Ήθελα νά'μαι ευπαρουσίαστο πτώμα

• Μια κατάθεση ψυχής από τον πολεμιστή του 74 Μίκη Πασιά σε συνέντευξη με τον Σόλωνα Αντάρτη, στην εκπομπή Σόλωνα και Γόμορρα.

Η ιστορία του Μίκη Πασιά μες τον πόλεμο, παρ' όλο που μοιάζει να είναι μια "προσωπική περιπέτεια" είναι ταυτόχρονα η ιστορία ενός ολόκληρου λαού καταπροδομένου και κατασφαγμένου• είναι η συλλογική περιπέτεια και μνημόσυνο προς τιμήν των νεκρών μας, των αγνών και γνήσιων ανθρώπων που τάχθηκαν - έστω και προδομένοι - να φυλάγουν Θερμοπύλες.

Παρακολουθώντας το βίντεο ήταν πολλές οι φορές που αναγκάστηκα να το σταματήσω για να ξανάβρω την αναπνοή μου. Ή και τον νού μου, την ικανότητα να παρακολουθήσω. Είχε χαθεί, παρασυρμένη μες τις δικές μου αναμνήσεις των ατέλειωτων ωρών κάτω από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς του τουρκικού ναυτικού και της τουρκικής αεροπορίας στην Κυρήνεια. Και άνοιξα πολλές τον χάρτη να παρακολουθήσω την πορεία του Μίκη Πασιά και των συντρόφων του που με την διάσπαση του αμυντικού μετώπου τον Αύγουστο του 74, εγκαταλειμένοι από την στρατιωτική ηγεσία χωρίς καμία υποστήριξη ή καθοδήγηση και - διαρκώς υπό τα πυρά του εχθρού - επιβίωσαν από μάχη σε μάχη περπατώντας, τρέχοντας και κατά διαστήματα σερνώμενοι από την ακτή της Κερύνειας ανεβαίνοντας τον Πενταδάκτυλο, συνεχίζοντας προς την Μεσαορία, και μέσα από αμέτρητες απώλειες φίλων και συντρόφων που λιώθηκαν, κάηκαν, πυροβολήθηκαν, κατατεμαχίστηκαν, αιμορράγησαν μέχρι θανάτου ποτίζοντας τού'ν τα αχάριστα ελληνικά χώματα με ποταμούς αίματος, τελικά έφτασαν σε ασφάλεια.

Έφερε και πάλιν στη μνήμη μου ένα διάλογο που είχα με τον αντιστασιακό (και μετέπειτα στρατηγό) Γιώργο Καρούσο αμέσως μετά τα γεγονότα εκείνο το καλοκαίρι. Του είχα περιγράψει με το νι και με το σίγμα όλα όσα είχαμε βιώσει προσπαθώντας να επιβιώσουμε κατά την διάρκεια της εισβολής στην ακτή της Κυρήνειας και όλα όσα ήξερα για τις στρατιωτικές κινήσεις που είχαν γίνει μες τον πόλεμο - όπως μπόρεσα να τις αντιληφθώ, τότε, ως έφηβος και με την περιορισμένη πληροφόρηση που είχαμε. Και όταν τελείωσα έμεινε σιωπηλός για αρκετή ώρα. Και είπε:
"Δηλαδή Πέτρο, δεν πολέμησε ο στρατός στην Κύπρο.
Πολέμησε η ελληνική ψυχή".


 
Μίκης Πασιάς | “Σόλωνα και Γόμορρα”
Βουλή TV
https://youtu.be/obURv7JR-jk




Tιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των
όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κι ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.

Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κι οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.

"Θερμοπύλες"
- Κ.Π. Καβάφης, Ποιήματα,
τόμ. 1, Ίκαρος

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~