Για τ' "αγιούθκια" του Άη Γιάννη, τους αγαπημένους τζιαι τις αγαπημένες τους, τζιαι τα παιθκιά τους, γιατί το χωρκόν τους, όπως τζιαι το χωρκόν δίπλα, μου θυμίζουν γιατί Διδάσκω. Μέσα μου πια έχω άλλην εξήγηση γιατί σας λένε έτσι...
Εξήντα πέντε χρόνια πριν μία εκκωφαντική συντάραξε το μικρό χωριό. Το μικρό αγόρι στο πρώτο θρανίο βίωσε και θυμάται την ισχύ του ωστικού κύματος να ανοίγει απότομα την πόρτα. Ο δάσκαλος κατάλαβε αμέσως.
65 χρόνια μετά ο νέος δάσκαλος του χωριού, εγγονός ένος άλλου αντάρτη, με μάτια βουρκωμένα μιλούσε στα παιδιά που αυτή τη βδομάδα θα τιμήσουν την θυσία του Αντάρτη που σκοτώθηκε στο χωριό τους. Τους είπε για τους δύο δασκάλους (η λέξη Συνάδελφος αποκτά άλλη σημασία), τον παπά και τον χωριανό που περίμεναν να σουρουπώσει για να πάνε στο ποτάμι να μαζέψουν ό,τι έμεινε από τον Αντάρτη και να τον θάψουν κρυφά, μην το πάρουν χαμπάρι οι κατακτητές. Προσπάθησε ο δάσκαλος να τους μεταφέρει το Μέγεθος της Φιλίας ανάμεσα τους. Προσπάθησε σε έναν κόσμο που κατρακυλά να τους εξηγήσει πώς Κανένας δεν μίλησε. Κανένας.
Ένα μικρό χωριό 20 λεπτά από την Λευκωσία που οι ανθρώποι του ονομάζονται από τους γύρω τους «αγιούθκια» κράτησε το στόμα του συλλογικά κλειστό. Και ένας Θάνατος έμεινε κρυφός μέχρι το τέλος του Αγώνα. Ένας κόσμος που χάνεται...
Και τέσσερις Φίλοι μυημένοι στο Μέγα Μυστήριο του Αγώνα, Ιερείς, Δάσκαλοι και Λαός, ο Άης Λαός διάλεξαν για τον Παντελή Κατελάρη το πιο όμορφο μνήμα, θάβοντάς τον διαλέγοντας ένα Δεν-δρών να τον συντροφεύει. Το Δεν-δρων μεγάλωσε και σήμερα ξεχωρίζει μέσα στο τοπίο σαν Μεταφύσικη Αντένα που συνδέει το Τώρα με το Επέκεινα, το Εδώ με το Μετά και τον μικρό δάσκαλο του χωριού με τους Γίγαντες που προϋπήρξαν στην θέση του.
Πόσο άραγε ήταν το Δεν-δρων τότε; Υπήρχε καν; Ο δάσκαλος θα ρωτήσει το μικρό αγόρι της πρώτης τάξης που μεγάλωσε και είναι τώρα ο κοινοτάρχης του χωριού.
«Δεύτε Λάβετε Φως εκ του ανεσπέρου Φωτός.» Πέρκι ξεστραβωθούμεν...
Σημειώσεις
----------------
Παντελής Κατελάρης
http://www.eoka.org.cy/?page_id=752
Posts
No comments:
Post a Comment