Ο Αειφόρος Πόλεμος ως Νέα Τάξη Πραγμάτων

 

{ Trends in World Military Expenditure, 2021 }

Εισαγωγή: Συνάντησα τον όρο «Αειφόρος Πόλεμος» στο manga “Ghost in the Shell” του Masamune Shirow, το οποίο εκδόθηκε μεταξύ 1989-1991! (1) Στο προφητικής διορατικότητας έργο επιστημονικής φαντασίας, ο Αειφόρος Πόλεμος  αρχίζει το 2042 από την Αμερικανική Αυτοκρατορία σε συνεργασία με τα άλλα μέλη των G4 ( Ρωσσική Ομοσπονδία, Κίνα και Ευρωπαϊκή Ένωση ), κατηγοριοποιώντας επισήμως τον πόλεμο ως Βιομηχανία με σκοπό την ενίσχυση της Παγκόσμιας Οικονομίας. Στην πραγματικότητα οι 4 μεγάλες δυνάμεις πολεμούν μεταξύ των, με μία «αειφόρο» μέθοδο ελεγχόμενη μέσω Τεχνητής Νοημοσύνης: Ο πόλεμος γίνεται σκόπιμα και διαρκώς, αποφεύγοντας την ζημιά στις κύριες πόλεις και την βασική υλικοτεχνική υποδομή. Πρωταγωνιστές είναι κυρίως μισθοφόροι και πολεμικές μηχανές με τεχνητή νοημοσύνη, με στόχο των περισσότερων μαχών την καταστροφή των στρατιωτικών υποδομών, οχημάτων και υλικού, αλλά με την μικρότερη δυνατή θνησιμότητα ανάμεσα στους στρατιώτες. Ουσιαστικά η σύγκρουση  είναι «αειφόρα» ενόσω οι όποιες απώλειες μπορούν να αντικατασταθούν από την πολεμική βιομηχανία. Στο έργο θέατρα του πολέμου γίνονται οι μικρές πόλεις και οι περιοχές μακριά από τις μεγαλουπόλεις. Μετά από μία Παγκόσμια Στάση Πληρωμών ο Πόλεμος γίνεται η Κυριάρχη Πράξη παραγωγής ενώ τα εκατομμύρια φτωχών και εξαθλιωμένων πολιτών του πλανήτη γίνονται το πρόθυμο «κρέας για κανόνια», αγωνιζόμενο με την ψευδαίσθηση ότι θα τιμωρήσει το 1% της ελίτ που οδήγησε τον πλανήτη στον Πόλεμο.

Δεν γνωρίζω εάν οι Κεφαλαιϊκές ελίτ αντλούν την έμπνευση τους από πηγές όπως την πιο πάνω, θεωρώ όμως τον «Αειφόρο Πόλεμο» ως κυρίαρχο μέρος της Πραγματικότητας. Ο Αειφόρος Πόλεμος σήμερα, μπορεί να οριστεί ως η συνεχής, ελεγχόμενη πολεμική σύγκρουση ή/και η απειλή της, σε διάφορα μέρη του πλανήτη μας, η οποία παράγει διαρκώς κερδοφορία στο Κεφάλαιο, αποφεύγοντας στην πορεία να προκαλέσει την  - χωρίς επιστροφή - μαζική καταστροφή. Σε μία διαβολική παραλληλία με τον δυστοπικό κόσμο του Masamune Shirow ο πόλεμος διεξάγεται μακριά από την επικράτεια των κυρίαρχων κρατών, αποφεύγοντας να διακινδυνεύσει άμεσα την ύπαρξή τους, καθιστώντας όμως ολοένα και σημαντικότερο των ρόλο της Πολεμικής Βιομηχανίας ως παράγοντα Κίνησης των γραναζιών του Κεφαλαίου και της Ιστορίας. Όλες οι πολεμικές συγκρούσεις που έχει βιώσει ο πλανήτης, κυρίως μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, μπορούν να ταιριάξουν λίγο ή πολύ μέσα στα πλαίσια της πορείας προς τον Αειφόρο Πολέμο. Η ίδια η διαχείριση της πανδημίας με όρους πολεμικής σύγκρουσης και πολεμικής οικονομίας ενάντια σε έναν «αόρατο εχθρό» μπορεί να καταταχθεί ως το προοίμιο του Αειφόρου Πολέμου. Εξ άλλλου Χρηματοπιστωτικό Κεφάλαιο, Χημικές Βιομηχανίες και Φαρμακευτική Βιομηχανία είναι αναπόσπαστο μέρος της Πολεμικής Βιομηχανίας. Ο Αειφόρος Πόλεμος είναι το Συνειδητό Τελικό Στάδιο του Πολέμου ως της Κυρίαρχης Ιμπεριαλιστικής Πραγματικότητας, όπως εκπορεύεται από την μάνα του Ιμπεριαλισμού που είναι η «Δύση». Είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Ο Πόλεμος ως η Κυριάρχη Ιμπεριαλιστική Πραγματικότητα έχει αναλυθεί σε παλαιότερο άρθρο του γράφοντος. Αισθάνομαι ότι η Πραγματικότητα που κατακάθεται με την διαδοχή της πανδημίας από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που επιφέρουν σε πλανητικό επίπεδο, αλλά και την πρόσφατη πρόκληση αναταραχής  στην περιοχή της Ταϊβάν επιβεβαιώνει την ανάλυση εκείνη:

«Η πτώση της αξίας του Κεφαλαίου και του Κέρδους  ως προθάλαμος του τρελοκομείου.

Ζούμε στην εποχή μίας διαρκώς εξελισσόμενης τεχνολογικής επανάστασης. Η νέα αυτή εποχή η οποία ξεκίνησε πριν τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο περιλαμβάνει μία διαρκή, ραγδαία και με γεωμετρική πρόοδο αύξηση της δυνατότητας παραγωγής. Τα νέα μέσα που διαθέτει η τεχνολογία και τα οποία διατίθενται στη διάθεση του Κεφαλαίου αυξάνουν τη δυνατότητα παραγωγής. Ταυτόχρονα μέσω αυτής της διαδικασίας υπερπαραγωγής η θεμελιώδης αντίφαση η οποία είναι εντοιχισμένη μέσα στον Καπιταλισμό μείώνει την αξία του Κεφαλαίου και του Κέρδους.

Μέσα από την πιο πάνω διαδικασία οι μηχανές και τα εργαλεία παραγωγής τα οποία αποτελούν και τη βάση της γραμμής παραγωγής του Κεφαλαίου και κατ’ επέκταση του κέρδους χάνουν την αξία τους με δυσανάλογους ρυθμούς με το κέρδος που επιθυμούν να παράξουν. Σε πολύ σύντομα διάστημα δε καθίστανται αναλώσιμα και ξεπερασμένα. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα ίδια τα προϊόντα τα οποία χάνουν την αγοραστική τους αξία σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αναπόφευκτα μόνον οι πολύ υψηλά αναπτυγμένες τεχνολογικά εταιρίες μπορούν να ακολουθήσουν τον φρενήρη ρυθμό παραγωγής. Ακόμη και εκείνες όμως είναι αναγκασμένες να υποστούν την αδυσώπητη οικονομική πραγματικότητα του πλανητικού μας χωριού η οποία αφορά την μείωση της αγοραστικής δυνατότητας των εργαζομένων που είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα της  αύξησης της παραγωγής με τεχνολογικά μέσα. Με απλά λόγια η δυνατότητα των εργαζομένων να αγοράσουν τα προϊόντα που παράγουν μειώνεται δραστικά.» (2)

και

«Ο Πόλεμος ως Κερδοφόρα Καπιταλιστική Πράξις

Η βιομηχανία του Πολέμου διαφοροποιείται θεμελιωδώς από κάθε άλλη παραγωγική διαδικασία του Κεφαλαίου. Η θεμελιώδης διαφορά της είναι ότι τα παράγωγα της στοχεύουν στην καταστροφή. Ως τέτοια δεν ακολουθούν τους συνήθεις νόμους της αγοράς, ούτε και την αντίφαση η οποία είναι θεμελιωμένη στο καπιταλιστικό σύστημα. Τα προϊόντα της βιομηχανίας Πολέμου είναι άχρηστα σε ένα κόσμο ειρηνικό ο οποίος υποτίθεται πραγματώνει τις αξίες και τους στόχους ευδαιμονίας του καπιταλιστικού συστήματος. Η ύπαρξις τους κατ’ ακρίβειαν προϋποθέτει ακριβώς το αντίθετο. Την ύπαρξη του Πολέμου και της δυνατότητας καταστροφής κάθε παραγωγικής διαδικασίας μέσω του.

Ως τέτοια η βιομηχανία Πολέμου είναι σήμερα η πλέον κερδοφόρα Καπιταλιστική Πράξις στον πλανήτη. Τα ποσά που διακινούνται στην βιομηχανία είναι τεράστια. Κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα του Κεφαλαίου στον πλανήτη παράγει ψίχουλα κέρδους συγκρινόμενη με την πολεμική βιομηχανία.» (2)

Η συνειδητοποίηση ότι το 2021 και προ του πολέμου στην Ουκρανία, οι κορυφαίες 10 χώρες σε στρατιωτικές δαπάνες ξόδεψαν 1,5 τρισεκατομμύρια δολλάρια, αλλάζει τον τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας για το πώς κινείται το Κεφάλαιο στον πλανήτη. Οι δαπάνες των πρώτων 40 χωρών αγγίζουν τα 2 τρισεκατομμύρια. (3) Αυτές οι δαπάνες πρόκειται να εκτοξευτούν. ‘Ηδη το Γερμανικό κράτος έχει διακηρύξει την πρόθεση του να επανεξοπλιστεί με ένα αμυντικό προϋπολογισμό της τάξης των 100 δις! (4) Εάν αυτά τα ποσά ξοδεύονταν για την ευημερία των πολιτών θα ζούσαμε στον Παράδεισο επί Γης.

Η διαχείριση της πανδημίας, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η συνειδητή πρόκληση αναταραχής στην περιοχή της Ταϊβάν αποτελούν την ληξιαρχική πράξη της προηγούμενης πορείας του Κεφαλαίου και την είσοδό μας στην εποχή του Αειφόρου Πολέμου, ως της κυρίαρχης Κεφαλαιϊκής και Πωλητικής Πραγματικότητας. Με την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση εγκαινιάζεται ο «Γενναίος Νέος Κόσμος». (5) Στον Νέο Κόσμο του Huxley είσιεν τζι η Κύπρος το μερτικόν της με τους Άριστους των Αρίστων!:

"Well, you can call it an experiment in rebottling if you like. It began  in A.F. 473. The Controllers had the island of Cyprus cleared of all  its existing inhabitants and re-colonized with a specially prepared  batch of twenty-two thousand Alphas. All agricultural and industrial  equipment was handed over to them and they were left to manage their own  affairs. The result exactly fulfilled all the theoretical predictions.  The land wasn't properly worked; there were strikes in all the  factories; the laws were set at naught, orders disobeyed; all the people  detailed for a spell of low-grade work were perpetually intriguing for  high-grade jobs, and all the people with high-grade jobs were  counter-intriguing at all costs to stay where they were. Within six  years they were having a first-class civil war. When nineteen out of the  twenty-two thousand had been killed, the survivors unanimously  petitioned the World Controllers to resume the government of the island.  Which they did. And that was the end of the only society of Alphas that  the world has ever seen."

Στον πραγματικό Νέο Κόσμο απομένει να δούμε...

Σημεία των Καιρών και η Νέα Τάξη Πραγμάτων

Ο Γενναίος Νέος Κόσμος μέσα στον οποίο καλούμαστε να ζήσουμε έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τα οποία είναι αποτέλεσμα της Συνειδητής Πορείας προς τον Πόλεμο ως κυρίαρχης μορφής κερδοφορίας. Θεωρώ ότι οι αναλύσεις για «γεωπολιτικό χώρο» και «κυριαρχίας επί των πηγών» ανήκουν πλέον στην εποχή που έχει οριστικά παρέλθει. Μόνον εάν λάβουμε υπόψη την αειφόρο κερδοφορία της καταστροφής – αληθινά πού φτάσαμε ως είδος; - μπορούμε να αγγίξουμε λογικές εξηγήσεις για όσα ζούμε. Είναι σαφές ότι η διαφθορά και διαπλοκή, αλλά και η πλήρης ηθική έκπτωση του Δυτικού Κόσμου και της υπόσχεσης του για ευτυχία μέσω της Αγοράς έχει οδηγήσει σε φονικά αδιέξοδα, τόσο την Δύση όσο και τον Πλανήτη.

Η Υπερσυσσώρευση του Κεφαλαίου και ο απόλυτος έλεγχος της Πληροφορίας

Με την πανδημία και την διχείρισή της εγκαινιάστηκε η ολοκληρωτική κατάληψη του χώρου του Κεφαλαίου από τους νέους δυνατούς παίκτες που συμβαδίζουν με την τεχνολογική εξέλιξη. Οι Μεγάλες Εταιρείες Τεχνολογίας (εφεξής ΜΕΤ) είναι οι Κυρίαρχοι πλέον του παιχνιδιού. Μέσω της μετακίνησης του Κεφαλαίου προς τις ΜΕΤ ζούμε για πρώτη φορά στην ιστορία κοσμογονικές αλλαγές οι οποίες επηρεάζουν την αντίληψη της ίδιας της Πραγματικότητας.

Η Πραγματικότητα για τους πολλούς για πρώτη φορά καθορίζεται από τα λογισμικά τεχνολογικών κολοσσών και από την κατεύθυνση στην οποία τα διευθύνουν, μέσα από την προβολή συγκεκριμένων πληροφοριών και την λογοκρισία ή/και των αποκλεισμό άλλων. Για πρώτη φορά στην ιστορία υπάρχει η δυνατότητα του σχεδόν απόλυτου ελέγχου της ροής της πληροφορίας προς τα σύνολα των κοινωνιών. Μόνον μέσα από τις ρωγμές που αφήνονται – προς το παρόν – μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη ενημέρωση. Το πλέον σημαντικό όμως είναι η συνθλιβή του μικρού και μεσαίου Κεφαλαίου, το οποίο καταδικάζεται στον μαρασμό ή την πλήρη εξάρτηση από το Μεγάλο Κεφάλαιο. Το δε Μεγάλο Κεφάλαιο είναι απόλυτα συνυφασμένο και διαπλεκόμενο με την βιομηχανία του Πολέμου, τόσο άμεσα, με τον σχεδιασμό και κατασκευή όλων όσων χρειάζονται για να διεξάγεται ο Πόλεμος, όσο και έμμεσα με την παροχή των δικαιολογιών και των αφηγημάτων για να δικαιολογείται. Τα ΜΜΕ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι απόλυτα πλέον εξαρτημένα από τους αφέντες τους. Είναι τα σκυλιά που ταΐζει το αφεντικό και τα οποία στρέφονται εναντίον όποιου το αφεντικό ορίσει. Τα όσα έχουμε ζήσει μέσα από την διαχείριση της πανδημίας αλλά και με τον πόλεμο στην Ουκρανία τονίζουν την μονοδιάστατη και απόλυτη ταύτιση των ΜΜΕ με το επίσημο ιπεριαλιστικο αφήγημα, όποιο και αν είναι.

Η αναζωπύρωση εστιών πολεμικών συγκρούσεων μακριά από τα κέντρα του Ιμπεριαλισμού

 Ο Αειφόρος Πόλεμος χρειάζεται την ύπαρξη πολεμικών συγκρούσεων ή την συνεχή απειλή της έκρηξης τέτοιων. Είναι συνειδητή επιλογή των κέντρων Εξουσίας η υποδαύλιση συγκρούσεων σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη φτάνει αυτές να είναι μακριά από τα κέντρα της. Έτσι οι συγκρούσεις ενορχηστρώνονται ώστε να μην απειλούν άμεσα την επικράτεια των κρατών που υπάρχουν ως θεματοφύλακες του Κεφαλαίου. Μαλακές και σκληρές συγκρούσεις διεξάγονται πάντα αλλού. Ουκρανία, Μέση Ανατολή, κεντρική Ασία και Άπω Ανατολή είναι η γραμμή που συνδέει τους σχεδιασμούς του Αειφόρου Πολέμου και η οποία δικαιολογεί πλήρως την ανάγκη για εξοπλισμούς, επανεξοπλισμούς και αξιοποίηση των όπλων. Μακριά πάντοτε από τους Ηθικούς Αυτουργούς των συγκρούσεων. Κοντά όμως σε πολλούς Χρήσιμους Ηλιθίους που χρησιμοποιούνται ως αναλώσιμα καύσιμα στην Φωτιά της Κερδοφορίας. Στο κέντρο αυτού του κύκλου θαΝΑΤΟυ βρίσκεται η Ανίερη Συμμαχία η οποία και έχει κληρονομήσει τον ρόλο της Ιερής εκείνης Συμμαχίας, διότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Ζούμε την απόλυτη έκπτωση της Νέας Ρώμης η οποία και προσπαθεί με νύχια και με δόντια να κρατηθεί με την δημιουργία εχθρών και την συνεχή πρόκληση αναταραχών.

Η ανάδειξη του Αντίπαλου Δέους

Η πορεία του Ιμπεριαλισμού προς τον Αειφόρο Πόλεμο έχει αναδείξει ένα καθαρό Πόλο αντιπαλότητας στην μορφή των τεκτονικών αλλαγών που συντελούνται, με τον σχηματισμό πλέον μίας ετερόκλητης συμμαχίας αυτών που απειλούνται άμεσα από τους σχεδιασμούς και την πρακτική του Ιμπεριαλισμού. Ρωσσία, Ιράν, Ινδία, Κίνα, μοιάζουν να συμπήσσουν ένα νέο πόλο αντίπαλου Δέους. Παρά τούτο είναι αδύνατη η αντιστροφή της νέας Πραγματικότητας καθώς τα πιο πάνω κράτη είναι - είτε το θέλουν είτε όχι  - παίκτες στην Νέα Τάξη. Η Ύπαρξη και η Δράση τους είναι απόλυτα απαραίτητη στην σκακιέρα του Αειφόρου Πολέμου. Δεν δύνανται λοιπόν να δραπετεύσουν προς το παρόν από την νέα Πραγματικότητα. Αντιθέτως φαίνεται  να επιλέγουν - συνειδητά πλέον - την Οριοθέτηση μέσα από την Σύγκρουση, η οποία βέβαια εξυπηρετεί το Κεφάλαιο, σε ένα ατέρμονο φαύλο κύκλο. Οι δε διασυνδέσεις του Κεφαλαίου, περιλαμβάνουν και εγκολπώνουν πληρως και τις ανωτέρω χώρες. Αρκεί απλώς να διανοηθούμε για μερικά νανο-δευτερόλεπτα ότι το περίφημο εργαστήριο στην Γιουχάν χρηματοδοτείτο από την αμερικανική κυβέρνηση. Ή ότι πολλά από τα σύγχρονα Δυτικά όπλα τελευταίας τεχνολογίας βασίζονται σε πρώτες ύλες από την Κίνα. Ο κόσμος είναι ένα μπάχαλο και έχει εισέλθει πλέον σε μία νέα Ισορροπία Τρόμου. Το Κεφαλαιο δεν έχει πατρίδα μας θυμίζει ο γενειοφόρος προφήτης.

Η φτωχοποίηση της Μεσαίας Τάξης

Η Μεσαία Τάξη ως τέτοια έχει αρχίσει να συμπιέζεται προς την ανυπαρξία μέσα από την θεμελιώδη αντίφαση στους κόλπους του Κεφαλαίου η οποία παράγει τις ενδογενείς κρίσεις του. Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση επιταχύνει αυτές τις κρίσεις καθιστώντας τις διαρκείς, με αποτέλεσμα την αδυναμία τόσο της εργατικής τάξης όσο και της μεσαίας να ανταποκριθούν οικονομικά στις προκλήσεις της καθημερινότητας. Διακρίνεται πλέον ο πλήρης διχασμός της κοινωνίας στους έχοντες και κατέχοντες, στους παρατρεχάμενους τους εντός του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και στους λοιπούς «προλετάριους», οι οποίοι συνθλίβονται κάτω από τις οικονομικές απαιτήσεις της ζωής. Η επιδοματοποίηση της ζωής δημιουργεί γενεές εξαρτημένων πολιτών οι οποίοι και είναι καθαρά έρμαιο των Εξουσιαστικών σχεδιασμών. Το ίδιο ισχύει στον μοναδικό αλώβητο τομέα της Μεσαίας τάξης που είναι ο Δημόσιος Τομέας. Ένας τομέας όμως που θα είναι αδύνατον να συνεχίσει να απολαμβάνει τα «προνόμια» του δεδομένης της αδιάληπτης Κεφαλαιϊκής κρίσης. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι γονατισμένη κάτω από χρεή, χωρίς την δυνατότητα αντίδρασης ή/και εναλλακτική επιλογή αφού η επιβίωση – κυριολεκτικά – εξαρτάται από τον μισθό ή το επίδομα. Έτσι είναι δυνατή η πλήρης χειραγώγηση των πολιτών από το πωλητικό σύστημα το οποίο είναι απόλυτα διαπλεκόμενο και διεφθαρμένο, στην υπηρεσία της αληθινής Εξουσίας.

Η απουσία αντιπολίτευσης

Φιλελεύθερη Δεξιά και Παγκοσμιοποιημένη Αριστερά είναι οι δύο όψεις του ιδίου ακριβώς πωλητικού νομίσματος, απόλυτα εξαρτημένες από το χρήμα που παράγει και διανέμει η πραγματική Κεφαλαιϊκή Εξουσία. Η αστική δημοκρατία έχει εκπέσει σε εκπροσώπηση των ολίγων και εξυπηρέτηση των Ολίγων. Σε όλο τον Δυτικό κόσμο οι κυβερνήσεις είναι κυβερνήσεις ουσιαστικής Μειοψηφίας, οι οποίες όμως δρουν δεσμεύοντας την Πλειοψηφία. Η αντιπολίτευση απλά δεν υπάρχει. Συχνά δε οι αντιπολιτευόμενοι ζητούν πιο αυστηρά μέτρα εις βάρος του Λαού από αυτά των κυβερνώντων. Στα δυόμισι χρόνια πανδημίας έχει αναδειχθεί πλήρως η πλήρης ταύτιση των δύο «άκρων» αλλά και του κέντρου που δρα ως παγωτάρικο στο κέντρο ενός κόλπου, πότε πηγαίνοντας προς την μια άκρη, πότε προς την άλλη και πότε αναμένοντας πελάτες από τα άκρα. Καμία προσπάθεια ελέγχου των αυταρχικών και αντεπιστημονικών μέτρων δεν έχει γίνει, καμία προσπάθεια ελέγχου των κυρώσεων προς την Ρωσσία, καμία προπάθεια σταματήματος του κατήφορου φτωχοποίησης των Λαών. Είναι όλοι τους Μαζί.

Η συνθλιβή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Meta-Μεσαίωνας

Στον Γενναίο Νέο Κόσμο είμαστε τα Πράγματα της Νέας Τάξης. Μέσω της Πανδημίας ως Πολεμικής Πράξης καταργήθηκαν όλες σχεδόν οι κατακτήσεις της Ανθρωπότητας από την Magna Karta και έπειτα. Με την πρόφαση της Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας, καταργήθηκαν θέσφατα της Ανθρωπότητας τα οποία και πολλοί θεωρούσαμε ως αδύνατο να περιοριστούν. Μέσα από την πωλητική διαχείριση της Πανδημίας συντελέστηκε η μετάβαση προς τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο της Δημόσιας και Ιδιωτικής Ζωής, χάριν της κερδοφορίας πολύ συγκεκριμένων Κεφαλαιϊκών κλάδων. Χωρίς σχεδόν να ανοίξει ρουθούνι. Ή ορθότερα χωρίς να δημοσιοποιηθεί. Η Meta-ιστορία είναι εδώ. Όποιος νομίζει ότι υπάρχει ειρηνική επιστροφή στην προηγούμενη Πραγματικότητα φοβάμαι ότι πλανάται. Τα γρανάζια της Ιστορίας κινούνται πάντα μέσα από την Βία και την Καταστροφή.

Καλωσορίσατε στον Νέο Κόσμο. Και προσδεθείτε. Αναμένονται Ισχυρές Αναταράξεις. Ζούμε τον Θάνατο του Παλαιού και την Γέννηση του Νέου. Και δεν νομίζω ότι είναι για το Καλό μας...

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com
~~~~~~~~~~~~~



Πηγές – Σημειώσεις
-----------------------

1. Ghost in the Shell
https://en.wikipedia.org/wiki/Ghost_in_the_Shell_(manga)

2. Ο Πόλεμος ως η Κυρίαρχη Ιμπεριαλιστική Πραγματικότητα
https://cyprusindymedia.blogspot.com/2016/08/blog-post_29.html

3. Trends in World Military Expenditure, 2021
https://sipri.org/sites/default/files/2022-04/fs_2204_milex_2021_0.pdf

4. Germany commits €100 billion to defense spending
https://www.dw.com/en/germany-commits-100-billion-to-defense-spending/a-60933724

5. Brave New World
https://www.huxley.net/brave-new-world.pdf