Ανήμερα του φόνου στη Μαρφίν - και των γενεθλίων του Μαρξ

Δεδομένου ότι όλος ο λαός μας παντού σε Κύπρο και σε Ελλάδα έχει ανάγκη για εξέγερση, ανατροπή και αντικατάσταση των θεσμών με καλύτερους, καθώς και για τιμωρία των ενόχων που κατέστησαν την πατρίδα μας ένα ράκος να σέρνεται δεμένο πίσω από τ' άρματα του Δυτικού Ιμπεριαλισμού,
και,
Δεδομένου ότι το καθεστώς είναι βίαιο και σε κάθε ουσιαστική προσπάθεια αλλαγής απαντά με βία,
και,
Δεδομένου ότι ο λαός μας είναι ευάλωτος και παρασύρεται εύκολα σε ανεγκέφαλη βία,
όπου,
Ενώ η οργανωμένη, διακριτική, αμυντική επαναστατική βία είναι όχι μόνο αναγκαία αλλά αποτελεί και την πιο ειρηνική οδό,
και όπου,
Η ανεγκέφαλη αδιάκριτη βία εξυπηρετεί τους άνομους Άρχοντες και εμβαθύνει τον κύκλο του αίματος και δυστυχώς θα συνεχίσει να προκύπτει αν ο λαός μας δεν αποκτήσει καλύτερη πολιτική παιδεία, και νούσιμες οργανώσεις να τον καθοδηγούν:

Καταθέτω εδώ αποσπάσματα από τις πιο πρόσφατες μου εργασίες για αυτό το καυτό θέμα, με κύριο άξονα τους φόνους των εργαζομένων της Μαρφίν.

1.
ΠΕΡΙ ΒΙΑΣ / Για το θέμα Διοργάνωσης

«ο- Ας απορρίψουμε την ανεγκέφαλη και αδιάκριτη βία όπως τη ρίψη εμπρηστικών βομβών οπουδήποτε χωρίς κριτήριο. Δεν είμαι εναντίον της λιγοστής και δυστυχώς κάποτε απαραίτητης βίαιης δράσης που συνεπάγονται οι αγώνες, αλλά θα πρέπει να ασκείται ΜΟΝΟ όπου αρμόζει, να είναι οργανωμένη, να διέπεται από ηθικούς νόμους, και να έχει την ευρεία αποδοχή του λαού. Αλλά προς το παρόν, και εφ' όσον τώρα, σήμερα, η βία ΔΕΝ είναι στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής θα πρέπει να την αποθαρρύνουμε.

o- ΑΥΤΟΣ είναι και ο λόγος που το σύστημα εξουσίας συντηρεί ένα τσούρμο προβοκάτορες και "μπαχαλάκηδες", αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους, να εμπλέκουν το Κίνημα σε πράξεις που είναι αδικαιολόγητες, και να εξαναγκάζουν τον λαό να απομακρύνεται. Για να δούμε το παράδειγμα και πιο κοντά σε μας, δείτε τους φόνους τριών ατόμων που προέκυψαν στην Αθήνα στις 5 Μαΐου 2010 εν μέσω ενός τεράστιου παλλαϊκού κινήματος ενάντια στα Μνημόνια, με τον εμπρησμό των γραφείων της Μάρφιν. Ο φόνος πυροδότησε την δίκαιη και ορθή αποστροφή του λαού, αλλά δυστυχώς αυτό εκδηλώθηκε με την αποστασιοποίηση του από το Κίνημα.
[...]
Τα πιο πάνω κατατέθηκαν εν μέσω κι άλλων προτάσεων από μένα που αφορούν: συνεργασία με την Παγκύπρια Ομάδα Διαμαρτυρίας (ΠΟΔ)• σύμπηξη των δύο διαφορετικών ομάδων Κίτρινων Γιλέκων που ανεφάνησαν ταυτόχρονα• και προτάσεις για να γίνει έγκαιρη διαχείριση ρατσιστικών και σωβινιστικών τάσεων ή καλεσμάτων προς βία που προκύπτουν κάθε τόσο στον διάλογο.

Υπάρχουν πολλά, καλά, και νούσιμα άτομα που προσελκύονται στο ελπιδοφόρο μήνυμα που φέρουν τα Κίτρινα Γιλέκα και εύχομαι ότι με την ορθή προσέγγιση προς τα θέματα Διοργάνωσης, θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις υγιείς τάσεις και να αποφύγουμε τυχόν λάθη.»

Το πιο πάνω είναι απόσπασμα από το άρθρο με τίτλο:
■ Για τα Κίτρινα Γιλέκα Κύπρου ~ Διοργανωτικά Θέματα
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2018/12/blog-post_12.html

2.
Η Άλλη Παράταξη

Ο φόνος των τριών εργαζομένων στη Μάρφιν από ΨΕΥΔΟ- αναρχικούς συντάραξε το Απελευθερωτικό Κίνημα παγκοσμίως. Ως μέλη της Ομάδας Σύνταξης της οργάνωσης
ΕνδοΜήδεια / Cyprus IndyMedia - που αποτελεί τον κυπριακό κλάδο της διεθνούς οργάνωσης ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και ελεύθερης δημοσίευσης, IndyMedia - δημοσιεύσαμε τότε μακροσκελή ανάλυση των γεγονότων σε πραγματικό χρόνο με ενημέρωση για το τι πραγματικά συνέβηκε καθώς και την πολιτική μας τοποθέτηση για το ευρύτερο ζήτημα της επαναστατικής βίας ΚΑΙ της βίας από προβοκάτορες που προσποιούμενοι τους "επαναστάτες" κτυπούν τον λαό και το Κίνημα με αυτές τις μεθόδους.

Εν περιλήψει, εκείνη τη μέρα στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της Γενικής Απεργίας και των μαζικών συλλαλητηρίων και πορειών σε όλη την Ελλάδα, προέκυψαν επιχειρήσεις "ψευδούς σημαίας" (δηλαδή αυτές που πραγματοποιούνται από μια παράταξη ενώ μέλη της προσποιούνται πως ανήκουν στην αντίπαλη παράταξη), όπου γνωστά και σεσημασμένα μέλη φασιστικών ομάδων, μαζί με μέλη μονάδων ασφαλείας και παρακρατικοί ντυμένοι σαν "αναρχικοί" και με κλεμμένα πανώ, παρέσυραν και κάποιους αφελείς μαζί τους σε διάφορες επιχειρήσεις προσπάθειας να παρουσιαστεί το Κίνημα ως βίαιο και αιματηρό. Μεταξύ άλλων οι προβοκάτορες επιτέθηκαν προσπαθώντας να κάμουν κατάληψη και εμπρησμό της Βουλής (πράγμα που αντέγραψαν οι μυστικές υπηρεσίες και πέτυχαν να το εφαρμόσουν στις ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 2021 για να κτυπήσουν τον τότε Πρόεδρο Τραμπ και κάποιους αθώους ή αφελείς υποστηρικτές του)• κτύπησαν με εμπρηστικές βόμβες μέλη της Αστυνομίας που απλώς στέκονταν χωρίς εμπλοκή στις συγκρούσεις• κτύπησαν με ρόπαλα και εμπρηστικές διάφορα σκέλη της πορείας διαδηλωτών• και σκότωσαν τους εργαζόμενους στη Μάρφιν κτυπώντας τους με εμπρηστικές ΚΑΙ με επιπρόσθετη βενζίνη - και όλα αυτά για να παρουσιαστεί ο ειρηνικός λαός ως τάχα "βίαιος" και για να εξουδετερωθεί η ειρηνική λαϊκή ανατρεπτική δύναμις που εκείνες τις μέρες πλησίαζε στο να φέρει ουσιαστική πολιτική αλλαγή με τις απεργίες, ειρηνικές καταλήψεις και πορείες.

Το πιο πάνω σενάριο μεθοδικού συνδυασμού τέτοιου είδους πολιτικών πράξεων βίας - ένοπλης και μη - από προβοκάτορες ακολουθήθηκε κατά γράμμα από οργανωμένους φασίστες,  προβοκάτορες και πράκτορες στο καπέλωμα, καταστρατήγηση και κατάληψη της αυθόρμητης ειρηνικής λαϊκής εξέργερσης στην Ουκρανία το 2014• μετέτρεψε την Απελευθερωτική δυναμική του λαϊκου Κινήματος στο ακριβώς αντίθετο του: σε φασιστικό πραξικόπημα που σύντομα έφερε το ΝΑΤΟ και τον Ζελένσκι στην εξουσία, εφήρμοσε ρατσιστική Διζωνική εθνοκάθαρση, και προκάλεσε τον πόλεμο με την Ρωσσία.

Αυτές οι μεθόδοι διεξαγωγής βίαιων φονικών επιχειρήσεων "ψευδούς σημαίας" είναι γνωστές σε δολοπλόκους, διοργανωτές συγκρούσεων και στρατηγούς από την αρχαιότητα. Μια καταπληκτική τέτοια υπόθεση από την Ιστορία μας είναι η υπόθεση γνωστή ως ο "Ακρωτηριασμός των Ερμών" που προέκυψε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού εμφύλιου Πολέμου και που στόχευσε τον λαό της Αθήνας και τον περίφημο Αλκιβιάδη - και ο οποίος καταδικάστηκε σε θανατο για την υπόθεση. Περισσότερα εδώ:
■ Ο ακρωτηριασμός των «Ερμών» το 415 π. Χ.
- Εγκυκλοπαίδεια Παγκόσμιας Ιστορίας
https://www.worldhistory.org/trans/el/2-1684/415


Μεταξύ άλλων, στη δήλωση μας προς την διεθνή ανατρεπτική, ριζοσπαστική και επαναστατική κοινότητα για τους φόνους των εργαζομένων της Μάρφιν καταθέσαμε τα εξής:

«We applaud the General Strike and its attendant marches, and we truly appreciate all the co-ordinated efforts to organize these vast operations. We look forward to a new longer and deeper General Strike and a popular mobilization that will bring down the ruling class and replace Capitalism with a new Feminist Green Socialist reality.

We strongly condemn the murderous bombing action and all ideological efforts to justify it or "explain it away".

We believe that revolutionaries must hold themselves up to the highest and strictest levels of morality and justice, and to be judged by principles and criteria much higher than those that are embraced by our ruling class opponents and their servants who do not care about civilians or non-combatants who are killed or injured by their operations. To them this is just "collateral damage". To us, the victims of this unjustified political violence are our co-workers, our neighbours, our loved ones.

For us, morality and justice are the bread and butter that feeds and nurtures the people's forces - if we accept the idea that innocent, unarmed, uninvolved working people are to be killed to promote someone's political agenda then we become one with the Beast. The peoples' own sense of justice will eventually rain down a wrath and rage against all oppressors and so-called "revolutionaries" who consider people to be fair targets for a killing spree. On this event we stand with the people and AGAINST any political faction who tries to justify the killings or to reduce their significance.

If we allow our Movement to drink this poison, what we will get is more meaningless deaths.
If we allow "revolutionaries" to act among us and kill innocent people, then we are preparing the ground for a much worse dictatorship than the present one. Who can accept the idea that these murderers might be walking among us, attending demonstrations, coming to our political meetings, or even someday through political strife and struggle might actually ascend to hold State power? Can we imagine State power in the hands of these "revolutionaries"?»

Το πιο πάνω είναι απόσπασμα από εδώ - για όσους θέλουν να εμβαθύνουν σε αυτά τα καυτά θέματα που αφορούν βία από προβοκάτορες και βία από ανεγκέφαλους, το πιο κάτω υλικό είναι πλουσιότατο σε ενημέρωση καθώς και σε στοιχεία που τρέφουν την πολιτική σκέψη:

■ A General Strike and Three Dead Workers in Greece
Part 1, and Part 2:
http://cyprusindymedia.blogspot.com/2010/05/general-strike-and-three-dead-workers_11.html

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

* * *