ΚΥΠΡΟΣ ~ KIBRIS ~ CYPRUS IndyMedia: Αισθάνομαι ντροπή...

Saturday, 12 December 2015

Αισθάνομαι ντροπή...

Σήμερα ξύπνησα με την δυσφορία που προκαλεί η αίσθηση ότι πρέπει κάτι να ξεπλυθεί, να εξαγνιστεί και να "φύγει 'που πάνω μου". Ήταν η απαίσια αίσθηση της ντροπής.

Μπορεί να μην έχω προσωπική ευθύνη για αυτά που πρέπει να ξεπλυθούν, μα συμμετείχα σε κάτι που χρειάζεται μια μικρή (ή και μεγάλη δόση) εξορκισμού, εξαγνισμού, απολύμανσης.

Ήμουν ένας από τους ομιλητές ψες σε μια από τις ελάχιστες δημόσιες παρουσιάσεις που αφορούν την αλήθεια για την Κάνναβη: είχε τίτλο "Ό,τι θα θέλατε να ρωτήσετε για την Κάνναβη και δεν τολμούσατε"• διοργανώθηκε από το Σωματείο Φίλοι της Κάνναβης και φιλοξενήθηκε στα πλαίσια της εορταστικής περιόδου "Pop Up Festival / Φεστιβάλ Ποπ Απ" στην Αγορά Σίτυ Πλάζα / City Plaza στη Λευκωσία. Προς το τέλος της εκδήλωσης, εκεί στον επίλογο, εμφανίστηκε ένας κύριος - που είναι και υποψήφιος Βουλευτής - ο οποίος έκαμε σχεδόν κατάληψη του βήματος και μεταξύ άλλων άρχισε να μιλά απαξιωτικά, προσβλητικά και επιθετικά στον ένα από τους δύο μόνους επαγγελματίες δημοσιογράφους που παρευρέθηκαν στην εκδήλωση για να καλύψουν το συμβάν.

Ζαλίστηκα ακούοντας τις κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν ενάντια στον δημοσιογράφο. Όλοι οι παρευρισκόμενοι - εκτός από τον υποψήφιο Βουλευτή, φαίνεται - γνωρίζουμε πως ο αποδέκτης της παλιοσυμπεριφοράς είναι ένας από τους ελάχιστους δημοσιογράφους στον τόπο μας που έχουν παραμείνει έντιμοι, αδιάφθοροι και αντικειμενικοί, άνθρωπος που με μεγάλο επαγγελματικό ρίσκο και κοινωνικό κόστος έχει δημοσιεύσει ειδήσεις και σχόλια για κάποιες πτυχές του αγώνα για την Νομιμοποίηση της Κάνναβης που οι πλείστες εφημερίδες και περιοδικά λογοκρίνουν και διαστρεβλώνουν συστηματικά.

Αντί λοιπόν να ευχαριστήσει τον δημοσιογράφο για την αντικειμενικότητα, την υπομονή και το ενδιαφέρον που έδειξε ο άνθρωπος όλα τού'ν τα χρόνια με το θέμα μας, ο υποψήφιος μόνο που δεν τον έβρισε! Και του φόρτωσε - μιλώντας δυνατά και επιθετικά, απευθυνόμενος μόνο σε αυτόν - όλες τις κατηγορίες, επίθετα και παράπονα που θα έπρεπε να εκτοξεύσει ενάντια στους ΑΛΛΟΥΣ: στο 95% των δημοσιογράφων που μας προσβάλλουν καθημερινά, που μας περιθωριοποιούν, που διαστρεβλώνουν τα λόγια μας, αναδημοσιεύουν άκριτα τα ψέματα του καθεστώτος για την Κάνναβη και συμμετέχουν σαδιστικά στην δαιμονοποίηση των Φίλων της Κάνναβης. Ο δημοσιογράφος που ήταν παρών και τα εισέπραττε "εξ αμάξης" απλώς κουνούσε το κεφάλι του δείχνοντας κατανόηση για τον θυμό του υποψηφίου... "μα πόση κατανόηση αξίζει να του δείξει;" απόρησα μέσα μου, βλέποντας το ξινό αυτό θέαμα να εκτυλίσσεται μπροστά μας.

Κάπου σε κάποια στιγμή αλλάξαμε θέμα... μα η ξινίλα μου έμεινε. Μεταπλάστηκε σε ντροπή.

Γνωρίζω πως το Κίνημα για την Νομιμοποίηση της Κάνναβης, όπως όλα τα κινήματα, συμπεριλαμβάνει δύστροπους και ακατάλληλους ανθρώπους. Δεν νομίζω πως έχουμε πιο μεγάλο ποσοστό παραξενιάς ή τ-τ-τόπ-π-πουζους από άλλα κινήματα, αλλά για όσους από μας έχει αξία η συνειδητή συμπεριφορά, η καλλιέργεια μιας βαθύτερης ανθρωπιάς, η βελτίωση και υπευθυνότητα μας ως κοινωνικά άτομα - στοιχεία που υποτίθεται η Κάνναβις συνεισφέρει να καλλιεργήσουμε - το να εμφανιζόμαστε με αυτό τον τρόπο είναι ενοχλητικό, αντιπαραγωγικό, και... μας ντροπιάζει!

Σίγουρα η απάνθρωπη καταπίεση, οι διώξεις, οι επιδρομές, οι άδικες συλλήψεις, οι βασανισμοί, οι φυλακίσεις, οι στημένες υποθέσεις, ο εξοστρακισμός και η δαιμονοποίηση των ανθρώπων μας συσσωρεύουν πολλή αίσθηση αδικίας, θυμού και μίσους μέσα μας. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί το να μην μπορούμε να ξεχωρίσουμε τους συμμάχους και φίλους από τους αντιπάλους και εχθρούς του Κινήματος μας. Απεναντίας: λόγω του ότι οι Φίλοι της Κάνναβης παραμένουν το πιο σκληρά καταπιεσμένο μέρος της κοινωνίας μας, έχουμε καθήκον να διεξάγουμε τον αγώνα μας με ηθική ανωτερότητα, με χάρη, με καλλιέργεια.

Η καταπληκτική κακοτυχία είναι πως ψες, μια ώρα πριν προκύψει το περιστατικό με τον δημοσιογράφο, μιλούσα μαζί του για την λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση που είχε εκτοξεύσει μια ΑΛΛΗ κυρία που συμμετέχει στο κίνημα. Εκείνη δεν δίστασε ούτε να τον βρίσει, ούτε να διαστρεβλώσει τις πράξεις του, ούτε να τον κατηγορήσει για ανύπαρκτα εγκλήματα, ούτε να του τρυπήσει τα πιο ευαίσθητα και ευάλωτα του μέρη. Απλώς εξερράγει εναντίον του απρόκλητα και χωρίς αφορμή. Τον έκαμε κεϊμά. Και όλα "εν ονόματι του κινήματος". Όπως και ο υποψήφιος Βουλευτής.

Εντάξει, αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν πονεμένοι και συγχυσμένοι άνθρωποι που βρίσκουν καταφύγιο μες το κίνημα μας, και επιπλέον, εκτός από την αυταρχική και άνομη καταπίεση των εξουσιαστών εναντίων μας, λόγω του ότι η Κάνναβις αποτελεί ισχυρό φάρμακο για τον ψυχικό πόνο, ίσως και να προσελκύουμε πιο μεγάλο αριθμό πονεμένων ή και τραυματισμένων ανθρώπων από άλλα κινήματα. Και είναι αποδεκτό, είναι και καθήκον μας, να αγκαλιάσουμε όλους τους ανθρώπους που προσφεύγουν κοντά μας, ακόμα και αν δεν ξέρουν να φερθούν ορθά, ακόμα και αν είναι άξεστοι. Αλλά σε πιο σημείο λέμε "φτάνει, σκάσε, μη μιλάς", χαλάς το κλίμα εμπιστοσύνης που κτίζουμε με φίλους και συμμάχους που είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την κοινότητα μας έτσι ώστε να επιβιώσουμε, να μπορέσουμε να βγάλουμε τους ανθρώπους μας από τις φυλακές και τα κρατητήρια, να ελευθερώσουμε τους δικούς μας από τις αναγκαστικές "θεραπείες" στις οποίες υποβάλλονται από ψευδο-γιατρούς με δηλητηριώδη και εξαρτησιογόνα "φάρμακα", να ελευθερώσουμε την κοινότητα των Φίλων από την καθημερινή αντι-Συνταγματική και άνομη καταδίωξη στην οποία μας έχουν στριμώξει;

Αλλά τις πιο πολλές φορές ακόμα κι αν ταιριάζει στο περιστατικό, δεν το έχω μέσα μου να φωνάξω "σκάσε". Έχω όμως την δυνατότητα - και το καθήκον - να ζητήσω συγγνώμη από τους ανθρώπους που κάποιοι "δικοί μας" που δεν είναι "δικοί μας", υπό την προσποίηση ότι τάχα δρουν "για το Κίνημα" δείχνουν παλιοσυμπεριφορές που είναι αχαρακτήριστες. Και ζητώ συγγνώμη όχι μόνο προσωπικά άλλα και εκ μέρους όλων μας, των υπολοίπων που δεν εγκρίνουμε αυτές τις συμπεριφορές, και που δεν μας αντιπροσωπεύουν. Δυστυχώς, όταν ανάμεσα σε χιλιάδες που προσπαθούν να καλλιεργήσουν μια ευγενική και καλοπροαίρετη στάση προς τη ζωή και τους συνανθρώπους μας υπάρχει έστω και ένας ακαλλιέργητος φωνακλάς, ΑΥΤΟΣ είναι που θα φανεί, αυτός είναι που θα κάμει κατάληψη του προσκηνίου, αυτός ο άξεστος είναι που θα χρωματίσει την εικόνα όλων των άλλων.

Μπορεί να μην έχω προσωπική ευθύνη για την παλιοσυμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, αλλά έχω ευθύνη και καθήκον να βοηθήσω να διατηρήσει το Κίνημα μας την ηθική και πολιτική ανωτερότητα που το χαρακτηρίζει και που είναι το μόνο ουσιαστικό όπλο που διαθέτουμε ενάντια στους χυδαίους, τους σαδιστές και άξεστους πολιτικούς μας αντιπάλους. Δεν θα αντιτάξουμε "δικούς μας" τ-τ-τόπ-π-πουζους στους δικούς τους τ-τ-τόπ-π-πουζους - αυτοί που είναι έτσι δεν είναι "δικοί μας".