Η Μυστική μου Σχέση με τον Πρόεδρο

Η Μυστική μου Σχέση με τον Πρόεδρο

 

■ Πέτρος Ευδόκας, 4 Νοεμβρίου, Τετάρτη, 9πμ. :

«Δεν υπάρχουν, βέβαια, "αντικειμενικά κριτήρια" για το τι έστιν κάλλος.»

■ Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, το βράδυ της ίδιας μέρας:

«Οι γυναίκες που κυριαρχούν στα έργα του Κοτσώνη… είναι αντικειμενικά όμορφες.»

Διάφοροι φίλοι επικοινώνησαν μαζί μου αναφερόμενοι, πειρακτικά, σε κάποια υποτιθέμενη "μυστική διασύνδεση" που φαίνεται υπάρχει μεταξύ μου και του Προέδρου. "Μήπως συνεννοάστε κρυφά από πριν για τα θέματα για τα οποία θα μιλήσετε;"

Κάποιες από τις θεωρίες στις οποίες στηρίχτηκαν τα πειράγματα, και συναφή σχόλια:

ο- "Πέτρο, έ'το είναι απόδειξη ότι ο Πρόεδρος μελετά ό,τι γράφεις στο facebook."

ο- "Είδες; - τού'ν τη φορά αντί να διατάξει ο Πρόεδρος να σου κάμουν πάλι έφοδο και κατάσχεση των υπολογιστών, απλώς έκαμε μια ευγενικιά δήλωση ακριβώς αντίθετη με τη δική σου. Έτσι, για να σου πάει κόντρα."

ο- "Μήπως εσύ εκούρδισες αυτόν που γράφει τις ομιλίες του Προέδρου για να τον παρασύρει σε ανοησίες για να εκτίθεται; Πως τον εκατάφερες;"

ο- "Μα δε φτάνει που σε διαβάζουν υπουργοί και ζητούν να σε φιμώσουν, τώρα ασχολείται και αυτός μαζί σου; Ή μήπως συνεννοείστε κρυφά με τον Πρόεδρο και μας περιπαίζετε όλους;"

Πως προέκυψαν οι δηλώσεις

Το σχόλιο μου δημοσιεύτηκε σε σχέση με τον βάρβαρο φόνο της Ντανιέλας Ρόσκα, της κοπέλας που βρέθηκε νεκρή και δεμένη πισθάγκωνα, με αφορμή το καταπληκτικά διορατικό και ευαίσθητο κείμενο που έγραψε ο δημοσιογράφος Μάριος Δημητρίου για τον φόνο:

Καθρέφτης η Ντανιέλα και τον έσπασαν

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/280953/kathreftis-i-ntaniela-kai-ton-espasan

Και πράγματι, ο τίτλος περιέχει αφάνταστα συμπυκνωμένη σοφία: η επίθεση με αχαλίνωτη και σαδιστική βία με την οποία βασανίστηκε μέχρι θανάτου η Ντανιέλα, είναι αδιαμφισβήτητα συνδεδεμένη με την αρρωστημένη ψυχική και σωματική στάση των πλείστων ανδρών έναντι (και ενάντια) σε αυτό που υποτίθεται αναγνωρίζουμε ως γυναικείο κάλλος. Ακόμα και ο πιο ψυχολογικά ακαλλιέργητος  

τ τ τ όππουζος  ενστικτωδώς αναγνωρίζει πως ο φόνος της Ντανιέλας είναι η τιμωρία της για τα θέλγητρα της, είναι η τιμωρία της για την έλξη που κάποιος αισθάνθηκε για αυτήν. Αυτή είναι η κοινωνία της βίαιης φαλλοκρατίας στην οποία ζούμε. Και για αυτά έγραψα λέγοντας:

"Δεν υπάρχουν, βέβαια, "αντικειμενικά κριτήρια" για το τι έστιν κάλλος. Αλλά σε μια φαλλοκρατική κοινωνία σαν τη δική μας, δύο πράματα είναι σίγουρα:

► Η εμφάνιση της Ντανιέλας οπωσδήποτε ασκούσε έλξη σε κάποιους,

και,

► Η απαγόρευση του Έρωτα στην αρρωστημένη μας κοινωνία μετατρέπει το πιο όμορφο στοιχείο της ύπαρξης μας - το πάντρεμα της ηδονής με την αγάπη - σε δευτερογενείς καταστάσεις σαδισμού, μαζοχισμού, βίας και ανωμαλίας. Η Ντανιέλα στοχεύτηκε από κάποιον που είναι και φορέας αυτής της πάθησης, και ταυτόχρονα θύτης και θύμα σ' αυτή την ιστορία καταπίεσης. Όπως - σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό - είμαστε όλοι."

https://www.facebook.com/petros.evdokas/posts/10206985930019680?comment_id=10206985947700122&offset=0&total_comments=1&comment_tracking=%7B%22tn%22%3A%22R%22%7D

Το σοφό σχόλιο του Προέδρου, από το οποίο εξάγουμε το φιλοσοφικό πόρισμα πως τάχα υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια για το τι έστιν κάλλος, προέκυψε στο πλαίσιο χαιρετισμού που εκφώνησε στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του Γιώργου Κοτσώνη στην γκαλερί «Αποκάλυψη», στη Λευκωσία.

Μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος είπε:

"Έχει αναφερθεί πως ο Γιώργος Κοτσώνης είναι ο κατ’ εξοχήν εικαστικός ποιητής του γυναικείου κάλλους. Ο Γιώργος Κοτσώνης αγαπά τις γυναίκες - τις ωραίες γυναίκες. Και τις ζωγραφίζει με έναν τρόπο ιδεαλιστικό. Επιτηδευμένα όμορφα σώματα. Συμμετρικά, σχεδόν τέλεια και με αρμονικά χαρακτηριστικά. Είναι έργα που έγιναν για να αποτυπώσουν το άψογο.

Να μου επιτραπεί ένας όρος αδόκιμος, νομίζω, στη ζωγραφική, αλλά οι γυναίκες που κυριαρχούν στα έργα του Κοτσώνη… είναι αντικειμενικά όμορφες. Οι πίνακες γύρω μας, νομίζω, επιβεβαιώνουν εμφαντικά αυτόν τον χαρακτηρισμό".

Οι όμορφες γυναίκες του Προέδρου

http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks-aformis/281487/oi-omorfes-gynaikes-tou-proedrou

Το νόημα;

Μιλούσαμε με τον Μάριο για το πως προκύπτουν συχνά τέτοια εγκλήματα. Ακούμε πως σκοτώθηκε μια νέα γυναίκα, και αμέσως ο νους μας επιτελεί τον εσωτερικό συλλογισμό που δεν χρειάζεται καν να αρθρωθεί - προβλέπουμε αυτόματα πως θα το πουν "έγκλημα πάθους". Σχεδόν πάντα ο φόνος μιας νέας γυναίκας σχετίζεται με αρρωστημένα καταπιεσμένες αντιλήψεις και παθολογικά αισθήματα έλξης, απώθησης, ιδιοκτησίας και  ζήλειας παντρεμένα με το ανδρικό προνόμιο, την φαλλοκρατία, τον ανδρικό σωβινισμό και την βία που είναι τα θεμέλια της πατριαρχίας.

Σύντομα αποκαλύπτονται οι φωτογραφίες της κοπέλας, που επιβεβαιώνουν πως το χειρότερο είναι και το αληθινό: αναγνωρίζουμε οπτικά πλέον πως στη φονική εξίσωση συμμετέχει και αυτό που κάποιοι ονομάζουν ελκυστικό κάλλος. Μετά, όταν θα συλληφθεί ο φονιάς, θα απορούμε με το ότι θα φαίνεται "κανονικός" άνθρωπος. Και θα πει σε όλους "Μα εγώ αγαπούσα την".

Αυτή είναι η κοινωνία μας.

Τα λόγια του Προέδρου μας αρθρώνουν πολύ εύγλωττα - για τα ώτα της "καλής κοινωνίας", δηλαδή των ανθρώπων της Τέχνης και των αρχόντων μας, και κυρίως των μελών της αριστοκρατίας που κρατούν την Τέχνη υπόδουλη με τα λεφτά και το κύρος - το ένα από τα δύο σκέλη αυτού όλου του ιδεολογήματος: Κάλλος Υπόδουλο, και η Βία στην Εξουσία. Αυτό είναι το σύνολο του δόγματος που οδήγησε στο φόνο της Ντανιέλας.

Οι άνδρες της εξουσίας καθορίζουν το τι είναι κάλλος. Υπάρχει υπέρ-αρκετή κοινωνική δύναμη στα χέρια του Κεφαλαίου και του Κράτους για να καθορίζουν το τι έστιν κάλλος μέσα από το Θέαμα και την υποταγή μας σε αυτό, με τις εικόνες, τα περιοδικά, την μόδα, τα εμπορεύματα, την "εκπαίδευση καταναλωτών", την διαφήμιση, την τηλεόραση, το "μπράντινγκ" (όχι το μπράντυ, έχουν κάποια διαφορά), ή ακόμα και μέσα από ψευδο-επιστημονικές "αποδείξεις" που προσποιούνται πως τάχα ήβραν το μυστικό του κάλλους! Πετούν στα σκουπίδια - και αναγκάζουν όλο τον κόσμο να πετά στα σκουπίδια - όλα όσα λέει η πνευματική μας διάσταση, ο πολιτισμός μας και Ελληνική φιλοσοφία για το κάλλος, ότι δηλαδή το κάλλος αποτελεί φυσική ενσάρκωση ηθικής Αρετής, Αρχών και Αξιών. Πετούν στα σκουπίδια όλα όσα λέει το φυσικό μας ένστικτο για την ομορφιά, και ενθαρρύνονται μόνο οι καταπιεσμένες ζωικές εκδοχές της έλξης να επικυριαρχούν - ακόμα και όταν η αληθινή επιστήμη επιβεβαιώνει πως οι αρχαίοι είχαν δίκαιο [1].

Και, οι άνδρες που υπόκεινται στους εξουσιαστές επιβάλλουν στην κοινωνία - με χίλιους τρόπους, καθημερινά - το άλλο σκέλος της υποταγής μας: απαιτείται από την κάθε γυναίκα να είναι ταυτόχρονα η ενσάρκωση της πιο ελκυστικής εικόνας (όσον τεχνητή ή ψεύτικη αυτή η εικόνα και να είναι) και ταυτόχρονα τα θέλγητρα της, το κάλλος της, να ανήκουν μόνο και αποκλειστικά στον πατέρα, σύζυγο, αδελφό, αρραβωνιαστικό, τον εραστή, τον καθηγητή, τον εργοδότη, τον προϊστάμενο, ή τον "μπόϋφρεντ" της - η ίδια δεν έχει επιλογή και δεν δικαιούται να έχει. Αν παρεκκλίνει από τους κανόνες της φαλλοκρατίας, θα τιμωρηθεί με οικονομικά μέτρα, με ηθικό στιγματισμό, με κοινωνικό εξοστρακισμό ή με βία. Αυτό είναι το σύνολο των διατάξεων: Κάλλος Υπόδουλο, και η Βία στην Εξουσία.

Δεδομένης όλης αυτής της ανώμαλης κατάστασης μπορούμε να λέμε πως υπάρχουν "αντικειμενικά" κριτήρια κάλλους; Ποιός τα καθορίζει, πως, και γιατί; Υπάρχει κάλλος που αναγνωρίζεται από την κατεστημένη κοινωνία ή την εξουσία αν δεν εξυπηρετεί τις υπάρχουσες δυνάμεις και την δομή εξουσίας ή τους υποτακτικούς της;

Η Οργονομία

Δεν είναι ούτε τυχαία ούτε απλώς αυθαίρετα όλα αυτά. Ακολουθούν τους φυσικούς νόμους της ατομικής και κοινωνικής παθολογίας.

Ο γιατρός Βίλχελμ Ράϊχ αφιέρωσε τη ζωή του στην επιστημονική μελέτη, αναγνώριση, κατηγοριοποίηση και θεραπεία όλων των μορφών αυτής της πάθησης. Ουσιαστικά, είπε, όλες οι παθολογικές καταστάσεις όπου εμπλέκεται η σεξουαλικότητα με αυτό τον τρόπο, είναι διάφορες εκδοχές μίας μόνο ασθένειας: του αυταρχισμού. Αυτός εδραιώνεται στον ψυχικό και σωματικό μας κόσμο με την απαγόρευση της ηδονής και κυρίως της ερωτικής~σεξουαλικής ηδονής. Αρχίζει από τα βρεφικά μας χρόνια, περνά από την "επίσημη" απαγόρευση του αυνανισμού στα παιδικά χρόνια, την καταδίκη του εφηβικού ερωτισμού και την απολυταρχία που ασκεί η κοινωνία επί του ενήλικου ερωτισμού. Η κατάσταση αντι-ερωτικής απαγόρευσης συσσωρεύει μες τον ψυχικό κόσμο του ατόμου αισθήματα φόβου, πόνου, οργής και μίσους, και μες τον σωματικό μας κόσμο φυσική βιολογική ένταση (μυϊκή και ηλεκτρική), που αφού δεν εκτονώνεται ερωτικά, αναγκάζεται να αναζητήσει βίαιες διεξόδους εκτόνωσης σε σαδιστικές, εξευτελιστικές και τιμωρητικές συμπεριφορές.

Για πολλούς, η μορφή φυσικής εκτόνωσης λαμβάνει το σχήμα "ερωτικοποιημένης" βίας, δηλ. βίας που ντύνεται με μια ερωτική ή σεξουαλική απόχρωση. Οι πλείστοι θα παραμείνουν μόνο στο επίπεδο λεκτικής βίας (χυδαιότητες), ή συμβολικής σεξουαλικής βίας, ή στο επίπεδο της φαντασίωσης. Αλλά κάποιοι θα ξεπεράσουν όλα τα όρια και θα πραγματώσουν την εκτόνωση τους με φονική σεξουαλική βία.

Το μόνο που άλλαξε από την εποχή του Ράϊχ είναι το ότι ενώ στις αρχές και μέσα του 20ου αιώνα υπερίσχυε γενικά μόνο η απαγόρευση του ερωτισμού, σήμερα υπερισχύει ένα διπλό σύστημα: απαγόρευση που ταυτόχρονα συνυπάρχει με μια υπερσεξουαλική εκμετάλλευση. Η γυναίκα συνεχίζει να στοχεύεται με δυνάμεις που της επιβάλλουν ταυτόχρονα να είναι ο κύριος φορέας και των δύο στοιχείων.

Ενώ πρώτα (μέχρι και πριν πενήντα χρόνια) στη γυναίκα επιβαλλόταν το δύσκολο και αβάστακτο σχήμα "το κάλλος και ο ερωτισμός σου δεν σου ανήκει - θα είσαι ή παρθένα, ή πόρνη", σήμερα επιβάλλεται το ανέφικτο και παράλογο "το κάλλος και ο ερωτισμός σου δεν σου ανήκει - πρέπει να είσαι και παρθένα και πόρνη".

Μέσα σε αυτό το αρρωστημένο σύγχρονο πλαίσιο καταπίεσης και εκμετάλλευσης του κάλλους• του σεξουαλικού ερωτισμού• εμφύτευσης αυταρχικών συμπεριφορών μέσω απαγόρευσης της ηδονής• τηλεκατευθυνόμενης βίας ενάντια σε γυναίκες που δεν υποτάσσονται "αρκετά" στον αφέντη τους, ποιός μπορεί να ομιλεί για συγκεκριμένες γυναίκες, να τις ξεχωρίζει από τις άλλες και να λέει πως αυτές είναι τάχα "αντικειμενικά όμορφες";

Αν δεν πορευθούμε με αφετηρία πως όλες οι γυναίκες και όλοι οι άνδρες (και τα άτομα που βρίσκονται ή κινούνται ενδιαμέσως σε αυτούς τους δύο πόλους) είναι όλα πλάσματα όμορφα, τι ρόλο παίζουμε, τι επιδράσεις έχουμε στις ζωές των ανθρώπων γύρω μας; Αν η στάση μας καταπιέζει ή απορρίπτει κάποιες γυναίκες και άνδρες, ενώ ταυτόχρονα αποδίδει εύσημα και προνόμια σε άλλες και άλλους, μπορεί να θεωρηθεί υγιής, ορθή, δίκαιη, "φιλοσοφημένη"... κύριε Πρόεδρε; Ή μήπως το να αρθρώνουμε κοινοτυπίες με στόμφο ικανοποιεί την προσποιητή εικόνα πως τάχα "καλλιεργούμε τον πολιτισμό και τις Τέχνες";

Εκμεταλλευόμενος την "μυστική μου διασύνδεση" με τον Πρόεδρο, του στέλλω αυτό μήνυμα.

Κάποιος διάσημος θεραπευτής, κύριε Πρόεδρε, άρχιζε πάντα κάθε χρονιά να διδάσκει το μάθημα της Βοτανικής Θεραπευτικής με την εξής δήλωση:

"Τι είναι τα παλιόχορτα; Τα παλιόχορτα είναι τα φυτά και βότανα των οποίων την αξία οι άνθρωποι ακόμα δεν κατανοήσαμε."

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

[1]

Περί Κάλλους

Α.

Οι διαφημιστές της ψευδο-επιστήμης

"According to extensive studies of 'attractiveness', researchers believe the 'beauty' of a woman's face can be summed up in a series of simple ratios.

The 'perfect' face has a distance between the pupils of just under half, or 46 per cent, of the width of the whole face from ear to ear - pretty Florence's ratio is 44 per cent.

Scientists believe the distance between eyes and mouth should be a third of the overall length from hairline to chin on the perfect face - Florence's face has 32.8 per cent ratio.

According to researchers Florence's youthful, feminine features, such as her large eyes, high cheekbones, and full lips, are subconscious tell tale signs of fertility, health and good genes."

Student Florence Colgate fits the scientific formula for beauty

http://www.kentonline.co.uk/kent/news/student-florence-colgate-fits-th-a65084

"Carmen Lefèvre, from the University of St Andrews perception laboratory in the School of Psychology, said beauty is strongly linked to symmetry. 'Florence has all the classic signs of beauty,' she added. 'She has large eyes, high cheekbones, full lips and a fair complexion. Symmetry appears to be a very important cue to attractiveness.

'Although we don't realise it in everyday interactions, in most people's faces the right and left half are actually quite different.' "

Cod-damn gorgeous! The girl who works in a chip shop who has 'Britain's most beautiful face'

http://www.dailymail.co.uk/femail/article-2132896/Florence-Colgate-Girl-Britains-beautiful-face.html

Β.

Έλληνες φιλόσοφοι, Ηθικές αρχές, Λόγος

Ακόμα και μέσα από το βάθος του Ελληνικού Λόγου διαφαίνεται καθαρά πως οι έννοιες και λέξεις "Κάλλος" και "Καλός" έχουν κοινές ρίζες:

Καλός

http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/lexicon/lemma.html?id=128

Ελληνική φιλοσοφία και πολιτισμός

"Το νοητό κάλλος γεννά στην ψυχή τον έρωτα της θεωρίας, όχι πλέον του ενός μόνον ωραίου σώματος, αλλά του κάλλους εν γένει. Το κάλλος αυτό, ενώ εμφανίζεται το ίδιο σε όλα τα σώματα, είναι όμως κάτι διαφορετικό, προέρχεται από κάπου αλλού. Ο άνθρωπος δεν ερωτεύεται το ορατό αισθητό  κάλλος του σώματος, αλλά το αόρατο ψυχικό. Η  ψυχή μέσω της θεωρίας αυτού του κάλλους (εδώ έχουμε και την πλωτινική άποψη), μετουσιώνεται σε μουσική-ερωτική ψυχή. Καλοποιεί η ψυχή τον εαυτό της, γίνεται θεωρός του κάλλους των ηθών και το αναζητεί όχι στα σώματα πλέον, αλλά στον ηθικό βίο και, το κυριότερο, δεν μένει θεωρός, αλλά γίνεται δημιουργός του κάλλους, γεννά τους καλούς λόγους μέσα της. Η ψυχή το ερωτεύεται, επειδή αναγνωρίζει σ’ αυτό το ίχνος, την εικόνα του νοητού κάλλους της ιδέας, από την οποία προέρχεται. Το νοητό κάλλος εγκαθιδρύεται  μάλιστα στην άμορφη ύλη μέσω της ψυχής.

O Πλάτων ανάγει και υποτάσσει την κάλλος στην καλοσύνη,  όπως ο Σωκράτης ανήγαγε το κάλλος στην αρετή. Ο ίδιος λέγει ότι το κάλλος  προβάλλει με το φως του πρώτο ανάμεσα στις ιδέες, αυτό θαμπώνει και μεθάει την ψυχή. Τότε η  ψυχή θεωρεί τις καθαρές ιδέες και συλλαμβάνει το κάλλος μέσα στον αισθητό κόσμο. Η ιδέα  του κάλλους, απαλλαγμένη από κάθε τι υλικό και απτό, είναι ασώματη και άχρωμη και επουδενί δεν συγκρίνεται με το πιο τέλειο στην ομορφιά αισθητό. Ανώτερο του κάλλους  του σώματος είναι το κάλλος της ψυχής. Και η αρετή είναι κάλλος και αρμονία. Η δε ιδέα  του κάλλους περικλείεται από το αγαθό, ήτοι το ηθικώς τέλειο, αυτό διαθέτει το αμήχανον κάλλος."

Η έννοια του κάλλους στον Πλάτωνα

https://www.pemptousia.gr/2014/07/i-ennia-tou-kallous-ston-platona

Γ.

Και η σύγχρονη επιστήμη της Ψυχολογίας

" “Our results indicate that perceptions of beauty in a romantic partner might change with time, as individuals get to know one another better before they start dating,” said lead researcher Lucy Hunt. ”Having more time to get acquainted may allow other factors, such as another person's compatibility as a relationship partner, to make that person appealing in ways that outshine more easily observable characteristics such as physical attractiveness.” "

Beauty may really be in the eye of the beholder, say scientists

http://www.independent.co.uk/news/science/beauty-may-really-be-in-the-eye-of-the-beholder-say-scientists-10355629.html

* * *