Τώρα μπορώ να πεθάνω ήσυχος

Οι σημερινές Προεδρικές εκλογές έφεραν στην επιφάνεια την μεγαλύτερη επιβεβαίωση πως το ανεξάρτητο Λαϊκό Κίνημα, εκείνο το μισο-συνειδητό μισο-ενστικτώδες ρεύμα της αντίδρασης του λαού προς την πολιτική πραγματικότητα κατάφερε επιτέλους να υλοποιήσει κάτι που κανείς ποτέ δεν θα το φανταζόταν πριν μερικές δεκαετίες:

• Έκαμε πράξη την απαξίωση του προς τα κόμματα
Η διαρκώς αυξανόμενη αποχή από τις εκλογές δείχνει πως η κομματοκρατία που επεβλήθει στο λαό μας κτυπιέται συνθέμελα. Τα κόμματα δεν βρίσκουν πλέον νέα μέλη που να μην προέρχονται από κομματικές οικογένειες. Λαμβάνουν κάποιους ψήφους, μα όλο και αυξανόμενη απόρριψη από τον λαό.

• Εξανάγκασε το ΔΗΣΑΚΕΛ, το κόμμα του αγγλοαμερικανικού Ιμπεριαλισμού, να υποβάλει δύο υποψηφιότητες: φοβούμενοι την απαξίωση του λαού για τα κόμματα, τα επιτελεία των υποψοφίων επενδύουν σε προσπάθεια απόκρυψης των κομματικών τους καταβολών. Και έτσι φτάσαμε στο μεγαλύτερο, ίσως, ανέκδοτο των εκλογών. Οι υποψήφιοι του ΔΗΣΑΚΕΛ διεξάγουν το τελευταίο στάδιο της εκστρατείας τους προσποιούμενοι πως είναι τάχα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ από τα κόμματα!

Αν υπήρχε οποιαδήποτε αμφιβολία πλέον για το πόσο έχει ταρακουνηθεί το κομματικό κατεστημένο από την φυγοκομματική πορεία του λαού μας, το σημερινό ψηφοδέλτιο επιβεβαιώνει πως αυτό που δεν ήθελαν να παραδεχθούν οι μεσαιωνικές σπείρες που διαφεντεύουν τις ζωές μας είναι η χειροπιαστή αλήθεια. Ο λαός τους χέζει, και αυτοί προσπαθούν να κρυφτούν. Μόνο με την συστηματική εξαπάτηση μπορούν να επιπλεύσουν. Τόσο ψεύτες και υποκριτές είναι οι υποψόφιοι του ΔΗΣΑΚΕΛ που ενώ προσπαθούν να εξαπατήσουν τον λαό προσποιούμενοι πως είναι τάχα "ανεξάρτητοι" από τον κομματισμό, ταυτόχρονα προσπαθούν και νά'βρουν επιχειρήματα για σημεία όπου υποτίθεται διαφωνούν. "Προτιμάτε η νέα μας Κυβέρνηση να βάψει την ρέγγα πράσινη; Αν όχι, αν θέλετε να την βάψει κόκκινη, ψηφίστε με."


Η μαζική έξοδος από τα κόμματα δεν λύει βέβαια το βασικό μας πολιτικό πρόβλημα. Με την απόρριψη της κομματοκρατίας, ο λαός μας τίθεται ευθέως ενώπιον του προβλήματος επιβίωσης και απελευθέρωσης - με όλα όσα αυτά συνεπάγονται - και άρα ενώπιον της ωμής πραγματικότητας: μόνο ο ίδιος ο λαός δύναται να λύσει τα προβλήματα του τόπου. Το νέο πολιτικό κενό που δημιουργείται με την απομάκρυνση του κόσμου από τα κόμματα χρειάζεται να γεμίσει με λαϊκή αυτο-οργάνωση πάνω σε νέες βάσεις. Με την απόρριψη της κομματοκρατίας η μόνη άλλη εφικτή και υγιής πολιτική μορφή δραστηριότητας είναι η Κινηματική. Δηλαδή η μετατροπή των ρευμάτων λαϊκής αντίληψης, αρχών και αξιών, στόχων και κατευθύνσεων σε ένα πιο συνειδητό και οργανωμένο Κίνημα.

Έχουμε γράψει πολλά για το ότι το περιεχόμενο και η μορφή αυτού του Κινήματος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από σχηματισμούς Άμεσης Δημοκρατίας που να εμπνέονται από την ισότητα των φύλων (κι ας δυσκολεύεται ακόμα ο καθείς να το ονομάσει αυτό Φεμινισμό), την αγάπη για τις μορφές φυσικής ύπαρξης που ενσαρκώνει η μητέρα πατρίδα (κι ας συνεχίσει να δυσκολεύεται ο κόσμος να το πει αυτό Οικολογία), την αυτογνωσία και την κοινωνική δικαιοσύνη προς την οποία μας κατευθύνει ο ελληνικός Έρως και Λόγος, ο Σοσιαλισμός, ο Κομμουνισμός, ο Αναρχισμός, ο Αυτονομισμός... μπορεί όλα αυτά να είναι λέξεις που έχασαν πλέον το νόημα τους με τις αλλεπάλληλες προδοσίες της ψευδο-αριστερής ηγεσίας, μα εναπόκειται σε μας πλέον να τους δώσουμε το νόημα που τους αξίζει, το νόημα που θέλουμε.

Όλα τα άλλα: ρατσισμός, φαλλοκρατία, ομοφοβία, αντι-ερωτισμός, αδιαφορία, μισαλλοδοξία, θρησκοληψία, μέθη με τα εμπορεύματα και την κατανάλωση, ψυχική αποχαύνωση από το Θέαμα, εξάρτηση από την Οθόνη και η κοινωνική παράλυση που αυτά επέφεραν, είναι όλα μέρος του προβλήματος. Αν δεν τα αφήσουμε πίσω, θα μας κρατούν πίσω.

Οι κύριες παράμετροι της ύπαρξης μας καθορίζονται από την διπλή κατοχή σε βορρά και νότο. Με άλλα λόγια μόνο αν ο λαός:
• πάρει στα χέρια του την Άμυνα με ένα δημοκρατικό Λαϊκό Στρατό,
• πάρει στα χέρια του την Οικονομία και την Ενέργεια και θέσει όλες τις παραγωγικές δυνάμεις και πόρους σε κοινοκτημοσύνη και υπό δημοκρατική διοίκηση ώστε να εξυπηρετούν τις ανάγκες του λαού και όχι του Κεφαλαιϊκού Κράτους,

...μόνο τότε θα προκύψουν και οι ελάχιστες προϋποθέσεις για επιβίωση, διάσωση και απελευθέρωση του λαού και του τόπου μας.

Ιδεολογικές προσεγγίσεις, και η πραγματολογία του πως μπορούν να υλοποιηθούν αυτά βρίσκεται στις δύο πιο κάτω σελίδες:
■ Φιλική Εταιρεία / Αρχές και Αξίες
http://filiki.etaireia.org/Filiki-Arxes-A3ies.pdf

■ Εργασίες ~ Άμεσοι και Μεσαίου Βεληνεκούς Στόχοι
http://filiki.etaireia.org/ergasies.html

Δεν υλοποιούται εύκολα. Αλλά και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Επίσης, όσο πιο πολλοί εμπλέκονται στην υλοποίηση τόσο πιο εύκολο γίνεται το έργο. Για παράδειγμα όσοι συμμετέχουμε από χρόνια στην εναλλακτική οικονομία μέσω ανταλλαγών, εθελοντικής εργασίας, αλληλεγγύης και συνεργασίας, συλλογικής εργασίας μέσα από συνεργατικές, κοινόβια ή άλλες εναλλακτικές μορφές παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης, γνωρίζουμε πως τώρα με την κρίση που αναγκάστηκαν πιο πολλοί άνθρωποι να επιλέξουν τις δομές εναλλακτικής οικονομίας μόνο και μόνο για να επιβιώσουν, οι δομές της λειτουργούν καλύτερα.

Το ίδιο και με την Λαϊκή Άμυνα: τώρα που αυξάνονται οι γυναίκες στις ακριτικές περιοχές που ζητούν εκπαίδευση στα όπλα και στη βασική στρατιωτική οργάνωση ενώ παράλληλα καταρρέει και παροπλίζεται προμελετημένα η ΕθνοΦρουρά, ο διάλογος για τον Λαϊκό Στρατό διευρύνθηκε, ομαλοποιήθηκε, και εισέρχεται στον δημόσιο χώρο ως πραγματικότητα.

Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, αλλά και οι ανάγκες είναι επιτακτικές: η πείνα δεν λύεται με φαντασίωση πιάτων. Ούτε και μπορεί ο κυρίως κορμός του πληθυσμού μας, που για πρώτη φορά στην σύγχρονη του ιστορία μόνον τώρα αποκομματικοποιείται, να υιοθετήσει απλώς θεωρητικά κάποιες αρχές και να το βαφτίσουμε αυτό Λαϊκό Κίνημα. Η Κινηματική βάση της πολιτικής απαιτεί να υπάρχουν συλλογικές πολιτικές εργασίες και αγώνες μες τα οποία συνεργαζόμενοι οι άνθρωποι επανακαλύπτουν τον εαυτό τους, τον γείτονα και συνάδελφο που μετατρέπεται σε συναγωνιστή και σύντροφο: εδώ είναι που αναιρείται η κοινωνική αλλοτρίωση, και όπου ο Άλλος βιώνεται πιο καθαρά ως ο Εαυτός μας• οι κοινές μας ανάγκες και οι κοινοί αγώνες κατέχουν δύναμη Μεταμόρφωσης. Όποιος μεταλάβει εδώ, ξανακερδίζει την δυνατότητα Υπέρβασης.

Θα καταφέρουμε να μαζικοποιηθεί αυτή η διαδικασία έγκαιρα ώστε ο λαός να μπορέσει να απουκρούσει την επόμενη καταστροφή που θα μας επιβάλει η κομματοκρατία; Δεν ξέρω. Αλλά γνωρίζω πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος.

Πέτρος Ευδόκας, petros@cyprus-org.net
~~~~~~~~~~~~~~~~~~