Η Ισλαμοποίηση των Κατεχομένων και η Διζωνική Αυτοκτονία

Σε πρόσφατη του συνέντευξη ο γνωστός Τουρκύπριος αντιστασιακός δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ ανέδειξε εμφαντικά μία παράμετρο της επερχόμενης διζωνικής διάλυσης η οποία παραμένει μέχρι σήμερα μακριά από τον καθημερινό διάλογο. Είπε ο Σενέρ [1]:

"Ακόμα ρωτάτε αν θα υπάρξει λύση; Εύχομαι σε όλους σας ευτυχισμένες μέρες με τον Σαντάμ της Τουρκίας. Θα σας δώσουν τη Μόρφου, Ελληνοκύπριε αδελφέ; Πάρτε την! Θα σας δώσουν το Βαρώσι; Πάρτε το! Οι εκατό χιλιάδες έποικοι που έγιναν δεχτοί από τώρα ως πολίτες της ομοσπονδιακής δημοκρατίας θα γίνουν πεντακόσιες χιλιάδες σε πέντε χρόνια και ένα εκατομμύριο σε δέκα χρόνια! Ο Ερντογάν μίλησε για τρία παιδιά, αλλά πέντε για τους διαμένοντες στην Κύπρο. Μετά από είκοσι χρόνια η Κύπρος δεν θα είναι δική μας. Θα ανήκει στην Τουρκία! Τόσα χρόνια διοικεί μόνο τον βορρά; Ας διοικήσει και λίγο τον νότο…"

Στη συνέντευξη του ο Σενέρ άγγιξε ένα από τα πλέον ουσιαστικά ζητήματα του μέλλοντος μας. Το ζήτημα των εποίκων και της σχέσης τους με το τουρκικό καθεστώς και την ισλαμοφασιστική του νοοτροπία.

Μέχρι σήμερα ο αριθμός των εποίκων στην κατεχόμενη Κύπρο παραμένει άγνωστος. Το συνειδητό χάος που αφορά τον αριθμό τους ανάγκασε τη συντεχνία των Τουρκοκύπριων δασκάλων να ζητήσει διεθνείς παρατηρητές για την «απογραφή» που έλαβε χώρα το 2006. Η επίσημη δήλωση των ζωγραφίζει την πολιτική πρακτική του καθεστώτος και τις επιπτώσεις της στα κατεχόμενα:

«Η συντεχνία των δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (KTÖS) δήλωσε ότι η εικόνα της παιδείας στην «ΤΔΒΚ» έχει φτάσει στο σημείο όπου εμποδίζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των παιδιών στην παιδεία.

Σε γραπτή δήλωση η οργάνωση δήλωσε ότι η κυβέρνηση της «ΤΔΒΚ» θα πρέπει να σταματήσει τις εγγραφές παιδιών μεταξύ 1^ης Ιουνίου και 15^ης Σεπτεμβρίου και να καταστήσει υποχρεωτικό για τα παιδιά να φέρνουν πιστοποιητικά υγείας και για τους γονείς τους πιστοποιητικά εργασίας" [2].

Οι Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι καταγγέλουν ουσιαστικά ότι τα κατεχόμενα είναι ένα χώρος «μπάτε σκύλοι αλέστε» όπου η εισροή εποίκων είναι ανεξέλεγκτη.

Η αλλαγή της δημογραφίας της πατρίδας μας συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πέρα όμως από την αλλαγή της δημογραφίας προκύπτει πλέον απειλητικά και ο πραγματικό κίνδυνος της πολιτισμικής αλλοίωσης του χαρακτήρα του νησιού μας και η πλήρης υπαγωγή του στο μέλλον στο Τουρκικό ισλαμοφασιστικό κράτος.

Οι έποικοι στα κατεχόμενα αποτελούν πλέον τον ουσιαστικό φορέα της πολιτιστικής γενοκτονίας των Τουρκοκυπρίων και σε μεταγενέστερο χρόνο το όχημα με το οποίο η Κύπρος θα υποταχθεί οριστικά στο Τουρκικό κράτος. Η μέθοδος με την οποία υλοποιείται σήμερα ο σχεδιασμός ο οποίος ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1950 είναι η ισλαμοποίηση των κατεχομένων μέσω των εποίκων. Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων αποτελεί τη συνέχεια των εγκλημάτων της εισβολής και αποτελεί τον τρίτο «Αττίλα». Είναι η πολιτιστική φάση της συνεχιζόμενης εισβολής και κατοχής.

Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων μέσω των εποίκων

Η Ελληνική μουσουλμανική κοινότητα της Κύπρου αντιστάθηκε με όλα τα μέσα στην Οθωμανοκρατία συμπεριλαμβανόμενου και του ένοπλου αγώνα [3]. Παρά την Τουρκοποίηση της κατά την Αγγλοκρατία η Τουρκοκυπριακή κοινότητα διατήρησε και διατηρεί την ιδιομορφία της και τη συλλογική συνείδηση της προέλευσης της καθώς και τους ιδιαίτερους δεσμούς της με την πατρίδα μας. Οι Τουρκοκύπριοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία και παρά τον μισό και πλέον αιώνα της διαφορετικής πολιτικής τους πορείας δηλώνουν ξεκάθαρα ότι «Η Κύπρος είναι η πατρίδα τους» και διαχωρίζουν τους εαυτούς τους από τους κουβαλητούς της Άγκυρας και των εντολοδόχων της.

Στα κατεχόμενα υπάρχει συνεχώς ένα συνεχές καθεστώς αντιπαράθεσης ανάμεσα  Τουρκοκυπριακή κοινότητα και στις ορδές των εποίκων από την Ανατολία. Οι Τουρκοκύπριοι αναφέρονται πολύ συχνά στους εποίκους ως «γιουρούκκηδες» και οι έποικοι βρίζουν συχνά τους Τουρκοκύπριους ως «Μπαστάρδους των Ρωμιών» [4].

Κορύφωση της αντίστασης των Τουρκοκυπρίων ενάντια στους σχεδιασμούς της Άγκυρας υπήρξε η ειρηνική παλλαϊκή εξέγερση των Τουρκοκυπρίων ενάντια στο καθεστώς Ντεκτάς και την Άγκυρα το χειμώνα του 2002. Μάταια περίμεναν οι συμπολίτες μας την πολυπόθητη αλληλεγγύη από την Ελληνοκυπριακή κοινότητα και τους πολιτικούς της. Το 2002 θα καταγραφεί από τον μελλοντικό ιστορικό ως η ευκαιρία που δεν αξιοποιήθηκε από μικρόνοες Ελληνοκύπριους πολιτικούς νάνους. Το άνοιγμα των οδοφραγμάτων λειτούργησε ως η βαλβίδα αποσυμπίεσης της οργής των και το σχέδιο Αννάν ως η ταφόπλακα της δυνατότητας του κοινού αγώνα ενάντια στην κατοχή.

Τα γεγονότα του 2002 και η συνεχιζόμενη άρνηση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας να υποταχτεί πλήρως στα κελεύσματα της Άγκυρας οδήγησαν το καθεστώς Ερντογάν σε μία σταδιακή αλλά και δυναμική αλλαγή πορείας. Η πορεία αυτή είναι η συνειδητή πολιτιστική μεταβολή των κατεχομένων από ένα χώρο ουσιαστικά άθρησκο σε ένα ισλαμικό προτεκτοράτο. Ο σχεδιασμός προυπήρχε με προεξάρχουσα φυσιογνωμία τον πρώην πρωθυπουργό, πολιτικό πατέρα και μέντορα του Ερντογάν Necmettin Erbakan. Αυτός δήλωνε:

«Χρειαζόμαστε δημοσιογράφους που αναγνωρίζουν τη σημασία που έχει αυτό το νησί για το έθνος μας και τα Σιωνιστικά σχέδια για αυτό [το νησί]. Προσπάθησα σκληρά να ανοίξω μία Ισλαμική Θεολογική Σχολή αλλά κάθε φορά αντιμετώπισα εμπόδια. Τώρα δεν υπάρχουν πια. Ο γιος μας Ταγίπ είναι γνήσιος στις προσπάθειες του. Θέλει να ανοίξει μία σχολή και έχει την ικανότητα να το κάνει. Δεν πρέπει να ξεστρατίσει από αυτό το σχέδιο. Συνέχεια να τον θυμίζετε πόσο σημαντικό είναι» [5].

Η ενορχηστωμένη προσπάθεια προς τη κατεύθυνση της φονταμενταλιστικής ισλαμοποίησης της κατεχόμενης Κύπρου άρχισε το καλοκαίρι του 2010 με την εισαγωγή μαθημάτων Κορανίου στα σχολικά κτίρια κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η πράξη συνάντησε την αντίδραση της συντεχνίας των Τουρκοκυπρίων δασκάλων. Τουρκοκύπριοι δάσκαλοι επεδραμαν στα σχολεία όπου γίνονταν τα μαθήματα κυρίως σε χωριά εποίκων. Αμέσως ο μηχανισμός προπαγάνδας του ισλαμοφασισμού κινήθηκε με ταχύτητα. Το καθεστώς κατηγόρησε τους δασκάλους ότι « Έχει φανεί ότι πολλοί δάσκαλοι οι οποίοι ως μέλη της συντεχνίας δασκάλων έχουν παρενοχλήσει δασκάλους και μαθητές στα κρατικά μαθήματα επιλογής της διδασκαλίας του Κορανίου το καλοκαίρι, στην Τουρκική Κύπρο [sic] εργάζονται σε σχολεία με οφθαλμοφανή χαμηλά ακαδημαϊκά επίπεδα» [6]. Το καθεστώς έκτισε έτσι καχυποψία και μίσος ανάμεσα στους δασκάλους και τις κοινότητες των εποίκων στοχοποιώντας τους δασκάλους για τις χαηλές επιδόσεις των μαθητών.

Οι επιθέσεις και η προπαγάνδα εναντίον των Τουρκοκυπρίων δασκάλων καθώς και οι καταγγελίες εκ μέρους των εποίκων για «παραβιάσεις της θρησκευτικής τους ελευθερίας» έστησαν το σκηνικό για τη λειτουργία το 2011 του πρώτου θρησκευτικού κολλεγίου στα κατεχόμενα με το όνομα «Χαλά Σουλτάν» εν μέσω αντιδράσεων από την Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Είναι εξαιρετικής σημασίας η αναφορά στο άνοιγμα του κολλεγίου από τους νεοφώτιστους στο Ισλάμ Τουρκοκύπριους οι οποίοι διαβιούν στην Αγγλία και οι οποίοι οραματίζονται την αναβίωση του οθωμανισμού. Στην ιστοσελίδα Cezire το όνομα της οποίας σημαίνει νησί στην οθωμανική γλώσσα φωτίζεται καθαρά το τι σχεδιάζεται στα κατεχόμενα μέσα από το παράπονο του αρθρογράφου Τουρκοκυπριακής καταγωγής ότι δεν γίνονται αρκετά και ότι η «υπερκοσμική συντεχνία των δασκάλων» εμποδίζει το οθωμανικό όραμα:

«Παρ’ όλ’ αυτά τα τελευταία δύο χρόνια έχει φανεί μία μικρή αναβίωση του Ισλάμ στην Κύπρο. Το 2010 τα καλοκαιρινά μαθήματα του Κορανίου άρχισαν για τα παιδιά αλλά αυτό δεν έγινε χωρίς αντίδραση από την υπερκοσμική συντεχνία των δασκάλων η οποία συχνά επέδραμε σε σχολεία, μετατρέποντας τα σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Το 2011 άνοιξε η πρώτη σχολή Θεολογίας στην Αμμόχωστο η οποία συνάντησε επίσης αντίδραση από υπερκοσμικούς[Σημείωση σύνταξης: Προσέξτε εδώ τη χρήση της λέξης υπερκοσμικός σαν βρισιά]. Η μετανάστευση Τούρκων από την Τουρκία στην Κύπρο μετά το 1974 έφερε επίσης την μετανάστευση κάποιων ισλαμικών κοινοτήτων στο νησί. Στην πραγματικότητα βέβαια μπορεί να λεχθεί ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες λίγη σχέση έχουν με τους ιθαγενείς Τουρκοκύπριους και περισσότερη επιρροή στην κοινότητα των Τούρκων μεταναστών. Οι περισσότεροι δάσκαλοι στη σχολή ισλαμικής θεολογίας έρχονται στην πραγματικότητα από την Τουρκία για να διδάξουν καθορισμένο αριθμό μαθημάτων την εβδομάδα. Η έλλειψη επαφής με Τουρκοκυπρίους περιορίζει τη σφαίρα επιρροής πάνω τους. Ακόμη και οι ιμάμηδες μετά το 1974 διορίζονταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από την Τουρκία λόγω της έλλειψης Τουρκοκύπριων ιμάμηδων.»[7]. Ο αρθρογράφος ομολογεί με το νι και με το σίγμα την πραγματικότητα.

Η κατάσταση μετά το 2011 άλλαξε ραγδαία προς το χειρότερο. Όπως μας ανέφεραν Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας τα τζαμιά στα κατεχόμενα φυτρώνουν σαν μανιτάρια και ότι «υπάρχουν σήμερα πιο πολλά τζαμιά απ’ ότι άνθρωποι για να τα γεμίσουν».

Στα κατεχόμενα έχουν επίσης αρχίσει να λειτουργούν θρησκευτικά σχολεία τα οποία κατηχούν τα παιδιά των εποίκων από τα πρώτα χρόνια του δημοτικού. Ο πληθυσμός των εποίκων εξαρτάται πλήρως από την οικονομική αρωγή της Τουρκίας και η στροφή του στο φονταμνταλιστικό Ισλάμ των Νταβούτογλου-Ερντογάν δημιουργεί τις προυποθέσεις για τις θρησκευτικές σφαγές του μέλλοντος.

Οι έποικοι αποτελούν σήμερα το μακρύ χέρι της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας καθώς με την παρουσία τους επιβάλλουν τη θέληση της στα τεκταινόμενα στο κατεχόμενο μέρος της πατρίδας μας. Μέσω των δικαιωμάτων που απέκτησαν στο παράνομο μόρφωμα καθορίζουν ουσιαστικά την πολιτική πορεία των κατεχομένων. Οι πληροφορές μας είναι ότι οι δυνάμεις ασφαλείας των κατεχομένων και κυρίως οι δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού του ψευδοκράτους κυριαρχούνται σε βαθμό αξιωματικών και υπαξιωματικών από τα παιδιά των εποίκων εκ Τουρκίας.

Όπως οι Τουρκοκύπριοι συμπτριώτες μας καταγγέλουν οι έποικοι θεωρούν πατρίδα τους την Τουρκία και όχι την Κύπρο. Χαρακτηριστικά όταν ερωτηθούν για τον τόπο καταγωγής των αναφέρουν την πόλη προέλευσης τους από την Τουρκία. Στην ουσία είναι ένα ξένο σώμα στον τόπο μας. Η ισλαμοποίηση τους και η παρουσία τους ως ισλαμική φονταμενταλιστική κοινότητα μέσα στο νησί μας μας επαναφέρει στην αρχή του παρόντος και στα λόγια του Σενέρ Λεβέντ αλλά και άλλων πολλών Τουρκοκυπρίων με τους οποίους συζητήσαμε το θέμα.

Η γεννητικότητα των εποίκων είναι υπερδιπλάσια της γεννητικότητας τόσο των Τουρκοκυπρίων όσο και των Ελληνοκυπρίων. Η παραμονή των στην Κύπρο με τη διζωνική λύση αποτελεί μία πράξη πολιτικής και πολιτιστικής αυτοκτονίας εκ μέρους μας. Σε μία γενιά με τους παρόντες ρυθμούς οι ισλαμιστές Τούρκοι στην Κύπρο θα είναι με μαθηματική βεβαιότητα η πλειοψηφία επί του εδάφους. Τότε δε θα χρειάζεται καμία απολύτως στρατιωτική επέμβαση εκ μέρους της Τουρκίας. Οι αριθμοί και η ισλαμική νοοτροπία του νεοφώτιστου Οθωμανού θα μετατρέψει εκ νέου το νησί μας σε Οθωμανικό και η Αλεξανδρεττοποίηση του νησιού μας θα ολοκληρωθεί.

Επιθυμεί άραγε η πολιτική μας ηγεσία αυτή την ιστορική πορεία; Εμείς δε ζητούμε να μας πιστέψετε ούτε και να πάρετε τα λόγια μας ως την αλήθεια. Μελετήστε, μιλήστε με Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας που δεν ανήκουν στην άρχουσα τάξη των εγκάθετων της Άγκυρας και βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.

Το δικό μας συμπέρασμα είναι ότι η παραμονή των ισλαμοποιημένων εποίκων μετά τη λύση αποτελεί μία πράξη αυτοκτονίας του κυπριακού λαού. 

Η λύση πρέπει να περιλαμβάνει την αποχώρηση τους και την επιστροφή τους στην Τουρκία η οποία έχει την ευθύνη αυτού του εγκλήματος πολέμου.

Σόλων Αντάρτης~solon_antartis@yahoo.com

~~~~~~~~~~~~

  

Πηγές – Σημειώσεις

-----------------------

1. Αξίζει πραγματικά το χρόνο σας η παρακολούθηση της συνέντυξης του Σενέρ Λεβέντ στον εξαίρετο δημοσιογράφο Αντώνη Αντωνίου. Τα όσα είπε είναι μια πραγματική κάθαρση:
http://www.newsbomb.com.cy/kypros/story/638865/sener-levent-sto-newsbomb-den-fovamai-an-me-skotosoyn-giati-etsi-ki-allios-tha-pethano-video

2. Μεταφρασθέν από:

"KTÖS comments on the education in the “TRNC” and the population census
Turkish Cypriot daily KIBRISLI newspaper (14.04.06) reports that the Turkish Cypriot Primary School Teachers’ Trade Union (KTÖS) stated that the picture in education at the “TRNC” (breakaway regime in the occupied areas of the Republic of Cyprus) came to the point of preventing the children’s education rights.

In a written statement KTÖS stated that the self-styled government in the “TRNC” should stop the registration of children for the period between the 1st of June-15th of September and to make it obligatory for the children to bring health certificates and for their parents to bring work permit certificates.

Commenting on the population census which is going to take place in the “TRNC” on the 30th of April, 2006, KTÖS stated that the presence of international observers during the census is a necessity as regards the respect of the Turkish Cypriots’ will.

In the statement it is noted that because of the “unhealthy way” that the population is increased in the “TRNC”, there are many problems in the education and health services and that the population and citizenship issues must be approached in a radical manner."

http://www.cyprus.gov.cy/moi/pio/pio.nsf/all/a1b32cc56382c199c225715000392480?opendocument&print

 3. Η εξέγερση του γκιαούρ Ιμάμη το 1833 ως μέρος μιας παγκύπριας επανάστασης τιμάται μέχρι σήμερα από τους Τουρκοκύπριους:
«Έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο Γκιαούρ Ιμάμης. Από τον τίτλο είναι σαφές ότι επρόκειτο για ανώτερο μέλος της μουσουλμανικής κοινότητας το οποίο είχε και τον τίτλο του ιμάμη. Το γκιαούρ που του αποδόθηκε προφανώς από τις οθωμανικές αρχές υποδηλεί τον "άπιστο". Σε ένα κατεξοχήν Ελληνικό χώρο όμως υποδηλώνει πιθανώς και Ελληνική ταυτότητα και προέλευση. Οι αγώνες αυτού του άγνωστου συμπατριώτη μας διασώθηκαν μέχρι τις ημέρες μας μέσα από τη λαϊκή προφορική παράδοση της Τουρκοκυπριακής κοινότητας και το τραγούδι Εναγκαλισμός – Dolama ( Ο γκιαούρης ιμάμης εξεγέρθηκε - Gavur imam isyanı ) (17) Το τραγούδι είναι ένας κόλαφος ενάντια σε κάθε οθωμανολάγνο. Σε αυτόν η λαϊκή μούσα δείχνει την αποστροφή της για την κατοχή και τους Οθωμανούς. Η σημερινή αντίσταση της προοδευτικής Τουρκοκυπριακής κοινότητας στα διατάγματα του νεοσουλτάνου έχει τις ρίζες της στην ιστορική πορεία της κοινότητας. Θεωρώ επίσης ότι ο κυπριωτισμός της σημερινής Τουρκοκυπριακής κοινότητας είναι προοδευτικός διότι με αυτόν η κοινότητα διατηρεί ακόμη και σήμερα την επαφή με τις προαιώνιες ρίζες της. Αυτός ο κυπριωτισμός είναι πολύ διαφορετικός από το ανθελληνικό κυπροεθνικιστικό παραλήρημα των ηγεσιών του ΔΗΣΑΚΕΛισμού και των χρηματοδοτούμενων «διανοουμένων» του.

Φέρτε μου τον μπαγλαμά
Μπούχτισα πια αυτή την καταπίεση
Την οθωμανική

Αμάμ αμάν πια από το χέρι του
η καταπίεση με καίει
Εγώ φυτεύω, εγώ θερίζω
για να παίρνει ο πασάς από τα χέρια μου
Εγώ φυτεύω, εγώ θερίζω
για να παίρνει ο αγάς από τα χέρια μου

Είχε πάλι ξηρασία, πάλι καιρός που δεν έβρεξε
Οι σπόροι έμειναν στο χώμα καρπό η γη δεν έδωσε

Ο πασάς ήθελε τη δεκάτη
οι χωρικοί δεν έδιναν
Ο στρατός στο χωριό επιτέθηκε
τα πάντα λεηλάτησε

Οι χωρικοί ενώθηκαν
στον πασά αντιστάθηκαν
Ενόσω χτυπούσε ο Γκιαούρ Ιμάμης
Δραπέτευε ο Οθωμανός
Όσο δυνάμωνε ο λαϊκός ξεσηκωμός
Δραπέτευε ο στρατός»
Από το άρθρο:
Πριν την Τουρκοποίηση των Ελλήνων Μουσουλμάνων της Κύπρου
http://cyprus.indymedia.org/node/4977

4. Πηγές για τις δηλώσεις πολλοί και διαφορετικοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες μας που ζουν στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου

5. Μεταφρασθέν από:

‘We need journalists who are aware of the importance this island carries for our nation and the Zionist plans for this island. I tried very hard to open an Islamic theology school, but every time I faced obstacles. Now there are no obstacles. Our son Tayyıp is very genuine in is efforts. He wants to open an Islamic theology college there and he has the ability to do so. Do not waver from this project. Constantly remind him of how important it is.’

http://www.worldbulletin.net/news/119172/first-islamic-theology-college-opens-in-north-cyprus

6. Μεταφρασθέν από:
«It has emerged that many teachers who as part of a teachers’ union have been harassing teachers and students of state-run, elective summer courses on Islam and the Quran in Turkish Cyprus are employed at schools with strikingly low academic success rates.»

http://www.todayszaman.com/national_cyprus-teachers-raiding-quran-courses-have-low-educational-success_215391.html

7. Μεταφρασθέν από:

"However, the past two years has seen a slight revival of Islam in Cyprus. In 2010, summer term Qur’an courses were opened for children, but this did not go without opposition from the ultra-secularist Teacher’s Union, who would often raid classes and turn them into sites for protests. Also, 2011 saw the opening of an Islamic Theology faculty in Famagusta, which has also faced much criticism from ultra-secularists.

The migration of Turks from Turkey to Cyprus after 1974 also saw a transfer of some religious cemaats to the island. In reality, however, it can be argued that these functions have very little relevance to the native Turkish Cypriots and are more influential in the migrant Turkish community. Most teachers in the Islamic Theology faculty actually come from Turkey to teach a set number of lessons a week. Their lack of interaction with grassroots Turkish Cypriots limits their sphere on influence over them. Even imams as of 1974 have almost entirely been appointed from Turkey because of a lack of Turkish Cypriot imams."

http://www.cezire.org/islam-and-turkish-cypriots-article.html