/12/blog-post_11.html

🟣 Απεγκλωβισμός της Οικονομίας
https://web.archive.org/web/20150921171839/http://cyprus.indymedia.org/node/4726#apenglovismos-oikonomias
[το άρθρο ήταν προηγουμένως εδώ:
http://cyprus.indymedia.org/node/4726#apenglovismos-oikonomias]

🟣 Η Αντίσταση στο Μνημόνιο ~ Έξω η Τρόϊκα!
Τα κύρια σημεία:
ο- Λύσεις υπάρχουν: εφικτές, εφαρμόσιμες και βασισμένες στις ανάγκες του λαού
ο- Γιατί Αντίσταση; Η σχέση του Μνημονίου με την ρατσιστική Διζωνική
ο- Αντίσταση... με ποιές μεθόδους;
ο- Η πηγή των προβλημάτων: ποιά, ακριβώς, είναι η φύση της κρίσης;
https://web.archive.org/web/20150908085514/http://cyprus.indymedia.org/node/4789
[το άρθρο ήταν προηγουμένως εδώ:
http://cyprus.indymedia.org/node/4789]

🟣 Τι Έπρεπε να είχαν Κάμει
https://web.archive.org/web/20150914180436/http://cyprus.indymedia.org/node/4696#EprepeNaEixanKamei
[το άρθρο ήταν προηγουμένως εδώ:
http://cyprus.indymedia.org/node/4696#EprepeNaEixanKamei]



Β.
Εναλλακτική Οικονομία ~ Λύσεις που μπορεί να πραγματώσει από μόνο του το Κίνημα

Αυτές οι λύσεις και η κατηγορία στην οποία ανήκουν ΔΕΝ είναι αιτήματα αλλά πράξεις: είναι δραστηριότητες και συναλλαγές στον πολιτικο-οικονομικό τομέα που αλλάζουν ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ την πραγματικότητα (αδιαμεσολάβητα), χωρίς να υπάρχει ανάγκη να τεθούν ως αιτήματα στους κυβερνώντες. Κυρίως είναι μέτρα που στοχεύουν στην θεμελίωση και διεύρυνση της Εναλλακτικής Οικονομίας. Παρουσιάζονται εδώ σε περίληψη.

Αυτές οι λύσεις δεν υλοποιούται εύκολα. Αλλά και δεν υπάρχει άλλη επιλογή! Οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ενώπιον τους το δίλημμα ή θα καταστραφώ ή θα αρχίσω να συμμετέχω μες την Εναλλακτική Οικονομία βρίσκουν πως αυτό το "νέο φρούτο" είναι ταυτόχρονα αρχαίο και παραδοσιακό με ιστορία χιλιάδων ετών στον τόπο μας, είναι γόνιμο, και κατέχει την δυνατότητα όχι μόνο προσωρινής ανακούφισης αλλά και την πιθανότητα αντικατάστασης των βασικών παραμέτρων ολόκληρης της Οικονομίας με νέες.

Όσοι συμμετέχουμε από χρόνια στην Εναλλακτική Οικονομία μέσω ανταλλαγών προϊόντων και υπηρεσιών, εθελοντικής εργασίας, αλληλεγγύης και συνεργασίας, συλλογικής εργασίας μέσα από συνεργατικές, κοινόβια και άλλες εναλλακτικές μορφές παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης, γνωρίζουμε πως τώρα με την κρίση που πιο πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν να επιλέξουν τις δομές εναλλακτικής οικονομίας μόνο και μόνο για να επιβιώσουν, οι δομές της λειτουργούν καλύτερα.

Επίσης, όσο πιο πολλοί εμπλέκονται στην υλοποίηση τόσο πιο εύκολο γίνεται το έργο. Και δεν είναι μόνο λύσεις "από τα παλιά" μα βρίσκουν συνέχεια εφαρμογές στην σύγχρονη εποχή. Σε πολλές χώρες μες την σύγχρονη ιστορία έχουν εφαρμοστεί διάφορες εκδοχές των πιο πάνω σε διάφορες εντάσεις και κλίμακες, προσφέροντας κάποτε το μόνο μέσον επιβίωσης και απελευθέρωσης των λαών, και κάποτε τα θεμέλια για την μεταμόρφωση εντελώς καταρρακωμένων λαών σε οικονομικούς γίγαντες.

Δομές και δραστηριότητες της Εναλλακτικής Οικονομίας έδωσαν εργαλεία επιβίωσης στις διωκόμενες κοινότητες των Ζαπατίστας, στο Μεξικό, και στους αγωνιζόμενους γειτονικούς μας λαούς στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο, το Ισραήλ και το Κουρδιστάν στη Βόρεια Συρία. Με αυτές τις δομές βασισμένες στη συνεργασία, την κοινοκτημοσύνη, και την παράκαμψη του συστήματος κέρδους οι λαοί έκτισαν δομές, κοινόβια, συνεταιρισμούς και μονάδες παραγωγής χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν ή να διεξαγάγουν τους λαμπρούς αγώνες με τους οποίους γράφουν ιστορία. Και ας μην ξεχνούμε πως με αυτές ακριβώς τις δομές συνεργασίας και κοινοκτημοσύνης οι λαοί στην Σοβιετική Ένωση και την Κίνα μεταμόρφωσαν τις χώρες τους στους οικονομικούς γίγαντες που είναι σήμερα.

Οι δραστηριότητες της Εναλλακτικής Οικονομίας μπορεί να είναι τόσο απλές όσο η συγκατοίκηση μεταξύ εραστών, φίλων, συντρόφων και συναγωνιστών για αντιμετώπιση υψηλών ενοικίων• η από κοινού χονδρική αγορά αναγκαίων εμπορευμάτων (συνεργατισμοί καταναλωτών) για αντιμετώπιση του κόστους ζωής• η συλλογική παραγωγή μέσα από ανεπίσημα σχήματα όπως μουσικά συγκροτήματα, συνεργατισμούς γεωργών, συνεταιρισμούς επαγγελματιών• η ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών που παρακάμπτουν το κράτος και το κεφάλαιο - μπορούν να διευρυνθούν στο επίπεδο της οικογένειας, της γειτονιάς, του χώρου εργασίας... Πέραν κάποιου σημείου όμως αυτές οι δομές θεριεύουν με πολιτικο-οικονομική δύναμη και εμφανίζουν την προοπτική της διεκδίκησης βαθύτερων αλλαγών στην κοινωνία σε ευρύτερη κλίμακα.

Το λαϊκό Κίνημα δεν μπορεί παρά να εξελιχθεί ΝΟΥΣΙΜΑ σε σχέση με το πως θα επενδύσει την δύναμη που παρέχουν στον λαό οι δραστηριότητες της Εναλλακτικής Οικονομίας. Σε κάποιο σημείο αυτή η δύναμη δύναται να επιβάλει αλλαγές στην ευρύτερη οικονομία.

Στοχεύουμε στην Οικονομική Αυτάρκεια του τόπου, που είναι και η βάση γιά στρατιωτική, εμπορική και πολιτική απεξάρτηση της Κύπρου από ξένα Εταιρειακά και Κρατικά συμφέροντα. Κύριος τομέας εφαρμογών του κεφαλαίου είναι η Παραγωγή.

Εφαρμογές:

■ Η Κύπρος κατέχει την τεχνική δυνατότητα και το παραγωγικό δυναμικό, τούς πόρους και τη γνώση γιά να παράγει τις δικές της Τροφές, Καύσιμα, Ρουχισμό, Οικοδομικά Υλικά, Πρώτες Ύλες γιά διάφορες μεσαίες και ελαφριές βιομηχανίες, Βοτανικά, Ομοιοπαθητικά και Χημικά Φάρμακα, κλπ.

■ Αναπροσανατολισμός στον Τομέα Ενέργειας.
Απεξάρτηση της Κύπρου από τις Εταιρείες πετρελαίων. Έμφαση στην τοπική παραγωγή Ενέργειας και Καυσίμων με βάση στους εξής άξονες:

ο- Εξοικονόμηση ενέργειας: ελάττωση και μηδενισμός σπατάλης.

ο- Πολλαπλασιασμός των μηχανών τύπου ντήζελ και τροφοδότηση τους με ανάλογα καύσιμα έλαια τοπικής παραγωγής όπως εκείνα από ανακυκλωμένα μαγειρικά και φυτικά έλαια.

ο- Ελάττωση των εισαγωγών βενζίνης.
Εμπλουτισμός της βενζίνης αρχικά με Μεθανόλη ντόπιας παραγωγής από γεωργικά προϊόντα (το μείγμα ονομάζεται Βενζινόλη) μέχρι και 9%. Σε δεύτερο στάδιο προσαρμογή των μηχανών ώστε να αξιοποιούν Βενζινόλη του 15%.

ο- Ντόπια παραγωγή ηλεκτρισμού και λειτουργία μηχανών από Αιολικές, Ηλιακές και Ποσειδώνειες εφαρμογές (αξιοποίηση της ενέργειας από θαλάσσια κύματα).

ο- Αποκέντρωση της παραγωγής ενέργειας σε τοπικούς και περιφερειακούς σταθμούς ανάλογα με τις τοπικές δυνατότητες παραγωγής και τις ανάγκες χρήσης.

ο- Τοπικοί ηλεκτροπαραγωγικοί σταθμοί ανάλογα με τους φυσικούς και κοινωνικούς πόρους (Ηλιακή, Αιολική, Ποσειδώνια, ή από μηχανές ντήζελ με ντόπια καύσιμα, μικροί υδροηλεκτρικοί σταθμοί στα φράγματα και εποχιακοί στους χείμαρρους, κλπ.).


■ Αναζωογόνηση του κινήματος Συνεργατισμού με υγιείς βάσεις θεμελιωμένες στην κοινοκτημοσύνη και την συνεργασία με στόχους όχι το κέρδος αλλά τις ανάγκες των ανθρώπων, την επιβίωση και προστασία του πληθυσμού, την καλή διαβίωση και την άνοδο του βιωτικού επιπέδου.

■ Αναζωογόνηση του κινήματος γιά ίδρυση ξανά μικρών συλλογικών μονάδων παραγωγής και κοινοκτημοσύνης (κολλεκτίβες) στην ύπαιθρο, ιδίως σε παραμελημένες ορεινές περιοχές και σε παραμελημένους βιομηχανικούς τομείς, καθώς και στα παραμελημένα (παλαιά) κέντρα των πόλεων.

■ Αναπροσανατολισμός της βιομηχανίας με έμφαση την Συντήρηση και Επιδιόρθωση αντί την αγορά νέων εργαλείων και εμπορευμάτων που έχουν αξία χρήσης (πχ. αυτοκίνητα).

■ Εξοικονόμηση Πόρων

ο- Βιομηχανία Δόμησης / Οικοδομές
Αντικατάσταση των μεθόδων και υλικών ώστε να περιοριστεί η αλόγιστη και
αχρείαστη ποσότητα νερού που σπαταλιέται με την μέθοδο δόμησης από σκυρόδεμα (κουγκρί, μπετόν). Επαναφορά των φυσικών ντόπιων υλικών όπως η πέτρα, το πλιθάρι, οι φυτικές ίνες (το καννάβι), το πανί, το χώμα, εισαγωγή και ευρύτερη χρήση υλικών όπως το γυαλί και το ατσάλι, χρήση νέων υλικών όπως τα ανακυκλωμένα λάστιχα και ανεμοθώρακες από αυτοκίνητα, το τούβλο από ανακυκλωμένο χαρτί, κοκ. Ελαχιστοποίηση της αχρείαστης οικοδόμησης, αξιοποίηση των υπάρχοντων κτιρίων.

ο- Μεταφορικό ~ Κυκλοφοριακό:
Απεξάρτηση της κοινωνίας μας από τις εταιρείες πετρελαιοειδών και αυτοκινήτων.
Επαναπροσανατολισμός σε μέσα μαζικών μεταφορών και συγκοινωνίας όπως λεωφορεία, τραίνα, και μετρό. Βασικός σχεδιασμός των πόλεων και κοινοτήτων με κριτήριο την αποπύκνωση των αυτοκινήτων, έμφαση σε μελετημένη τοποθέτηση χώρων στάθμευσης σε κομβικά σημεία, περπάτημα και ποδήλατο, προσβάσεις και υπηρεσίες γιά ανάπηρους, ηλικιωμένους και παιδιά.

ο- Αναπροσανατολισμός της Παραγωγής σύμφωνα με τις Οικολογικές αρχές της Μείωσης, Επανάχρησης και Ανακύκλωσης. Τούτα βέβαια ισχύουν και γιά όλες τις φάσεις της διαχείρισης φυσικών πόρων, και των απόβλητων που παράγει η κοινωνία μας.

* * *

Όλα τα πιο πάνω μπορούν να εφαρμοστούν βέβαια και από "φωτισμένους" ηγέτες που κατέχουν την εξουσία, ή και από ακατάλληλους ηγέτες αν αυτοί πιεστούν με διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, απεργίες, σαμποτάζ, και άλλες μορφές πολιτικής πίεσης. Η πιο γνήσια και αυθεντική αλλαγή όμως, εφαρμόζεται όταν ο ίδιος ο λαός κατανοήσει και εμπεδώσει την αναγκαιότητα τους, και θελήσει ο ΙΔΙΟΣ να μπεί σε αυτές τις συλλογικές δομές και να τις αξιοποιήσει, να τις λειτουργήσει και να τις χαρεί μες την καθημερινότητα της ζωής.

Το Κίνημα ΔΕΝ έχει άλλες επιλογές από το νά'βρει τρόπους να συνδυάσει αυτές τις δύο μορφές πάλης - τα αιτήματα προς τους εξουσιαστές, και τις άμεσες εφαρμογές δομών της Εναλλακτικής Οικονομίας - μέχρι να λυθούν τα προβλήματα μας.

Αν όχι εμείς, ποιοί; Αν όχι τώρα... πότε;

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Οι Εργασίες μας
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Αρχές, Αξίες, Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

~~~~~~~~~~~~~~~

Διαμαρτυρόμαστε για την αναίτια προσαγωγή του Γιώργου Ρακκά και άλλων μελών του ΑΡΔΗΝ




■ Διαμαρτυρόμαστε για την αναίτια προσαγωγή του Γιώργου Ρακκά και άλλων μελών του ΑΡΔΗΝ και της δημοτικής ομάδας "Μένουμε Θεσσαλονίκη" με αφορμή την κρατική και παρακρατική εκδήλωση του Πρωθυπουργού κου Τσίπρα. Η υπερβολική και δικτατορική αστυνόμευση που συνοδεύει την εκδήλωση του κυβερνώντος κόμματος επιβεβαιώνει πως μόνο με υπέρβαση εξουσίας και δια της βίας θα μπορέσει το ΚεφαλαιοΚράτος να επιβάλει στον λαό αποδοχή της συμφωνίας για την παράδοση του Ελληνικού ονόματος της Μακεδονίας σε μια αρπακτική γειτονική χώρα-παρακλάδι και παραπαίδι του ΝΑΤΟ.

Μας ανησυχεί το ότι το ΑΡΔΗΝ πρόσφατα γλιστρά προς πολιτικές θέσεις που ενθαρρύνουν την θρησκοληψία και που ως πολιτική οργάνωση αντιτίθεται στην Νομιμοποίηση της Κάνναβης, παρουσιάζοντας την ως ένδειξη "εκφυλισμού" της κοινωνίας. Παρ' όλα αυτά, εκτιμούμε τον πατριωτισμό των μελών του ΑΡΔΗΝ και προεκτείνουμε την αλληλεγγύη μας προς τους παράνομα διωχθέντες συναγωνιστές - έστω και από μακριά.


Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net


■ Θεσσαλονίκη: Αναίτια προσαγωγή μελών της δημοτικής ομάδας Μένουμε Θεσσαλονίκη και του Άρδηνhttp://ardin-rixi.gr/archives/210382
14 Δεκεμβρίου 2018 19:55


Εδώ και λίγη ώρα, ο επικεφαλής της δημοτικής ομάδας Μένουμε Θεσσαλονίκη και μέλος του Άρδην, Γ. Ρακκάς και άλλα μέλη της ομάδας μας, έχουν προσαχθεί αναίτια από τις αστυνομικές αρχές, ενώ κατευθύνονταν για να παρακολουθήσουν την ομιλία του Πρωθυπουργού.

Στην προβοκατόρικη φιέστα του κυρίου Τσίπρα, είναι προσκεκλημένοι μόνο όσες κι όσοι φέρουν πάνω τους πιστοποιητικό φρονημάτων. Οι οποίοι πρόθυμα θα χειροκροτήσουν, τον Πρωθυπουργό που με ασύλληπτο θράσος έρχεται να κουνήσει το δάκτυλό του και να προσαγάγει αναίτια όλες κι όλους εκείνους που απειθαρχούν μπροστά σε μια κατάφορα μειοδοτική συμφωνία, με τους γείτονές μας.  Επιβεβαιώνοντας, πως ο πιο επικίνδυνος φασισμός είναι αυτός που κάθεται στην καρέκλα της εξουσίας.

Η αλαζονική, αυταρχική και εξουσιαστική ηθική που κομίζει στην πόλη μας ο πρωθυπουργός. Η εικόνα μας σιδερόφραχτης και αστυνομοκρατούμενης πόλης, που επιβάλει στην πόλη μας η κυβέρνηση. Μαρτυρούν με ασύλληπτο τρόπο πως έχουμε μπροστά μας, ένα θρασύ καθεστώς. Που σοφά ο λαός της πόλης το έχει αντιπολιτευτεί και απομονώσει.

Εμείς, που έχουμε διδαχθεί πολλά από τους πατριωτικούς και δημοκρατικούς αγώνες που αγκαλιάζουν την ιστορική διαδρομή της πόλης μας, γνωρίζουμε καλά τις μικρές και μεγάλες θυσίες που καλούμαστε να κάνουμε. Και θα τις κάνουμε, για να διασφαλίσουμε με τον καλύτερο τρόπο την εθνικής μας αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία  και τη συνεργασία με τους βαλκάνιους γείτονές μας.

~~~~~~~~~~~~~~~~~


Wednesday 12 December 2018

Για τα Κίτρινα Γιλέκα Κύπρου ~ Διοργανωτικά Θέματα


• ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ
• ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
• ΔΙΑΛΟΓΟΣ
• ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ



Τα πιο κάτω κατατέθηκαν στον συλλογικό διάλογο της ομάδας Κίτρινα Γιλέκα Κύπρου που βρίσκεται σε αυτή την διεύθυνση:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092
Αγγίζουν κάποια από τα πιο πιεστικά θέματα και προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει αυτή η νέα κίνηση στην προσπάθεια της να εξελιχθεί σε Κίνημα ή σε τοπικό κλάδο του παγκόσμιου Απελευθερωτικού Κινήματος.


ΑΦΕΤΗΡΙΕΣ / Για το θέμα Διοργάνωσης
«Χρειάζεται να καταθέσουμε:
■ τις αρχές και αξίες που μας ενώνουν,
■ τους στόχους του κινήματος,
■ τις μεθόδους που θα ακολουθήσουμε για να επιτευχθούν.
Είναι πιθανό να χρειαστεί να γίνουν και δηλώσεις για τα πράγματα που ΔΕΝ μας εκφράζουν.»
Απόσπασμα από τον διάλογο εδώ:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274956069885258/?comment_id=275079903206208

«Μια καλή αρχή θα ήταν να κάτσει κάποιος να γράψει μια εκδοχή των αιτημάτων που έχουν τα Κίτρινα Γιλέκα που να αντιστοιχεί στα κυπριακά δεδομένα, να την καταθέσει εδώ και να δούμε να θα ήταν μια καλή αφετηρία που να μας ενώνει. Να τα αιτήματα των Γάλλων συναγωνιστών εδώ:
https://avant-garde.com.cy/kosmos/afta-einai-ta-aitimata-ton-kitrinon-gilekon »

Από:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274818353232363/?comment_id=275216596525872


ΑΝΑΓΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ/ Για το θέμα Διοργάνωσης

« ο- Οι κινητοποιήσεις χωρίς οργάνωση αφήνουν τα Κινήματα να γίνονται έρμαιο των ΜΜΕ, των προβοκατόρων, των λαοπλάνων και των καιροσκόπων. Η διοργάνωση θα πρέπει στον πυρήνα της να συνίσταται από αληθινούς και γνήσιους διαλόγους μεταξύ συνεργατών, φίλων, εραστών, συναγωνιστών, και να είναι δομημένη με ισότητα και διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας.

ο- Το διαδίκτυο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις ανθρώπινες σχέσεις. Χρειάζεται να μετατρέψουμε την ηλεκτρονική μας δικτύωση σε ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ ατόμων και συναγωνιστών που συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο, που συνομιλούν και ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΟΥΝ ο ένας τον άλλο, θέτουν κοινούς σκοπούς και στόχους και εμπλέκονται σε συνεργασία για να τους υλοποιήσουν.»

Απόσπασμα από τον διάλογο εδώ:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274408133273385


ΔΙΑΛΟΓΟΣ / Για το θέμα Διοργάνωσης

«■ Πολιτικός Διάλογος: τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς διάλογο. Το σχήμα της συνάντησης και παράμετροι που διασφαλίζουν κάποιες δυνατότητες συνεννόησης και δημιουργίας κοινού εδάφους... μια συνάντηση είναι παραγωγική και χρήσιμη αν ισχύουν τα εξής:
• Μιλούμε με την σειρά, σε κύκλο, και ακούμε το κάθε άτομο χωρίς να διακόπτουμε ή να συμπληρώνουμε τις προτάσεις του, έτσι ώστε όλοι να έχουν ευκαιρία να εκφραστούν και να εισακουστούν, ο καθείς με τον δικό του ρυθμό.
• Η συνάντηση γίνεται σε χώρο ελεύθερο από φασαρία ώστε να μην χρειάζεται να μιλούμε δυνατά για να ακούμε ο ένας τον άλλο, και ελεύθερο από καπνό. Αν υπάρχουν καπνιστές, τότε ας κάμνουμε ένα διάλειμμα για μερικά λεπτά κάθε ώρα για κάπνισμα και τουαλέττες.
• Θα ήταν καλό να υπάρχουν κάποια θέματα προς συζήτηση που θα επιλεγούν από πρίν, αλλά όχι απαραίτητο.
• Αν υπάρχουν άτομα στη συνάντηση που θέλουν αλλά δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε αυτό το σχήμα διαλόγου, τότε ας βάλουμε κάποιο συντονιστή (άτομο κοινής εμπιστοσύνης) που θα επωμιστεί τον ρόλο να μας υπενθυμίζει να μιλούμε σε κύκλο και να μην διακόπτουμε, και να διατηρεί επίγνωση της πορείας του διαλόγου.
► Αν αυτά είναι αποδεκτά από όλους που συμμετέχουν, τότε οι συναντήσεις μπορούν να αποδώσουν πολλά!»
Από:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274818353232363


ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ / Για το θέμα Διοργάνωσης

«ο- Ας απορρίψουμε την ανεγκέφαλη και αδιάκριτη βία όπως τη ρίψη εμπρηστικών βομβών οπουδήποτε χωρίς κριτήριο. Δεν είμαι εναντίον της λιγοστής και δυστυχώς κάποτε απαραίτητης βίαιης δράσης που συνεπάγονται οι αγώνες, αλλά θα πρέπει να ασκείται ΜΟΝΟ όπου αρμόζει, να είναι οργανωμένη, να διέπεται από ηθικούς νόμους, και να έχει την ευρεία αποδοχή του λαού. Αλλά προς το παρόν, και εφ' όσον τώρα, σήμερα, η βία ΔΕΝ είναι στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής θα πρέπει να την αποθαρρύνουμε.»
Από:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274408133273385

«Μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο μέρος της βίας που ήσκησαν οι διαδηλωτές στη Γαλλία ήταν δίκαιη και ορθή ανταπόκριση αυτοάμυνας σε απρόκλητη και υπερβολική βία από τους εξουσιαστές. ΑΛΛΑ... προέκυψαν και εκ μέρους των διαδηλωτών περιστατικά ανεγκέφαλης βίας, ιδίως όπου αφορά εμπρησμούς δημοσίων μνημείων, καταστημάτων, αυτοκινήτων περαστικών (ή και σταθμευμένων) πολιτών. Αυτά είναι όχι μόνο καταδικαστέα αλλά και ΒΛΑΒΕΡΑ για τον αγώνα, γιατί στρέφουν τον λαό ενάντια στο Κίνημα.

ΑΥΤΟΣ είναι και ο λόγος που το σύστημα εξουσίας συντηρεί ένα τσούρμο προβοκάτορες και "μπαχαλάκηδες", αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους, να εμπλέκουν το Κίνημα σε πράξεις που είναι αδικαιολόγητες, και να εξαναγκάζουν τον λαό να απομακρύνεται. Για να δούμε το παράδειγμα και πιο κοντά σε μας, δείτε τους φόνους τριών ατόμων που προέκυψαν στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 2010 εν μέσω ενό8ς τεράστιου παλλαϊκού κινήματος ενάντια στα Μνημόνια, με τον εμπρησμό των γραφείων της Μάρφιν. Ο φόνος πυροδότησε την δίκαιη και ορθή αποστροφή του λαού, αλλά δυστυχώς αυτό εκδηλώθηκε με την αποστασιοποίηση του από το Κίνημα.»
Από τον διάλογο εδώ:
https://www.facebook.com/groups/273014396746092/permalink/274408133273385/?comment_id=274805106567021


Τα πιο πάνω κατατέθηκαν εν μέσω κι άλλων προτάσεων από μένα που αφορούν: συνεργασία με την Παγκύπρια Ομάδα Διαμαρτυρίας (ΠΟΔ)• σύμπηξη των δύο διαφορετικών ομάδων Κίτρινων Γιλέκων που ανεφάνησαν ταυτόχρονα• και προτάσεις για να γίνει έγκαιρη διαχείριση ρατσιστικών και σωβινιστικών τάσεων ή καλεσμάτων προς βία που προκύπτουν κάθε τόσο στον διάλογο.

Υπάρχουν πολλά, καλά, και νούσιμα άτομα που προσελκύονται στο ελπιδοφόρο μήνυμα που φέρουν τα Κίτρινα Γιλέκα και εύχομαι ότι με την ορθή προσέγγιση προς τα θέματα Διοργάνωσης, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις υγιείς τάσεις και να αποφύγουμε τυχόν λάθη.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~

Τρεις Νίκες - Πως θα τις αξιοποιήσουμε;
ο- Ο Δρόμος Εμπρός: Αυταρχισμός και Ηγεμονία, ή Αυτο-οργάνωση και Άμεση Δημοκρατία;
ο- 100 ημέρες αγώνων: Οι Επιτυχίες των Διαδηλωτών, και οι Κίνδυνοι Κατάρρευσης της Κίνησης
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2011/10/blog-post_22.html

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Thursday 6 December 2018

Μήπως είναι απλό παραπάτημα;




Αρχίζοντας από τις πρώτες ώρες μετά την διαδήλωση της Κυριακής που οργάνωσε η Παγκύπρια Ομάδα Διαμαρτυρίας (ΠΟΔ) στο Προεδρικό (2 Δεκ. 2018), η σελίδα της ομάδας στο Facebook με 43,000 μέλη γέμισε από καταδίκες και παράπονα εις βάρος όσων μελών και υποστηρικτών ή και απλών πολιτών ΔΕΝ πήγαν στη διαδήλωση.

Προεξάρχοντες σε αυτές τις καταδίκες και παράπονα ήταν σημαίνοντα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής της ΠΟΔ και σημαντικοί διοργανωτές της διαδήλωσης, καθώς και ο δημοσιογράφος Γιώργος Καλλινίκου - τον οποίο κατά τα άλλα εκτιμώ.

Δύο μέρες αργότερα, υπέβαλα μια ανάρτηση για αυτό το συγκεκριμένο θέμα με τίτλο:
"ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ! ~ ΜΗΝ ΘΥΜΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ!"
Υπέβαλα την ανάρτηση μου την Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου, στις 16.30. Εδώ:
https://www.facebook.com/groups/2109822092383226

Σήμερα ξημερώνει η δεύτερη μέρα από τότε, και η Επιτροπή Διαχείρησης ακόμη δεν έχει εγκρίνει την κοινοποίηση του κειμένου μου στα μέλη της ΠΟΔ. Ήταν μια ανάρτηση όπως όλες τις άλλες, που όμως δεν εγκρίνεται από την Διαχείρηση ώστε να την διαβάσουν τα μέλη της ομάδας. Όλοι οι άλλοι δικαιούνται να παραπονιούνται για τον λαό μας, να καταδικάζουν τον κόσμο και τους πολίτες για "αδράνεια" και άλλα, δικαιούνται να συμμετέχουν σε αυτή την χορωδία καταδίκης και απόρριψης του "τεμπέλη" λαού, αλλά την δική μου άποψη που παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα για την πολιτική πραγματικότητα, απαγορεύεται να την μοιραστώ με τα 43,000 μέλη της ΠΟΔ.

Τι συμβαίνει εδώ; Επικοινώνησαν μαζί μου μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής για να μου πουν πως το κείμενο μου είναι "πολύ χρήσιμο", "είναι εξαίρετο", αλλά ότι δεν το επιτρέπουν να δημοσιευτεί γιατί "πρέπει πρώτα να το εμπαιδώσουν οι συντονιστές", "το κρατήσαμε για να το επεξεργαστούμε", καθώς και το ότι δεν θα έπρεπε να βάλω το ήμαιλ μου δίπλα από την υπογραφή γιατί "μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους" ότι παρακάμπτω την Διαχείρηση.

Απορώ αν αυτές οι ανοησίες είναι μήπως απλό παραπάτημα. Αυτό τείνω να πιστέψω: πως είναι αφελείς ανοησίες από πολύ καλούς ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάμνουν. Και προτιμώ να το πιστέψω αυτό - ότι η λογοκρισία είναι προϊόν απειρίας και ανωριμότητος - παρά να δώ την πραγματικότητα: ότι ο καθένας δικαιούται να επικοινωνεί με τα 43,000 μέλη της ΠΟΔ καταδικάζοντας τον λαό και την υποτιθέμενη "τεμπελιά" του αλλά δεν επιτρέπεται σε μένα να παραθέσω μια διαφορετική άποψη που εξηγεί ότι ο λαός ΔΕΝ είναι "τεμπέλης" αλλά ότι η φαινομενική του απραξία ακολουθεί μια ένστικτη σοφία του λαού, και κάποιους φυσικούς νόμους που διέπουν την κοινωνική πραγματικότητα. Ο καθείς δικαιούται να δημοσιεύει κείμενα στη σελίδα της ΠΟΔ για το χαλλούμι, την προχθεσινή καταιγίδα, την αθλιότητα των νοσοκομείων και σχολείων, την αδικία, την φτώχια, αλλά ο Πέτρος δεν δικαιούται να μοιραστεί τις σκέψεις του για την Κινηματική διαδικασία με την οποία ίσως θα μπορέσουμε να καταφέρουμε τις απαραίτητες κοινωνικές αλλαγές που ζητούμε...

Και τι αξία θα έχει αν το κείμενο μου εγκριθεί κάποιες μέρες αργότερα, όταν πλέον κανείς δεν θα ενδιαφέρεται για το θέμα, και όταν η πλειονότητα μελών της ΠΟΔ θα έχει ήδη δηλητηριαστεί αθεράπευτα με τις καταδίκες και παράπονα εις βάρος του λαού μας;

Είμαι σίγουρος πως η λογοκρισία εις βάρος μου είναι απλώς προϊόν πολιτικής ανωριμότητος, απειρίας και καλών προθέσεων. Μα δεν μπορώ να παραβλέψω το τι είναι: επιλεκτική και συγκεκριμένη λογοκρισία. Ακόμα και αν εγκριθεί το κείμενο μου "κάποτε", παραμένει το γεγονός της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ στην έγκαιρη και τρέχουσα ενημέρωση των μελών μας, και της ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗΣ μου να συμμετέχω σ' ένα πολιτικό διάλογο που αφορά το αν θα καταφέρουμε να διασώσουμε την χώρα μας ή όχι.

Πιο κάτω ακολουθεί το κείμενο που η Επιτροπή Διαχείρησης ακόμα μελετά, ακόμα περιμένει και σκέφτεται αν θα πρέπει να το μοιραστεί με τα άλλα μέλη της ΠΟΔ.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

* * *



ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ! ~ ΜΗΝ ΘΥΜΩΝΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ!

Απευθύνομαι κυρίως σε όσους μίλησαν εδώ καταδικάζοντας τα άτομα που δεν ήλθαν στην εκδήλωση της Κυριακής, αλλά επίσης σε όλους όσους έχουν έγνοια για το πως και προς τα που πάει η ΠΟΔ, για το πως θα εξελιχθεί σε κίνημα αρκετά μεγάλο ώστε να μπορέσει να επιφέρει κοινωνικές αλλαγές. Ή τουλάχιστον να εξελιχθεί σε αρκετά μεγάλο σώμα κινητοποιημένων ανθρώπων με δύναμη που να αναλογεί στις σχεδόν 43,000 μέλη που έχει τώρα...

Φίλες, Φίλοι, παρακαλώ μην απογοητεύεστε. Και μην θυμώνετε με τον κόσμο μας.

Στην πολιτική ζωή τα πάντα είναι ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ - δείτε τι γίνεται στη Γαλλία σήμερα! ΟΥΔΕΙΣ μπορούσε να προβλέψει πριν δύο εβδομάδες πως η Γαλλία θα ήταν σήμερα στα πρόθυρα μαζικής και ανεξέλεγκτης λαϊκής εξέγερσης! Το ίδιο και με την Ειρηνική Εξέγερση των Αγανακτισμένων στην Κύπρο, το 2011. Κανένας από όσους μας περάσαμε εκεί 100 μέρες συνέχεια μπροστά από το Προεδρικό θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει πως η πρώτη μας διαδήλωση την νύκτα της έκρηξης - είμασταν 8 άτομα, όλοι κι' όλοι μπροστά στην πύλη του Προεδρικου ΜεΓάρο - θα κατέληγε να έριχνε όλη την Κυβέρνηση εκτός από τον Πρόεδρο, και θα κατάφερνε να θέσει και τον ίδιο εκτός μάχης στις επόμενες εκλογές. Αλλά τα καταφέραμε: χωρίς να έχουμε την ικανότητα πρόβλεψης, απλώς αξιοποιώντας τις υπάρχουσες ηθικοπολιτικές συνθήκες. Κινηθήκαμε με βάση τις ηθικές και πολιτικές αρχές του δικαίου και της Δημοκρατίας και ο λαός ανταποκρινόμενος έδειξε το μεγαλείο του.

Το τι ακριβώς θα φέρει η επόμενη μέρα είναι πάντα άγνωστο. Σε μια διαδήλωση μπορεί να κατέβουν 30 άτομα, ή 30,000. Και από εκεί, ανάλογα με την κάθε περίπτωση, ξεκινούν τα επόμενα βήματα.

Η ΜΟΝΗ επιλογή που απομένει ανοικτή σε όσους θέλουν να συνεχίζουν διαχρονικά τους αγώνες είναι: κάμνουμε αυτό που θεωρούμε ορθό, και διευκολύνουμε και άλλους που το υποστηρίζουν να κάμουν το ίδιο. Δρούμε ως καταλύτες του εφικτού. Με την συνεργασία και την συμπραξία είναι που διεξάγονται οι πολιτικές μάχες, όχι με τα παράπονα προς τον λαό πως τάχα είναι "τεμπέλης" ή "ανάξιος".

Κάτι που συχνά ξεχνούμε είναι η ψυχοδυναμική του λαού μας - και αυτό ισχύει για όλους τους λαούς, όχι μόνο τον δικό μας. Σε αυτό που ονομάζεται η "μάζα" (μισώ αυτόν το όρο της πολιτικής αλλά κάποτε εκφράζει μια έννοια χρήσιμη, φτάνει να μην την χρησιμοποιούμε υποτιμητικά για τον κόσμο), η αριθμητικά μεγάλη μάζα του πληθυσμού σχεδόν πάντα χαρακτηρίζεται από μια ενστικτώδη και ασυνείδητη "σοφία της αδράνειας". Δηλαδή συμμετέχει μες την πολιτική ζωή συνήθως με τρόπο που να του κοστίζει (φαινομενικά) το ελάχιστο σε χρόνο και προσπάθεια, και ζυγίζει ανά πάσα στιγμή το τι είναι εφικτό. Αν μια αλλαγή φανεί εφικτή, την υποστηρίζει. Αν όχι, κάθεται "στα βραστά" του και περιμένει. Η ΔΙΚΗ μας δουλειά είναι να αλλάζουμε τις συνθήκες ώστε αυτό που είναι σήμερα ανέφικτο αύριο να είναι εφικτό - η τουλάχιστον να είναι αρκετά έντονα ευκταίο, επιθυμητό, ώστε να κινητοποιεί τους ανθρώπους.

Προκύπτουν και οι σπάνιες ιστορικές στιγμές όπου η λεγόμενη ομαλότητα ξεσχίζεται, ο λαός ξαφνικά μπαίνει συνειδητά και μαζικά στις κινητοποιήσεις, και με το μεγαλείο της δύναμης του καθώς και με την αυταπάρνηση και τις θυσίες του γράφει Ιστορία. Εκείνες είναι οι στιγμές όπου σε πέντε μέρες μπορούν να επιτευχθούν κοινωνικές νίκες που δεν ήταν κατορθωτές για πέντε δεκαετίες. Η δουλειά μας ΔΕΝ είναι να "πατήσουμε το κουμπί" για να εμφανιστεί ξαφνικά ο λαός αφυπνισμένος και ηλεκτροδοτημένος στο προσκήνιο της Ιστορίας... όχι. Η δουλειά μας είναι να στήνουμε, να διασφαλίζουμε, να κτίζουμε και να βελτιώνουμε διαρκώς πολιτικοκοινωνικά ΟΧΗΜΑΤΑ που θα τα αρπάξει, θα τους δώσει σάρκα και οστά, θα τα αντιγράψει και πολλαπλασιάσει την κατάλληλη στιγμή ο κινητοποιημένος λαός. Και με αυτά τα οχήματα θα επιφέρει τις κοινωνικές αλλαγές. Τα οχήματα αυτά μπορούν να είναι πολλών ειδών οργανώσεις, θεσμοί, ομάδες δράσης, ενημέρωσης, δίκτυα γνώσης, συμβούλια άμεσης δημοκρατίας, και ό,τι άλλο χρειάζεται ο αγώνας (ανάλογα με τις συνθήκες προκύπτουν ανάγκες για δημοσιεύσεις, συγκεντρώσεις, νομική υπεράσπιση, ένοπλη άμυνα, εκλογικές αναμετρήσεις κοκ. - αυτά τυγχάνουν χειρισμού όπως και όταν προκύπτουν ανάλογα με τις καμπές του αγώνα).

Στο σήμερα, στο εδώ και τώρα, το πιο χρήσιμο έργο ενώπιον μας είναι το να κτίζουμε αυτά τα οργανωτικά οχήματα. Και το να επενδύουμε τον χρόνο και την ελπίδα μας στη διατήρηση και βελτίωση τους ώστε να διασφαλίζεται πως θα μπορέσουν να εξυπηρετήσουν αν και όταν έλθει η ώρα της μαζικής κινητοποίησης.

Αυτή η εργασία είναι ταυτόχρονα η πιο δύσκολη αλλά και η πιο γλυκειά, η πιο αποδοτική πτυχή του αγώνα. Εδώ είναι που κτίζονται οι σχέσεις συναγωνιστών και συντρόφων, συνεργατών, συνοδοιπόρων, εραστών και φίλων που μπορούν να διαρκέσουν για ολόκληρη ζωή.

Ο μόνος τρόπος να κινηθεί μπροστά η ΠΟΔ τώρα, μετά που έκαμε τα πρώτα της σημαντικά βήματα, είναι να δώσει στον κόσμο της την ευκαιρία να εμπλακεί σε αυτές τις εργασίες με νόημα. Χρειάζεται να μετατρέψουμε την ηλεκτρονική μας δικτύωση σε ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ ατόμων και συναγωνιστών που συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο, που συνομιλούν και ΑΚΟΥΟΥΝ ο ένας τον άλλο, θέτουν κοινούς σκοπούς και στόχους και εμπλέκονται σε συνεργασία για να τους υλοποιήσουν.

Θα ήθελα πολύ να κουβεντιάσουμε για το πως θα υλοποιηθούν αυτά τα επόμενα βήματα!

Τρίτη, 4 Δεκεμβρίου, 2018
Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tuesday 27 November 2018

Πιστοί στο όραμα Μακαρίου και Ντενκτάς




Μπορείτε να απολαύσετε την εικόνα στο φυσικό της μέγεθος εδώ {κλικ}:
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhwA8MgSVnZNaUd8IFWSlzIJbKmDIBFizpJsd72gI5gXx0GxUinLH7KjjuYBkYUq6Hnez2Ddu_JTH51azhDPgSd-_BuvxlJEQFW1XhyphenhyphenGznJcM4X_oeHklGFCfuOpjvE5bxd48lqBNoviU1/s1600/Averoff.Neofytou.Mehmet.Ali.Talat.banner.Makarios.Denktas.png

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~

1η Οκτωβρίου: Επέτειος η Υπαίτιος;
http://cyprus.indymedia.org/node/5169

Οι Εργασίες μας
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Αρχές, Αξίες, Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

Τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ
http://cyprus.indymedia.org/node/4916

Οδικός Χάρτης για μια Δίκαιη, Λειτουργική και Βιώσιμη Λύση του Κυπριακούτου Σόλωνα Αντάρτη
http://cyprus.indymedia.org/node/4988

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 


Sunday 18 November 2018

Ένας αλίθιος φανερώνει την αλήθεια


• Σκέψεις και ανάλυση επί της ομιλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας για το Κυπριακό
 

• Σε μια από τις λέξεις στον πιο πάνω τίτλο χρησιμοποιούμε το ψηφίο άλφα αντί του ήτα - όπως και στη φράση "ή ταν ή επί τας". Τιμούμε έτσι τον δωρικό τύπο της λέξης. 


Η ομιλία του Προέδρου μας στο δείπνο της εφημερίδας «Η Καθημερινή», στις 16 Νοεμβρίου 2018 φανέρωσε πολλά. Πολλά.

Πυροδότησαν τα εξής κείμενα.

Σόλων Αντάρτης:

«Τα όσα αποκαλύπτει δημόσια ο πρόεδρος της δημοκρατίας σε ένα κανονικό κράτος θα ήταν αρκετά για να οδηγήσουν τους πράκτορες του τουρκικού κράτους ανάμεσα μας σε ισόβια δεσμά. Διότι αν όσα αποκαλύπτει είναι αληθινά - τα οποία προσωπικά δεν αμφισβητώ καθόλου - τότε όλοι όσοι αναπαράγουν και προωθούν τα επιχειρήματα του τουρκικού κράτους τι άλλο είναι παρά συνειδητοί ή ασυνείδητοι πράκτορες του;

Όταν ο πρόεδρος λέει δημόσια ότι το τουρκικό κράτος και οι εγκάθετοι του περιπαίζουν μας κανονικά και κάποιοι ανάμεσα μας συνεχίζουν να τον πιέζουν να ενδώσει σε όλα όσα το τουρκικό κράτος ζητά τι άλλο είναι παρά πράκτορες του τουρκικού κράτους;

Όταν ο πρόδερος αποκαλύπτει ότι το τουρκικό κράτος ζητά την εφαρμογή ενός ρατσιστικού μορφώματος χωρίς το δικαίωμα ελεύθερης επιστροφής, εγκατάστασης και εργασίας στο τουρκικό "συνιστών στέιτ" και κάποιοι του επιτίθενται, τι άλλο είναι παρά πράκτορες του τουρκικού κράτους;

Όταν ο πρόεδρος δηλώνει δημόσια ότι χωρίς να ρωτήσει κανέναν έδωσε την ισότητα φίφτυ-φίφτυ στους δημόσιους αξιωματούχους - Γενικό Εισαγγελέα, Γενικό Ελεγκτή, Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, Επίτροπο Διοίκησης και αναλογία σε όλα τα σώματα 66% προς 33% και κάποιοι τον κατηγορούν ότι δεν έδωσε αρκετά τι άλλο είναι παρά πράκτορες του τουρκικού κράτους;

Όταν ο πρόεδρος δηλώνει δημόσια ότι η τουρκική πλευρά αρνείται τον έλεγχο των τραπεζών τα οποία και ξεπλένουν το "μαύρο χρήμα" του τουρκικού βαθέως κράτους και κάποιοι τον κατηγορούν ότι είναι "λυσοφοβικός" τι άλλο είναι παρά πράκτορες του τουρκικού κράτους;

Διαφωνώ με τον πρόεδρο και την πολιτική του. Διαφωνώ με τον τρόπο με τον οποίο ασκεί την εσωτερική διακυβέρνηση και την οικονομική πολιτική του. Τον έχω δημόσια κατηγορήσει ως "ψεύτη, κλέφτη και λωποδύτη". Είναι όμως αδιανόητο με όλα όσα αποκαλύπτει να αρνούμαστε την πραγματικότητα ότι ανάμεσα μας κυκλοφορούν, δρουν και πράττουν πράκτορες προς όφελος ενός άλλου κράτους.

Ας μας απαντήσουν λοιπόν ξεκάθαρα οι πράκτορες επικριτές του για όλα όσα λέει:

Δέχονται ένα κράτος ρατσιστικό; Δέχονται τις εγγυήσεις και τα τουρκικά στρατεύματα; Δέχονται την αριθμητική ισότητα σε όλους τους θεσμούς του κράτους; Δέχονται την έλλειψη ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος;

Δείτε τους καθαρά για αυτό που είναι. Συνειδητούς ή/και ασυνείδητους πράκτορες του τουρκικού επεκτατισμού και χρήσιμους ηλιθίους της επιβολής της οριστικής και αμετάκλητης διάλυσης.

Εάν ο πρόεδρος ψεύδεται ας μας το πουν. Ας μας πουν επίσης τι ακριβώς έδωσε στην διαπραγμάτευση το τουρκικό κράτος.

Ο δε πρόεδρος θα έπρεπε όλα όσα λέει εσωτερικά να τα καταγγείλει παντού διεθνώς. Αλλιώς τα λόγια του είναι απλά έπεα περδόμενα για εσωτερική κατανάλωση. Πώς συνεχίζει να μιλά για διάλογο όταν τον έχουν εξευτελίσει τόσο;»


Πέτρος Ευδόκας

«Ομολογώ ότι δεν θα μελετούσα την ομιλία του Πρόεδρου Ανανστασιάδη αν δεν είχα δει το σχόλιο του Σόλωνα, πιο πάνω.

Πραγματικά, μένω άφωνος με το βάθος των πολλαπλών αποκαλύψεων εκ μέρους του, ΚΑΙ με το βάθος των συνειδητοποιήσεων που πυροδοτήθηκαν μέσα μου. Θα αναφέρω εδώ μόνο λίγα, περιληπτικά:

■ Ο τίτλος του άρθρου θα έπρεπε να ήταν "Ένας ηλίθιος φανερώνει την αλήθεια". Ευτυχώς που δεν είναι.

■ Οι δογματικές αγκυλώσεις του Προέδρου που τον οδήγησαν να προσφέρει τόσα και τόσα υπό την μορφή του Γήν και Ύδωρ στον κατακτητή, δεν είναι ευκαταφρόνητες. Αφορούν κυρίως μια εμμονική και αρρωστημένη αντίληψη "συμμαχίας" με τον Δυτικό Ιμπεριαλισμό• μια αρρωστημένη νοοτροπία (που την έχουν δείξει ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι Προέδροι μας μέχρι τώρα) πως τάχα "θα εκμεταλλευτούν" τις διεθνείς δυνάμεις με το να δεθούν στο άρμα τους• και μια απείρου μεγέθους εγωιστική αντίληψη που έχει να κάμει με το να δίνει πολύ πιο μεγάλη σημασία στο να αναρριχηθεί αυτός ο ίδιος στην τοπική και διεθνή πολιτική σκηνή παρά να ανησυχεί για το προς τα που οδηγεί το σκάφος που ονομάζεται Κύπρος.

■ Επιβεβαιώνεται πως αυτά που έκαμε στις διαπραγματεύσεις λόγω της νοοτροπίας του και των πιο πάνω αγκυλώσεων, δηλαδή το σχεδόν να παραδώσει τη χώρα προς σφαγήν δεν είναι "λάθη" αλλά εγκλήματα.

■ Σε προέκταση - και εδώ είναι ίσως το πιο σημαντικό - αν διακρίνουμε τις εγκληματικές απόπειρες του Προέδρου να καταστρέψει τη χώρα (έστω λόγω αλαζονείας και βλακείας), χαιρόμαστε μεν που απέτυχε μέχρι τώρα αλλά και πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη θεώρηση στις πολιτικές δυνάμεις που τον πιέζουν να την καταστρέψει ακόμα πιο αποτελεσματικά.
Αυτές οι δυνάμεις που λέν "δεν έδωσε αρκετά", ή πως ο Πρόεδρος τάχα "χάλασε την διαδικασία λύσης" και οι οποίες δυνάμεις βρίσκονται για περισσότερο από εβδομήντα χρόνια στην υπηρεσία του Δυτικού Ιμπεριαλισμού, μπογιατίζουν την Ιμπεριαλιστική πολιτική με χρώματα "ερυθρόζ" και προσπαθούν να μας επιβάλουν αυτό που στην εκάστοτε ιστορική περίοδο ζητούν οι Ιμπεριαλιστές προωθώντας το ως "διεθνισμό", "σοσιαλισμό", "αντιφασισμό" και άλλα παρόμοια ψέμματα. Αιματοκύλισαν δύο φορές τον τόπο με σχεδόν άκρατο εμφύλιο πόλεμο (δεκαετία του πενήντα, δεκαετία του εβδομήντα). ΑΥΤΟΙ είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τον όποιο βλάκα Πρόεδρο. Γιατί αυτός δεν γνωρίζει τα κίνητρα που εργάζονται μες το υποσυνείδητο του, ενώ οι άλλοι έχουν επίτηδες και δόλια ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΕΙ την προπαγάνδα τους, έχουν ευθυγραμμιστεί πολύ καλύτερα με τον Ιμπεριαλισμό από τον βλάκα, ΚΑΙ έχουν επιτύχει αυτή τους η εργασία - το διαχρονικό ροκάνισμα των θεμελίων του ελληνισμού στην Κύπρο μέχρι να βυθιστεί και να πνιγεί στη Μεσόγειο - να είναι ΑΟΡΑΤΗ.»

* * *

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Προέδρου της Δημοκρατίας στο δείπνο της εφημερίδας «Η Καθημερινή» με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα χρόνων από την έκδοση της, όπως δημοσιεύτηκε στην σελίδα hellasjournal.com:

«Είναι πραγματικά με ιδιαίτερη χαρά που αποδέχθηκα την πρόσκληση να χαιρετίσω το δείπνο που παραθέτει η εφημερίδα «Καθημερινή», με αφορμή τη συμπλήρωση δέκα χρόνων κυκλοφορίας και καταξιωμένης παρουσίας της στον χώρο της έντυπης ενημέρωσης.
Βασίζοντας τα θεμέλια της στην καθόλα αξιόλογη πορεία που διέγραψε η ιστορική εφημερίδα στην Ελλάδα, η εφημερίδα «Καθημερινή» με την απόφαση της κυκλοφορίας της και στην Κύπρο έθεσε ως αποστολή και στόχο την ποιοτική, πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση για τους Κύπριους αναγνώστες.

Στελεχωμένη από ένα έγκριτο δημοσιογραφικό επιτελείο και πλαισιωμένη από ένα αξιόλογο δίκτυο συνεργατών, επένδυσε τη λειτουργία της στην έγκυρη, σοβαρή και συνάμα μαχητική αρθρογραφία, σεβόμενη πλήρως τις ανάγκες και το δικαίωμα του αναγνωστικού κοινού για αξιοπιστία και αντικειμενικότητα στην πληροφόρηση.

Οφείλω επίσης να εξάρω τη διεξοδική ενασχόληση της εφημερίδας με καίρια ανθρωπιστικά ζητήματα, όπως αυτό των αγνοουμένων, διά του διευθυντή της Ανδρέα Παράσχου και τον συγχαίρω για αυτό, αλλά και με θέματα που ταλάνισαν τη χώρα, όπως αυτό της οικονομίας, διά μέσω του ενθέτου «Οικονομική» Καθημερινή.

Αξίζει πρόσθετα να υπομνήσω ότι η εφημερίδα, παράλληλα με τον ενημερωτικό της ρόλο, πιστή στις αρχές της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης που χαρακτηρίζει το σύνολο της Διεύθυνσης και των εργαζομένων, αφουγκραζόμενη τις ανάγκες της εποχής μας, αναπτύσσει δράσεις που προάγουν, μεταξύ άλλων, την παιδεία, τον πολιτισμό, την περιβαλλοντική και τη φιλανθρωπική ευαισθησία και συνείδηση.

Για αυτό και θερμά σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ για τη συμβολή και συνδρομή σας στη διαμόρφωση μιας ελευθέρα σκεπτόμενης και δημιουργικής κοινωνίας των πολιτών.

Σας ευχαριστώ την ίδια ώρα και για την καλόπιστη κριτική που ασκείτε στην Κυβέρνηση και στον ίδιο προσωπικά γιατί για λάθη που διαπράττονται από όσους πάντα επιλέγουν να παραμένουν αδρανείς όταν παίρνεις αποφάσεις χωρίς αμφιβολία διαπράττεις και λάθη. Όταν δεν παίρνεις αποφάσεις ενδεχόμενα θα διαπράξεις μεγαλύτερα λάθη αλλά δεν ερεθίζεις κανέναν.

Γνωρίζω ότι αναμένετε να προβώ σε μια συνολική αποτίμηση των σχεδιασμών και προτεραιοτήτων της Δημοκρατίας, είτε αυτές αφορούν την εσωτερική διακυβέρνηση είτε την ενεργειακή και εξωτερική πολιτική.

Αισθάνομαι έντονα την ανάγκη να επικεντρωθώ κατά κύριο λόγο στο Κυπριακό καθώς τον τελευταίο καιρό αναπτύσσεται μια έντονη παραφιλολογία με την ενεργό συμμετοχή και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, περιλαμβανομένου και του έντυπου τύπου, σχετικά με τις προθέσεις και επιδιώξεις μου.

Όπως είχα αναφέρει στην πρόσφατη Συνέντευξη Τύπου: «Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφέρει τις απόψεις του και να διαφωνεί με τους χειρισμούς μου/ή και ακόμη να παραγνωρίζει πως το υφιστάμενο αδιέξοδο οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αδιαλλαξία της Τουρκικής και Τουρκοκυπριακής πλευράς, αλλά αυτό που κατ’ ουδένα λόγο δεν αποδέχομαι είναι την αμφισβήτηση της ειλικρίνειας των προσπαθειών μου για επανέναρξη ενός διαλόγου που μπορεί να μας οδηγήσει σε μια βιώσιμη λύση».

Την ίδια ώρα ο καθένας έχει το δικαίωμα να μην ενθυμάται ή να αρνείται να ενθυμηθεί, αγνοώντας, ηθελημένα ή μη, σημαντικά καταγεγραμμένα δεδομένα της διαπραγματευτικής διαδικασίας. Αξίζει να υπομνήσω κάποια των στοιχείων για να δούμε πόσο στην πράξη γίνονται ή αναπτύσσονται προβληματισμοί από πλευράς μου ή θα έπρεπε να είναι κοινοί προβληματισμοί όλων μας αν ιδιαίτερα τιμούμε αυτό που ισχυριζόμαστε, δηλαδή, τον πραγματισμό και την αντιμετώπιση με ρεαλιστικό τρόπο των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε. Υπενθυμίζω:

Την άρνηση της τουρκοκυπριακής πλευράς να επιτρέψει τη διεξαγωγή του απαραίτητου «τεστ αντοχής» (“stress test”) στο τραπεζικό σύστημα και την μη παροχή στοιχείων για τα δεδομένα του περιουσιακού, κάτι που πετύχαμε ύστερα από επίμονη προσπάθεια όταν είχαμε πετύχει τη σύγκλιση πως από την πρώτη μέρα, κοινό νόμισμα της νέας κατάστασης πραγμάτων θα ήταν το ευρώ. Ύστερα από έντονα διαβήματα έγινε κατορθωτό οι Αμερικανοί να χρηματοδοτήσουν αποστολές τόσο από πλευράς του ΔΝΤ όσο και από πλευράς της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Αποτέλεσμα ήταν ούτε να δοθούν περιουσιακά στοιχεία ούτε και να επιτραπεί ο έλεγχος των τραπεζών. Ένα σημαντικότατο στοιχείο που σίγουρα απασχολεί την ελληνοκυπριακή κοινότητα είναι η βιωσιμότητα του κράτους. Η έναρξη από την πρώτη μέρα χρήσης του ευρώ σε όλη την επικράτεια έχει σημασία.

Ένα δεύτερο στοιχείο ήταν η μη τήρηση των συμφωνηθέντων που οδήγησαν τον Νοέμβριο του 2016 τις δύο πλευρές στο Μοντ Πελεράν, τα οποία προνοούσαν συνολική συζήτηση και οριστική κατάληξη επί των κριτηρίων που θα διέπουν τις εδαφικές αναπροσαρμογές, με αποτύπωση τους σε σχετικούς Χάρτες.

Η συμφωνία ήταν να καταλήξουμε σε συμφωνία. Παρά ταύτα, προ του κινδύνου να ναυαγήσει είχα αποδεχθεί ότι είναι δυνατόν ακόμη και αν προσεγγίσουν οι θέσεις των δύο πλευρών, να είναι επαρκές στοιχείο για να οδηγηθούμε σε μια Σύνοδο για την Κύπρο.

Παρά το γεγονός ότι είχε συμφωνηθεί αρχικά από τουρκοκυπριακής πλευράς πως οι εδαφικές αναπροσαρμογές θα προνοούσαν ή θα έδιναν το δικαίωμα σε 75 χιλιάδες εκτοπισμένους, καταρχήν όπως αποτυπωνόταν, να επιστρέψουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, τελικά περιορίστηκαν στις 55 χιλιάδες, υπαναχωρώντας από την αρχική θέση. Αυτό δεν επέτρεπε την κατάληξη σε συμφωνία καθώς ήταν πρόδηλη η προσπάθεια καθορισμού ενός χάρτη που δεν θα περιελάμβανε ευαίσθητες για την ελληνοκυπριακή πλευρά περιοχές.

Παρά την αθέτηση από τουρκοκυπριακής πλευράς των όσων είχαν οδηγήσει τις δύο πλευρές στο Μοντ Πελεράν, την 1η Δεκεμβρίου 2016, προκειμένου να διασώσω τη δυναμική των συνομιλιών και να αποτρέψω ένα παρατεταμένο αδιέξοδο, παρά την έντονη κριτική που δεχόμουν, ήταν η αποτροπή ενός αδιεξόδου. Κατά αυτό τον τρόπο είχε συμφωνηθεί στη Διάσκεψη για την Κύπρο στη Γενεύη τον Ιανουάριο του 2017.

Μια Διάσκεψη στην οποία για πρώτη φορά κατατέθηκε Χάρτης από την τουρκοκυπριακή πλευρά, μέσα από τον οποίο καταγράφηκε η επιστροφή υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση σημαντικού ποσοστού των κατεχομένων εδαφών μας.

Ενός Χάρτη τον οποίον η τουρκοκυπριακή πλευρά απέσυρε στο χρονικό διάστημα μεταξύ της 1ης και 2ης Κυριακής των προεδρικών εκλογών. Και μένω ως εδώ.

Την ίδια στιγμή, επίσης για πρώτη φορά, στην παρουσία μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Τουρκία ενεπλάκη σε διάλογο με την Κυπριακή Δημοκρατία, με αντικείμενο συζήτησης την κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, όπου καταγράφηκε μια σημαντική αρχή: Η Ασφάλεια της μίας κοινότητας δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της άλλης.

Δυστυχώς, στην υπό αναφορά Διάσκεψη, πέραν της άτεγκτης στάσης της Τουρκίας στο θέμα της Ασφάλειας, καταγράφηκαν υπαναχωρήσεις από πλευράς Τουρκίας σε συγκλίσεις που είχαμε πετύχει το προηγούμενο διάστημα. Παραδείγματος χάρη, εκεί που είχαμε συμφωνήσει ότι οι τέσσερεις ελευθερίες είναι βασικό προαπαιτούμενο και μέρος του κεκτημένου, στη Γενεύη προέβαλαν την απαίτηση ότι θα πρέπει να υπάρχει πλαφόν, δηλαδή ποσοστό Ελληνοκυπρίων κατ΄ έτος που θα τους επιτρεπόταν να αγοράζουν ή να εγκαθίστανται στην υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση πολιτεία.

Την ίδια ώρα είχαμε συμφωνήσει για την κατανομή τεσσάρων ανεξάρτητων αξιωματούχων (Γενικός Εισαγγελέας, Γενικός Ελεγκτής, Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, Επίτροπος Διοίκησης), κατά ίσον τρόπο μεταξύ των δύο κοινοτήτων, υπό την αίρεση ότι στα λοιπά των Σωμάτων η αναλογία συμμετοχής θα ήταν 2 προς 1. Εφόσον διασφάλισαν την ίση κατανομή των τεσσάρων αξιωματούχων υπαναχώρησαν από το 2 προς 1 αξιώνοντας ότι σε όσους των οργανισμών θα ήταν οιονεί δικαστικά θέματα θα έπρεπε να υπάρχει ίσος αριθμός. Αλλά το χειρότερο είναι ότι θεώρησαν ότι για να είναι ουσιαστική η συμμετοχή θα έπρεπε να διεκδικήσουν τουλάχιστον μια θετική ψήφο για κάθε απόφαση που θα λαμβάνετο.

Η προϋπόθεση πως θα πρέπει να ικανοποιηθεί η Τουρκία στο θέμα των τεσσάρων ελευθεριών προτού συζητηθεί το θέμα της Ασφάλειας και Εγγυήσεων.

Ήταν προβλήματα που ειλικρινά τυραννούσαν τον οποιονδήποτε διαχειριζόταν ένα ανάλογο θέμα, αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα από τα κύρια επιχειρήματα του Brexit ήταν ότι σε περίπτωση ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, η Αγγλία θα πλημμύριζε από Τούρκους υπηκόους. Και όταν σε μια συνάντηση τον Μάρτη του 2017 στη Νέα Υόρκη με τον Μπόρις Τζόνσον, αυτός μου είπε ‘γιατί σας ενοχλεί η ίση μεταχείριση μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων υπηκόων’, του είπα ΄για τους ίδιους ακριβώς λόγους που εσύ επιχειρηματολογούσες για την έξοδο της Αγγλίας από την ΕΕ’.

Την 1η Φεβρουαρίου 2017, κατόπιν δικής μου εισήγησης, ζήτησα από τα Ηνωμένα Έθνη όπως προετοιμάσουν τη συνέχιση της Διάσκεψης για την Κύπρο σε πολιτικό επίπεδο στις αρχές Μαρτίου. Μια διάσκεψη που δεν έλαβε χώρα λόγω της άρνησης της Τουρκίας.

Είχα επίσης κατ’ εκείνες τις συναντήσεις προτείνει τη δημιουργία ενός κοινού εγγράφου μεταξύ των δύο πλευρών, με τρεις στήλες:
– Στην πρώτη στήλη θα καταγράφονται οι συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί και να κωδικοποιηθούν.
– Στη δεύτερη στήλη θα καταγράφονται μικρές αποκλίσεις οι οποίες που μπορούν να σμικρυνθούν.
– Στην τρίτη στήλη θα καταγραφούν σημαντικές αποκλίσεις σε κύρια ζητήματα.

Με την ολοκλήρωση του εν λόγω εγγράφου, η εισήγηση μου ήταν όπως οι ηγέτες των δύο Κοινοτήτων διοργανώσουν από κοινού μια Συνέντευξη Τύπου, για να ενημερώσουμε τον κυπριακό λαό για τις συγκλίσεις που είχαμε πετύχει έτσι ώστε η κριτική που δεχόμασταν, ανεδαφική κατά τα άλλα, παρερμηνευτική κατά τα άλλα, να αποκατασταθεί αλλά και να υπάρξει μια δέσμευση των ηγετών σε όσα θα θεωρούνταν ως συγκλίσεις. Η τουρκοκυπριακή πλευρά είπε ότι αδυνατούσε να προετοιμάσει ένα ανάλογο έγγραφο – εμείς το ετοιμάσαμε – διότι ενδεχόμενα θα υπήρχε απόδοση διαφορετική στην τουρκική μετάφραση από ό,τι στην αγγλική με αντίστοιχη παράφραση στην ελληνική. Και είπα να εργαστούμε επί του δικού τους τριπτύχου, δεν το αρνήθηκα, αλλά την ίδια ώρα η άρνηση να δώσουμε από κοινού συνέντευξη για να ενημερώσουμε τον λαό δεν ήταν ευθύνη δική μου, αλλά αποκλειστική επιλογή είτε του κ. Ακκιντζί είτε αυτών που είναι πίσω του.

Εκτιμώ και σέβομαι τον Μουσταφά Ακκιντζί ως έναν πραγματικό Κύπριο. Το πρόβλημα που εγείρεται και πρέπει να απασχολήσει τον καθένα μας είναι πόσο οι Τουρκοκύπριοι είναι ελεύθεροι να αποφασίσουν. Πόση δυνατότητα έχουν χωρίς τη στήριξη της Άγκυρας. Ακόμα και χθες στους πανηγυρισμούς άλλη ήταν η γλώσσα του Ακκιντζί και άλλη του Τούρκου Αντιπροέδρου και του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών. Εντελώς διαφορετικά τα μηνύματα. Όπως εξάλλου ήταν και οι θέσεις του κ. Τσαβούσογλου ευθύς μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά. Ότι κινούμαστε εκτός πλέον παραμέτρων των ΗΕ και ότι η παρούσα διαδικασία τερματίζεται.

Στις 17 Μαΐου 2017, πάρα τις έντονες μου απόψεις πως θα έπρεπε να προηγηθεί κατάλληλη προετοιμασία, αποδέχθηκα να οδηγηθούμε εκ νέου σε μια Σύνοδο για την Κύπρο, στην οποία, στη βάση και του Ανακοινωθέντος των Ηνωμένων Εθνών στις 4 Ιουνίου, για πρώτη φορά καταγράφηκε πως χωρίς την επίλυση ή την επίτευξη επαρκούς προόδου στο Κεφάλαιο Ασφάλειας και Εγγυήσεων δεν θα μπορούσε να αναμένεται θετικό αποτέλεσμα από την όλη διαδικασία.

Είναι καλά γνωστά τα γεγονότα που οδήγησαν στην κατάρρευση της Διάσκεψης στο Κραν Μοντανά, και για αυτό δεν θα τα επαναλάβω. Αυτό που θα ήθελα να πω και που καταδεικνύει την αποφασιστικότητα και βούληση μου και είναι αυτό που απορρίπτω από όσους μου επέρριπταν τάχα προεκλογικές σκοπιμότητες είναι ότι ουδείς σώφρων πολιτικός με φιλοδοξίες επανεκλογής καταθέτει γραπτές προτάσεις στα έξι σημεία των παραμέτρων του ΓΓ όταν μάλιστα η μόνη πρόταση που κατέθεσε η άλλη πλευρά πανομοιότυπη, κατ΄αντιγραφή με αυτή της τουρκικής πρότασης, περιοριζόταν στη διατήρηση των εγγυήσεων και της ανάγκης παρουσίας κατοχικού στρατού εσαεί. Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας.

Επομένως, αν σκεφτόμουν τις εκλογές, εφόσον η άλλη πλευρά δεν κατέθεσε προτάσεις, δεν θα είχα λόγο να καταθέσω, θα μπορούσα να αναπτύξω δια ζώσης τα επιχειρήματα ή τις θέσεις μου.

Νιώθω την ανάγκη κάποτε να απαντώ σε όσους εσκεμμένα παραγνωρίζουν γεγονότα και δημιουργούν μια ψευδή εικόνα ότι τάχα τα πάντα εξαρτώνται από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Δέχομαι συμβουλές από πολλούς πως πρέπει να κάνω ό,τι πρέπει για να ξεκινήσει ο διάλογος παραγνωρίζοντας ή μη ακούγοντας τις θέσεις της άλλης πλευράς. Ωσάν να εξαρτάται από εμάς. Το έχω καταγράψει σε τέσσερεις ή πέντε επιστολές. Είχα συναντήσεις με τον ΓΓ και του διεμήνυσα ότι είμαι έτοιμος να ξεκινήσει ξανά ο διάλογος από εκεί και όπου έμεινε. Μίλησα για καλή προετοιμασία και κάποιοι μου είπαν ότι θέτω προϋποθέσεις. Χαίρομαι πραγματικά γιατί ο ΓΓ υιοθέτησε την άποψη διότι ούτε και ο ίδιος θα δεχόταν να πάει σε μια τρίτη προσπάθεια και να αποτύχει. Θα χρεωνόταν με την αποτυχία γιατί δεν μερίμνησε να προετοιμάσει μια ανάλογη Σύνοδο.

Παρακολουθώντας τα όσα καταγράφονται θεώρησα ότι πρέπει επιτέλους να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε τι είναι εκείνο που επιτέλους θα μας δώσει άλλη προοπτική. Ποια είναι τα δεδομένα;

Πρώτο δεδομένο είναι ότι, η τουρκοκυπριακή κοινότητα καλώς ή εσφαλμένα δεν εμπιστεύεται την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Θεωρεί ότι η ελληνοκυπριακή κοινότητα συμπεριφέρθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια του Κυπριακού ως η πλειοψηφούσα κοινότητα παραγνωρίζοντας τις ευαισθησίες της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Για αυτό και ζητούσαν να διασφαλιστούν μέσα από διάφορες πρόνοιες της συμφωνίας που θα τους προστάτευαν, όπως προβάλλουν.

Κάποιοι στην ελληνοκυπριακή κοινότητα είτε το θέλουμε είτε όχι, τα τελευταία χρόνια θεωρούν πως το κράτος ανήκει στην ελληνοκυπριακή κοινότητα και συνεπώς η όποια παρέμβαση ή μόλυνση από παρέμβαση τρίτων ενδεχόμενα να δημιουργήσει δυσλειτουργία και κατάρρευση της όποιας συμφωνίας. Δεν μπορεί να το παραγνωρίσουμε, είναι ένα φαινόμενο είτε ψυχολογικό είτε πεποίθησης. Για αυτό και επιζητούν πώς και κατά πόσο αυτό το κράτος, το νέο μόρφωμα θα μπορεί να είναι βιώσιμο. Η αγωνία είναι τι θα γίνει την επομένη και αν με τις διατάξεις που συμφωνούνται δεν λειτουργήσει και καταρρεύσει το κράτος. Τι θα γίνει η ελληνοκυπριακή κοινότητα που σήμερα ζει και διοικεί σε ένα ευρωπαϊκό κράτος που ευημερεί με βάση κανόνες και νόμους. Για αυτό και στους προβληματισμούς θεώρησα ότι, όχι χαλαρή (ομοσπονδία), αλλά αποκέντρωση εξουσιών. Όσο ισχυρότερες είναι οι πολιτείες όσον αφορά τα θέματα, προβλήματα που άπτονται της καθ’΄ημέραν ζωής των πολιτών τόσο την ελαχίστη παρέμβαση θα έχει η μια έναντι της άλλης κοινότητας. Συνεπώς, θα αισθάνονται ασφαλείς ότι για όσα τους αφορούν δεν θα παρεμβαίνει ούτε το κεντρικό κράτος ούτε και η άλλη κοινότητα. Κατ΄ αυτό τον τρόπο καθησυχάζεις την ανησυχία, την εύλογη ανησυχία λέγω εγώ, που διατηρούν οι Τουρκοκύπριοι ότι οι Ελληνοκύπριοι μπορεί να τους παραγνωρίσουν.

Ταυτόχρονα, οι Ελληνοκύπριοι αισθάνονται ότι εάν αυτό το δικαίωμα της θετικής ψήφου για κάθε απόφαση περιοριστεί εκεί και όπου μπορεί να υπάρχει κατάχρηση του δικαιώματος από τους Ελληνοκύπριους δημιουργούνται οι προοπτικές και προϋποθέσεις λειτουργικότητας του κράτους και διασφαλίζεις βιωσιμότητα, διάρκεια και ότι επιτέλους αυτό που ήταν ως αβεβαιότητα γίνεται πια μια βεβαιότητα, δημιουργείται ένα ευνομούμενο κράτος που δεν διατρέχει τους κινδύνους της παράλυσης και κατ΄αυτό τον τρόπο μπορούμε να προχωρήσουμε με σημαντικά βήματα εάν και εφόσον ξεπεράσουμε τις υπόλοιπες των δυσκολιών στο να δημιουργηθούν οι προοπτικές.

Έχω διαμηνύσει στην κα Λουτ ότι η δική μου θέση είναι πως παραμένει εκείνη που διαμήνυσα στον ΓΓ. Ότι δηλαδή είμαι έτοιμος στα κεφαλαιώδη θέματα που υπάρχουν διαφορές και συμπεριλαμβάνονται στα έξι σημεία των παραμέτρων, να συνεχίσει ο διάλογος. Παράλληλα να δούμε και τις υπόλοιπες των διαφορών διότι υπάρχουν ακόμα σημαντικές διαφορές. Αλλά το πιο σημαντικό είναι να διερευνήσουμε επιτέλους εκείνα που θεωρούσαμε συγκλίσεις αν παραμένουν συγκλίσεις ή αν υπάρχει υπαναχώρηση.

Για το θέμα της ασφάλειας, θα εμμένουν στη συνέχιση των εγγυήσεων για 10-15 χρόνια με review clause με δικαίωμα αναθεώρησης ή θα τερματίζεται σε ένα λογικό χρονικό διάστημα, το λεγόμενο δικαίωμα των εγγυήσεων ή των επεμβατικών δικαιωμάτων; Κάτι που για πρώτη φορά μπαίνει στην ημερήσια διάταξη ύστερα από παρέμβαση του ίδιου του ΓΓ, κάτι που ήταν επιτυχία της δικής μας πλευράς, όπως και η αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, όπως και η συμμετοχή της ΕΕ στον διάλογο, όπως και η εμπλοκή της Τουρκίας στον διάλογο με την Κυπριακή Δημοκρατία έστω και αν δεν μας αναγνωρίζουν, έστω και αν λένε ότι δεν μας αναγνωρίζουν.

Αυτό που έχει σημασία είναι επιτέλους να δημιουργηθούν οι βασικές προϋποθέσεις για να επανεκκινήσει ένας διάλογος με προοπτική. Και θέλω να είμαι ξεκάθαρος για όσους επισείουν κινδύνους. Κίνδυνοι υπάρχουν ακόμη και αν επιτύχεις μια συμφωνία που θα απορριφθεί ξανά από τον Κυπριακό Ελληνισμό, εάν δεν έχει τέτοιες πρόνοιες που να τον κατοχυρώνει, να τον διασφαλίζει ότι υπάρχει μέλλον, υπάρχει προοπτική. Αν φέρεις μια συμφωνία γιατί έτσι πέτυχες τάχα, διότι προσδοκείς σε κάτι άλλο και αισθάνεται ανασφαλής ο λαός, η τυχόν απόρριψη για άλλη μια φορά θα είναι καταστροφική. Και θέλω να επισημάνω κάποιους κινδύνους, γιατί η τουρκοποίηση της Κύπρου μπορεί να έρθει και από σφάλματα χειρισμών και από αδράνεια ή και από άρνηση συνομιλιών ή και από επίτευξη συμφωνίας που θα οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα. Οι τουρκοκυπριακές περιουσίες παραμένουν τουρκοκυπριακές περιουσίες και διαφυλάττονται δια νόμου από την Κυπριακή Δημοκρατία. Τι θα γίνει λόγω του υπερπληθυσμού που παρατηρείται, γιατί κανένας δεν υποστηρίζει ότι στο Στάτους Κβο δεν εμπεριέχει κινδύνους. Αντίθετα, η στασιμότητα παγιώνει τα τετελεσμένα χωρίς αμφιβολία. Αλλά αν αποφασίσουν είτε με καθοδήγηση είτε διότι αισθάνονται απελπισία, ευρισκόμενοι κάτω από το καθεστώς που ζουν σήμερα, να ανακτήσουν τις περιουσίες τους, μπορεί να μου πει κανένας αν υπάρχει το δικαίωμα άρνησης παραχώρησης της περιουσίας του νόμιμου ιδιοκτήτη;

Ο κηδεμόνας είναι που διαχειρίζεται και ήδη έχουμε αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που έγιναν εξώσεις από Ελληνοκύπριους πρόσφυγες. Θα έχουμε επαναπροσφυγοποίηση δικών μας προσφύγων, απώλεια των δικών τους περιουσιών, ανάκτηση των περιουσιών από Τουρκοκυπρίους. Με το Σύνταγμα του 1960. Θα είμαστε και υποχρεωμένοι να υλοποιήσουμε αν ένας επαρκής αριθμός μετακινηθεί στον νότο, να εφαρμόσουμε τις πρόνοιες του Συντάγματος. Και ενώ ο βορράς θα κατέχεται, θα κυβερνάται, θα διοικείται από την Τουρκία, ο νότος εμμέσως θα ελέγχεται και πάλι από την Τουρκία, γιατί οι εγγυήσεις θα είναι εκεί, οι εγγυήσεις είναι για το καθεστώς του ’60, και δεν είναι εύκολο όπως κάποιοι νομίζουν, να ξεπεραστούν ανάλογα προβλήματα.

Δεν κινδυνολογώ. Λέω πως αν είμαστε ρεαλιστές πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα ως έχει. Πρέπει επιδίωξη μας να είναι να επιτύχουμε μια λειτουργική λύση. Δεν είναι με το να δίνεις μόνο που θα εξευρεθεί η λύση. Και η δοκιμασία μου τα τελευταία χρόνια, με την εμπλοκή μου στον διάλογο, μου δημιουργεί εύλογες ανησυχίες όσον αφορά το πού επιτέλους τερματίζονται τα θέλω της άλλης πλευράς, πού επιτέλους είναι το κοινό σημείο. Αυτό που λέω και καλώ τους συμπατριώτες μου Τουρκοκύπριους, και είχα σήμερα την ευκαιρία να δω αντιπροσωπεία του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος , είναι να γίνει συνείδηση ότι, εάν θα υπάρξει ειρήνη, θα πρέπει να υπάρξει αλληλοσεβασμός. Αν μπορεί να υπάρξει προοπτική σε αυτόν τον τόπο, θα πρέπει η λύση να είναι win – win, όπως λένε. Να μη δημιουργεί νικητές ή να αφήνει ηττημένους. Θα πρέπει να έχει τη σχετικότητα του δικαίου. Να ανταποκρίνεται όχι μόνο στις ανησυχίες της μιας πλευράς, αλλά και στις προσδοκίες της άλλης. Μόνο έτσι μπορεί, όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε να επανενώσουμε αυτόν τον τόπο, να επιτύχουμε τη λύση, την απεξάρτηση που δεν εξαρτάται από εμάς, από τις όποιες επιδράσεις τρίτων, και είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Σήμερα είναι ο κ.Ακιντζί του οποίου αναγνωρίζω τις καλές προθέσεις στο βαθμό που του επιτρέπεται. Αν αύριο εκλεγούν υποστηρικτές του στενότερου δεσμού με την Τουρκία, τι θα γίνει; Είπα στη δημοσιογραφική διάσκεψη το παράδειγμα του αγωγού και άκουσα την επομένη το εκπληκτικό, ερμηνείες που δίδονται από ελληνοκυπριακά κόμματα, ” γιατί οι Τουρκοκύπριοι δεν έχουν δικαίωμα;” Δικαίωμα έχουν στα έσοδα και δικαίωμα έχουν να κάτσουμε με σοβαρότητα να διαβουλευθούμε από που να περάσει ο αγωγός. Αν είναι ας πούμε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την ασφάλεια της Ευρώπης και η θέση της άλλης πλευράς είναι πως πρέπει ο αγωγός να περάσει από την Τουρκία, μπορείτε να μου πείτε αν θα παίρναμε ποτέ απόφαση; Ένα παράδειγμα έδωσα, είναι χιλιάδες τα παραδείγματα. Γι αυτό λέω, δεν είναι αβασάνιστα που επιμένω πως η λύση πρέπει να είναι λειτουργική. Και είναι καλό να μου κάνουν μαθήματα κάποιοι, αλλά προτιμότερο είναι να μοιραστούμε σκέψεις και προβληματισμούς, όπως πολλές φορές τους κάλεσα να συμμετέχουν ενεργά και όχι αφ’ υψηλού ή από καθ’ έδρας.

Αυτά ήθελα να πω λέγοντας και διαμηνύοντας ότι θα συνεχίσω με αποφασιστικότητα τις προσπάθειες προκειμένου να επιτύχουμε μια λύση που να γίνεται αποδεχτή και από τις δυο κοινότητες. Δεν παραγνωρίζω την τουρκοκυπριακή κοινότητα, αλλά και δεν μου επιτρέπεται να περιφρονήσω την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Με αυτά τα δεδομένα θα συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε προς τη λύση του Κυπριακού, αλλά και μη παραγνωρίζοντας τα θέματα εκσυγχρονισμού, της συνέχισης εκσυγχρονισμού του κράτους, της σταθερότητας και της οικονομικής και βιώσιμης ανάπτυξης.»

Πηγή:
Απίστευτες αποκαλύψεις Αναστασιάδη: Όταν παίρνεις αποφάσεις, διαπράττεις λάθη https://hellasjournal.com/2018/11/apisteytes-apokalypseis-anastasiadi-otan-pairneis-apofaseis-diapratteis-lathi/

Το πιο πάνω άρθρο είναι βασισμένο σε σχόλια που αρχικά αναρτήθηκαν εδώ:
https://www.facebook.com/solon.antartis/posts/10156729765941678

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~

1η Οκτωβρίου: Επέτειος η Υπαίτιος;
http://cyprus.indymedia.org/node/5169

Οι Εργασίες μας
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Αρχές, Αξίες, Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

Τα ΝΑΙ και τα ΟΧΙ
http://cyprus.indymedia.org/node/4916

Οδικός Χάρτης για μια Δίκαιη, Λειτουργική και Βιώσιμη Λύση του Κυπριακούτου Σόλωνα Αντάρτη
http://cyprus.indymedia.org/node/4988
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~  

Thursday 15 November 2018

Δεν υπάρχει κατοχή


■ Ξαφνικά δονείται ολόκληρος ο δρόμος με μια κραυγή:
"Νόμος Απαράβατος ~ Λευτεριά η Θάνατος".

Τρέχω στο παράθυρο και βλέπω μια μεγάλη συγκέντρωση αυτόνομων εφήβων με σημαίες και λάβαρα να κατηφορίζουν το δρόμο με ταχύτητα. Αναγκαστικά, θέλει-δεν-θέλει το μάτι κάμνει μια άμεση αξιολόγηση αριθμών, ποιοτήτων και καταστάσεων, και ο νους ακολουθεί με μια ανάλυση που τα θέτει στο ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο: αποτελούν ασύντακτο πλήθος - μπουλούκι, θα έλεγαν κάποιοι - με τεράστια πλειοψηφία από κορίτσια. Μερικές από τις κοπέλες περπατούν, τρέχουν και κραυγάζουν το σύνθημα αγκαλιασμένες. Τα αγόρια κάπως πιο σοβαρά, ίσως και συνοφρυωμένα.

Κάτι άλλαξε πάλι στον κύριο ρούν της νεολαία μας. Αυτή η ομάδα εφήβων που περνά μόλις τώρα είναι εντελώς άσχετη με την νεοφασιστική διαδήλωση που πέρασε πιο πριν με ζυγισμένα-στοιχισμένα άτομα που ήταν ταυτόχρονα φοβισμένα και βλοσυρά, με ξεχωριστά τμήματα για αγόρια και κορίτσια, και με μυώδεις μαντράχαλους εκτός γραμμής από όπου έδιναν το πρόσταγμα για στρατιωτικό βηματισμό. Οι μισοί από τους μαντράχαλους μιλούσαν στο τηλέφωνο ποζάροντας ως "παράγοντες".

Σε αντίθεση, οι αυτόνομοι έφηβοι που περνούν τώρα ενσαρκώνουν εκείνο το περίεργο μείγμα ερωτισμού και εθνικοφροσύνης που όλοι οι εθνικιστές ηγέτες, παπάδες, καθηγητές και κομματικοί προσπαθούν να καταστείλουν και να απαγορεύσουν όσο πιο νωρίς γίνεται. Ενσαρκώνουν το μείγμα αναρχο-αυτόνομης λαϊκής βούλησης για την απελευθέρωση της πατρίδας και της αυτοπειθαρχίας που απαιτείται για τους αγώνες. Το μείγμα πρωτόγονου φεμινισμού, νεανικής αγέλης, πολιτικού αυθορμητισμού, αγνότητας.

Κινούνται προς τη γραμμή αντιπαράταξης. Δεν ξέρω αν εκεί θα φαν ξύλο από τους νεοφασίστες, ή από την "δική μας" Αστυνομία, ή από τους Τούρκους έποικους που μαζεύονται πάνω στο μεσαιωνικό τείχος για να ρίξουν πέτρες. Βλέπω τους νέους να κατευθύνονται προς εκεί όμορφοι, γελαστοί, αθώοι.

Η ανατριχίλα μου αρχίζει να υποχωρεί. Θυμούμαι το γιατί διαδηλώνουν σήμερα. Γνωρίζω πως αν στο μέλλον προκύψουν μάχες στη γραμμή αντιπαράταξης αυτά τα παιδιά θα σκοτωθούν από τους πρώτους, προσπαθώντας να καθυστερήσουν ή και να σταματήσουν την προέλαση του Τουρκικού στρατού. Μπορεί και να τρέξουν προς τη μάχη γελώντας, όπως χαμογελούν τώρα κάποια από τα πρόσωπα τους στη διαδήλωση που ήδη φεύγει προς το μέτωπο.

Στο δρόμο κάποιοι από τους περαστικούς πεζούς ή αυτοκινητιστές χαιρετούν τα παιδιά. Αλλά η πλειονότητα τους αγνοεί. Ανάμεσα τους κάποιοι εμφανίζονται ενοχλημένοι:  ανυπομονούν να περάσει η διαδήλωση για να συνεχίσουν την "ομαλότητα" της ημέρας τους. Δεν υπάρχει κατοχή. Οι νέοι μας είναι απλώς μεθυσμένοι με μια σειρά παραισθήσεων για την Ελευθερία που αναφύονται έτσι στα τυχαία κάθε τόσο σαν αναθυμιάσεις από τα χώματα και βγαίνουν στα κλαδιά των δένδρων και από εκεί πετιούνται στον άνεμο, τον οποίο αναπνέουν τα παιδιά και χάνουν τον νού τους.

■ Τα πολεμικά αεροσκάφη του κατοχικού στρατού πέρασαν πριν λίγο πάνω από τα κεφάλια μας προκαλώντας ωστικά κύματα που ακόμα δονούν τα κτίρια και προκαλούν τριγμούς στα παράθυρα. Οι πεζοί στο δρόμο σκύβουν απότομα και ενστικτωδώς τα κεφάλια με εκείνη την αυτόματη κίνηση αυτοπροστασίας, το ανακλαστικό που αποτελεί υλοποίηση του "Ώπ, δεν ξέρω από που θα μου έρθει στο κεφάλι τώρα". Μόλις αλλάζουν κατεύθυνση τα αεροπλάνα και ο ήχος χάνεται, ολόκληρη η Λευκωσία αναστενάζει. Πολλά πρόσωπα κοιτάζουν ανήσυχα από τα παράθυρα των ψηλών κτιρίων. Ερευνούν τον ουρανό, τον δρόμο, ψηλαφούν να δουν τι γίνεται.

Δεν υπάρχει κατοχή. Είναι μια παραίσθηση. Τα αεροπλάνα βρίσκονται εδώ γιατί υπάρχουν "ψυχολογικές διαφορές" ανάμεσα στις κοινότητες. Πετούν από πάνω μας ξεσχίζοντας βίαια τους αιθέρες για να μας βοηθήσουν να βιώσουμε καλύτερα ένα κλίμα πρόθεσης για ειρηνική συμβίωση.

Μάλλον θα έφυγαν τώρα. Μπορεί και να μην έγινε καν το περιστατικό. Δεν υπάρχει κατοχή. Ήταν όλα παραίσθηση.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net




https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmRowgrRnCHsnDBqUJiINppBw2xaaiOluat6FLMLp5N-p9dOKX1MjWh3Oc_6V3az9FsPuJQwOigCCWqrWjIC1p_wO9SvhK0Lk5OpRTgvB2igHUMAhqwgNCamRXsdjnekDIlwWFxA3u5a2f/s1600/katoxi.1.fylakio.EF.stratiotes.stratiwtes.peadaktylos.binoculars.kyalia.shmaia.bubbles.PIN.png


* * *

Καρκινοπαθείς και άλλοι ασθενείς: φρικτή κακομεταχείρηση


• Καρκινοπαθής σφαδάζει από τους πόνους περιμένοντας το φάρμακο
• Mερικές από αυτές τις αιτήσεις υποβλήθηκαν πριν ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
• Αποσιώπιση, συγκάλυψη και λογοκρισία.

Ένα νέο άρθρο του Γιώργου Καλλινίκου ανασηκώνει λιγάκι το χαλί και αποκαλύπτει ένα μικρό μέρος της δυσοσμίας που αφορά την πανάθλια κακομεταχείρηση των ασθενών μας. Και μια δήλωση μας που λογοκρίθηκε, ανασηκώνει το χαλί ακόμα περισσότερο φανερώνοντας απίστευτα πράματα. Ακολουθούν τα δύο κείμενα.


■ Καρκινοπαθής σφαδάζει από τους πόνους περιμένοντας το φάρμακο
http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/610366/karkinopathis-sfadazei-apo-toys-ponoys-perimenontas-to-farmako
14 Νοεμβρίου 2018

Κτύπησε το τηλέφωνο στο γραφείο. Ο αριθμός που καλούσε μου ήταν άγνωστος. Σηκώνοντας το ακουστικό πάγωσα. Μια κυρία ήταν στη γραμμή. Προσπάθησε να μου μιλήσει αλλά τα αναφιλητά της δεν άφηναν να φτάσουν κοντά μου καθαρά οι λέξεις. Πρόλαβα να συγκρατήσω το όνομά της. Ήταν η κυρία Άννα… Προσπάθησα να την ηρεμήσω για να μπορέσω να καταλάβω. Φαινόταν από τη φωνή γυναίκα προχωρημένης ηλικίας. Και όντως ήταν. Κάποια στιγμή, μπόρεσε να ησυχάσει λιγάκι. Και άρχισε να μου εξηγεί την περιπέτεια που βιώνει με το σύζυγό της.

Ο κύριος Ανδρέας είναι καρκινοπαθής τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Έχοντας περάσει από το επώδυνο στάδιο της χημειοθεραπείας, οι γιατροί του φάνηκαν να εξοντώνουν τον φονικό καρκίνο. Όπως γίνεται, όμως, πολλές φορές, η τερατώδης αυτή ασθένεια επέστρεψε. Η διάγνωση του θεράποντος γιατρού, άκρως ανησυχητική. Μετάσταση στους λεμφαδένες. Το χειρότερο, εμφανίζεται ιδιαιτέρως επιθετικός.

Αυτό ήταν το κακό νέο. Εκείνο το οποίο πρόσφερε ελπίδα ήταν η επεξήγηση του γιατρού ότι υπάρχει ένα νέο φάρμακο το οποίο στο εξωτερικό εμφανίζεται με καλά αποτελέσματα. Για να προχωρήσουν, όμως, σε νέο πρόγραμμα χημειοθεραπειών και να χορηγηθεί το εν λόγω φάρμακο, απαιτείται έγκριση από τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας.

Κι εδώ αρχίζει η περιπέτεια για τον 70χρονο κύριο Ανδρέα και την σύζυγό του. Ο θεράπων ιατρός απέστειλε επιστολή στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες ζητώντας έγκριση του συγκεκριμένου φαρμάκου. Η επιστολή εστάλη στις 31 Οκτωβρίου 2018. Επισημαίνεται, πως εκτός του ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο ταλαιπωρημένο, μεγάλης ηλικίας, και εκτός του ότι ο καρκίνος παρουσιάζεται πολύ επιθετικός (με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται) ο άνθρωπος υποφέρει από αφόρητους πόνους. Γεγονός, που από μόνο του θα ήταν αρκετό για να επισπεύσει τη διαδικασία έγκρισης του φαρμάκου.

Δυστυχώς, όμως, όπως πλειστάκις συμβαίνει, αυτό το οποίο οι απλοί άνθρωποι θεωρούμε φυσιολογικό δεν ισχύει για τους... αρμοδίους. Ο ταλαιπωρημένος ασθενής και η σύζυγός του πληροφορήθηκαν ότι η αίτηση για το συγκεκριμένο φάρμακο θα εξετασθεί στην προγραμματισμένη συνεδρία στις 20 Νοεμβρίου. Τρεις εβδομάδες, δηλαδή, μετά από την ημέρα αποστολής της επιστολής από τον θεράποντα γιατρό!

Τρεις εβδομάδες εκτεθειμένος ένας εξασθενημένος οργανισμός σε έναν επιθετικό καρκίνο. Κυρίως, όμως, τρεις εβδομάδες ένας 70χρονος άνθρωπος αφημένος στα δάπεδα να βασανίζεται από τους πόνους. Διότι πρέπει να αναμένει πότε ένα συμβούλιο θα παρακαθίσει σε μια συνεδρία την οποία κάπου, κάποτε, κάποιοι είχαν προγραμματίσει.

Η κυρία Άννα, με αναφιλητά ξανά, θερμοπαρακαλούσε να κάνουμε κάτι να την βοηθήσουμε διότι δεν αντέχει να βλέπει τον σύζυγό της να βασανίζεται και δεν διαθέτει τη δύναμη να τον βοηθήσει. Τι να πεις άραγε σε μια γυναίκα προχωρημένης ηλικίας που πνίγεται στα κλάματα; Πώς να της εξηγήσεις ότι απλοί δημοσιογράφοι είμαστε και δεν διαθέτουμε τη δύναμη να δίνουμε λύσεις σε ανθρώπινα προβλήματα; Κυρίως, πώς να της εξηγήσεις ότι ένα σωρό αρμόδιοι δεν νιώθουν τον πόνο των ανθρώπων;

Επιχειρήσαμε, ωστόσο, προχθές μια προσπάθεια, επικοινωνώντας με το υπουργείο Υγείας. Να συντομευθεί το μαρτύριο του κύριου Ανδρέα. Χαθήκαμε στη γραφειοκρατία, τους φακέλους, τις επιστολές και τις αναφορές. Κολλήσαμε στην αναγραφή «κατ’ επείγον» στην αίτηση για το συγκεκριμένο φάρμακο. Αν υπήρχε ή όχι. Χάσαμε τον «αρμόδιο», που έπρεπε να εγκρίνει την επίσπευση της εξέτασης της αίτησης. Την ώρα που ψες γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο γράφων ήλπιζε να είχαν δώσει λύτρωση στον κύριο Ανδρέα. Πλην, όμως, στην τελευταία επικοινωνία με την πονεμένη κυρία Άννα, η απάντηση ήταν ένα σκέτο «τίποτα».

Αλήθεια, τι σημασία έχουν μια-δυο λέξεις σε μια αίτηση; Τι σημασία έχει μια τυποποιημένη διαδικασία; Τι σημασία έχει αν ο αρμόδιος βρίσκεται ή όχι στην Κύπρο; Τι σημασία έχει ποιος έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ευθύνη; Έχει οτιδήποτε άλλο μεγαλύτερη αξία και σημασία από τον άνθρωπο; Από την υγεία; Από την αποφυγή του πόνου και των βασάνων;

Σίγουρα, ανάλογα προβλήματα, ανάλογη ταλαιπωρία και ανάλογο πόνο περνούν και πολλοί άλλοι ασθενείς. Πιθανότατα, και σε χειρότερη μορφή. Αν και όλοι αναμένουν το ΓεΣΥ, καλά κάνουν να συνειδητοποιήσουν από τώρα, πως κανένα σχέδιο δεν θα αποτρέψει τα μαρτύρια του κάθε κύριου Ανδρέα, αν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον τομέα της υγείας δεν μάθουν να ιεραρχούν στην κορυφή τον μόνο που το αξίζει: Τον Άνθρωπο!

Έστω και σήμερα, ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί κάποιος στο υπουργείο Υγείας να φιλοτιμηθεί να δώσει λύση. Ο άνθρωπος που προσπάθησε χθες, όσο και αν έδειξε φιλοτιμία, δεν τα κατάφερε. Άραγε εκείνη η κυρία, που συνήθως παρελαύνει με πλατύ χαμόγελο από τα κανάλια θέλει να προσπαθήσει; Μήπως ο κύριος Υπουργός;
Ή μήπως θα αφήσετε όλοι τον κύριο Ανδρέα να σφαδάζει από τους πόνους και την κυρία Άννα να πνίγεται στα αναφιλητά της;

Γιώργος Καλλινίκου

* * *

■ Από τα απηγορευμένα /λογοκεκριμένα σχόλια στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Δεν ξέρω αν διαβάζετε τα σχόλια εδώ κε Καλλινίκου, αλλά το ελπίζω.

Σίγουρα η ιστορία του κου Ανδρέα, μια ιστορία πόνου, εμπεριέχει πολλή από την αδικία και νεκροφιλική κερδοσκοπία που έχει χρωματίσει την ύστερη κυπριακή κοινωνία τώρα μες την παρούσα περίοδο της άκρατης ηθικής της σήψης. Και είναι προς τιμήν σας το ότι προσπαθήσατε να δώσετε φωνή στους πονεμένους και αδικημένους. Μα σας παρακαλώ να λάβετε υπ' όψην και τα εξής:

• ΚΑΝΕΝΑ από τα νέα και όχι-ακόμη-εγκεκριμένα και πανάκριβα φάρμακα που υποτίθεται είναι κατάλληλα για τους καρκινοπαθείς μας ΔΕΝ θεραπεύει τον πόνο. Τα πλείστα από αυτά δεν έχουν έχουν καν αντικαρκινική αξία, αλλά είναι σε πειραματικές φάσεις, και η χορήγηση τους εξυπηρετεί τις καριέρες συγκεκριμένων γιατρών που έχουν συνάψει άτυπες-κρυφές ή και φανερές συμφωνίες αλληλοεξυπηρέτησης με κάποιες φαρμακοβιομηχανίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα στερηθούν οι άνθρωποι - είμαστε υπέρ του να έχουν πρόσβαση σε όλα οι ασθενείς - αλλά σημαίνει να είμαστε σε εγρήγορση για τις απάτες από πλευράς της βιομηχανίας παραγωγής κέρδους από τον καρκίνο.

• Ο κος Υπουργός Υγείας κατέχει την νομική εξουσία να εγκρίνει Ιατρική χρήση Κάνναβης για ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ασθενή, καλλιεργητή, ερευνητή, γιατρό, κοκ. χωρίς να απαιτείται από τον νόμο να λογοδοτήσει σε κανένα για τις αποφάσεις του. Ήδη ασκεί αυτή την εξουσία κάπου-κάπου για να εγκρίνει αιτήσεις καρκινοπαθών για πρόσβαση στα κανναβινοειδή φάρμακα. Αλλά...

• Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός ασθενών και πασχόντων που έχουν υποβάλει στον Υπουργό αιτήσεις για άδεια Ιατρικής χρήσης της Κάνναβης για μεγάλο αριθμό πολλών χρόνιων και σοβαρών παθήσεων, τις οποίες ο Υπουργός αφήνει να στοιβάζονται πάνω στο γραφείο του ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ τον πόνο των ανθρώπων. Σε αυτές τις αιτήσεις συμπεριλαμβάνονται άτομα με κατά πλάκας σκλήρυνση, μεσογειακή αναιμία, σοβαρότατους τραυματισμούς που παράγουν φρικτούς νευροπαθητικούς πόνους, άτομα με επιληψία, νόσο του Κρόν, αθροιστική κεφαλαλγία, αρθρίτιδα, ινομυαλγία και άλλα. Γνωρίζω πολλά από αυτά τα περιστατικά προσωπικά, και έχω βοηθήσει στο να υποβληθούν οι αιτήσεις τους κατευθείαν στον κο Υπουργό.

• Ο νυν Υπουργός Υγείας, όντας ο μόνος κρατικός αξιωματούχος που κατέχει την εξουσία αυτή, χαριεντίζεται σφυρίζοντας αδιάφορος: μερικές από αυτές τις αιτήσεις υποβλήθηκαν πριν ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ. Ο προηγούμενος Υπουργός τουλάχιστον έκαμε και μια έστω συμβολική πράξη για αυτό το θέμα: ζήτησε από εμπειρογνώμονες του Υπουργείου να του εξηγήσουν και τεκμηριώσουν με επιστημονικές μελέτες το αν οι ασθενείς αυτοί πράγματι θα ωφεληθούν από την Ιατρική Κάνναβη και η απάντηση που έλαβε ήταν θετική και επιστημονικά τεκμηριωμένη για όλα τα περιστατικά. Αλλά... άφησε τις αιτήσεις να σαπίζουν πάνω στο γραφείο του, και την ίδια πολιτική συνεχίζει ο νυν Υπουργός.

• Και πως να δούμε ή να κρίνουμε τώρα το γεγονός ότι ο νυν Υπουργός Υγείας αφήνει τους ασθενείς μας να υποφέρουν αλλά ταυτόχρονα κινείται παρασκηνιακώς με τις εταιρείες του για συνεργασίες και επενδύσεις στον χώρο της Ιατρικής Κάνναβης; Αν θελήσετε να μελετήσετε την κατάσταση με τους ασθενείς μας που λυώνουν περιμένοντας τον Υπουργό να καταδεχθεί να ασχοληθεί με την περίπτωση τους και να εγκρίνει το φάρμακο που χρειάζονται, θα δείτε πως αυτή η κατάσταση εμπεριέχει ΟΛΗ την αδικία και νεκροφιλική κερδοσκοπία που έχει χρωματίσει την ύστερη κυπριακή κοινωνία τώρα, μες την παρούσα περίοδο της άκρατης ηθικής της σήψης.

• Η απεχθέστατη λογοκρισία και συγκάλυψη αυτών των εγκλημάτων που διεξάγονται ενάντια στους ασθενείς μας τεκμηριώνονται πολύ απλά και εύκολα:
1. Δια των ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διώξεων εναντίον μας:
■ Κατέρρευσε ακόμα μια υπόθεση της Αστυνομίας εναντίον μας
https://friendsofcannabis.blogspot.com/2018/11/blog-post.html

■ Κλιμακώνεται η παρανομία Αστυνομίας και Υπουργείου Υγείας
https://friendsofcannabis.blogspot.com/2018/10/blog-post.html

2. Μέσα από τα αρχεία του ιδίου του Φιλελεύθερου όπου δημοσιεύει ο κος Καλλινίκου τα άρθρα του και όπου τα δικά μας σχόλια ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ, κατηγοριοποιώντας τα ως "ανεπιθύμητα /spam": η εικόνα που συνοδεύει το κείμενο εδώ είναι από τα αρχεία των απηγορευμένων σχολίων στην εφημερίδα, που παρέχονται από την εταιρεία DISQUS (η εικόνα ανοίγει με "κλικ").

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmrpnKoIZiEqBKL2Idl6bkdF5Q06Ye8xByc63-zaKAZdG6aMESkcot9ONMGZFjrVqwlRrB9jeb3dhVEM7BX9z7Pd4wgwZ1QF-hpJdXDQMzZnB2W38tETY_maZ-K-xiGREPqptMVRfgI8sR/s1600/Comment.Petros.Kallinikou.Philele.censored.trimmed.png


Η αλήθεια τελικά θα επικρατήσει. Αλλά πόσους αχρειάστους θάνατους θα μετρήσουμε ακόμα μέχρι τότε; Πόσους αγώνες εντός και εκτός δικαστηρίων, κρατητηρίων, φυλακών; Και πόσοι ασθενείς θα εξαναγκάζονται μέχρι τότε καθημερινά στην παρανομία, και στο να ζουν από τη μια με τον φόβο της κρατικής τρομοκρατίας και από την άλλη με την "ελπίδα" πως η μελλοντική νομιμοποίηση της κερδοσκοπικής υπερεκμετάλλευσης του πόνου των από το Κεφάλαιο τάχα θα τους σώσει;

Θά'ρθει όμως, άσπρη μέρα και για μας.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~