Η Πολεμική Μέθοδος του Τουρκικού Επεκτατισμού και η Αντιμετώπισή της

{Η προετοιμασία του πολεμιστή}

«Όταν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου,

μπορείς να δώσεις εκατό μάχες με ασφάλεια.» (1)

Τα λόγια του Κινέζου θεωρητικού του Πολέμου Σουν Τζου μεταφέρουν το θεμέλιο της ορθολογιστικής προσέγγισης κάθε πολεμικής αναμέτρησης. Πρωταρχικής σημασίας για την οποιαδήποτε μελλοντική αναμέτρηση στο νησί μας είναι η μελέτη των λόγων του και η κατανόηση της εφαρμογής τους επί του πρακτέου έτσι ώστε αν είναι εφικτό να δώσουμε τις «εκατό μάχες με ασφάλεια», όταν και αν προκύψουν.

Το παρόν είναι μία προσπάθεια σκιαγράφησης της πολεμικής μεθόδου του εχθρού μέσα από το πρίσμα της Τέχνης του Πολέμου όπως την αναλύει ο Σουν Τζού.. Δεν θα ασχοληθεί με το ισοζύγιο δυνάμεων και τα μέσα που η κατοχική πλευρά έχει στην διάθεσή της αλλά με την βάρβαρη προσέγγιση του στρατού κατοχής και του Τουρκικού φασιστικού καθεστώτος όσον αφορά τα πολεμικά.

Σκοπός του γράφοντος είναι να δώσει μία διαφορετική οπτική γωνία από την οποία να προσεγγιστούν τα δεδομένα και να φωτίσει μία πιθανή Οδό απάντησης στην βαρβαρότητα που μας απειλεί.

Η Πολεμική Μέθοδος του Τουρκικού Επεκτατισμού

Στην στρατιωτική Τέχνη συχνά ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζεται η πολεμική σύρραξη αφορά τα μέσα τα οποία διαθέτουν οι αντίπαλοι και ο σχεδιασμός επί του πιθανού πεδίου μαχών, των κινήσεων των στρατιωτικών δυνάμεων. Έτσι έργα υποδομής, άμυνας, και ελιγμών καταστρώνονται με βάση τα διάφορα πιθανά και απίθανα πολεμικά σενάρια των κινήσεων του αντιπάλου ή και των δικών μας δυνάμεων.

Στην περίπτωση της σύγκρουσής μας με το Τουρκικό κράτος η πιο πάνω προσέγγιση πιστεύω ότι στερείται της σημαντικότερης παραμέτρου η οποία δύναται να καθορίσει και την εξέλιξη της όποιας σύγκρουσης στο νησί μας.

Η παράμετρος αυτή δεν είναι άλλη από την «φιλοσοφική» προσέγγιση του πολέμου εκ μέρους του Τουρκικού επεκτατισμού. Παρά την μεγάλη πρόοδο της τεχνολογίας και τα μέσα τα οποία διαθέτει σήμερα ο εχθρός μας η «φιλοσοφική» του προσέγγιση είναι αναλλοίωτη εδώ και μία χιλιετία.

Από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα το modus vivendi του Τουρκικού στρατού είναι πεντακάθαρο όπως αρθώθηκε πρόσφατα από τον ηγέτη του Τουρκικού φασισμού:
«Ο πλάστης μας προστάζει να είμαστε βίαοι απέναντι στους απίστους»! (2)

Το δε modus operandi του είναι η εξαπόλυση της ισχύος αυτού του στρατού επί του συνόλου του αμυνόμενου πληθυσμού, μάχιμου  και μη χωρίς καμία απολύτως έγνοια για το τι θα πει η διεθνής κοινή γνώμη. Οι βομβαρδισμοί αμάχων, υποδομών ακόμη και στόχων που θεωρούνται απαραβίαστοι, όπως νοσοκομεία και σχολεία είναι ο κανόνας για τις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

Χρειάζεται να αντιληφθούμε ότι η Βία αυτής της προσέγγισης εξαπολύεται στους ίδιους τους πολίτες του Τουρκικού κράτους. Δεν έχει κανένα απόλύτως ενδοιασμό. Πόσο μάλλον για γκιαούρηδες όπως εμείς.

{ Στην φωτογραφία η Κουρδική πόλη Nusayibin εντός του Τουρκικού κράτους μετά από μία ακόμη "ειρηνευτική επιχείρηση" του}

Μοναδικός στόχος αυτής της φιλοσοφίας είναι η σπορά του Τρόμου στους αμυνόμενους και η αίσθηση ότι είναι ανήμποροί μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή.

Κάθε σχέδιο άμυνας που θα παραγνωρίζει αυτή την πραγματικότητα είναι καταδικασμένο εκ των προτέρων σε αποτυχία. Η φράση «Έρχονται οι Τούρκοι» με όλα τα συναισθήματα που εμπεριέχει είναι η επιτομή αυτής της πολεμικής μεθόδου.

Η προβολή αυτής της βαρβαρότητας και της στρατιωτικής ισχύος του Τουρκικού επεκτατισμού είναι και η αρχική προσέγγιση του για κάθε πιθανή σύγκρουση. Ο Τουρκικός στρατός εφαρμόζει στην ουσία το δίδαγμα του Σουν Τζου:

“Το αποκορύφωμα της στρατιωτικής δεξιοτεχνίας είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη”. (3)

Ο Τουρκικός επεκτατισμός δεν ασκεί την τέχνη του πολέμου συμβατικά, αλλά με την κληρονομιά των μογγολικών κατακτήσεων. Για τον Τουρκικό επεκτατισμό ο πόλεμος είναι πρώτα και κύρια πόλεμος βάρβαρης και με κάθε μέσο «μετακίνησης πληθυσμών». Η μέθοδος είναι η ίδια και απαράλλακτη από τον καιρό των  Χαν και της εισβολής των μογγολικών ορδών. Κύριος σκοπός της είναι  ο εξαναγκασμός των αμυνόμενων σε βίαιη μετακίνηση από τον τόπο τους. Συχνά αυτό συμπληρώνεται με την μετακίνηση πληθυσμών του επιτιθέμενου για να συμπληρώσει το κενό που άφησε η αποχώρηση των γηγενών πληθυσμών. Ο Τουρκικός επεκτατισμός συνειδητά επιχειρεί να αλλοιώσει το πληθυσμιακό καθεστώς των κατακτημένων εδαφών μέσω της πλημμυρίδας φιλικών του  πληθυσμών στον κατακτημένο τόπο.

Η βαρβαρότητα που απαιτείται για την υλοποίηση του σκοπού είναι σύμφυτη με την δράση του Τουρκικού επεκτατισμού. Αυτός δεν φείδεται έμψυχου δυναμικού για να πετύχει τους στόχους του. Οι απώλειες δεν απασχολούν την φιλοσοφία της Τουρκικής πολεμικής μεθόδου καθώς αντλεί συνεχώς νέες δυνάμεις πρόθυμες να θυσιαστούν, μέσα από την συνεχή και αδιάλειπτη στρατικοποίηση της Τουρκικής κοινωνίας. Η πρόσφατη μόδα στρατιωτικών χαιρετισμών ακόμη και από παιδιά, μας δείχνουν την βαθιά επίδραση της επεκτατικής αυτής φιλοσοφίας στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο μιλιταριστικός Κεμαλισμός έχει δώσει την θέση του στον μιλιταριστικό ισλαμοφασισμό.

Το αναλώσιμο έμψυχο δυναμικό στελεχώνεται και με τη χρήση ισλαμοφασιστών προερχόμενων από άλλες χώρες. «Κρέας για πολυβόλα» υπάρχει άφθονο για τους σχεδιασμούς των Τούρκων επιτελών. Αυτή την στιγμή στην Ίτλιμπ στην Συρία υπάρχει μια ετοιμοπόλεμη δύναμη 25-30.000 φανατικών η οποία συνδέεται άμεσα με το Τουρκικό κράτος, το οποίο την έχει ουσιαστικά εξοπλίσει και ασκεί την επιμελητεία της. Αυτός ο στρατός μπορεί να στραφεί προς όποια κατεύθυνση τον στρέψει ο νέο-χαλίφης αφέντης του.

Με τον ίδιο τρόπο ο φασιστικός Τουρκικός στρατός δεν ενδιαφέρεται ποσώς για την τήρηση των «κανόνων του πολέμου». Αντιθέτως η βαρβαρότητα του επιδεικνύεται με κάθε τρόπο και σε κάθε σύγκρουση. Το δείγμα της δράσης του από το 1974 μας επιτρέπει ασφαλή συμπεράσματα. Τόσο εντός Τουρκίας, όσο και στις πρόσφατες εισβολές του σε Αφρίν και Ροζάβα, η μέθοδος είναι πανομοιότυπη.

Ο όγκος πυρός είναι συντριπτικός και στοχεύει αδιάκριτα. Ακολουθούν οι δυνάμεις υπανθρώπων οι οποίες ξοδεύουν την ενέργεια των αμυνομένων και μόνο στο τέλος εμπλέκεται ο ίδιος ο τακτικός τουρκικός στρατός. Με αυτό τον τρόπο διασφαλίζεται η εξαπόλυση του καθεστώτος τρόμου στους αμυνόμενους αλλά και η ελαχιστοποίηση των απωλειών για τον τουρκικό στρατό οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να επηρεάσουν κάπως την Τουρκική κοινή γνώμη. Είναι μία τακτική κορεσμού των αμυνόμενων δυνάμεων και ανάλωσής τους σε μάχες δευτερεύουσας σημασίας την στιγμή που ο κύριος όγκος των επιτιθέμενων δυνάμεων αναμένει στα μετόπισθεν. Το πρώτο αυτό κύμα επιτιθέμενων περιλαμβάνει όλα όσα έζησε ο λαός μας το 1974, συπεριλαμβανόμενων εκτελέσεων, βιασμών και κάθε λογής εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. Οι Κούρδοι στην Τουρκία και την Ροζάβα γνωρίζουν από πρώτο χέρι αυτή την μεθοδολογία η οποία στοχεύει στον απόλυτο εξευτελισμό.

 {Ο Τουρκικός στρατός δεν σέβεται καμία ανθρώπινη παράδοση}

Αυτή η έλλειψη στοιχειώδους ανθρωπιάς είναι δε σύμφωνα με σοφό φίλο εν αποστρατεία το κορυφαίο ίσως πλεονέκτημα του Τουρκικού στρατού, σε σχέση με την ανθρώπινη Αριστοτελική προσέγγιση των δικών μας ενόπλων δυνάμεων.

Η άποψη του γράφοντος είναι ότι αναγνωρίζοντας αυτή την πραγματικότητα και λαμβάνοντας την υπόψη είναι απολύτως εφικτή η αντιμετώπιση του Τουρκικού στρατού στο περιορισμένο έδαφος σύγκρουσης στην Κύπρο με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας για τις ένοπλες μας δυνάμεις.

Είναι όμως φανερό ότι η συναισθηματική προετοιμασία στρατού και πολιτών για σύγκρουση είναι εξίσου σημαντική αν όχι σημαντικότερη από τις ίδιες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η συνειδητοποίηση της βαρβαρότητας - και του μεγέθους της – που μας απειλεί δεν πρέπει να μας παραλύει αλλά αντιθέτως να μας οπλίζει με ατσάλινη θέληση για να την αντιμετωπίσουμε. Ούτως η άλλως δεν υπάρχει τόπος για να οπισθοχωρήσουμε.

Η Απάντηση

 {Κρητικές στην αντίσταση: Η Βακάκη Ελένη και η Βακάκη Αντωνία από τον Τραχινιακό}

Στην αντισυμβατικότητα της βαρβαρότητας χρειάζεται και εμείς να αντιπαραθέσουμε τόσο συμβατικές όσο και μη συμβατικές λύσεις.

Οι συμβατικές λύσεις έχουν προταθεί πολλάκις στον δημόσιο διάλογο μέσα από την αρθρογραφία πατριωτών στρατιωτικών και αφορούν στην ενίσχυση της ικανότητας αποτροπής της Εθνικής Φρουράς μέσα από την ανάπτυξη οπλικών συστημάτων που θα αυξάνουν τον όγο πυρός της σε αποτρεπτικό επίπεδο. Ο κατακτητής δύσκολα θα κινηθεί όταν γνωρίζει ότι ανοίγοντας τις πύλες της κολάσεως θα αντιμετωπίσει μία ισχύ πυρός που θα του κοστίσει. Είναι γι αυτό που η υποβάθμιση της άμυνάς μας είναι στην ουσία μία πρόσκληση στην βαρβαρότητα. Είναι τηρουμένων των αναλογιών πράξη παρόμοια με το πραξικόπημα της 15ης Ιουίου του 1974.

Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Δεν θα επεκταθώ για τις συμβατικές λύσεις διότι είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν ικανότατα στελέχη στις τάξεις της Εθνικής Φρουράς τα οποία και σχεδιαζουν και προετοιμάζονται. Εναπόκειται στην πολιτική ηγεσία να τους δώσει τα μέσα για να πράξουν το καθήκον τους στο ακέραιο.

“Για να εξασφαλιστεί ότι ο στρατός θα αντέξει την επίθεση του εχθρού χωρίς να ηττηθεί, απαιτείται η χρήση άμεσων και έμμεσων δυνάμεων” (4)

Μαζί με τις τακτικές δυνάμεις της Εθνικής Φρουράς χρειάζεται να δημιουργηθεί και μία παράλληλη δομή ενός Λαϊκού Στρατού με τις δικές του διαδικασίες και αποστολή ο οποίος και θα συμπληρώνει και θα ενισχύει την αμυντική δυνατότητα της εθνικής Φρουράς στο πρότυπο της σημερινής Εθνοφυλακής αλλά σε μία ουσιαστική, ποσοτική και ποιοτική μετεξέλιξή της.

Η  προώθηση ενός Λαϊκού στρατού ανδρών και γυναικών ο οποίος θα βασίζεται στην ένοπλη Αγάπη είναι η μοναδική απάντηση στην ένοπλη βαρβαρότητα η οποία μας απειλεί.

 

 {Ο παπά-Χολέβας γνωστός ως "Παπαφλέσσας" κατά την Εθνική Αντίσταση}

Η προέκταση του θεσμού της εθνοφυλακής έτσι ώστε να συμπεριλάβει και όσες γυναίκες εθελοντικά θέλουν να υπηρετήσουν και να εκπαιδευτούν στα όπλα είναι ο πολλαπλασιαστής ισχύος που απαιτείται ώστε - αφού γνωρίζουμε τον εχθρό μας και τις μεθόδους του - να τον καταβάλουμε στην περίπτωση που θα προσπαθήσει να επιβάλει την βαρβαρότητα του ξανά πάνω στον τόπο και τον λαό μας.

Η εθελοντική στράτευση γυναικών στα πλαίσια της τακτικής δύναμης της Εθνικής Φρουράς αλλά και στα πλαίσια μίας γυναικείας Εθνοφυλακής θα πρέπει να θεσμοθετηθεί το ταχύτερο δυνατό.

{Αντάρτισσες του ΕΛΑΣ}

Ένα πεδίο μάχης το οποίο θα περιλαμβάνει κάθε κοινότητα του τόπου όσο μικρή και αν είναι αποτελεί ένα πεδίο που στον περιορισμένο χώρο του νησιού μας είναι αδύνατο να υπερκεραστεί.

Η ταυτόχρονη εκπαίδευση ανδρών και γυναικών εμπεριέχει όλα τα ευεργετικά στοιχεία της ανάπτυξης μίας πανίσχυρης Συλλογικότητας η οποία θα είναι αήττητη. Ο εξοπλισμός μίας τέτοιας δύναμης δεν απαιτεί τους οικονομικούς πόρους πανάκριβων οπλικών συστημάτων αλλά σχεδιασμό αγοράς φορητών όπλων και αντιαρματικών - ακόμη και κατασκευής τους στην Κύπρο - τα οποία θα καταστήσουν κάθε ενέργεια του στρατού κατοχής και των υπανθρώπων της ένα πιθανό στρατιωτικό βάλτο από τον οποίο δεν θα μπορούν να ξεκολλήσουν. Εάν ο εχθρός γνωρίζει ότι σε κάθε γειτονιά θα συναντήσει τις κάννες των όπλων του Λαού θα το σκεφτεί πολύ καλά προτού προχωρήσει.

Εάν δε αυτή η δομή περιλάβει και δημοκρατικές διαδικασίες μέσα από τις οποίες άνδες και γυνάικες θα συνδιοικούν, στο πρότυπο των μαχόμενων Κούρδων και μέσα από τις οποίες οι υπαξιωματικοί και αξιωματικοί του Λαϊκού Στρατού θα εκλέγονται από τους συμπολεμιστές και συμπολεμίστριές τους, πριν από την ειδική εκπαίδευσή τους, τότε θα έχουμε φυτέψει τα σπέρματα μίας άλλης κοινωνικής πραγματικότητας. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Λαός μας έχει αυτή την ικανότητα. Εάν του δοθεί η δυνατότητα θα μεγαλουργήσει.  

Λαός υπάρχει!

Όλα τα πιο πάνω δεν είναι έπεα πτερόεντα, ούτε και φαντασιώσεις. Έχουν ήδη εφαρμοστεί πολλές φορές στην σύγχρονη ιστορία, ακόμη και στην δική μας ιστορική παράδοση.

Μαζί και πέρα από το έμψυχο δυναμικό θα πρέπει να υλοποιηθούν όλα εκείνα τα μέτρα υποδομών και κατασκευών που θα ενισχύουν την δράση των μάχιμων και θα δυσχεραίνουν τις κινήσεις του εχθρού. Η γραμμή αντιπαράταξης θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ακριβώς ως τέτοια. γραμμή αντιπαράταξης. Θα πρέπει να ενισχυθεί με όλες εκείνες τις υποδομές που να καθιστούν την προέλαση της βαρβαρότητας δύσκολη ή/και αδύνατη.

Ο συνδυασμός των πιο πάνω με τα επιχειρησιακά σχέδια της Εθνικής Φρουράς θα επιτρέψει την οικονομία δυνάμεων και την χρήση τους με νέους τρόπους και με νέες συγκεντρώσεις της μαχητικής ισχύος. Εάν η τακτική δύναμη γνωρίζει ότι στον τάδε τομέα η άμυνα θα ανήκει σε ευέλικτες, καλά εξπαιδευμένες και εξοπλισμένες δυνάμεις θα μπορέσει να καταστρώσει και νέα σχέδια εμπλοκής μέρους ή/και συνόλου της τακτικής δύναμης, υλοποιώντας έτσι την χρήση της "άμεσης δύναμης" με νέους τρόπους.

“Ο πρωταρχικός στόχος στον πόλεμο είναι η νίκη. Εάν αυτή καθυστερήσει πολύ, τα όπλα στομώνουν και το ηθικό πέφτει. Όταν οι στρατιώτες επιτίθενται σε πόλεις οι δυνάμεις τους εξαντλούνται”. (5)

Η εφαρμογή του πιο πάνω αξιώματος απαιτεί την προετοιμασία του πληθυσμού για την πιθανότητα μίας τέτοιας εμπλοκής. Η μικρή σφενδόνα του Δαυίδ που είναι η δύναμη αποτροπής μας έχει την δυνατότητα να μην παραχωρήσει μίαν “γρήγορη νίκη” στον Τουρκικό στρατό έτσι ώστε να δώσει τον χρόνο τόσο σε φίλιες δυνάμεις ώστε και στην διπλωματία να επέμβει. Φτάνει η προετοιμασία να γίνει ορθά και άμεσα.

Είναι καθήκον της οργανωμένης πολιτείας να μελετήσει όλα τα πιο πάνω και να τα θέσει σε εφαρμογή. Είναι καθήκον της πολιτείας να ετοιμάσει όλες τις υποδομές και όλες τις δομές που θα προετοιμάσουν τον λαό για αντίσταση σε περίπτωση που ο φασισμός δίπλα μας επιχειρήσει εναντίον μας. Η προσπάθεια για εξευμενισμό του Τέρατος έχει αποτύχει οικτρά. Κάθε άρνηση της πολιτείας να μελετήσει, να σχεδιάσει και να υλοποιήσει σχέδια Παλλαϊκής Άμυνας ισοδυναμεί πλέον με Έσχατη Προδοσία.

Χρειάζεται επιτέλους οι πολιτικοί εκπρόσωποι του Λαού να αποφασίσουν σε ποιό μέρος της Ιστορίας θέλουν να καταγραφούν γνωρίζοντας το διαχρονικό αξίωμα που εγγυάται την επιβίωση και την Νίκη:

Λαός Ενωμένος ποτέ Νικημένος!

Υστερόγραφον: Από την πιο πάνω ανάλυση απουσιάζει ένα εξίσου σημαντικός παράγοντας. Είναι η Πέμπτη φάλαγγα συνεργατών του κατακτητή η οποία δρα συστηματικά υποσκάπτοντας την ικανότητα οργάνωσης και άμυνας και η οποία ως φερέφωνο του Τουρκικού επεκτατισμού ενισχύει την φωνή της Βαρβαρότητας. Για αυτή αξίζει ξεχωριστεί αναφορά και ανάλυση.

Σόλων Αντάρτης ~ solon_antartis@yahoo.com

~~~~~~~~~~~~~

Πηγές-Σημειώσεις

----------------------

1. Σουν Τζου, «Η Τέχνη του Πολέμου», Παπασωτηρίου, 2008, σελ. 125

2. Ερντογάν: Ο πλάστης μας προστάζει να είμαστε βίαοι απέναντι στους απίστους
https://www.sigmalive.com/news/international/594167/erntogan-o-plastis-mou-prostazei-na-eimaste-viaioi-apenanti-stous-apistous

3. Σουν Τζου, «Η Τέχνη του Πολέμου», όπου πιο πάνω, σελ. 115

4. Σουν Τζου, «Η Τέχνη του Πολέμου», όπου πιο πάνω, σελ. 136

5. Σουν Τζου, «Η Τέχνη του Πολέμου», όπου πιο πάνω, σελ. 106