Η «Αφρίκα» που Αντιστέκεται, Η «Αφρίκα» που Επιμένει…

{Μέλη της οικογένειας της "Αφρίκα" μετά την δίκη}

Ευχαριστίες στον φίλο Hasan Gazi για την ευγενή παραχώρηση των φωτογραφιών

Παρευρέθηκα χθες στην δίκη του φίλου Σενέρ Λεβέντ και του φίλου και συντοπίτη μου Αλί Οσμάν, στην κατεχόμενη πατρίδα μας. Οι δύο φίλοι μας κατηγορούνταν ανάμεσα σε άλλα και με την προσβολή «ξένου αρχηγού κράτους» για την ακόλουθη δημοσίευση στην εφημερίδα «Αφρίκα».

Φτάνοντας στον χώρο των δικαστηρίων ανακάλυψα με έκπληξη ότι η αίθουσα του δικαστηρίου είχε γεμίσει με εθνικιστές και φασίστες ενώ οι υποστηρικτές των δύο φίλων μας βρίσκονταν όλοι σχεδόν έξω από το δικαστήριο. Η φόρτιση ανάμεσά μας ήταν πολύ μεγάλη παρά την προσπάθεια όλων να φαινόμαστε χαλαροί και γενναίοι ωσάν να μην έτρεχε κάτι. Γνωρίζαμε όμως όλοι ότι πιθανή καταδίκη των Σενέρ και Αλί Οσμάν θα σήμαινε και αληθινό κίνδυνο για την ίδια την ζωή τους μέσα στον χώρο των φυλακών.

Τους δύο αγωνιστές εκπροσωπούσαν αφιλoκερδώς οι δικηγόροι Tacan Reynar και Mine Atli. Ο πρώτος είναι μία μοναδική περίπτωση στην ιστορία του νησιού μας καθώς ήταν και ο πρώτος δικαστής της υπόθεσης. Μετά την πρώτη παρουσίαση των Σενέρ και Αλί Οσμάν ενώπιον του παραιτήθηκε από το αξίωμα του δικαστή και ανέλαβε την υπεράσπιση τους αφιλοκερδώς. Οποιαδήποτε ομοιότητα με δικούς μας δικαστές είναι δυστυχώς καταθλιπτική…

Έξω από την αίθουσα βρίσκονταν αρκετοί αστυνομικοί και η αγωνία όλων μας αυξανόταν με την πάροδο του χρόνου. Όταν τρεις από αυτούς στάθηκαν στην έξοδο των δικαστηρίων προς τον δρόμο όλοι αισθανθήκαμε ότι ήρθε η ώρα να πάρουν τους φίλους μας σιδηροδέσμιους. Τελικά απλά πήγαν στο απέναντι καφέ…

Η διαδικασία κράτησε σχεδόν δύο ώρες. Η ανακοίνωση της αθώωσης ήρθε σε δόσεις μέσα από τα κινητά τηλέφωνα των ελάχιστων υποστηρικτών που κατάφεραν να μπουν στην αίθουσα. Με την έξοδο τους από την αίθουσα ο κόσμος ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Ακόμη και οι ίδιοι οι αγωνιστές άφησαν τα δάκρυα τους να τρέξουν αγκαλιασμένοι από τους αγαπημένους τους σε μία έκρηξη ανακούφισης.

Για μια ακόμη μέρα η «Αφρίκα» νίκησε το καθεστώς.

***

Η εφημερίδα «Αφρίκα» είναι το τελευταίο κάστρο αντίστασης στην κατεχόμενη μας πατρίδα. Μέσα και πέριξ της συναντώνται όλοι εκείνοι οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας που όπως και εμείς επιθυμούν όχι την «επανένωση» των εύσχημων λόγων των πολιτικάντηδων μας αλλά την Ελευθερία από την Κατοχή! Και Ελευθερία από την Κατοχή σημαίνει την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων και των ισλαμοφασιστών κουβαλητών της Άγκυρας στα κατεχόμενα. Οι άνθρωποι της «Αφρίκα» συνεχίζουν καθημερινά να δίνουν έναν αγώνα ενάντια στα τετελεσμένα της εισβολής για την σωτηρία και αυτονόμηση της κοινότητας τους από τον θανατηφόρο βρόγχο του δικτατορικού καθεστώτος στην Τουρκία.

Είναι οι τελευταίοι των Μοϊκανών στο νησί μας, είναι εκ των τελευταίων Ακριτών ανάμεσά μας. Με την αδιασάλευτη αγωνιστικότητά τους αποδεικνύουν σε όλους ότι όσο μικρός και αν είσαι μπορείς να πορεύεσαι με αρχές και αξίες, έντιμα και αδιαπραγμάτευτα.

Η «Αφρίκα» δεν ηττήθηκε χθες διότι πίσω της βρίσκεται όλη η μαχόμενη αντικατοχική Τουρκοκυπριακή κοινότητα, και όλη η αντικατοχική διανόηση. Στο δικαστήριο υπήρχαν ακόμη και συμπολίτες μας που έκαναν τις διακοπές τους στο νησί και οι οποίοι ήρθαν για να δώσουν στήριξη. Βρίσκονταν ακόμη συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και η ηγεσία της Συντεχνίας των Δασκάλων. Η οργανική αυτή συμπαράσταση είναι που επιτρέπει ακόμη στην «Αφρίκα» να προβάλλει όλα εκείνα που η συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Ενημέρωσης, τόσο στα κατεχόμενα όσο και στις ελεύθερες περιοχές αρνείται.

Είναι αυτό το πλέγμα προστασίας που υφαίνεται από Αγάπη που κρατά την «Αφρίκα» ζωντανή, τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά. Τουρκοκύπριοι συμπολίτες μας μας είπαν ότι αγοράζουν δύο και τρεις εφημερίδες καθημερινά για να κρατήσουν την εφημερίδα ζωντανή.

Αυτόν τον προμαχώνα Ελευθερίας και Αντίστασης επέλεξε να στοχοποιήσει τις τελευταίες εβδομάδες το ΑΚΕΛικό παρακράτος. Περιδιαβάζοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα δείτε τις καθημερινές σχεδόν κατηγορίες εις βάρος των μελών και φίλων της «Αφρίκα» που κατέρχονται στις Ευρωεκλογές της Κυπριακής Δημοκρατίας με το κίνημα «Γιασεμί». Οι κατάπτυστοι Γκαιμπελίσκοι εξαπόλυσαν τα ιοβόλα βέλη τους επειδή ο Σενέρ και ο Ιμπραχήμ «τόλμησαν» να κριτικάρουν την στάση του κόμματος έναντι της μαχόμενης αντικατοχικής Τουρκοκυπριακής Αντίστασης. Τους κατηγόρησαν για «πράκτορες της CIA, για διχοτομιστές, για χρήσιμους ηλιθίους της ακροδεξιάς και του φασισμού.» Άνθρωποι που δεν έκαναν ποτέ τους έναν αγώνα στην ζωή των έπιασαν στο στόμα τους τους αγωνιστές και εξαπέλυσαν τον βόθρο τους.

Αυτοί οι κομματικοί ερυθροφασίστες δεν βρίσκονταν βέβαια χθες στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν το δικαίωμα της Ελευθερίας της έκφρασης στους Τουρκοκύπριους συμπολίτες μας. Ούτε και είδαν τους όμοιούς τους να εξέρχονται του δικαστηρίου από την πλαϊνή είσοδο.
Εδώ έχουμε φτάσει: Οι φασίστες στα κατεχόμενα και οι ερυθροφασίστες στις ελεύθερες περιοχές να κατηγορούν με τα ίδια ακριβώς λόγια τα μέλη της «Αφρίκα».

Κατανοώ την ζήλια και τον φθόνο τους. Είναι δύσκολο να βλέπεις άλλους να πραγματώνουν τις αρχές και τις αξίες της Αριστεράς όταν εσύ έχεις πουλήσει την ψυχή σου στον Διάβολο. Είναι αχώνευτο να βλέπεις λίγους Τουρκοκύπριους να πολεμούν με όλες τους τις δυνάμεις την Κατοχή όταν η ηγεσία του κόμματος σου αγκαλιάζεται, φιλιέται και φιλοξενείται από τους ηγέτες της Κατοχής.

Χθες ο Σενέρ, ο Αλί Οσμάν και η «Αφρίκα» κέρδισαν μια μάχη. Ο πόλεμος εναντίον τους συνεχίζεται. Σύντομα θα βρίσκονται ξανά στο δικαστήριο για την δίκη της «εισβολής στην Συρία». Οι αθεόφοβοι οι «Αφρικάνοι» τόλμησαν να κατηγορήσουν το τουρκικό κράτος για την εισβολή του στην Συρία.

Η «Αφρίκα» που αντιστέκεται, η «Αφρίκα» που επιμένει, κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξ;eρει που πατά και πού πηγαίνει…

Στις Ευρωεκλογές θα ψηφίσω Τουρκοκύπριους του κινήματος «Γιασεμί».

Για την εκπροσώπηση μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζω «Αφρικανούς»…

{Στην φωτογραφία ο γράφων με τους υποψήφιους Ευρωβουλευτές

Ibrahim Aziz, Şener Levent, Faize Özdemirciler}

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com 
~~~~~~~~~~~~~

Υστερόγραφο: Ιδιαίτερες ευχαριστές αξιζουν στους Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους που ήρθαν για να καλύψουν την δίκη. Στην πλήρη απουσία του κράτους μας από την υπεράσπιση των Τουρκοκύπριων αγωνιστών η παρουσία τους είναι μία πολύτιμη ασπίδα προστασίας, μέσα από την διαφάνεια και την προβολή του αγώνα των.

{ Στην φωτογραφία οι Ιμπραχήμ Αζίζ και Σενέρ Λεβέντ με τον δημοσιογράφο του Σίγμα Κυριάκο Πενηνταέξ}