🔵 Αν κατανοείς τον εχθρό, και κατέχεις Αυτογνωσία...

 

🔵 Μιά εισαγωγή στην ανάγνωση του κειμένου με τίτλο:

■ "Τί θα συμβεί εάν οι Τούρκοι επιχειρήσουν να καταλάβουν μεγάλο ελληνικό νησί"
Του Ευθύμιου Τσιλιόπουλου
που αναδημοσιεύτηκε από το ΑΡΔΗΝ, εδώ:
https://ardin-rixi.gr/archives/236336

"Αν κατανοείς τον εχθρό", έγραψε ο Σουν Τζου πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, "και κατέχεις αυτογνωσία, μπορείς να είσαι ήσυχος για την έκβαση εκατόν μαχών". Αυτό, όμως, είναι και το θεμελιώδες μας πρόβλημα: οι δικές μας δυνάμεις ΔΕΝ εμβαθύνουν αρκετά για να κατανοήσουν τον εχθρό, και ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ πεισματικά οποιοδήποτε είδος αυτογνωσίας.

Ακόμη και η πιο ελαφριά προσπάθεια αυτογνωσίας θα απεκάλυπτε και το γιατί οι ημέτεροι δεν κατανοούν τον εχθρό: οι πολιτικοστρατιωτικές μας σχέσεις με τον Δυτικό Ιμπεριαλισμό έχουν διασφαλίσει ότι το σύγχρονο Δυτικό δόγμα "Περί Πολέμου" κατέχει ηγεμονία όχι μόνο στον τρόπο σκέψης αλλά και στην ίδια την προετοιμασία της Εθνικής μας Άμυνας• καθορίζει τα σχέδια επιχειρήσεων, τους εξοπλισμούς, και την σχέση (ή απόσταση) του λαού από την Άμυνα. Αυτό το Δόγμα - που δεν έχει αλλάξει από την εποχή που εφευρέθηκαν οι μόνιμοι στρατοί - ουσιαστικά θεωρεί πως οι παράγοντες τεχνολογία, δύναμη πυρός, ελιγμοί, θωρακίσεις θέσεων, λεφτά, πόροι, εγκαταστάσεις, κοκ. είναι τάχα οι πιο σημαντικοί παράγοντες στην διεξαγωγή πολέμου. Λόγω της ιδιαίτερης (νεοαποικιακής) σχέσης του Δυτικού Ιμπεριαλισμού με τους "δικούς μας" άρχοντες, αυτό το Δόγμα έχει κατακυριεύσει τον νού των πλείστων στρατιωτικών και πολιτικών μας, και ΟΛΕΣ οι άλλες θεωρήσεις απορρίπτονται από αυτούς.

Δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί σε βάθος το σφάλμα του Δυτικού Δόγματος, αλλά ας αναφερθεί εδώ το θεμελιακό του πρόβλημα για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε: η αδήλωτη πραγματικότητα που καθορίζει το Δυτικό Περί Πολέμου Δόγμα είναι ότι ο πόλεμος διεξάγεται για την κερδοφορία της πολεμικής βιομηχανίας και των ιδιοκτητών της, και όχι για την Ελευθερία, ή για οποιεσδήποτε άλλες Αρχές και Αξίες όπως Δικαιοσύνη, Ισότητα, Δημοκρατία. Ενώ στην δική μας περίπτωση, και σε ό,τι ΠΡΑΓΜΑΤΙ αφορά τον Ελληνισμό, ο πόλεμος καθορίζεται (ή ΠΡΕΠΕΙ να καθορίζεται) από το ρητό «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής...»

Και όταν θέσουμε την Αρετή στο επίκεντρο της προσπάθειας κατανόησης του εχθρού και της μεθόδου με την οποία διεξάγει τον πόλεμο, όταν θέσουμε την υπόθεση της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της Ισότητας, της Δημοκρατίας ως φακό στο μικροσκόπιο μας, φανερώνεται και η μέθοδος του εχθρού ΚΑΙ η αυτογνωσία που απαιτείται εκ μέρους μας.

Ο εχθρός μας, που είναι η σύγχρονη [ισλαμοφασιστική] Τουρκία, ακολουθεί τις ίδιες μεθόδους που ακολουθούσε για 500 χρόνια• δεν διεξάγει πολέμους με βάση το Δυτικό Περί Πολέμου Δόγμα: η Τουρκία διεξάγει ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΟ Πόλεμο.

Οι πληθυσμοί είναι οι αντικειμενικοί στόχοι των τακτικών ελιγμών και επιχειρήσεων: λαοί, κοινότητες, κάτοικοι περιοχών, επαρχιών, νησιών, πόλεων, κοκ. αξιοποιούνται ως όμηροι• ως στόχοι για σφαγές και εκφοβισμούς• ως σκλάβοι στην παραγωγή• ως ενεργούμενα υποχείρια και πιόνια σε ανταλλαγές πληθυσμών• και ως αιχμάλωτα υποκείμενα που στοχεύονται με ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟ. Άρα... οι πληθυσμοί αποτελούν τους αντικειμενικούς σκοπούς των τακτικών επιχειρήσεων διότι προσφέρονται ως ιδανικοί μοχλοί για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων που κατά καιρούς προκύπτουν ως: αναπροσαρμογή συνόρων, επέκταση ορίων, κατάκτηση περιοχών, πόρων και εγκαταστάσεων, θέσπιση συνθηκών, επιβολή συμφωνιών, και ΕΠΟΙΚΗΣΗ περιοχών (εδώ προκύπτει και η χρήση από την Τουρκία του δικού της πληθυσμού ως όπλου).

Όλα τα επιχειρησιακά σχέδια που ασχολούνται με πολεμικούς παράγοντες και που αγνοούν τον κύριο άξονα της Τουρκικής μεθόδου διεξαγωγής πολέμου - τον Πληθυσμιακό Πόλεμο - εκθέτουν τον λαό μας σε όλο και μεγαλύτερους κινδύνους και οδηγούν την χώρα σε εθνική, πολιτική, οικονομική, συνοριακή, στρατιωτική συρρίκνωση.

Η μόνη λύση προς όλα αυτά είναι η ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΜΥΝΑ: συμμετοχή γυναικών και ανδρών μαζί στην Άμυνα σε όλα τα επίπεδα - όπως μας το δίδαξε ο Πλάτων στην Πολιτεία - και μαζί με αυτά: πλήρης λειτουργική συνύφανση των τομέων της Παραγωγής (αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής), της Οικονομίας, της Παιδείας και της Υγείας με την Άμυνα. Ταυτόχρονα: όλες οι παράμετροι με τις οποίες ασχολείται εμμονικά το Δυτικό Δόγμα Περί Πολέμου (τεχνολογία, δύναμη πυρός, ελιγμοί, θωρακίσεις θέσεων, λεφτά, πόροι, εγκαταστάσεις), καθυποτάσσονται στις παραμέτρους του Μακροχρόνιου Λαϊκού Πολέμου με αυτο-οργάνωση του λαού σε μονάδες που είναι μονάδες της ενοποιημένης Παραγωγής-Άμυνας-Παιδείας-Υγείας, και λειτουργούν με τις Αρχές και Αξίες της Δικαιοσύνης, Ισότητας, και Δημοκρατίας. Δηλαδή είναι ταυτόχρονα και πολτικές μονάδες.

Μόνο ένας τέτοιος Λαϊκός Στρατός δύναται να αξιοποιήσει τους υπάρχοντες πόρους της χώρας και του λαού στο έπακρο, και να τους πολλαπλασιάσει σε βάθος χώρου και χρόνου.

Καθίσταται φανερό πως ο στόχος κερδοφορίας και κερδοσκοπίας (που είναι η κύρια δραστηριότητα και ο λόγος ύπαρξης του ΚεφαλαιοΚράτους) δρά ως εμπόδιο για μια τέτοια ανάπτυξη της Άμυνας. Ο παράγων Αυτογνωσία είναι εκ των ουκ άνευ για την πραγμάτωση μιας τέτοιας σύλληψης και ανάπτυξης της Παλλαϊκής Άμυνας, αφορά δε πολλαπλές εκφάνσεις της Συνείδησης: πνευματικής, εθνικής, πολιτιστικής, γνωσιολογικής, πολιτικής, κοκ. με αναπόδραστο κεντρικό άξονα την Ελευθερία.

Για τους θαρραλέους στη σκέψη, οι πιο πάνω συλλογισμοί φανερώνουν και:

ο- το γιατί και πώς ο αγώνας της ΕΟΚΑ οδήγησε σε νίκη που "πήγε στραβά",

ο- το γιατί και πώς αντί να πραγματωθεί πλήρης Αυτοδιάθεση της Κύπρου το 1964 οδηγηθήκαμε σε εγκατάλειψη της Άμυνας το 1967,

ο- το γιατί και πώς από την εισβολή του 1974 και την συνεχιζόμενη μέχρι σήμερα κατοχή ΔΕΝ αξιωθήκαμε να δούμε Απελευθερωτικό αγώνα, ούτε καν Άμυνα που να αρμόζει στις υπάρχουσες καταστάσεις,

ο- το ότι το σενάριο Πληθυσμιακού Πολέμου που παίχτηκε στην Αλεξανδρέττα και στην Κύπρο, κινδυνεύει να παιχτεί και στην Θράκη, και ίσως και στο Αιγαίο,

ο- το ότι τα σενάρια Πληθυσμιακού Πολέμου που εφαρμόζει σήμερα η Τουρκία στο Κουρδιστάν και στην Αρμενία επιβεβαιώνουν το ΣΥΓΧΡΟΝΟ καθεστώς και την ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ εφαρμογή αυτής της πολεμικής μεθόδου.

Με άλλα λόγια, έε-εεε..εεεε... καλά και χρήσιμα όσα μας είπε στο άρθρο του ο κος Ευθύμιος Τσιλιόπουλος που αναδημοσιεύει άκριτα και χωρίς σχόλιο το ΑΡΔΗΝ, αλλά παραμένουν στα ρηχά και επιφανειακά: δεν αγγίζουν την ουσία της πολεμικής μεθόδου της Τουρκίας, ούτε βέβαια και παραθέτουν κάποιες έννοιες, θεωρίες, ή πρακτικές του πολέμου ώστε να αντιμετωπιστεί σε στρατηγικό επίπεδο η πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία. Όλα αυτά με τα οποία ασχολείται το Δυτικό Δόγμα Περί Πολέμου που διακατέχει τον Δυτικό Ιμπεριαλισμό βρίσκονται μόνο στο επίπεδο της επιδερμίδας του θέματος. Μόνο αν αυτές οι παράμετροι καθυποτακτούν στις ανώτερες στρατηγικές αξίες και βλέψεις του Λαϊκού Πολέμου και της Παλλαϊκής Άμυνας θα λάβουν νόημα - και τότε θα μπορέσουν να υπηρετήσουν τις Αμυντικές ανάγκες του Λαού.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

Παραπομπές ~ Αναγνώσματα

🔵 Θέματα Άμυνας, στην σελίδα Ενδο~Μήδεια / Cyprus IndyMedia:
https://cyprusindymedia.blogspot.com/search?q=%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1&max-results=20&by-date=true

* * *

🔵 Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Ευθύμιου Τσιλιόπουλου εδώ:

■ "Τί θα συμβεί εάν οι Τούρκοι επιχειρήσουν να καταλάβουν μεγάλο ελληνικό νησί"
Του Ευθύμιου Τσιλιόπουλου

Μπορεί αυτή την περίοδο η ελληνοτουρκική διένεξη να είναι περιορισμένη στο διπλωματικό επίπεδο, αλλά οι επεκτατικές βλέψεις της Άγκυρας είναι όχι μόνο ζωντανές, αλλά και έτοιμες στην πρώτη ευκαιρία να μετατραπούν σε έμπρακτη επιθετική κίνηση. Επί χρόνια, άλλωστε, η τουρκική Στρατιά του Αιγαίου επικρέμεται σαν πέλεκυς πάνω από κάθε ακριτικό ελληνικό νησί.

Ποιες, όμως, είναι οι δυνατότητες της Τουρκίας για απόβαση και πως μπορεί να αμυνθεί η Ελλάδα; Αμφίβιες επιχειρήσεις διεξάγονται από την αρχαιότητα, αν και τα αποβατικά πλοία είναι πρόσφατη ανακάλυψη. Οι Έλληνες στην Τροία (1200 π.Χ.) έπρεπε να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στην ακτή, όπως και οι Πέρσες στον Μαραθώνα. Οι αποβατικές επιχειρήσεις είναι οι πλέον δύσκολες στρατιωτικές επιχειρήσεις και εμπεριέχουν τεράστιο ρίσκο για τον επιτιθέμενο, ο οποίος δεν έχει δυνατότητες απαγκίστρωσης και υποχώρησης.

Οι δυνάμεις που συμμετέχουν αποτελούνται από την επιχειρησιακή ομάδα (task force) και τις αποβατικές δυνάμεις. Η επιχειρησιακή ομάδα συμπεριλαμβάνει όλα τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν στην αποβατική ενέργεια. Οι αποβατικές δυνάμεις, όμως, τελούν υπό ανεξάρτητη διοίκηση, η οποία προσδιορίζει την αποστολή, τους σκοπούς, τις ακτές, τις ζώνες ρίψεως και προσγείωσης ελικοπτέρων.

Ο καθορισμός ημερομηνίας και ώρας παίζει κρίσιμο ρόλο και συνδέεται με τις καιρικές συνθήκες. Ως εκ τούτου είναι απίθανο αποβατικές επιχειρήσεις να γίνουν όταν υπάρχει θαλασσοταραχή και κακοκαιρία. Τα αποβατικά σκάφη δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπλοα, ιδίως τα ανοικτού τύπου που αναλαμβάνουν το κύριο βάρος της απόβασης. Εμποδίζεται επίσης η ρίψη αλεξιπτωτιστών, η χρήση ελικοπτέρων, αλλά και μικρών λέμβων για την αποβίβαση μονάδων ειδικών επιχειρήσεων και δολιοφθορέων.

Η εγγύτητα των ελληνικών νησιών

Το θέμα που πάντα απασχολεί τους Έλληνες επιτελείς είναι η εγγύτητα των μικρασιατικών ακτών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Από την άλλη, η εγγύτητα ακυρώνει τον πλήρη αιφνιδιασμό. Η απόσταση Τσεσμέ-Χίου είναι μικρότερη των 15 χλμ. Ο κόλπος του Αϊβαλί απέχει 18 χλμ από τον Μανταμάδο. Το στενό της Μυκάλης που χωρίζει την Σάμο από την απέναντι ακτή είναι μόλις 2,7 χλμ.

Λόγω της εγγύτητας, το πυροβολικό και από τις δύο πλευρές θα συμμετάσχει εξαρχής στις επιχειρήσεις. Δεδομένου ότι τα σύγχρονα πολεμικά πλοία έχουν περιορισμένη δυνατότητα παροχής πυρών υποστήριξης, λόγω της εγγύτητας το τουρκικό ναυτικό μάλλον δεν θα χρησιμοποιηθεί. Το ελληνικό μπορεί να πλήξει τα τουρκικά αποβατικά στις μικρασιατικές ακτές από ικανή απόσταση, εκμεταλλευόμενο και το ανάγλυφο των νησιών για να μείνει εκτός της εμβέλειας του εχθρικού πυροβολικού.

Η γεωγραφία σύμμαχος της άμυνας

Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου αποτελούνται από ορεινούς όγκους ανάμεσα στους οποίους εκτείνονται στενές κοιλάδες όπου ιστορικά αναπτύχθηκαν οι οικισμοί και οι καλλιέργειες. Οι περισσότερες παραλίες δεν προσφέρονται για απόβαση, επειδή δεν έχουν εύκολες προσβάσεις προς άλλα σημεία. Όσες παραλίες έχουν πρόσβαση έχουν κατά κανόνα κατακλυστεί από κτήρια κυρίως τουριστικών χρήσεων. Οπότε οι επιχειρήσεις θα προκαλέσουν απώλειες αμάχων τουριστών από τρίτες χώρες, αν γίνουν καλοκαίρι.

Η χαοτική δόμηση εκθέτει τους επιτιθέμενους, αν φτάσουν στα νησιά, στην διεξαγωγή μάχης σε αστικό περιβάλλον, ενώ θα είναι ήδη καταπονημένοι. Το αστικό περιβάλλον προσδίδει τεράστια πλεονεκτήματα στον αμυνόμενο, ένα εκ των οποίων είναι η σοβαρή μείωση της δυνατότητας πλήγματος από τον αέρα. Η αφθονία υψηλών σημείων δίνει πλεονέκτημα στην παρατήρηση, πράγμα για το οποίο οι τουρκικές δυνάμεις θα πρέπει να χρησιμοποιούν drones. Δεδομένης της καλοκαιρίας αυτά θα πληγούν από αντιαεροπορικά όπλα πεζικού, όπως τα ZU-23 και Stinger που υπάρχουν σε σχετική αφθονία στον Ελληνικό Στρατό.

Σε μεγαλύτερα υψόμετρα και μακρύτερες αποστάσεις απειλή για τα εχθρικά αεροσκάφη αποτελούν τα αντιαεροπορικά συστήματα TOR-M1 και OSA, τα οποία όντας εποχούμενα έχουν μικρότερη πιθανότητα να γίνουν αντιληπτά. Θα ανοίγουν τα ραντάρ τους αφού έχουν λάβει πληροφορίες για επιχειρούντα εχθρικά αεροσκάφη. Έτσι μειώνεται η πιθανότητα να πληγούν με πυραύλους αντι-ραντάρ, όπως οι HARM. Τέλος, η απόβαση στα δυτικά των νησιών δεν ενδείκνυται, καθώς αυξάνει τον χρόνο πλεύσης και άρα την έκθεση στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και την Αεροπορία, πέραν του πυροβολικού που εδρεύει στα νησιά.

Αμφίβιες επιχειρήσεις

Αν υποθέσουμε ότι οι Τούρκοι θέλουν να με απόβαση να καταλάβουν ένα μεγάλο νησί, διατηρώντας τον μέγιστο δυνατό αιφνιδιασμό. Θα το κάνουν με πρόσχημα τη διεξαγωγή ασκήσεων στην περιοχή. Εκείνο το χρονικό διάστημα, τη νύχτα θα αποβιβάσουν κομάντο και δολιοφθορείς με σκοπό να θέσουν εμπόδια, να αποπροσανατολίσουν τους αμυνόμενους και να εντοπίσουν τις θέσεις διασποράς των ελληνικών μονάδων για να δώσουν το στίγμα με σκοπό επιθέσεις από την τουρκική αεροπορία και το πυροβολικό.

Τέτοιες ενέργειες, όμως, έχουν καταστεί πλέον δυσχερέστερες με το κλοιό αισθητήρων και περιπολικών που έχει αναπτυχθεί για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. Αν τέτοιες τουρκικές κινήσεις γίνουν αντιληπτές αντιμετωπίζονται και από τις μοίρες αμφιβίων καταδρομών.

Της κύριας αποβατικής θα προηγηθούν ρίψεις αλεξιπτωτιστών ή και προσγείωση αερομεταφερομένων δυνάμεων με ελικόπτερα. Μόλις γίνουν αντιληπτές θα σηματοδοτήσουν επίσημα την έναρξη των εχθροπραξιών. Θα πρέπει, λοιπόν, να είναι ήδη σε επιθετική διάταξη η αποβατική δύναμη. Σκοπός των αερομεταφερομένων δυνάμεων είναι να καταλάβουν στρατηγικά σημεία, όπως λιμάνια και αεροδρόμια, ώστε να μπορούν να μεταφερθούν εφεδρείες και εφόδια με σχετική ασφάλεια.

Ταυτόχρονα οι τουρκικές δυνάμεις θα πρέπει να εξαπολύσουν μικρότερες επιχειρήσεις για να παραπλανήσουν τους Έλληνες επιτελείς ως προς τον κύριο στόχο της απόβασης. Αυτό σημαίνει διασπορά των τουρκικών δυνάμεων και συσσώρευση απωλειών. Πόσα από τα τουρκικά αποβατικά μπορούν να διατεθούν για τέτοιες επιχειρήσεις;

Οι τουρκικές αποβατικές δυνάμεις, που εδρεύουν στην Φώκαια, περιλαμβάνουν ένα OSMANGAZİ (14 άρματα, 2 τάγματα), δύο SARUCABEY (11 άρματα, 600 άντρες), δύο BAYRAKTAR (20 άρματα, 300 στρατιώτες), οκτώ νέα LCT (2-3 άρματα), 12 EDIC (άγνωστο πόσα είναι ενεργά, θεωρητική μεταφορική δυνατότητα 5 αρμάτων) και 16 παλαιότατα αποβατικά που δεν έχουν δυνατότητα απόβασης οχημάτων.

Απόβαση και άμυνα σε ελληνικό νησί

Η ελληνική άμυνα έχει, πέραν των πλεονεκτημάτων της απόλυτης γνώσης του εδάφους και της χρήσης οχυρών θέσεων, το πλεονέκτημα του ύψους. Οι εχθρικές δυνάμεις αναγκαστικά θα αποβιβαστούν σε παραλίες θα χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένα δρομολόγια προς τους αντικειμενικούς σκοπούς τους. Δεδομένου ότι σημεία στρατηγικού ενδιαφέροντος δεν υπάρχουν στα νησιά πέραν των διοικητικών κέντρων, αυτά θα είναι οι κύριοι αντικειμενικοί σκοποί των τουρκικών δυνάμεων. Είναι αδύνατον, λοιπόν, οι Τούρκοι να καταφέρουν το κατά Κλάουζεβιτς “αποφασιστικό πλήγμα”.

Σκοπός της ελληνικής Αεροπορίας είναι να αποκτήσει την υπεροχή πάνω από το πληττόμενο νησί, κάτι που είναι πολύ πιθανόν. Αν δεν μπορεί να το επιτύχει πλήρως μπορεί όμως να εμποδίσει την ελευθερία κινήσεων των Τούρκων. Ο συνωστισμός στην ακτή δημιουργεί στόχους για όπλα μακρού πλήγματος όλων των κλάδων, αλλά και των βαρέων όπλων πεζικού (όλμοι, αντιαρματικά όπλα, αντιαεροπορικά).

Η ταχύτατη διασπορά ελληνικών τεθωρακισμένων μπορεί να εμποδίσει αποφασιστικά την εκμετάλλευση του προγεφυρώματος και να οδηγήσει σε εξάλειψή του. Η καταστροφή αποβατικών σκαφών πριν ή μετά την απόβαση θα περιορίσει την δυνατότητα μετακίνησης εφοδίων και εφεδρειών προς το εχθρικό προγεφύρωμα και θα έχει αρνητικό αντίκτυπο σε ένα επόμενο κύμα, αν υπάρξει.

Η πέμπτη φάλαγγα

Σοβαρό πρόβλημα για την άμυνα των νησιών του ανατολικού Αιγαίου είναι η συσσώρευση χιλιάδων μεταναστών. Η ύπαρξη ανάμεσα τους προβοκατόρων και πρακτόρων της Τουρκίας θεωρείται δεδομένη. Σε περίπτωση που οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θελήσουν να πραγματοποιήσουν αποβατική ενέργεια σε ένα από τα μεγαλύτερα νησιά οι “δομές φιλοξενίας” θα αποβούν στην καλύτερη περίπτωση εστίες αναταραχής, στη δε χειρότερη κυψέλες εξόρμησης ατάκτων.

Η πλέον ζοφερή πλευρά είναι η μετάδοση πληροφοριών περί των κινήσεων και της διασποράς των ελληνικών μονάδων, καθώς όλοι πλέον διαθέτουν “έξυπνα” κινητά και μπορούν να μεταδώσουν εικόνα και γεωγραφικό στίγμα σε πραγματικό χρόνο. Αν είναι εκπαιδευμένοι πράκτορες καταλαβαίνουμε την πολυτιμότητα για τον εχθρό των πληροφοριών που θα λαμβάνει.

Σε κάθε περίπτωση θα απασχολήσουν τις μονάδες δημόσιας τάξης, μονάδων εθνοφυλακής ή και ενόπλων δυνάμεων. Από την άλλη πλευρά, οι συγκεντρώσεις ατόμων στην ύπαιθρο μπορεί να αποτελέσουν στόχο των επιτιθέμενων. Η χαμηλή ευκρίνεια των καμερών που έχουν τα drones δεν επιτρέπει να φανεί εάν μια ομάδα ατόμων είναι πολίτες, ή οπλίτες.

Σε γενικές γραμμές η επίθεση εναντίον μεγάλου νησιού δεν είναι εύκολη και μπορεί να καταλήξει τραγικά για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Το 1974 στην Κύπρο ήταν ελληνική αποτυχία, όχι τουρκική επιτυχία. Οι Τούρκοι δεν είναι Αμερικανοί που διέθεταν τεράστια μέσα για την διενέργεια αποβατικών επιχειρήσεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πιθανότερο σενάριο είναι οι Τούρκοι να χρησιμοποιήσουν τις αποβατικές δυνατότητές τους για να καταλάβουν μικρότερο ελληνικό νησί, το οποίο να έχει περιορισμένες δυνατότητες άμυνας και άρα οι ίδιοι περισσότερες πιθανότητες να δημιουργήσουν τετελεσμένο. Αλλά γι’ αυτό σε επόμενο άρθρο.

■ Αναδημοσιεύτηκε από το ΑΡΔΗΝ, εδώ:
https://ardin-rixi.gr/archives/236336

* * *