Πως να αντιληφθούμε τις εξελίξεις για το Μακεδονικό;

Στο παρόν κείμενο:
■ Τι λεν οι:
    • Γιάννης Μαύρος
    • Λεωνίδας Αποσκίτης

Τοπικές και διεθνείς εξελίξεις δείχνουν πως το Μακεδονικό θέμα όχι μόνο δεν έχει "κλίσει οριστικά", μα πως κλιμακώνεται σε διεθνή υπόθεση. Παρουσιάζουμε εδώ την ανάλυση και τις σκέψεις από δύο διανοητές του ευρύτερου πολιτικού χώρου στον οποίο ανήκουμε - εκεί όπου σμίγουν οι ριζοσπαστικοί και προοδευτικοί αγώνες για κοινωνική απελευθέρωση με τους αγώνες για εθνική απελευθέρωση - με την ελπίδα πως με τις γνώσεις και τα νοητικά εργαλεία που παραθέτουν οι συγγραφείς, ίσως εμβολιαστεί και το ευρύτερο Κίνημα με καθαρότερη ματιά. Η πολιτική δράση έχει νόημα μόνο όταν καθοδηγείται από αρχές και αξίες, και από διανόηση συντονισμένη με την πολιτική πραγματικότητα.

■ Σύντομη εισαγωγή
Ανακοινώθηκε σήμερα στον Τύπο και ΜΜΕ ότι η Ρωσσία έχει φέρει την Συμφωνία των Πρεσπών για το Μακεδονικό στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στις δηλώσεις τους, αξιωματούχοι της χώρας λεν ότι «η Συμφωνία των Πρεσπών έχει επιτευχθεί με μια σοβαρή παραβίαση του εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, δηλαδή εκτός του νομικού πλαισίου». Το απόφθευγμα δεν είναι καν από Ρωσσικά χείλη: λέχθηκε αρχικά από τον ίδιο τον Πρόεδρο της ΠΓΔΜ (που τώρα θα ονομάζεται "Βόρεια Μακεδονία"), Γκιόργκι Ιβάνοφ. Ο Πρόεδρος Ιβάνοφ, σε γραπτή ανακοίνωση για την κύρωση της Συμφωνίας από την Βουλή της ΠΓΔΜ Πρόεδρος της χώρας, έκαμε λόγο για «αντισυνταγματική ενέργεια». 

Μια υπόθεση που φτάνει στο Συμβούλιο Ασφαλείας κατόπιν πρωτοβουλίας ενός από τα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου, σίγουρα δεν κατέχει προδιαγραφές για "σύντομη και εύκολη" επίλυση. Η διαμάχη διεθνοποιείται:
► Στο ΣΑ του ΟΗΕ φέρνει η Μόσχα τη Συμφωνία των Πρεσπών http://www.philenews.com/eidiseis/ellada/article/653977/sto-sa-toy-oie-fernei-i-moscha-ti-symfonia-ton-prespon

Το παραμύθι πως τάχα "έχει κλείσει πλέον" η διαμάχη για το Μακεδονικό αποδομείται όχι μόνο από το τι λέν οι λαοί και οι πολιτικοί σε Αθήνα και Σκόπια, αλλά και από τις πρόσφατες δηλώσεις της Κυβέρνησης των ΗΠΑ, που φανερώνουν το πόση μεγάλη αξία κατέχει η Συμφωνία των Πρεσπών για τον μιλιταρισμό της και για το ΝΑΤΟ. Μεταξύ άλλων οι δηλώσεις από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ επαινεί την Κυβέρνηση Τσίπρα:

"1. «Για την ενθάρρυνση της ενεργούς συμμετοχής της Ελλάδας στην ενίσχυση της περιφερειακής και παγκόσμιας ασφάλειας για την προστασία της Αμερικανικής πατρίδας και των συμφερόντων της»!

2. «Για την Ελλάδα, που είναι ένας αφοσιωμένος εταίρος στην προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων εντός και εκτός Ελλάδας»!

3. Για «την ελληνική κυβέρνηση που στηρίζει την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας και με το υπουργείο Άμυνας πρόσφερε πρόσθετες εγκαταστάσεις, εκτός από τον κόλπο της Σούδας». Έχοντας δώσει το πράσινο φως για να μετατραπεί η χώρα σε Νατοϊκή βάση λιμανιών, αεροσκαφών, ελικοπτέρων και Drones από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Δωδεκάνησα.

4. «Για την υπαγόρευση από την αμερικανική πρεσβεία (!) στην Ελλάδα, να υποστηρίξει και να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ενσωμάτωση των δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ώστε να περιορίσει την κακοήθη επιρροή της Ρωσίας και την οικονομική εισβολή της Κίνας»!

5. Για «την αποστολή της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα να προτρέψει (sic) να εφαρμόσει τη συμφωνία για το θέμα της ονοματοδοσίας της Μακεδονίας»."

Αυτά και άλλα πολλά τραγικά τεκμηριώνονται σε πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε από το Κίνημα Άρδην:
► Ιδού τα τάλαντα της προδοσίας της Μακεδονίας
https://ardin-rixi.gr/archives/210942

Οι πιο πάνω εξελίξεις φανερώνουν το εύρος των κλαδικών επιπτώσεων και πιθανών εξελίξεων που υποβόσκουν πίσω και γύρω από αυτό το φαινομενικά "τοπικό" θέμα. Η υπεραπλούστευση, η αφήγηση που παρουσιάζει το Μακεδονικό σαν απλώς μια "σύγκρουση δύο απηρχαιωμένων εθνικισμών" είναι όχι μόνο λανθασμένη, αλλά και εσκεμμένα παραπλανητική.

Βέβαια δεν υποτιμούμε τον ρόλο του εθνικού σωβινισμού, μιλιταρισμού, επεκτατισμού, κίβδηλου αλυτρωτισμού και παραχάραξης της ιστορίας που αξιοποιούνται από την Ιμπεριαλιστική βιομηχανία παραγωγής εθνοκρατών:

• Η ίδια βιομηχανία που προσπαθεί να αναγάγει την Κύπρο και τους κυπραίους σε "έθνος", παραχαράσσοντας κάθε ιστορική αλήθεια και συσκοτίζοντας την τεράστια διαφορά μεταξύ των εννοιών "κράτος", "έθνος", "λαός", "κοινότητα", "χώρα", εργάζεται σκληρά σήμερα για να συρράψει ένα "Μακεδονικό έθνος" από τα θραύσματα της Γιουγκοσλαβίας με ψέμματα και εδαφικές παραχωρήσεις στο ΝΑΤΟ.

• Οι χάρτες της "ευρύτερης Μακεδονίας" την οποία διεκδικούν οι πιο προχωρημένοι εθνικοσωβινιστές στον βορρά, οι οποίοι χάρτες δημοσιεύονται με φανατισμό παντού ΤΩΡΑ από ακτιβιστές στη γείτονα χώρα καταμαρτυρούν το ότι το Μακεδονικό όχι μόνο δεν έληξε, μα πως τώρα αρχίζει: διεκδικούν όχι μόνο μεγάλο μέρος της Βορείου Ελλάδος, μα και την Θεσσαλονίκη, την Χαλκιδική χερσόνησο και τεράστιο μέρος των ακτών μας επί του Αιγαίου.

■ Τι λεν οι:
    • Γιάννης Μαύρος: Μέλος της Συντονιστικής επιτροπής του Εθνικού συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, πρώην μέλος των Σπιθών του Μίκη Θεοδωράκη,  Ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.
    Στο κείμενο του καταδεικνύει τις νομικές και συνταγματικές παραμέτρους που καθιστούν την νομιμότητα της Συμφωνίας άκυρη, και τις ευρύτερες κομματικές και Κινηματικές πραγματικότητες που μας αφορούν για την συνέχιση του αγώνα σε βάθος χρόνου.

    • Λεωνίδας Αποσκίτης: Υπεύθυνος Πολιτικών Θεμάτων στο περιοδικό Hellenic NEXUS, που αποτελεί την ελληνική έκδοση του διεθνούς περιοδικού Aντιπληροφόρησης NEXUS New Times το οποίο κυκλοφορεί από το 1987 σε HΠA, Aυστραλία, Pωσία, Iαπωνία, Kορέα και σε πολλές χώρες της Ε.Ε. (Aγγλία, Γαλλία, Iταλία, Γερμανία Oλλανδία, Ρουμανία κ.ά.). Καλύπτει μία ευρεία θεματολογία σε ζητήματα όπως η Πολιτική, η Oικονομία, η Γεωστρατηγική, η Nέα Παγκόσμια Tάξη, ο Έλεγχος Συνείδησης, η Απαγορευμένη Επιστήμη, η Εναλλακτική Ιατρική και η Οικολογία.
    Στο κείμενο του καλύπτει θέματα που άπτονται της πανευρωπαϊκής επανάστασης, τα Κίτρινα Γιλέκα, της εθνικής επιβίωσης... όλα σε συνάρτηση με το Μακεδονικό.

► Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΕΛΙΔΑ!
του Λεωνίδα Αποσκίτη | 2 Φεβρ. 2019

Μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, είναι φανερό ότι μέσα στους κόλπους της ελληνικής κοινωνίας διαμορφώνεται ένα πλειοψηφικό ρεύμα αντίστασης κατά της εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας που ξεκίνησε με τα μνημόνια και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και τώρα φθάνει στον σκληρό πυρήνα της ιστορίας και του πολιτισμού.

Απέναντι σ' αυτό το πλήθος, που κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει την ξενοκρατία -χωρίς οργάνωση, χωρίς την κατάλληλη ηγεσία, με ενθουσιασμό και απελπισία συγχρόνως, με ακρότητες και "κιτς" πιθανόν, βρίσκεται η νεοφιλελεύθερη οικονομική ολιγαρχία και η εθνομηδενιστική πνευματική ελίτ με τα χημικά των δυνάμεων καταστολής και το δηλητήριο των ενσωματωμένων μέσων ενημέρωσης. Ακούγονται πλέον εξωφρενικές θέσεις από τα φερέφωνα της ελίτ, οι περισσότερες των οποίων είναι σ' ευθεία αντίθεση με την αντίληψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.

Όπως το ότι η Ελλάδα, "απαλλαγμένη από απηρχαιωμένους εθνικισμούς", θα γίνει πλέον δεκτή με ανοικτές αγκάλες από την παγκόσμια πολιτική κοινότητα... Άκουσον, άκουσον. Λες και η Ελλάδα ήταν μια χώρα-παρίας και περίμενε τους Σκοπιανούς να την εντάξουν στην διεθνή κοινότητα.

Αυτή η εξωνημένη "πνευματική" γραφειοκρατία, καθηγητάδων και παρατρεχάμενων, ενσταλάζει καθημερινά στην συνείδηση του ελληνικού λαού το αίσθημα της μειονεξίας, της ενοχής και του κόμπλεξ για τα ιστορικά του δίκαια.

Αυτοί εξακολουθούν να θεωρούν την ιστορία ως άχρηστο βαρίδι, αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι η "διεθνής συγκυρία" που επικαλούνται έχει αντιστραφεί και τίποτα δεν είναι πλέον τετελεσμένο.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη καταλαβαίνουν ότι η κυβερνώσα ολιγαρχία είναι αντιδημοκρατική, ότι έχει μεταβάλει τα κοινοβουλια σε "όπλα" κατά της κοινωνίας, ότι πολεμά το συμφέρον του έθνους, ότι υπάρχει ένας σκοτεινός ομφάλιος λώρος πίσω από τον πολιτικό "στρατό" των γκλομπαλιστών, τους τραπεζίτες, το ΔΝΤ, τις ΜΚΟ, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών και τους "νταβατζήδες" της διανόησης.

Ο ξεσηκωμός των απελπισμένων θα ήταν πολύ πιο γενικευμένος, αν ο κόσμος γνώριζε τι λένε τα διάφορα "ευαγγέλια" των γκλομπαλιστών σχετικά με την πραγματικότητα του ζόφου που στήνουν γύρω μας με παραπλανητικούς όρους και με την γελοιοποίηση του κοινοβουλευτικού συστήματος σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό το τσίρκο που είδαμε στο ελληνικό Κοινοβούλιο, προκειμένου να σκηνοθετηθεί η "δημοκρατική" νομιμοποίηση της Συμφωνίας των Πρεσπών με αδιαφανείς συναλλαγές, είναι ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ της δημοκρατικής εκτροπής που είναι σε εξέλιξη.

Στην Γαλλία ήδη υπάρχουν θάνατοι, σοβαροί τραυματισμοί, εκατοντάδες φυλακίσεις, δεκαεννιά άνθρωποι έχουν χάσει τα μάτια τους από πλαστικές σφαίρες και τέσσερις ακρωτηριάσθηκαν από έναν νέο τύπο χειροβομβίδων κρότου, στις συγκρούσεις των Κίτρινων Γιλέκων με τις αστυνομικές δυνάμεις.

Η παράκαμψη της λαϊκής βούλησης, η αλαζονεία της ελίτ, ο κυνικός εκφυλισμός της δημόσιας ζωής οδηγούν σταθερά προς την σύγκρουση των δύο κόσμων: των εξαχρειωμένων "θεσμών" με την οργισμένη κοινωνία.

Η ιστορία αλλάζει σελίδα και μπορεί να μας επιφυλάσσει επανάληψη τραγικών φαινομένων του παρελθόντος.

Εμείς πρέπει σταθερά να αντισταθούμε στην σχεδιαζόμενη δημοκρατική εκτροπή και την διάλυση του ελληνικού έθνους.

( Φωτογραφία από την σελίδα Κίτρινα Γιλέκα)

Δημοσιεύτηκε αρχικά εδώ:
https://www.facebook.com/100002373783042/posts/2082827795139660

* * *

ΠΡΩΤΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ “ΚΥΡΩΣΗ” ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ
του Γιάννη Μαύρου, 2 Φεβρ. 2019

1. Δεν πρόκειται περί “συμφωνίας” αλλά περί συνθηκολόγησης κατ’ απαίτηση των δυνάμεων κατοχής της Ελλάδας (ΗΠΑ και ΕΕ/Γερμανία).

2. Το περιεχόμενο, οι όροι της συνθηκολόγησης, δεν είναι γνωστοί στο σύνολό τους, όχι μόνο από τους ‘απλούς πολίτες’ αλλά ακόμη και από τους βουλευτές που κλήθηκαν να την “κυρώσουν” δια της ψήφου των. Συγκεκριμένα, το προοίμιο του νέου συντάγματος της γείτονος παραμένει άγνωστο ενώ υπάρχουν ερωτήματα ως προς το κατά πόσο τα αναθεωρημένα άρθρα πληρούν τις προϋποθέσεις της “συμφωνίας” που υπογράφηκε στις Πρέσπες.

3. Όσα όμως ήδη γνωρίζουμε είναι αρκετά ώστε να οδηγήσουν τους εγκυρότερους νομομαθείς της Χώρας στο συμπέρασμα ότι οι όροι της συμφωνίας είναι επιεικώς απαράδεκτοι έως προδοτικοί και ότι τόσο αυτοί όσο και η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην Ελλάδα για την “κύρωση” της “συμφωνίας” συνιστούν κραυγαλέα λόγους ακυρότητάς της από νομικής απόψεως, τόσο με γνώμονα το Σύνταγμα της Χώρας όσο και το Διεθνές Δίκαιο. Επιπλέον η διαδικασία πάσχει πολλαπλώς νομικά και από την πλευρά της γείτονος και γι’ αυτό το λόγο ο Πρόεδρος της Χώρας αυτής, σε αντίθεση με τον “δικό μας”, αρνείται να την υπογράψει.

4. Είναι κατ’ αρχήν γεγονός ότι ερίζεται νομικά κατά πόσον η Κυβέρνηση είχε και έχει το δικαίωμα να διαπραγματευθεί κυριαρχικά δικαιώματα και μάλιστα ταυτοτικά, όπως ασφαλώς είναι το όνομα Μακεδονία, γιατί έτσι θίγει τα θεμελιώδη δικαιώματα και την προσωπικότητα των πολιτών της Χώρας. Επιπλέον, το Άρθρο 28, Παρ 2 του Συντάγματος, επιζητώντας ευρύτερες συναινέσεις, προκειμένου “να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη”, προνοεί ότι “μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα” αλλά ότι “για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.” Είναι αλήθεια ότι το γράμμα του Συντάγματος, στο Άρθρο 28 Παρ.3, προνοεί ότι «η Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της”, προσθέτει όμως αμέσως μετά “εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας”. Η διαδικασία κύρωσης που ακολουθήθηκε στη Βουλή θέτει συνεπώς το ερώτημα κατά πόσον πληρούνται οι αιρέσεις αυτές στην προκειμένη περίπτωση και αυτό είναι ένα ερώτημα που καλούνται να απαντήσουν, έστω και τώρα, τόσο η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής όσο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Υπό τις συνθήκες αυτές και δεδομένου ότι η διαδικασία κύρωσης της Συμφωνίας στην FYROM απαίτησε πολλούς μήνες και με δεδομένη επίσης την αδιαφάνεια ως προς το περιεχόμενο της Συμφωνίας, όπως αυτό διαμορφώθηκε και με τις τροποποιήσεις του Συντάγματος και τις ρηματικές διακοινώσεις της γείτονος, ήταν εύλογη η απαίτηση της γνωμάτευσης των παραπάνω οργάνων προκειμένου οι βουλευτές που κλήθηκαν να κυρώσουν την Συμφωνία να είχαν επαρκή πληροφόρηση και να αποφάσιζαν αβίαστα και «ελεύθερα», καθώς απαιτεί το Σύνταγμα και αποτελεί σκάνδαλο και στίγμα που θα συνοδεύει στο διηνεκές τόσο την Κυβέρνηση όσο και την Αντιπολίτευση ότι τα όργανα αυτά δεν κλήθηκαν να γνωμοδοτήσουν επί του θέματος.

5. Πέρα όμως από τη νομική διάσταση του ζητήματος, την οποία δεν πρέπει να υποτιμούμε ή να αντιπαρερχόμαστε, εφόσον μας προσφέρει ισχυρότατα όπλα αμφισβήτησης και αναίρεσης των ‘τετελεσμένων’, το καίριο και κρίσιμο είναι η πολιτική του διάσταση. Είναι πρώτα και κύρια το γεγονός ότι, τόσο το περιεχόμενο της Συμφωνίας όσο και η διαδικασία “κύρωσής” της, προσβάλουν βαθύτατα τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος στην μεγάλη του πλειοψηφία την απορρίπτει. Γι’ αυτό δεν τόλμησε η Κυβέρνηση να τη θέσει στην κρίση του με δημοψήφισμα, αναλαμβάνοντας έτσι ιστορικές ευθύνες και υποθάλποντας έναν νέο διχασμό, όχι μόνο στη βάση του κορυφαίου αυτού εθνικού θέματος αλλά και στην βάση της υπεράσπισης της δημοκρατικής νομιμότητας.

Οι ευθύνες όμως δεν περιορίζονται στην Κυβέρνηση αλλά αφορούν όλους τους βουλευτές που ενέκριναν με την ψήφο τους όχι μόνο το περιεχόμενο της Συμφωνίας αλλά και την απαράδεκτη διαδικασία “κύρωσής” της. Ακόμη και ΟΙ βουλευτές της Αντιπολίτευσης που καταψήφισαν τη Συμφωνία δεν τόλμησαν να αμφισβητήσουν την διαδικασία, κρυπτόμενοι υποκριτικά πίσω από το γεγονός ότι η ένσταση αντισυνταγματικότητας κατατέθηκε από την Χρυσή Αυγή. Αν ήσαν πραγματικά και όχι προσχηματικά αντίθετοι, αν μη τι άλλο θα κατέθεταν παράλληλα ξεχωριστή ένσταση αντισυνταγματικότητας, αξιώνοντας μάλιστα την γνωμοδότηση τόσο της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής όσο και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Αυτό που δεν έκανε η Κυβέρνηση και η Βουλή θα μπορούσε και θα έπρεπε να κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είτε προληπτικά, καλώντας τους αρχηγούς, τόσο με τη θεσμική όσο και με την ακαδημαϊκή του ιδιότητα ως Καθηγητού Συνταγματικού Δικαίου, ή ακόμη και εκ των υστέρων, αναπέμποντας τον κυρωτικό νόμο στη Βουλή.

6.Τα παραπάνω οδηγούν αναπόδραστα στο συμπέρασμα ότι ολόκληρο το πολιτικό σύστημα παραβιάζει τη δημοκρατική νομιμότητα και προδίδει τη Χώρα και τον Λαό, οπότε τίθεται σε όλους μας το δίλλημμα αν θα αποδεχτούμε αυτό το καθεστώς ή αν θα αγωνιστούμε, όπως προβλέπει και επιτάσσει το ακροτελεύτιο άρθρο 120 του Συντάγματος, με κάθε μέσο για την υπεράσπισή του. Η Συμφωνία των Πρεσπών και το “Μακεδονικό” αποκάλυψαν το μέγεθος, την έκταση και το βάθος της επιβουλής κατά της Χώρας μας, το μέγεθος, την έκταση και το βάθος της πολιτικής και οικονομικής κατοχής υπό την οποία τελεί και την ανάγκη συγκρότησης ενός κινήματος και ενός μετώπου Εθνικής Αντίστασης και Απελευθέρωσης για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας αλλά και της εθνικής κυριαρχίας και ακεραιότητας της Χώρας μας.

Αθήνα, 1/2/2019
Ι.Γ.Μ

Δημοσιεύτηκε αρχικά εδώ:
https://www.facebook.com/100000463548844/posts/2978480952177327

Ποιός είναι ο Γιάννης Μαύρος;

Με τον Γιάννη γνωριστήκαμε μέσω των προσπαθειών μας να εδραιωθεί σε Ελλάδα και Κύπρο η κίνηση πολιτών Σπίθες του Μίκη Θεοδωράκη. Ανακαλύψαμε πως είναι αφοσιωμένος αγωνιστής ήπιων τόνων, διακριτικός, άνθρωπος με σπάνια ευγένεια και με προχωρημένη πολιτική σκέψη. Oι αγωνιστικοί του δεσμοί με τον αγώνα για την ελευθερία της Κύπρου άρχισαν από τα παιδικά του χρόνια.

Μεταξύ άλλων, μαζί με τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Μανώλη Γλέζο, ο Γιάννης είναι μέλος της Συντονιστικής επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα.

Μερικά δείγματα της πολιτικής του σκέψης και δράσης:
► Για την Οργάνωσή μας
http://yiannis-mavros.blogspot.com/p/blog-page_759.html

► Οι γερμανικές οφειλές στην Ελλάδα σήμερα
http://seisaxthia.wordpress.com/2014/03/27/%CE%BF%CE%B9-%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%BF%CF%86%CE%B5%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CE%AE%CE%BC 

Είναι γιός του πολιτικού Γεωργίου Μαύρου, που υπηρέτησε πολλές φορές ως Υπουργός, πρόεδρος του κόμματος Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις - μετέπειτα Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου - και που ήταν ένα από τα σημαντικά άτομα της Μεταπολίτευσης και στις κρίσιμες μέρες του 1974. Για αυτές τις οικογενειακές καταβολές ο Γιάννης δηλώνει ότι συνέβαλαν:
"...τόσο στην γενικότερη πολιτική συνειδητοποίησή μου όσο και στην ιδιαίτερη ευαισθησία μου στο Κυπριακό, το οποίο θεωρώ ως την σκοτεινή όψη του Ελλαδικού και φρονώ ότι όχι μόνο δεν μπορούν να νοηθούν ξεχωριστά αλλά δεν μπορούν και να επιλυθούν ξεχωριστά. Είναι κατάλοιπα του Ανατολικού ζητήματος και της πολιτικής των ιμπεριαλιστών, ανολοκλήρωτης εθνικοαπελευθερωτικής επανάστασης ή επαναστάσεων και πλέον πολεμικά μέτωπα στα οποία κρίνεται η ίδια η ύπαρξη και επιβίωση του Ελληνικού Έθνους με ότι αυτό σημαίνει για τον δυτικό πολιτισμό και το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου."

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Φιλική Εταιρεία
http://filiki.etaireia.org

Οι Εργασίες μας
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Αρχές, Αξίες, Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

Γεώργιος Μαύρος
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82

 
Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~ 

Φιλική Εταιρεία
http://filiki.etaireia.org

Οι Εργασίες μας
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Αρχές, Αξίες, Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

* * *