Καρκινοπαθείς και άλλοι ασθενείς: φρικτή κακομεταχείρηση

• Καρκινοπαθής σφαδάζει από τους πόνους περιμένοντας το φάρμακο
• Mερικές από αυτές τις αιτήσεις υποβλήθηκαν πριν ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ
• Αποσιώπιση, συγκάλυψη και λογοκρισία.

Ένα νέο άρθρο του Γιώργου Καλλινίκου ανασηκώνει λιγάκι το χαλί και αποκαλύπτει ένα μικρό μέρος της δυσοσμίας που αφορά την πανάθλια κακομεταχείρηση των ασθενών μας. Και μια δήλωση μας που λογοκρίθηκε, ανασηκώνει το χαλί ακόμα περισσότερο φανερώνοντας απίστευτα πράματα. Ακολουθούν τα δύο κείμενα.


■ Καρκινοπαθής σφαδάζει από τους πόνους περιμένοντας το φάρμακο
http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/610366/karkinopathis-sfadazei-apo-toys-ponoys-perimenontas-to-farmako
14 Νοεμβρίου 2018

Κτύπησε το τηλέφωνο στο γραφείο. Ο αριθμός που καλούσε μου ήταν άγνωστος. Σηκώνοντας το ακουστικό πάγωσα. Μια κυρία ήταν στη γραμμή. Προσπάθησε να μου μιλήσει αλλά τα αναφιλητά της δεν άφηναν να φτάσουν κοντά μου καθαρά οι λέξεις. Πρόλαβα να συγκρατήσω το όνομά της. Ήταν η κυρία Άννα… Προσπάθησα να την ηρεμήσω για να μπορέσω να καταλάβω. Φαινόταν από τη φωνή γυναίκα προχωρημένης ηλικίας. Και όντως ήταν. Κάποια στιγμή, μπόρεσε να ησυχάσει λιγάκι. Και άρχισε να μου εξηγεί την περιπέτεια που βιώνει με το σύζυγό της.

Ο κύριος Ανδρέας είναι καρκινοπαθής τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Έχοντας περάσει από το επώδυνο στάδιο της χημειοθεραπείας, οι γιατροί του φάνηκαν να εξοντώνουν τον φονικό καρκίνο. Όπως γίνεται, όμως, πολλές φορές, η τερατώδης αυτή ασθένεια επέστρεψε. Η διάγνωση του θεράποντος γιατρού, άκρως ανησυχητική. Μετάσταση στους λεμφαδένες. Το χειρότερο, εμφανίζεται ιδιαιτέρως επιθετικός.

Αυτό ήταν το κακό νέο. Εκείνο το οποίο πρόσφερε ελπίδα ήταν η επεξήγηση του γιατρού ότι υπάρχει ένα νέο φάρμακο το οποίο στο εξωτερικό εμφανίζεται με καλά αποτελέσματα. Για να προχωρήσουν, όμως, σε νέο πρόγραμμα χημειοθεραπειών και να χορηγηθεί το εν λόγω φάρμακο, απαιτείται έγκριση από τις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του υπουργείου Υγείας.

Κι εδώ αρχίζει η περιπέτεια για τον 70χρονο κύριο Ανδρέα και την σύζυγό του. Ο θεράπων ιατρός απέστειλε επιστολή στις Φαρμακευτικές Υπηρεσίες ζητώντας έγκριση του συγκεκριμένου φαρμάκου. Η επιστολή εστάλη στις 31 Οκτωβρίου 2018. Επισημαίνεται, πως εκτός του ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο ταλαιπωρημένο, μεγάλης ηλικίας, και εκτός του ότι ο καρκίνος παρουσιάζεται πολύ επιθετικός (με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται) ο άνθρωπος υποφέρει από αφόρητους πόνους. Γεγονός, που από μόνο του θα ήταν αρκετό για να επισπεύσει τη διαδικασία έγκρισης του φαρμάκου.

Δυστυχώς, όμως, όπως πλειστάκις συμβαίνει, αυτό το οποίο οι απλοί άνθρωποι θεωρούμε φυσιολογικό δεν ισχύει για τους... αρμοδίους. Ο ταλαιπωρημένος ασθενής και η σύζυγός του πληροφορήθηκαν ότι η αίτηση για το συγκεκριμένο φάρμακο θα εξετασθεί στην προγραμματισμένη συνεδρία στις 20 Νοεμβρίου. Τρεις εβδομάδες, δηλαδή, μετά από την ημέρα αποστολής της επιστολής από τον θεράποντα γιατρό!

Τρεις εβδομάδες εκτεθειμένος ένας εξασθενημένος οργανισμός σε έναν επιθετικό καρκίνο. Κυρίως, όμως, τρεις εβδομάδες ένας 70χρονος άνθρωπος αφημένος στα δάπεδα να βασανίζεται από τους πόνους. Διότι πρέπει να αναμένει πότε ένα συμβούλιο θα παρακαθίσει σε μια συνεδρία την οποία κάπου, κάποτε, κάποιοι είχαν προγραμματίσει.

Η κυρία Άννα, με αναφιλητά ξανά, θερμοπαρακαλούσε να κάνουμε κάτι να την βοηθήσουμε διότι δεν αντέχει να βλέπει τον σύζυγό της να βασανίζεται και δεν διαθέτει τη δύναμη να τον βοηθήσει. Τι να πεις άραγε σε μια γυναίκα προχωρημένης ηλικίας που πνίγεται στα κλάματα; Πώς να της εξηγήσεις ότι απλοί δημοσιογράφοι είμαστε και δεν διαθέτουμε τη δύναμη να δίνουμε λύσεις σε ανθρώπινα προβλήματα; Κυρίως, πώς να της εξηγήσεις ότι ένα σωρό αρμόδιοι δεν νιώθουν τον πόνο των ανθρώπων;

Επιχειρήσαμε, ωστόσο, προχθές μια προσπάθεια, επικοινωνώντας με το υπουργείο Υγείας. Να συντομευθεί το μαρτύριο του κύριου Ανδρέα. Χαθήκαμε στη γραφειοκρατία, τους φακέλους, τις επιστολές και τις αναφορές. Κολλήσαμε στην αναγραφή «κατ’ επείγον» στην αίτηση για το συγκεκριμένο φάρμακο. Αν υπήρχε ή όχι. Χάσαμε τον «αρμόδιο», που έπρεπε να εγκρίνει την επίσπευση της εξέτασης της αίτησης. Την ώρα που ψες γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο γράφων ήλπιζε να είχαν δώσει λύτρωση στον κύριο Ανδρέα. Πλην, όμως, στην τελευταία επικοινωνία με την πονεμένη κυρία Άννα, η απάντηση ήταν ένα σκέτο «τίποτα».

Αλήθεια, τι σημασία έχουν μια-δυο λέξεις σε μια αίτηση; Τι σημασία έχει μια τυποποιημένη διαδικασία; Τι σημασία έχει αν ο αρμόδιος βρίσκεται ή όχι στην Κύπρο; Τι σημασία έχει ποιος έχει μεγαλύτερη ή μικρότερη ευθύνη; Έχει οτιδήποτε άλλο μεγαλύτερη αξία και σημασία από τον άνθρωπο; Από την υγεία; Από την αποφυγή του πόνου και των βασάνων;

Σίγουρα, ανάλογα προβλήματα, ανάλογη ταλαιπωρία και ανάλογο πόνο περνούν και πολλοί άλλοι ασθενείς. Πιθανότατα, και σε χειρότερη μορφή. Αν και όλοι αναμένουν το ΓεΣΥ, καλά κάνουν να συνειδητοποιήσουν από τώρα, πως κανένα σχέδιο δεν θα αποτρέψει τα μαρτύρια του κάθε κύριου Ανδρέα, αν όλοι οι εμπλεκόμενοι στον τομέα της υγείας δεν μάθουν να ιεραρχούν στην κορυφή τον μόνο που το αξίζει: Τον Άνθρωπο!

Έστω και σήμερα, ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί κάποιος στο υπουργείο Υγείας να φιλοτιμηθεί να δώσει λύση. Ο άνθρωπος που προσπάθησε χθες, όσο και αν έδειξε φιλοτιμία, δεν τα κατάφερε. Άραγε εκείνη η κυρία, που συνήθως παρελαύνει με πλατύ χαμόγελο από τα κανάλια θέλει να προσπαθήσει; Μήπως ο κύριος Υπουργός;
Ή μήπως θα αφήσετε όλοι τον κύριο Ανδρέα να σφαδάζει από τους πόνους και την κυρία Άννα να πνίγεται στα αναφιλητά της;

Γιώργος Καλλινίκου

* * *

■ Από τα απηγορευμένα /λογοκεκριμένα σχόλια στην εφημερίδα Φιλελεύθερος

Δεν ξέρω αν διαβάζετε τα σχόλια εδώ κε Καλλινίκου, αλλά το ελπίζω.

Σίγουρα η ιστορία του κου Ανδρέα, μια ιστορία πόνου, εμπεριέχει πολλή από την αδικία και νεκροφιλική κερδοσκοπία που έχει χρωματίσει την ύστερη κυπριακή κοινωνία τώρα μες την παρούσα περίοδο της άκρατης ηθικής της σήψης. Και είναι προς τιμήν σας το ότι προσπαθήσατε να δώσετε φωνή στους πονεμένους και αδικημένους. Μα σας παρακαλώ να λάβετε υπ' όψην και τα εξής:

• ΚΑΝΕΝΑ από τα νέα και όχι-ακόμη-εγκεκριμένα και πανάκριβα φάρμακα που υποτίθεται είναι κατάλληλα για τους καρκινοπαθείς μας ΔΕΝ θεραπεύει τον πόνο. Τα πλείστα από αυτά δεν έχουν έχουν καν αντικαρκινική αξία, αλλά είναι σε πειραματικές φάσεις, και η χορήγηση τους εξυπηρετεί τις καριέρες συγκεκριμένων γιατρών που έχουν συνάψει άτυπες-κρυφές ή και φανερές συμφωνίες αλληλοεξυπηρέτησης με κάποιες φαρμακοβιομηχανίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα στερηθούν οι άνθρωποι - είμαστε υπέρ του να έχουν πρόσβαση σε όλα οι ασθενείς - αλλά σημαίνει να είμαστε σε εγρήγορση για τις απάτες από πλευράς της βιομηχανίας παραγωγής κέρδους από τον καρκίνο.

• Ο κος Υπουργός Υγείας κατέχει την νομική εξουσία να εγκρίνει Ιατρική χρήση Κάνναβης για ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ασθενή, καλλιεργητή, ερευνητή, γιατρό, κοκ. χωρίς να απαιτείται από τον νόμο να λογοδοτήσει σε κανένα για τις αποφάσεις του. Ήδη ασκεί αυτή την εξουσία κάπου-κάπου για να εγκρίνει αιτήσεις καρκινοπαθών για πρόσβαση στα κανναβινοειδή φάρμακα. Αλλά...

• Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός ασθενών και πασχόντων που έχουν υποβάλει στον Υπουργό αιτήσεις για άδεια Ιατρικής χρήσης της Κάνναβης για μεγάλο αριθμό πολλών χρόνιων και σοβαρών παθήσεων, τις οποίες ο Υπουργός αφήνει να στοιβάζονται πάνω στο γραφείο του ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΗΘΕΛΗΜΕΝΑ τον πόνο των ανθρώπων. Σε αυτές τις αιτήσεις συμπεριλαμβάνονται άτομα με κατά πλάκας σκλήρυνση, μεσογειακή αναιμία, σοβαρότατους τραυματισμούς που παράγουν φρικτούς νευροπαθητικούς πόνους, άτομα με επιληψία, νόσο του Κρόν, αθροιστική κεφαλαλγία, αρθρίτιδα, ινομυαλγία και άλλα. Γνωρίζω πολλά από αυτά τα περιστατικά προσωπικά, και έχω βοηθήσει στο να υποβληθούν οι αιτήσεις τους κατευθείαν στον κο Υπουργό.

• Ο νυν Υπουργός Υγείας, όντας ο μόνος κρατικός αξιωματούχος που κατέχει την εξουσία αυτή, χαριεντίζεται σφυρίζοντας αδιάφορος: μερικές από αυτές τις αιτήσεις υποβλήθηκαν πριν ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ. Ο προηγούμενος Υπουργός τουλάχιστον έκαμε και μια έστω συμβολική πράξη για αυτό το θέμα: ζήτησε από εμπειρογνώμονες του Υπουργείου να του εξηγήσουν και τεκμηριώσουν με επιστημονικές μελέτες το αν οι ασθενείς αυτοί πράγματι θα ωφεληθούν από την Ιατρική Κάνναβη και η απάντηση που έλαβε ήταν θετική και επιστημονικά τεκμηριωμένη για όλα τα περιστατικά. Αλλά... άφησε τις αιτήσεις να σαπίζουν πάνω στο γραφείο του, και την ίδια πολιτική συνεχίζει ο νυν Υπουργός.

• Και πως να δούμε ή να κρίνουμε τώρα το γεγονός ότι ο νυν Υπουργός Υγείας αφήνει τους ασθενείς μας να υποφέρουν αλλά ταυτόχρονα κινείται παρασκηνιακώς με τις εταιρείες του για συνεργασίες και επενδύσεις στον χώρο της Ιατρικής Κάνναβης; Αν θελήσετε να μελετήσετε την κατάσταση με τους ασθενείς μας που λυώνουν περιμένοντας τον Υπουργό να καταδεχθεί να ασχοληθεί με την περίπτωση τους και να εγκρίνει το φάρμακο που χρειάζονται, θα δείτε πως αυτή η κατάσταση εμπεριέχει ΟΛΗ την αδικία και νεκροφιλική κερδοσκοπία που έχει χρωματίσει την ύστερη κυπριακή κοινωνία τώρα, μες την παρούσα περίοδο της άκρατης ηθικής της σήψης.

• Η απεχθέστατη λογοκρισία και συγκάλυψη αυτών των εγκλημάτων που διεξάγονται ενάντια στους ασθενείς μας τεκμηριώνονται πολύ απλά και εύκολα:
1. Δια των ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ διώξεων εναντίον μας:
■ Κατέρρευσε ακόμα μια υπόθεση της Αστυνομίας εναντίον μας
https://friendsofcannabis.blogspot.com/2018/11/blog-post.html

■ Κλιμακώνεται η παρανομία Αστυνομίας και Υπουργείου Υγείας
https://friendsofcannabis.blogspot.com/2018/10/blog-post.html

2. Μέσα από τα αρχεία του ιδίου του Φιλελεύθερου όπου δημοσιεύει ο κος Καλλινίκου τα άρθρα του και όπου τα δικά μας σχόλια ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ, κατηγοριοποιώντας τα ως "ανεπιθύμητα /spam": η εικόνα που συνοδεύει το κείμενο εδώ είναι από τα αρχεία των απηγορευμένων σχολίων στην εφημερίδα, που παρέχονται από την εταιρεία DISQUS (η εικόνα ανοίγει με "κλικ").

Η αλήθεια τελικά θα επικρατήσει. Αλλά πόσους αχρειάστους θάνατους θα μετρήσουμε ακόμα μέχρι τότε; Πόσους αγώνες εντός και εκτός δικαστηρίων, κρατητηρίων, φυλακών; Και πόσοι ασθενείς θα εξαναγκάζονται μέχρι τότε καθημερινά στην παρανομία, και στο να ζουν από τη μια με τον φόβο της κρατικής τρομοκρατίας και από την άλλη με την "ελπίδα" πως η μελλοντική νομιμοποίηση της κερδοσκοπικής υπερεκμετάλλευσης του πόνου των από το Κεφάλαιο τάχα θα τους σώσει;

Θά'ρθει όμως, άσπρη μέρα και για μας.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~